Σάββατο 5 Απριλίου 2014

ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ...


Φ.Σ.Π.

Μόλις είχε ξεκινήσει η σχολική χρονιά κι ένας Νόμος ήταν η αιτία να αλλάξω σχολείο.   
Πήγαινα στην Πέμπτη Δημοτικού, στο Saint-Joseph, την γνωστή Σχολή Καλογραιών στο κέντρο της Αθήνας. Αυστηρότητα και τάξη ναι, βία όμως δεν είχα γνωρίσει στο σχολείο,  ούτε ξυλιές με τον χάρακα, ούτε σκαμπίλια, ούτε βρισιές (φτού κακά, σε μία σχολή καλογραιών). Ελληνο-γαλλική παιδεία, υποτίθεται πως ακολουθούσα…όμως οι 1-2 ώρες γαλλικά την ημέρα δεν ήταν αρκετές για να δικαιολογήσουν την υποτροφία που έδινε η γαλλική κυβέρνηση για τα παιδιά των Γάλλων του εξωτερικού. Ο νέος νόμος ήταν αυστηρός! ‘Οσοι Γάλλοι επιθυμούσαν να διατηρήσουν την υποτροφία των παιδιών τους, έπρεπε άμεσα να τα εγγράψουν σε αμιγώς γαλλικά σχολεία.    
Η απόφαση του Γάλλου μπαμπά, έπεσε σαν καταπέλτης.
- Αλλάζεις σχολείο…θα πας στο γαλλικό!!!!   
Η Ελληνίδα μαμά προσπάθησε ν’αντισταθεί.
- Μά, στην Ελλάδα ζούμε, να μην μάθει ελληνικά το παιδί!!!
- ‘Οσα έμαθε-έμαθε, και στο σπίτι ελληνικά μιλάμε, και να γράφει έμαθε, και από τις πρώτες μαθήτριες ήταν πάντα, τώρα θα μάθει καλύτερα τα γαλλικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε την υποτροφία!
- Μά, να μην τελειώσει ούτε το δημοτικό? επέμενε η μαμά.   
- Ο νόμος είναι νόμος και είναι αυστηρός, τώρα πρέπει να αλλάξει σχολείο!
Κι έτσι βρέθηκα από την μια μέρα στην άλλη στο γαλλικό σχολείο (εκείνα τα χρόνια ήταν μόνο γαλλικό, τώρα πλέον είναι το ελληνο-γαλλικό αλλά και το γαλλο-ελληνικό). Τέρμα οι ποδιές και οι κορδέλλες, τέρμα οι καλόγριες με τα μαύρα ρούχα και τα λευκά κολάρα, 
τέρμα οι έπαινοι και τα κόκκινα και γαλάζια κορδελλάκια στο πέτο,

τώρα πιά πήγαινα σε μικτό σχολείο, με παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων, με νέα συστήματα, νέες μεθόδους διδασκαλίας, διαφορετικά τετράδια (τα έχω ακόμα!), χωρίς ποδιές…

Η μαμά όμως δεν μπορούσε να το χωνέψει. Και την βρήκε την λύση! Έψαξε, βρήκε και με έγραψε σε ‘Νυχτερικό Σχολείο Απόρων Παίδων’ για να τελειώσω την Πέμπτη και την Έκτη…να πάρω έστω το Απολυτήριο του Δημοτικού!

Ήταν μια φοβερή εμπειρία για μένα! Πρώτον είχα να πηγαίνω σε δύο σχολεία. Στο Γαλλικό το πρωϊ και στο Ελληνικό το βράδυ.  Να διαβάζω και να γράφω τα διπλάσια μαθήματα. Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον εντελώς άγνωστο για μένα. Για πρώτη φορά είχα δάσκαλο άντρα. Είχα συμμαθητές από κάθε ηλικία…εκ των οποίων ήμουν η μικρότερη της τάξης μου. Το επίπεδο ήταν χαμηλό κι έτσι οι πολύ γερές βάσεις που είχα λάβει από τις καλόγριες στις τέσσερις πρώτες τάξεις ήταν για μένα τα εφόδια που με έκαναν να είμαι η πρώτη μαθήτρια της τάξης, δεν χρειαζόταν κάν να πολυδιαβάσω για το βράδυ.   
Τί να έλεγαν και τα άλλα παιδιά? Κορίτσια από την επαρχία, 'ψυχοκόρες' που δούλευαν υπηρετριούλες σε πλούσια σπίτια ή σε άλλες δουλειές, και προσπαθούσαν τα βράδυα να μάθουν λίγα γράμματα. Αγόρια που πούλαγαν κουλούρια ή λαχεία στους δρόμους όλη μέρα ή δούλευαν σε συνεργεία και ερχόντουσαν από εκεί κατ’ευθείαν στο μάθημα. Μεγαλύτεροι –άντρες και γυναίκες- που έπρεπε να πάρουν το Απολυτήριο του Δημοτικού για να μπορέσουν να προσληφθούν κάπου στο Δημόσιο. 'Εναν από τους πιο μεγάλους συμμαθητές μου, ήταν πενηντάρης σχεδόν, θυμάμαι ότι μετά από πολλά χρόνια τον συνάντησα τυχαία και ήταν ο ιδιοκτήτης του θερινού κινηματογράφου στην γειτονιά της γιαγιάς μου!  

