Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

'Αλλη μία "διάσωση"

Ξέρω, ξέρω, σας έχω μιλήσει πολλές φορές για την περίφημη αποθήκη της μαμάς μου. 
Μέχρι που με ρωτήσατε εάν έχει ωράριο επισκέψεων μπας και βρείτε κι εσείς κάτι να ξετρυπώσετε!  
Σιγά να μην σας κάνω την χάρη...χα χα χα! 
Ούτως ή άλλως, την έχω ήδη σχεδόν αδειάσει εδώ και χρόνια... όμως αρκετά από τα ευρήματά μου, τα φύλαξα στην δική μου αποθηκούλα μέχρι να αποφασίσω τί θα τα κάνω.  
'Ετσι λοιπόν, για αρκετά χρόνια, είχα μιά παλιά μπρούτζινη λάμπα γραφείου, μαυρισμένη, χτυπημένη, λίγο στραβή, και με λειψά εξαρτήματα.

Ούτε λόγος βέβαια για γυαλί... ένα απλό 'σιδερικό' ήταν που κρεμόταν από ένα καρφί και περίμενε μπας και δεήσω να της δώσω σημασία. 
Και δεν ξέρω πόσο ακόμα θα έμενε εκεί εάν δεν έβλεπα, κάποια μέρα, εντελώς κατά τύχη, μία ίδια λάμπα Art Nouveau (αρχής του 20ού αιώνα) να πουλιέται στο διαδίκτυο!  

Το έψαξα λίγο το θέμα και βρήκα κι άλλες, με ωραία χρωματιστά γυαλιά και σε διάφορες τιμές που έφταναν ακόμα και τα 500 ευρώ! 
 Τότε ήταν που 'ξύπνησε' μέσα μου η επιθυμία να την φτιάξω επιτέλους. Θα έπρεπε όμως να βρώ κι ένα ωραίο γυαλί. Είμαι σίγουρη πως με μιά βόλτα στο Μοναστηράκι θα εύρισκα κάτι πολύ εύκολα. 'Ελα όμως που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία μέχρι τώρα.  
Μόλις όμως ανακάλυψα μέσα σε μία τσάντα με διάφορα άχρηστα που μου έδωσε η κόρη μου, ένα γυαλί από κάποιο σποτάκι, 
 
κάτι μέσα μου με ξεσήκωσε να δοκιμάσω εάν ταιριάζει στην παλιά λάμπα.  Και ταίριαζε!  
Καμμία σχέση βέβαια με τα όμορφα γυαλιά 'τουλίπες' από οπαλίνα η χρωματιστό φυσητό γυαλί...
αλλά θα της έδινα εγώ χρώμα...όχι παίζουμε!!!

Πρώτα-πρώτα όμως, έπρεπε να τρίψω την λάμπα, (την οποία και θυμήθηκα να φωτογραφίσω την τελευταία στιγμή, πάνω στον πάγκο της κουζίνας όπου είχα συγκεντρώσει τα υλικά για το τρίψιμο). 
 Δεν ξέρω πόσο υπομονή έχετε εσείς στο γυάλισμα,
  αλλά εγώ κάποια στιγμή σταμάτησα.
 Εδώ σε καινούργια αντικείμενα φροντίζουμε να δίνουμε κάποια πατίνα και εγώ ακόμα θα έτριβα για να κάνω την λάμπα μου καινούργια;  
Σειρά είχαν τα ηλεκτρολογικά. Πολύ θα ήθελα να κρατήσω το παλιό μπρούτζινο ντουϊ και να της έβαζα ένα χρυσό ή διάφανο καλώδιο, όπως είχαν τα παλιά φωτιστικά. Δυστυχώς, δεν βρήκα, εδώ τουλάχιστον στην περιοχή μας.  Κατέληξα στο μαύρο καλώδιο, για να ταιριάζει και με το μαύρο ντουϊ που μου έδωσαν στο κατάστημα. 
Με τον απογευματινό καφέ μας στην βεράντα περάσαμε το καλώδιο μέσα από το στενό σωλήνα της λάμπας, 
 
και συνδέσαμε το διακοπτάκι, το φίς της πρίζας και το ντουϊ. Μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν είχα ακόμα ΄φανερώσει' στον Ν. το γυαλί που είχα ετοιμάσει στο μεταξύ. 
 'Οταν το είδε, ενθουσιάστηκε,
εμένα όμως, δεν μου άρεσε καθόλου η μαυρίλα του ντουϊ.  Μιά και δυό, ξαναπέρνω την λάμπα στο εργαστήριό μου και...ο υγρός χρυσός να είναι καλά!
 
