Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Δυό βαζάκια και μιά Ριρή!

Πρώτη φορά μου συνέβει αυτό!   
Συγγνώμη, παρασύρθηκα, χα χα χα!!!
Να αναρτήσω κάποιο έργο μου στο Facebook πριν το παρουσιάσω εδώ στο blog μου;;;!!! Απαράδεκτο!!!

Παρ' όλο που προσπαθώ να μήν πάθω εξάρτηση από το φατσοβιβλίο, ομολογώ πως το επισκέπτομαι σε καθημερινή βάση, περισσότερο για να παρακολουθήσω τις αναρτήσεις που γίνονται σε διάφορες ομάδες στις οποίες είμαι μέλος (παλιές φωτογραφίες, γενεαλογία, κλπ. όπως και découpage) και βάζοντας τον σύνδεσμο σχεδόν κάθε νέας μου μπλογκο-ανάρτησης. Αρχίζει όμως να με κουράζει αυτό! 'Ασε που ξενυχτάω και δεν μου φτάνει πιά ο χρόνος να περνάω και από τα δικά σας μπλογκοσπιτάκια. 
Ακούς εκεί να ξεχάσω να σας δείξω τα όμορφα βαζάκια μου!!!

  Α, όχι... σκέφτομαι να αραιώσω σιγά-σιγά τις επισκέψεις μου στο Facebook.
Δυστυχώς όμως, διαπιστώνω πως όλο και περισσότερες φίλες δεν έρχονται πιά στο blog εάν δεν δούν πρώτα την 'ειδοποίηση' της ανάρτησης στο Facebook! (Εξαιρούνται βέβεια αυτές που δεν έχουν προφίλ στο facebook).
'Ελα όμως που εκεί ήταν που είδα κάποια πανέμορφα βαζάκια και θέλησα να δοκιμάσω κι εγώ να τα φτιάξω!  Και μπορεί να μην τα κατάφερα και πολύ καλά (έ, δεν έκανα και αντιγραφή!), αλλά έμεινα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα και ελπίζω τα επόμενα που θα φτιάξω να είναι καλύτερα.  
Το ένα απ'αυτά χαρίστηκε ήδη στην καλή μου φίλη Marie-Paule στην πρόσφατη επίσκεψή της


 'Ομορφα δεν είναι;

 Και ποιά είναι η Ριρή; θα με ρωτήσετε. 

Να σας πώ!
Κόντευε να πάθει κατάθλιψη η καημένη η Κουτσούλα μας, από την μέρα που έχασε και το τέταρτο γατάκι της.  
 Κατ'αρχάς δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί πήγε και τα γέννησε στον κήπο του γείτονα, ο οποίος δεν μένει μονίμως εδώ αλλά έρχεται δύο φορές την εβδομάδα. Ούτε που πήραμε χαμπάρι πόσα ήταν τα γατάκια, και αν τα θήλαζε κανονικά η μητέρα τους. 
'Ετρωγε σ'εμάς και πηγαινοερχόταν μέσα από τα κάγκελλα. 
Μετά από έναν μήνα περίπου μας έφερε δύο γατάκια, όταν ήταν ήδη εξαντλημένα και φανερά μή ανεπτυγμένα. Δεν άντεξαν ούτε δύο μέρες, δυστυχώς... Το τρίτο, μας είπε ο γείτονας πως δεν το ξαναείδε. Όσο για το τέταρτο, μας το έφερε μιά μέρα αργότερα, αλλά και η δική του η κατάσταση ήταν μή αναστρέψιμη παρ' όλες τις προσπάθειες που έκανα να το σώσω, ταϊζοντας το με σύριγγα, κλπ... 'Οταν κατέληξε κι αυτό, η Κουτσούλα, όλη μέρα γύριζε στον κήπο και φώναζε τα γατιά της. 
Μετά κουλουριαζόταν σ'ένα καλάθι και έμενε εκεί ώρες ολόκληρες. Ούτε τροφή ήθελε. 
Μία μέρα μάλιστα την χάσαμε και την ψάχναμε παντού, μέχρι που την βρήκα σφηνωμένη πίσω από την ρίζα μιάς περικοκλάδας και δεν έλεγε να βγεί. Με χίλια ζόρια την ξεγέλασα με κάτι μεζεδάκια και βγήκε.    
Πέρασαν λίγες μέρες - περίπου μία εβδομάδα και κάτι παραπάνω- και ένα πρωί, πηγαίνοντας για ψώνια, σταματήσαμε να ρίξουμε τα σκουπίδια στον κάδο. 'Ακουσα νιαουρίσματα και άρχισα να ψάχνω. Ένα μικρό γατάκι, φανερά πεινασμένο και αδύνατο,  αλλά αρκετά ζωηρό, βγήκε κάτω από τον κάδο και έτρεξε στα πόδια μας.  Αποφασίσαμε να το πάρουμε για να το ταϊσουμε και φυσικά, έτσι πεινασμένο που ήταν, έπεσε με τα μούτρα στο πιάτο και δεν έλεγε να σταματήσει να τρώει.  Η Κουτσούλα μας, το πλησίασε, το μύρισε, αλλά δεν του έδωσε και τόση σημασία.  Φυσικά, το μικρό δεν έφυγε - πού να πήγαινε άλλωστε; έμεινε κοντά μας και σίγουρα μακάριζε την ώρα που το βρήκαμε και το πήραμε.