Κάθε βράδυ,  μαζί με άλλα δύο κορίτσια πέρναμε από την Πλατεία Κάνιγγος το λεωφορείο του Μαρασλείου για να γυρίσουμε, εγώ στο σπίτι μου και στο κρεββατάκι μου, κι εκείνες στην καμαρούλα ή αποθηκούλα των πλουσιόσπιτων όπου δούλευαν, να διαβάσουν λίγο πριν κοιμηθούν, γιατί το πρωϊ είχαν λάντζα και φασίνα.
 
Στα γενέθλιά μου, ήρθε η μητέρα μου στο διάλειμμα με γλυκά, για να κεράσω τα παιδιά.  Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι ευχήθηκε ένας συμμαθητής μου την ώρα που έπαιρνε το γλυκό του. «Να την χαίρεστε, και γρήγορα μ’ένα καλό γαμπρό!». Κόντεψε να λιποθυμήσει η μαμά! ΄Ημουν βλέπετε πάντα ανεπτυγμένη και φαινόμουν μεγαλύτερη από την ηλικία των 11 που έκλεινα εκείνη την ημέρα! 
Σε μία εκπαιδευτική έξοδο του σχολείου, ανέβηκα για πρώτη φορά στην Ακρόπολη.
Στο τέλος της σχολικής χρονιάς,  σε μία πολύ επίσημη τελετή στην όμορφη αίθουσα του Φ.Π.Σ. γινόταν η απονομή των Απολυτηρίων και των Βραβείων. 'Οπως βλέπετε, παρ'όλο που ήμουν η αριστούχος, δεν σήκωνα εγώ την σημαία αφού δεν ήμουν Ελληνίδα.
Το πρώτο βραβείο συνοδευόταν από βιβλία και από ένα χρηματικό έπαθλο. Και αισθανόμουν πολύ άσχημα που το έπαιρνα εγώ, τόσο στην Πέμπτη όσο και στην Έκτη,  ενώ τα άλλα παιδιά αγωνίζονταν για το μεροκάματο. 
 Σεβασμός και χειροφίλημα στον Πρόεδρο
  Τί να απέγιναν οι καλές μου συμμαθήτριες;
 


Όταν τελείωσα την έκτη τάξη
Tότε ο διευθυντής κάλεσε την μητέρα μου στο σχολείο και της είπε. 
"Κυρία μου, σας συγχαίρω που επιμείνατε να τελειώσει η κόρη σας το ελληνικό Δημοτικό σχολείο, ήταν χαρά για μας να έχουμε μια τέτοια άριστη μαθήτρια, αλλά θα σας συμβούλευα να μην την εγγράψετε στο Γυμνάσιο. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει το παιδί να πηγαίνει σε δύο σχολεία. Τα ελληνικά της είναι τέλεια, στην ορθογραφία είναι άπιαστη, ας συνεχίσει από δώ και πέρα την γαλλική εκπαίδευση".   

‘Ετσι κι έγινε!


Αυτή ήταν η εμπειρία μου από τα δύο αξέχαστα χρόνια που φοίτησα στο «Νυχτερινό Δημοτικό Σχολείο Απόρων Παίδων» του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.  Πρόκειται για τον αρχαιότερο πολιτιστικό σύλλογο της Αθήνας. Ιδρύθηκε το 1865. Στις μέρες μας, όπως μαθαίνω από το http://www.lsparnas.gr/, στο  «Δημοτικὸ Σχολεῖο τῆς Νυκτερινῆς Σχολῆς μποροῦν νὰ ἐγγραφοῦν ἐνήλικες ἀναλφάβητοι καὶ ἡμιαναλφάβητοι Ἕλληνες ἀλλὰ καὶ ἀλλοδαποί, οἱ ὁποῖoι ἐπιθυμοῦν νὰ διδαχθοῦν τὴν Ἑλληνικὴ Γλώσσα καὶ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ ἀπὸ ἐξειδικευμένο προσωπικό».



Η ανάρτηση βασίζεται σε μια ιδέα της Πέτρας (ο πιο πιστός φίλος του σκύλου) και συμμετέχουν, εκτός από εμένα, οι παρακάτω:


Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- φιλοξενείται από την Πέτρα
Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- φιλοξενείται από την Πέτρα
Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr




Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε και σας εύχομαι
Καλό Σαββατοκύριακο!