 'Εως και το καλώδιο έβαψα σ'εκείνο το σημείο για να μην είναι 'παράταιρο'!  
Θα έπρεπε να περάσω και λίγη πατίνα για να φαίνεται πιό παλαιό και να ταιριάζει με το μπρούτζινο τελείωμα, αλλά θα το κάνω κάποια στιγμή... για την ώρα βιαζόμουν να σας το παρουσιάσω!   
Αλήθεια τώρα, πείτε μου, δεν άξιζε τον κόπο να δώσω μία νέα ζωή σ'αυτή την παλιά λάμπα; 
Και μάλιστα χωρίς να ψάχνω για γυαλί, αφού μεταμόρφωσα το σποτάκι, φυσικά με découpage χαρτοπετσέτας...
και ξοδεύοντας 7,50 μόνο ευρώ που έκαναν τα ηλεκτρολογικά μαζί με την λάμπα led. 
Εγώ πραγματικά χάρηκα πολύ την όλη διαδικασία!

 Να έχετε μιά όμορφη Κυριακή!!!






Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

Ουφ!!! Επί τέλους, δρόσισε!!!



Βρήκα κι εγώ λίγο χρόνο να ολοκληρώσω αυτή την ανάρτηση που ετοίμαζα από καιρό αλλά δεν είχα το κουράγιο να τελειώσω.
Κοντεύουν τρείς μήνες από την τελευταία μου ανάρτηση!!! 
Μιά το ένα, μιά το άλλο, όλο και κάτι γινόταν που μου στερούσε χρόνο αλλά και όρεξη για γράψιμο.  Αρχίσαμε και τα μπάνια, πιάσανε και οι καύσωνες... 
Σ'όλο αυτό το διάστημα όμως, έκανα πολλά και διάφορα... και είπα να σας δείξω μερικά.


'Ενα, έστω και μικρό, κουτί ραψίματος είναι απαραίτητο σε κάθε σπίτι.   Με découpage  και δαντέλες, έντυσα ένα κουτί από μινιατούρες αρωμάτων το οποίο είχε μαγνητικό κλείσιμο, και το χάρισα στην κόρη μου με την ευκαιρία της μετακόμισής της σε νέο διαμέρισμα.
 
κρακελέ - découpage - δαντέλλες
Παράλληλα, έντυσα και το πάνω μέρος μιάς μεταλικής κασετίνας μανικιούρ/μακιγιάζ, κρύβοντας έτσι την φίρμα που ήταν τυπωμένη στο καπάκι (ήταν επαγγελματικό δώρο από κάποιο συνέδριο).
Ένα ακόμα μικρό δωράκι, απλά συμβολικό αλλά φτιαγμένο με αγάπη, ήταν και η κρεμαστρούλα-πουλόσπιτο για να κρεμούν οι φίλοι μου τα κλειδιά στο νέο τους διαμέρισμα.  
Είχε πιά μπεί το καλοκαίρι για τα καλά, όταν έφτασε στην γραμματοθυρίδα μου ένα Πασχαλινό δωράκι!  Ποιός ξέρει που να είχε παραπέσει από ταχυδρομικό γραφείο σε ταχυδρομικό γραφείο, τόσον καιρό (και μάλιστα εντός Αττικής)!!!
Μαρία-'Ελενά μου, σ'ευχαριστώ πολύ για την σκέψη σου, για το πλεκτό σταυρουδάκι και για τις ευχές σου που είναι πάντα ευπρόσδεκτες όσο κι αν καθυστερήσουν!
'Ενα δεύτερο δωράκι έφτασε στα χέρια μου από μία άγνωστη φίλη στο Facebook. Ήταν ένας φάκελλος με σπόρους περικοκλάδας και κολοκύθας...