'Ενα  πρωϊνό, πίναμε τον καφέ μας στην βεράντα και παράλληλα ξεκαθαρίζαμε κάποια πράγματα της αποθήκης.  

Mιά παλιά βαλιτσούλα φάνηκε πολύ ελκυστική στην Κουτσούλα η οποία στρογγυλοκάθισε πάνω της.

Το μικρό την κοίταζε από μακριά.  

 Ευτυχώς που είχα την φωτογραφική μου μηχανή στο τραπέζι και μπόρεσα να αποθανατήσω όλη την φάση που θα δείτε.   
Κατεβαίνει από το πεζούλι, αρχίζει να πλησιάζει...
 
και φθάνει στην βαλίτσα


 Περνούν πέντε λεπτά έτσι, και ξαφνικά παίρνει την απόφαση και σαλτάρει...

 Η Κουτσούλα το κοιτάζει αδιάφορη

 και τότε εκείνο αρχίζει ν'ανεβαίνει πάνω της...

 δείτε την συνέχεια μόνοι σας...






 Και από εκεί που το 'έπαιζε αδιάφορη' γύρισε πιό αναπαυτικά και δέχθηκε να την θηλάσει το γατουλίνι!!!


 Δεν φανταζόμουν κάν ότι θα είχε ακόμα γάλα!!!

 Δεν είναι μυστήριο που άφησε τα δικά της να πεθάνουν ?



 'Ετσι λοιπόν έγινε η υιοθεσία της μικρής...


 Από εκείνη την ημέρα, άλλαξε εντελώς η συμπεριφορά της.

 Τώρα νοιάζεται για το γατάκι της

και είναι όλο αγκαλιές και χάδια μαζί του!!!
Με την φροντίδα μας αλλά και με αυτή της θετής της μητέρας, 
η νέα μας γατούλα μεγάλωσε ήδη αρκετά και είναι πολύ τσαχπίνα και ζωηρή.  
Την βαφτίσαμε Ριρή!
Ζητώ άλλη μιά συγγνώμη για την εμφάνιση της γραμματοσειράς σ'αυτή την ανάρτηση! Με παιδεύει εδώ και ώρες!!! 
Ελπίζω να μην είναι πολύ κουραστική η ανάγνωση για σάς!


20 σχόλια:

  1. Οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες και τόσο αληθινές!
    Να χαίρεστε την Ριρή σας!
    Ο μυστικός σου αποστολέας έχει στείλει την καρτ ποστάλ του.
    Δεν ξέρω αν την έλαβες. Αν όχι έχε το νου σου!
    Φιλάκια Μαριάννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα βαζάκια σου έγιναν υπέροχα και ανοιξιάτικα. Το γατάκι τυχερό που βρέθηκε στο δρόμο σας, τώρα και η Κουτσουλα θα είναι χαρούμενη και η Ριρη θα μεγαλώσει με μαμά. Εμείς στο κήπο έχουμε δώδεκα και τώρα ήλθε και ένα ακόμα μόνο του και ενσωματώθηκε με τα άλλα μια χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα βαζάκια σου είναι καταπληκτικά !!!! Οι δε φωτογραφίες με τα γατάκια μας γέμισαν με όμορφες και γλυκιές εικόνες !!!! Μπορεί η Κουτσούλα να άφησε τα δικά της αν ήταν άρρωστα.... Τυχερό πάντως το μικρούλη που το μαζέψατε και που να περιμένει ότι θα βρει σπίτι σας και μαμά και να έχει και γάλα !!!! Σε φιλώ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα κι από μένα Μαριάννα! Πραγματικά τα βαζάκια είναι υπέροχα. Τυχερή η φίλη σου! Όσο για τις γατούλες σου τί να πω, είναι αξιολάτρευτες. Πραγματική κουκλίτσα η Ριρή. Είμαστε κι εμείς τυχερές που είχες μαζί σου τη φωτογραφική μηχανή για να παρακολουθήσουμε τις αναπάντεχες εξελίξεις. Α, και η Κιουρή μας έχει μια μανία με τις βαλίτσες. Τί να σου λέω!!! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ όμορφα τα βαζάκια. Αν και η γραμματοσειρά όντως με ταλαιπώρησε λίγο-ιδιοτροπίες της μπλογσποτ-αλλά απόλαυσα και τις φώτο με τη γάτα που υιοθέτησε το γατουλίνι.Τυχερό είναι. Νομίζω ότι τα γατιά ή σκυλιά αφήνουν τα δικά τους αν είναι άρρωστα. Αν ξέρουν ότι θα πεθάνουν. Κάτι τέτοιο ξέρω.
    Να σαι καλά Μαριάννα μου
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχα οπως παντα τα βαζακια σου και απίστευτη η ιστορια της υιοθεσίας της Κουτσουλας απο την τσαχπινα Ριρη τωρα ολοι ειναι απολυτα χαρούμενοι πια φαντάζομαι καλο φθινόπωρο καλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. La chanceuse qui a le petit pot chez elle, c'est moi!! Et aussi la méthode pour essayer d'en faire d'autres!
    J'ai terminé ce matin mon pot de tachini et je vais faire de nouveaux essais sur lui. Comme le pot est "banal", je vais être un peu plus...hardie.
    Je connaissais l'histoire de Riri mais pas les photos. Un récit en direct de l'adoption!! Enfin ce petit a un nom. Si la petite rousse revient, vas-tu l'appeler Fifi???
    Bonne journée et grosses bises chère Marie-Anne!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλό φθινόπωρο Μαριάννα μου !! Για τα βαζάκια σου θα πω ότι είναι πολύ όμορφα !! Τώρα η ιστορία της Κουτσούλας πολύ με προβλημάτισε δεν καταλαβαίνω πως άφησε τα μικρά της , όμως με χαρά δέχθηκε να θηλάσει το ξένο γατάκι !! Μυστήριο!! Εβγαλες πολύ όμορφες φωτο !!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. You never stop to amaze me with your talent...the two jars are gorgeous. The cats are so sweet!
    Hugs Alessandra