82 σχόλια:

  1. Εγώ τώρα γιατί συγκινήθηκα, μπορείς να μου πεις?
    Πωπω! Σε δύο σχολεία?!
    Μπράβο, βρε Marie-Anne!
    Bisous!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μια εποχή ολόκληρη κρύβεται πίσω από τις αναμνήσεις σου Μαριάννα μου!
    Οι φωτογραφίες σου ένα μικρός θησαυρός!
    Ήρθα από την Αμερική λίγο πριν ξεκινήσω την πρώτη δημοτικού. Εγώ είχα ένα πρόβλημα την πρώτη χρονιά...τα ελληνικά μου ήταν σπαστά και με κορόιδευαν τα άλλα παιδάκια. Είχα θυμό με τη μαμά την πρώτη εκείνη χρονιά για όλη την αλλαγή που είχα υποστεί. Εσύ αντίθετα άξια τα κατάφερες και με δυσκολότερες συνθήκες: όλη μέρα σχεδόν σχολείο; Μπράβο για όλα Μαριάννα μου!
    Φιλιά πολλά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και για σένα θα ήταν δύσκολο, Αριστέα μου, γιατί ήσουν πολύ μικρούλα τότε!! Πάντως, δεν ήμουν από τις μαθήτριες που διάβαζαν πολύ, τα 'έπαιρνα' από την παράδοση και δεν στεναχωριόμουν εάν δεν είχα προλάβει να διαβάσω κάτι. Πάντα τα κατάφερνα!!! χαχαχα!!!
      Φιλάκια πολλά!!

      Διαγραφή
  3. Τι να πω;;; Είσαι αξιέπαινη!!! Παρόλο που αντιμετώπισες πολλά, τα κατάφερες!!! Συγχαρητήρια!!
    Καλό σ/κ
    Φιλιά
    Νεφέλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'έυχαριστώ Νεφέλη μου! Δύο χρονάκια ήταν μόνο...περισσότερο δεν θα μπορούσα να αντέξω!
      Φιλιά και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  4. Αχ αυτοί οι άτιμοι οι νόμοι που αλλάζουν όποτε το θυμηθούν και τρελαίνουν τα παιδιά, πολύ με εκνευρίζουν..Εγώ πχ πέτυχα την αλλαγή στο Λύκειο που δώσαμε 'Β και Γ' πανελλήνιες... Τι να πεις..
    Μαριάννα μου ήταν όμως τόσο απολαυστική η αφήγησή σου!! Ειχε το αποτύπωμα μιας άλλης Ελλάδας, σαν κι αυτή που βλέπουμε στις ταινίες. Οι δε φωτογραφίες σου ατμοσφαιρικές όσο δεν πάει!! Καλέ κι όντως σε αυτή που είσαι στην έκτη , η τελευταία, έμοιαζες για μεγαλύτερη αλλά έχεις τα μάτια, το χαμόγελο ίδια!!! Κουκλίτσα!!
    Σε φιλώ γλυκά Μαριάννα μου και καλό σ/κ να χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλη Ελλάδα, Μαριλένα μου, γιατί κι εγω είμαι άλλης εποχής από την δική σου...χαχαχα!!!!! Ναί, πράγματι φαινόμουν πιό μεγάλη και στο ύψος είχα ξεπεράσει την μαμά μου από τα 10 μου!
      Γλυκά φιλάκια κι από μένα!!!!

      Διαγραφή
  5. Μαριάννα μου πρέπει να ήταν φοβερή εμπειρία να πηγαίνεις σε δυο σχολεία και με συμμαθητές πολύ μεγαλύτερους.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 'Οντως, Ελένη μου, αισθανόμουν σαν την μύγα μεσ'το γάλα, τουλάχιστον στην αρχή.
      Καλή Κυριακή να περάσεις!

      Διαγραφή
  6. Ένα μπράβο στην μαμά σου που ήθελε σαν Ελληνίδα που είσαι να έχεις γνώσεις, ένα μπράβο στον μπαμπά γιατί είσαι και Γαλλίδα οπότε έπρεπε να ξέρεις και αυτά και το γαλλικό σχολείο ήταν καλύτερο και πολλά μπράβο σε σένα που τα κατάφερες σε δυο σχολεία!!!!φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το χρωστάω στην μαμά που έβγαλα τουλάχιστον το δημοτικό, διαφορετικά θα ήμουν κούτσουρο στα ελληνικά. Όσο για το γαλλικό, πράγματι, ήταν πολύ καλύτερο σχολείο και μέσα σ'αυτό έμαθα και άλλες δύο γλώσσες χωρίς να έχω πάει ποτέ σε φροντιστήριο.
      Φιλάκια πολλά, Κατερίνα μου!