'Ενα σχόλιό μου σε κάποια ανάρτησή της ήταν αρκετό...και αμέσως, με μεγάλη προθυμία, μου έγραψε πώς θα μου έστελνε σπόρους αρκεί να της έδινα την διεύθυνσή μου. Κατά σύμπτωση είναι και 'ντεκουπατζού' χα χα χα! Σ'ευχαριστώ Βίκυ! Η κίνησή σου με συγκίνησε πολύ!
Τα φυτά και τα λουλούδια είναι μιά άλλη μου αγάπη, όπως γνωρίζετε ήδη. 
Παρ'όλο που προέκυψαν διάφορα 'τρεχάματα' -ευτυχώς όχι δυσάρεστα- ετοιμαζόμουν παράλληλα να φιλοξενήσω την ξαδέλφη μου από την Μασσαλία, και μία φίλη της, οι οποίες μας επισκέφτηκαν στα πλαίσια ενός γύρου της Ελλάδας που έκαναν επί δύο εβδομάδες.  
Με την ευκαιρία, έραψα κουρτίνες. Γιά την ακρίβεια, έκοψα στα δύο μία μεγάλη κουρτίνα μήκους 10μέτρων (ήταν στην ντουλάπα μου για πολλά πολλά χρόνια, αλλά ήταν πολύ καλής ποιότητας και της άξιζε μιά νέα ζωή). Την κόντυνα όσο έπρεπε και απέκτησα δύο ωραιότατες και λίγο vintage -τολμώ να πώ- κουρτίνες.
 Δεν σταμάτησα όμως σ'αυτές, αφού συνέχισα με άλλες κουρτίνες της κόρης μου!
Εκτός από την παλιά καλή μου Singer, με βοήθησε πολύ και η νέα μου πελότα που έφτιαξα από ένα 
μικρό πήλινο κεσεδάκι.
.
Πώς σας φαίνεται?
 
Ξεναγήσαμε τις γαλλίδες φιλοξενούμενές μας όσο καλύτερα μπορούσαμε στα πλαίσια του χρόνου που είχαν στην διάθεσή τους, και τις περιποιηθήκαμε  με σπιτικές ελληνικές συνταγές, και με ουζάκια και μπυρίτσες σε παραλιακά ταβερνάκια.
  χωρίς να παραλείψουμε κι ένα κάπως συννεφιασμένο ηλιοβασίλεμα στο Σούνιο.
Φυσικά, δεν έχανα ευκαιρία να φωτογραφίζω λουλούδια, πουλιά και έντομα 
στον κήπο αλλά και στον δρόμο.
 Καρακάξα στα αρχαία τείχη τους Σουνίου.
(αυτή δεν κινδυνεύει να πέσει, κι έτσι αγνοεί και 'παραβιάζει' την προειδοποίηση...χα χα χα!!!)
Zygaena punctum
Nemoptera coa
 Synema globosum - Napoleon spider

 Scarce swallowtail (Iphiclides podalirius)


έως και κάποια που δεν έχουν ακόμα τύχει αναγνώρισης, όπως αυτό στην τριανταφυλλιά
ή αυτό το περίεργο
Μιάς που οι γαλλίδες ενθουσιάστηκαν με τις φορτωμένες λεμονιές του κήπου, 
  
 δώρισα ένα σχετικό καδράκι στην ξαδέλφη μου, μαζί με κάποια άλλα για εκείνη και την φίλη της. 
découpage-ζωγραφική-πατίνες
Νομίζω πως αρκετά είναι αυτά για σήμερα! 
Έχω διάφορα ακόμα να σας δείξω απ'όσα έφτιαξα και έζησα αυτόν τον καιρό, αλλά υπόσχομαι να επανέλθω σύντομα πάλι...ελπίζω μόνο να μην έχουμε ξανά καύσωνες!!!
Καλή εβδομάδα και καλό καλοκαίρι!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...