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τα βάζα έγιναν πολύ όμορφα Μαριάννα μου, όσο για την Ριρή απλά υπέροχη, να σας ζήσει!
    Φιλιά και καλό Φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ, Μαριάννα μου! Ζωγραφιστά τα βαζάκια σου! Με ό,τι κι αν καταπιαστείς, το αποτέλεσμα είναι πάντα τόσο φίνο κι όμορφο!
    Να τη χαίρεστε την καινούρια παρέα!
    Καλημέρα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Βαζάκια-γατιά
    όλα κουκλιά!
    Νομίζω ότι οι γάτες πάνε αλλού και γεννούν για ασφάλεια και μετά τα μεταφέρουν τα μικρά τους.
    Ή κάνω λάθος;
    Για το φέις κατέθεσα κι εγώ πρόσφατα τους προβληματισμούς μου.
    Για αυτό κι έχω χαθεί και χάνω πολλά εκεί μέσα, αλλά κερδίζω εδώ , στην πραγματική ζωή και στο μπλογκ που το έχω
    σε περισσότερη εκτίμηση φυσικά.
    Πολλά φιλιά Μαριάννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. με δυσκόλεψαν φιλενάδα τα γράμματά σου σήμερα, πολύ μικρά!
    ΌΜΩΣ τα έργα σου οπως πάντοτε Μεγάλα. Και τα βαζάκια σου όσο και η πράξη .Μελέτησα με προσοχή όλες τις φωτογραφίες της προσέγγισης και θυμήθηκα την αλεπού και τον μικρό πριγκιπα:τι σημαίνει εξημερώνω;
    Η αγάπη νικά πάντα!
    την αγάπη μου και μην ανησυχείς θα ξαναβρώ ρυθμούς επικοινωνίας!φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ τι γλυκά τα γατάκια!
    Αλλά τα γραμματάκια δύσκολα τα διάβασα και φοράω και γυαλιά.Τι έγινε δεν μεγάλωναν?Αν το κείμενό σου το γράφεις σε word και μετά το αντιγράφεις εδώ νομίζω ότι δεν μπορείς να αλλάξεις το μέγεθος. AriadnefromGreece!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καταπληκτικά τα βαζάκια σου Μαριάννα μου! Πολύ πολύ όμορφα και ρομαντικά! Οι φωτογραφίες με τα γατάκια είναι υπέροχες! Ίσως να ήταν άρρωστα τα μωράκια της Κουτσούλας, ίσως πήραν κάποιο μικρόβιο, αλλά ο θεός έχει πάντα σχέδια. Το ορφανό γατάκι βρήκε μια όμορφη οικογένεια και μια νέα μαμά! Φιλάκια πολλά και να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πανεμορφα τα βαζακια, αλλα την παρασταση έκλεψαν οι χνουδωτες μουρίτσες!
    Κουκλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Dearest Marie Anne,
    What a lovely jars you created here.
    As for the kitty drama, I only hope and pray that more people will become caring and responsible for having their kitties neutered and spayed so at a young age they don't have to face the hardship of nurturing young ones; being still too young themselves. Luckily the ending of your story is a rather happy one.
    Sending you hugs,
    Mariette

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τα βαζάκια σου όμορφα και κυρίως χρηστικά , στολίδια με περιεχόμενο που γίνονται θαυμάσια δώρα !!! Οι φωτό με τις γατούλες σου εξαιρετικές, η μητρότητα και στα ζώα έχει πολλές ανεξερεύνητες πτυχές....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...