      Διαγραφή
  7. Αξέχαστη εμπειρία πιστεύω έζησες!!
    Και τα κατάφερες μια χαρά να ανταπεξέλθεις! Μπράβο σου!
    Θα σου ομολογήσω ότι κι εγώ τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα!
    Φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Έλενα! Νομίζω πως πράγματι ήταν μια εμπειρία και μια ευκαιρία να γνωρίσω και μια άλλη πλευρά της ζωής, με τα παιδιά του μεροκάματου, που ήθελαν όμως να μάθουν και λίγα 'κολλυβογράμματα' όπως έλεγαν οι παλιοί.
      Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα και σ'ευχαριστώ για την επίσκεψή σου!
      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα Μαριάν μου!Μία σχετική,σχεδόν, εμπειρία,είχα όταν ήρθα μικρή από τήν Αυστραλία,καί δέν ήξερα,καθόλου Ελληνικά,καί από τρίτη Δημοτικού,πήγα πάλι από τήν αρχή!!Πολύ όμορφες οι αναμνήσεις σου από τά μαθητικά σου,χρόνια,μπράβο πού μπόρεσες νά ανταπεξέλθεις,καί στά δύο σχολεία,συγχρόνως!!Είσαι άξια θαυμασμού!!Αλλά καί εγώ,τά μαθητικά μου χρόνια,δέν τά αλλάζω μέ τίποτα,καθώς καί τίς κοπάνες,,πηγαίνοντας βόλτες στήν Γλυφάδα!!Καλό Σ/Κ!!Πολλά φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, έτσι, Ντίμη μου, είχες κι εσύ τέτοια...μόνο που εσένα σε βάλανε με μικρότερα παιδιά. Κι έκανες και κοπάνες !!!!χαχαχα!!!
      Φιλάκια πολλά και καλή Κυριακή1!!!

      Διαγραφή
  9. Τι όμορφη ανάρτηση!!!!!
    Πέρα από τις όποιες πληροφορίες πήρα για σένα, ο τρόπος απόδοσης με γέμισε γλύκα!
    Να 'σαι καλά, Μαριαννί μου!!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ, Κορινάκι!!!
      Φιλάκια και καλή Κυριακή!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  10. Τι γλυκιά ανάρτηση !!! Μια χαρά τα κατάφερες Μαριάννα με τα δυο σχολεία, είσαι αξιέπαινη !!!!
    Και οι φωτογραφίες σου όνειρο !!! Όπως όλες μας της ίδιας εποχής, η ποδιά και το άσπρο γιακαδάκι....τρέλα !!!
    Σε φιλώ και καλή Κυριακή !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν μπορούσα ας έκανα κι αλλιώς, Ράνια μου, χαχαχα! Η μαμά είχε αποφασίσει!!!!
      'Οσο για τις φωτογραφίες, τις χάζευα προ ημερών κι έτσι σκέφτηκα να πάρω μέρος στο 'παιχνίδι' της Πετρούλας!
      Φιλάκια και καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  11. Οι φωτογραφίες σου υπέροχες, αλλά τις εντυπώσεις κλέβει αυτό που έκανες. Ήταν αξιέπαινο το να παρακολουθείς για τόσο καιρό, δύο σχολεία.
    Σε φιλώ, καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νά'σαι καλά, 'Ελλη μου! Τα κατάφερα και ήταν πραγματική εμπειρία ζωής για μένα!
      Φιλάκια πολλά!!!!

      Διαγραφή
  12. Dearest Marie-Anne,
    Guess those two years had a tremendous impact on your entire life's future. You understood about the discipline of following through; pleasing both Parents and making the very best out of it. You also got exposed at a young tender age to those adults without even elementary schooling, that tried so hard to at least obtain that in order to get ahead in life. That was a very young and early eye opener for you. It sure did motivate you enough for doing it well.
    Hugs and happy Sunday!
    Mariette

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Yes, my dear Mariette, that was quite an experience for me and those two years were very constructive for my character.
      Many hugs to you!!

      Διαγραφή
  13. Cela n’a pas dû être facile d’aller à deux écoles si différentes, mais maintenant tu as de beaux souvenirs quand même. J’aime bien regarder tes photos de ce temps là. Amicalement VB

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Merci, ma chère Vagabonde! C’était une période assez difficile mais très enrichissante pour moi. Le matin j’étais entourée d’enfants de riches et de diplomates et le soir d’enfants et d’adultes qui travaillaient dur pour survivre et aider leur familles. Deux mondes complétement différents!
      Un grand merci pour ta visite!
      Bises!!!

      Διαγραφή
  14. Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον την ανάρτηση σου , Μαριάννα μου !!!!Οι φωτογραφίες σου μας πήγαν πολλά χρόνια πίσω- γράφεις πολύ όμορφα και κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
    Πάντως τη δεκαετία του εβδομήντα για να είσαι σημαιοφόρος έπρεπε εκτός από Έλληνας να να είσαι και αγόρι - κορίτσια δεν γινόταν ποτέ σημαιοφόροι !!!!!(ήταν βαριά η σημαία πώς να την σηκώσουν !!!!! )
    Φιλιά !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ, Νίκη μου, για τα καλά σου λόγια! Μάλλον έχεις δίκαιο για την σημαία, δεν το θυμόμουν αυτό για τα κορίτσια!
      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  15. Διάβασα με ενδιαφέρον την ανάρτησή σου. Πολύ όμορφες πληροφορίες.
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΛΟΙΠΟΝ!!! ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΦΟΒΕΡΗ,δεν το συζητώ.Δύο κόσμοι,για να μην πώ χίλιοι.Πόσο μεγάλο βάρος να διαχειριστεί η ψυχή ενός παιδιού και τι ισορροπίες να κρατήσει! Θυμήθηκα κι εγώ τα εννέα σχολεία που άλλαξα ,ακολουθώντας τον αξιωματικό πατέρα μου.Από το ζενίθ στό ναδίρ.Παρ'όλα αυτά θυμάμαι όλους τους συμμαθητές μου με αγάπη και το παράξενο είναι πως με θυμούνται και αυτοί.Φιλενάδα έχουμε πάρει πολλά παράσημα όχι μόνο επαίνους.Καλημέρες και φιλιά,Ιωάννα. Πάλι με συγκίνησες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά, φιλενάδα, δύο κόσμοι εντελώς αντίθετοι. Το πρωϊ ξένα πλουσιόπαιδα, το βράδυ άπορα ελληνόπουλα και κάπου στην μέση εγώ!
      Μα κι εσύ, με εννέα σχολεία...πρέπει να ήταν πολύ δύκολο να προσαρμόζεσαι κάθε φορά!!!
      Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  17. Φοβερή εμπειρία Μαριάννα μου.........και εννοώ το δεύτερο δημοτικό που πήγες!!!!!!!!! Μια άλλη Ελλάδα γνώρισες από πρώτο χέρι και μάλιστα σε μικρή ηλικία.....Αλήθεια τα διαβάσματα του Γαλλικού σχολείου πότε τα προλάβαινες;;;;;;;;;;;;
    Απόλαυσα πολύ, την όμορφη περιγραφή των αναμνήσεών σου
    Καλό σου μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 'Ετσι ακριβώς, 'Αννα μου!!! Όσο για το διάβασμα, έκανα ότι μπορούσα τα μεσημέρια !!!!
      Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου!
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  18. Αργά και προσεκτικά διάβαζα, για να έρχονται οι εικόνες στο μυαλό...
    Οι αναφορές σου στα παιδιά του μεροκάματου συγκινητικές... Και εσύ η αριστούχα!!
    Θέλω να προσθέσω πως στο μάθημα των Γαλλικών υπήρξα ΣΚΡΑΠΑΣ!!

    ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αντιγόνη μου, όταν βρέθηκα ανάμεσα σ'αυτά τα παιδιά και μάθαινα σιγά-σιγά τί έκανε το καθένα, αισθανόμουν πολύ περίεργα.
      Και ήσαν όλα τους πολύ καλά παιδιά!!!!!!!!!!!
      Σκράπας στα γαλλικά, εσύ???? Μία τόσο σίκ κυρία??? Απίστευτο μου φαίνεται...χαχαχα!!
      Τα φιλιά μου!!!

      Διαγραφή
  19. Πιστεύω πως μιλάμε για εποχές όπου τίποτα δεν κερδιζόταν χωρίς κόπο.
    Γι' αυτό πιστεύω πως μπήκαν γερές βάσεις για τη μετέπειτα ζωή μας.
    Η σύγκριση με το σήμερα τις περισσότερες φορές μου φέρνει θλίψη.
    Παρόλο που τα σημερινά παιδιά έχουν περισσότερες δυνατότητες και λυμένα βασικά προβλήματα, όπως αυτό της επιβίωσης,
    εντούτοις η προκοπή δεν έχει καρφωθεί βαθιά στο μυαλό τους και δεν παλεύουν γι' αυτήν.
    Εξαιρέσεις ευτυχώς υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, όμως έχω την εντύπωση πως σήμερα τα παιδιά μας
    προσπαθούν να περάσουν τα μαθήματα με την λιγότερη δυνατή προσπάθεια.
    Και δυστυχώς η Γνώση, με ευθύνη της Πολιτείας, είναι πλέον συνυφασμένη με την επαγγελματική αποκατάσταση
    και όχι με την εσωτερική καλλιέργεια του ανθρώπου.
    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 'Εχεις απόλυτο δίκαιο, Πέτρο, τα σημερινά παιδιά είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που γνώρισα τότε.
      Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις, ευτυχώς!!!
      Καλή εβδομάδα!!!

      Διαγραφή
  20. Συγχαρητήρια Μαριάννα για την αναρτησή σου αυτή!!!!! Κι εγώ συγκινήθηκα με την αναφορά σου στα παιδιά του μόχθου!!!! Οι φωτό όλες υπέροχες!!!!!! Φιλιά πολλά!! Καλό υπόλοιπο Κυριακής!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Σταυρούλα μου!!!!
      Φιλάκια και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  21. Μαριάννα μου ας είναι καλά η Πέτρα που έτσι κάνουμε ταξίδια στις αναμνήσεις μας...οι δικές σου με γοήτευσαν...και οι φωτογραφίες σου πολύ ωραίες...μας πήγαν πίσω σε μια άλλη εποχή και σε δυο σχολεία, (τρία αν βάλω και τη σχολή Καλογραιών) τόσο διαφορετικά μεταξύ τους!
    Αξιέπαινο πραγματικά αυτό που έκανες...αλλά μάλλον επειδή ήσουν κορίτσι δεν πήρες τη σημαία...έτσι την έχασα κι εγώ κάποτε στο δημοτικό...λόγω φύλου!!
    Φιλιά πολλά και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ, Μαρία μου, το οφείλω στην Πέτρα που μπόρεσα και αναφέρθηκα σ'αυτή την εμπειρία μου! Δεν ξέρω άν θα είχα την ευκαιρία να την διηγηθώ κάποια στιγμή.
      Φιλάκια πολλά!!!!!

      Διαγραφή
  22. Συναρπαστική η διήγησή σου Μαριάννα μου, τόσο ζωντανή , τόσο ιδιαίτερη...γνώριζα για τη σχολή καλογραιών αλλά δεν είχα ιδέα για το δημοτικό σχολείο των απόρων , γνωρίζω τον ΦΣΠ αλλά δεν γνώριζα για το σχολείο,,,,,είναι δυνατόν;;; Κάθε σου ανάρτηση μου αποκαλύπτει και κάτι πραγματικά αξιόλογο και ενδιαφέρον, οι φωτογραφίες σου εξαιρετικές και είσαι αναγνωρίσιμη.......από τα μάτια και το γλυκό χαμόγελο όσο για τη σημαία σίγουρα δεν σου την έδωσαν τότε λόγω φύλου, στην κόρη μου (αριστούχο σε όλο το Λύκειο) δεν την έδωσαν γιατί η γυμνάστρια προτίμησε άλλη μαθήτρια λόγω ύψους....της είπε το αμίμητο "έχεις σε όλα τα μαθήματα άριστα , ασ είχες και 4-5 πόντους μπόϊ παραπάνω......"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναί Κλαυδία μου, και το σχολείο αυτό συνεχίζει και επιτελεί μεγάλο έργο!
      Για την σημαία, μάλλον έπαιζε ρόλο και το φύλο, όπως λές, αλλά και για την κόρη σου, μεγάλη αδικία να μη της την δώσουν λόγω ύψους!!!!!
      Τις παλιές φωτογραφίες, τις χαζεύω κάθε τόσο και χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία να τις χρησιμοποιήσω μαζί με τις αναμνήσεις μου από εκείνα τα χρόνια!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  23. Τι γλυκειά και νοσταλγική ανάρτηση, Μαριάννα μου!!!!
    Είσαι αξιέπαινη που ανταπεξήλθες άριστα και στα δύο σχολεία, μπράβο σου, αλλά αξιέπαινα είναι και τα παιδιά που δούλευαν σκληρα και μάθαιναν και γράμματα!!!
    Οι φωτο σου είναι όλες υπέροχες !!!
    Φιλιά πολλά!!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Αρετή μου! Πράγματι εκείνα τα παιδιά άξιζαν πολλά συγχαρητήρια!!
      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  24. Δε νομίζω πως έχω να σου πώ κάτι άλλο τα κορίτσια πιο πάνω τα είπαν όλα! Θαυμάζω το κουράγιο σου αλλά και τη θελησή σου! Μπορεί εκείνη η εποχή να ήταν φτωχή αλλά ήταν πιο αληθινή από τη τωρινή. Συγχαρητήρια ξανά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες στο 'σπιτάκι' μου, Ελεάνα και σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  25. Οι ποιο όμορφες αναμνήσεις. Ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχα όμορφη αυτή ανάρτηση.
    Μνήμες γεμάτες αγάπη για τα χρόνια τα μαθητικά.
    Καλό βράδυ Κυριακής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σας συγκίνησαν οι αναμνήσεις μου, Αλέξανδρε!
      Καλή εβδομάδα σου εύχομαι!!!!

      Διαγραφή
  26. Όπου είδα σχολικές φωτογραφίες συγκινήθηκα... Και γενικώς συγκινήθηκα με την ανάρτηση σου... Πραγματικά, όταν έγραφα να πούμε για τα σχολικά μας χρόνια, μου ήρθε αυθόρμητα μέσα στην ανάρτηση και δεν φανταζόμουν καθόλου τη συνέχεια... Είναι ηρωικά αυτά που περιγράφεις γλυκιά μου και σε ευχαριστώ από την ψυχή μου που τα ανέσυρες από τη μνήμη σου για όλους εμάς... Πολλά γλυκά φιλιά και καλό κυριακάτικο βράδυ καλή μου. Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πέτρα μου, εγώ σ'ευχαριστώ που μου έδωσες αυτή την ευκαιρία, κορίτσι μου!!!! Από τις ευχάριστες αναμνήσεις με τις σκανταλιές και τις κοπάνες, αλλά και τις δυσάρεστες με τις σφαλιάρες και την άσχημη συμπεριφορά των δασκάλων, αισθάνθηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να διαβάσετε και μία κάπως διαφορετική εμπειρία!!! Και πραγματικά, με συγκινεί που σας άγγιξε!
      Σ'ευχαριστώ και πάλι. Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  27. Φανταστικηηηηηη αναρτηση!!!σε ευχαριστουμε που μοιραστηκες τοσες αναμνησεις μαζι μας!!!
    πηρες αριστα και στο σχολειο της ζωης!να σαι καλα Μαριαν μου!σε φιλω !καλη βδομαδααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Μισιρλούκα μου!!!!!!!!!!!! Χαίρομαι που μπόρεσα να τις μοιραστώ μαζί σας!!!!
      Φιλάκια πολλά!!!

      Διαγραφή
  28. Σίγουρα ήταν πολύ δύσκολο να παρακολουθείς ταυτόχρονα δύο σχολεία. Οι φωτογραφίες σου ζωντανεύουν τις αναμνήσεις σου των μαθητικών σου χρόνων.Μ' αυτή σου την ανάρτηση ανάσειρες και πολλές δικές μας αναμνήσεις των μαθητικών μας χρόνων. Να είσαι καλά. Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, Γιούλα μου, δεν ήταν ακατόρθωτο και πιστεύω ότι έμαθα πολλά μέσα σ'αυτά τα δύο χρόνια, εκτός των μαθημάτων.
      Πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  29. Very nice memories about your schooling! I read all with great interest
    Kisses
    Alessandra

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. My dear Ale, those were two special years in my life and I learned a lot by knowing so talented but also hard-working young people.
      Thank you for your kind interest!
      Many kisses!

      Διαγραφή
  30. Μα τη Ιστορία ήταν αυτή ....να πας σε δυο σχολειά..πως άντεξες ..
    Έμενα είναι ο Μπόμπας Ελληνας και μεγάλωσα στην Ολλανδία με μαμά ολλανδεζα ..
    Πήγα σε ολλανδικό σχολείο γιατί δεν είχε ελληνικό σχολείο στην περιοχή μας ...
    Όμως μας Φέρανε έναν δάσκαλο και κάναν κάθε Σαββάτο πρωί Ελληνικό σχολείο
    Δυο φόρες αν πήγα και πολύ ήταν .δεν ξανά πήγα...
    και εσύ πήγαινες σε δυο σχολειά ταυτόχρονα..
    καλή εβδομάδα να εχεις ...φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη μου, δύο μόνο χρόνια ήταν και τα κατάφερα μια χαρά!
      'Ωστε εσύ δεν άντεξες....χαχαχα!!! Πάντως έμαθες να τα γράφεις τα ελληνικά μιά χαρά!!!
      Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα και σε σένα!!!!

      Διαγραφή
  31. αυτες κι αν ειναι αναμνησεις!
    πολυ χαρηκα που τις μοιραστηκες μαζι μας!
    φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Κική μου! Πραγματικά, είναι ξεχωριστές αναμνήσεις!!!
      Φιλάκια!!!!

      Διαγραφή
  32. δεν είναι απίστευτη η ζωή!?απολαυστικό ανάγνωσμα,ενδιαφέρουσα ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καμμιά φορά, η ζωή σου τα φέρνει έτσι που δεν μπορούσες να τα έχεις φανταστεί κάν!
      Να'σαι καλά Δέσποινα!

      Διαγραφή
  33. Μπορει τοτε η αποφαση της μητερας σου να σου φανηκε καπως, τελικα ομως ηταν η καλυτερη δυνατη, γιατι σου εδωσε τελικα μαθηματα ζωης που δεν θα τα επαιρνες στην ασφαλεια του καλου σχολικου περιβαλλοντος της γαλλικης σχολης! καθε πραγμα τελικα εχει λογο να γινεται! Πολυ ομορφο κειμενο! Καλως σε βρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Πράγματι, τέτοια μαθήματα ζωής δεν θα τα είχα πάρει αν δεν είχα πάει σ'αυτό το σχολείο!

      Διαγραφή
  34. Απίστευτη ιστορία !!! σε αυτή την τρυφερή ηλικία πήγαινες σε 2 δημοτικά σχολεία;;; και μάλιστα με επιδόσεις ;;;; μέσα μου λέω μπράβο στην μητέρα σου, παράλληλα όμως σε θαυμάζω πολύ που την δέχθηκες την απόφαση αυτή και τα κατάφερες .δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω καμμια σύγκριση με σημερινά παιδιά και ας έχουν πολύ περισσότερα μέσα στην ζωή τους.
    υπέροχες εικόνες δημιουργήθηκαν την ώρα που το διάβαζα.
    να είσαι καλά που μοιράστηκες αυτό το κομμάτι της ζωής σου μαζί μας
    φιλιά
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, δεν νομίζω να μπορεί να συγκριθεί εκείνη η εποχή με την σημερινή.
      Χαίρομαι που σας συγκίνησε αυτή μου η ανάρτηση!
      Φιλιά και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  35. Ήσουν από τα λίγα παιδιά Μαριάννα μου αν όχι το μοναδικό που είχε τέτοιες επιδόσεις ταυτόχρονα σε δυο σχολεία. Καλή εβδομάδα με υγεία να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, κι εγώ έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, εάν άραγε υπάρχει άλλο παιδί που να πήγε ποτέ σε δύο σχολεία μαζί!!!!!
      Καλή εβδομάδα και σε σένα, καλή μου!!

      Διαγραφή
  36. Μα σε δυό σχολεία Μαριάννα μου;; εδώ σε ένα πήγαμε και μας ζόριζε... νομίζω ομως οτι οι χαρακτήρες διαμορφώνοται με το τι αποκομίζουμε απο το σχολειο και εσύ .. είχες απο μικρή την εμπειρία να μαθαίνεις κορίτσι μου.. σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας...ένα κομμάτι απο την ζωή σου.. οι δεν φωτογραφίες πόσες αναμνήσεις!!!!! φιλακιααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες, Ρουλίτσα? Κι όμως, τα κατάφερα και ήμουν περήφανη και που έκανα το χατήρι της μαμάς μου αλλά και που γνώρισα τόσα καλά παιδιά και τόσο διαφορετικά από τους συμμαθητές μου του πρωϊνού σχολείου.
      Πολλά φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  37. Mε συγκίνησες Marie Anne μου αλήθεια! Φοβερό να πας σε δύο σχολεία και να είσαι και αριστούχα! Χαίρομαι πολύ που διάβασα γι αυτό το κομμάτι της ζωής σου! Έμαθα και για τα αυγά αλλά πως να το σχολιάσω σε τέτοια ανάρτηση? Ντροπή!
    Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Κατερινα μου! ΄Ηταν πραγματικά μιά μεγάλη εμπειρία για μένα!!!
      Φιλάκια πολλά!!!!
      Εάν μπορείς, στείλε μου σε e-mail αυτό που έμαθες για τα αυγά, με ενδιαφέρει!!!!!

      Διαγραφή
  38. Μαριαννα μου επεισοδιακη μαθητικη ηλικια!!! κι εγω πηγα σε γαλλικο σχολειο στο γυμνασιο με τις καλογριες εδω Θεσσαλονικη , στο Καλαμαρι, μπραβο στη μαμα σου ομως ...ειχε δικιο τοτε που το εκανε κι ας κουραστηκες . διαβασα ολη την ιστορια σου και ειδα και αυτες τις ομορφες παλιες φωτογραφιες σου , συγκινητικες!, πολλα φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νά'σαι καλά Μαιρούλα μου!!! 'Ωστε γαλλομαθής κι εσύ, έ???? Στο Καλαμαρί είχα έρθει πριν από πολλά χρόνια με τα παιδιά σ'ένα φεστιβάλ χορωδιών των ελληνο-γαλλικών σχολών ( πήγαιναν και τα δύο στο Saint Paul στον Πειραιά).
      Πολλά φιλιά κι από μένα!!

      Διαγραφή
  39. Απίστευτο!!!
    Σε δυο σχολεία συγχρόνως;
    Μπράβο στη μαμά σου που επέμενε μπράβο και σε σένα που τα κατάφερες!!!
    Η ιδέα της Πέτρας ήταν πολύ καλή τελικά!!!!!
    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Διπλοθεσίτισσα από μικρή Μαριάννα μου, μετά από τόση δουλειά έπρεπε να σου δώσουν κατ' ευθείαν την σύνταξη χαχα!!!
    Πέρα όμως από την πλάκα σου αξίζουν συγχαρητήρια και πολύ θαυμασμός!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...