Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κάρτες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κάρτες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2024

Merry Christmas!!!

 Με τόσα γλυκά που θα απολαύσουμε στις γιορτές, μιά ωραία τσαγιέρα είναι απαραίτητη για το Chrismas tea, έτσι δεν είναι;  Παρόλο που έχω πολλές Χριστουγεννιάτικες κούπες και φλυτζάνια, δεν έτυχε ποτέ να αποκτήσω μιά τσαγιέρα. 

'Ε, λοιπόν, την έφτιαξα μόνη μου! Πήρα μία παλιά που την είχα παροπλισμένη σ'ένα ντουλάπι, την αστάρωσα, της έκανα ντεκουπάζ με μιά όμορφη χαρτοπετσέτα, την έβαψα με πράσινο και κόκκινο που είναι και τα αγαπημένα μου χρώματα και το 'κερασάκι στην τούρτα' ήταν το φύλλο χρυσού με το οποίο διακόσμησα το καπάκι της. 

'Ετοιμη να μας σερβίρει το Christmas Tea η Χριστουγεννιάτικη τσαγιέρα μου!
Πώς σας φαίνεται; 


Μελομακάρονα ή Σμυρνέϊκα φοινίκια;

Μικρή η διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά Χριστουγεννιάτικα γλυκά. 
Όσο κι αν έψαξα, δεν κατάφερα να βρώ την συνταγή της μητέρας μου.  Δεν θυμάμαι να την είχα δεί να εκτελεί μιά γραπτή συνταγή, να την διαβάζει δηλαδή από κάποιο βιβλίο ή από ένα χειρόγραφο τετράδιο. Αυτό που ξέρω είναι πως σαν εκείνα τα μελομακάρονά της, δεν υπήρχαν πιό νόστιμα, πιό πετυχημένα. Ακόμα και η αδελφή της, παρόλο που ακολουθούσε την ίδια συνταγή, δεν κατάφερνε να τα κάνει ίδια. Αντίθετα, η μαμά δεν έφτιαχνε ποτέ κουραμπιέδες, κι εγώ περίμενα να πάμε στην θεία Ευτυχία για να απολαύσω τους δικούς της.
'Μελομακάρονα' τα έλεγε η μαμά μου, αν και τα δύο σόγια είχαν ρίζες από την Σμύρνη, και είχα ακούσει άλλες θείες να μιλάνε για 'Φοινίκια'. 
Βρήκα κι εγώ λοιπόν μιά ωραία συνταγή για φοινίκια και την εκτέλεσα. 
Φυσικά και έφαγα το πρώτο εγώ και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ! 
Ανυπομονώ να δώ, αν θα αρέσουν και στην υπόλοιπη οικογένεια. 

Με αυτά λοιπόν τα Σμυρνέϊκα φοινίκια, σας εύχομαι 
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα, 
να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας 
και ο νέος χρόνος που θα υποδεχθούμε με το καλό σε λίγες ημέρες, 
να σας φέρει μόνο Υγεία, Αγάπη και Χαρές σε εσάς και τις οικογένειές σας.


Ευχαριστώ πολύ τις αγαπημένες μου φίλες Ρένα και Ράνια, για τις χειροποίητες καρτούλες 
και τα όμορφα δωράκια τους για εμένα και για την Αθηνούλα!



Χρόνια πολλά!!!


Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024

Χριστουγεννιάτικη ανακύκλωση

'Οπως κάθε χρόνο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην φτιάξω διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα, όπως και δωράκια για συγγενείς και φίλους, χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά από διάφορα σπασμένα ή αχρηστευμένα αντικείμενα του σπιτιού. Εάν θέλετε να πάρετε ιδέες, μπορείτε να ανατρέξετε στις παλαιότερες αναρτήσεις μου με τον ίδιο τίτλο. 
'Ετσι λοιπόν, φέτος, δημιούργησα αυτό το κηροπήγιο. 
 'Εκοψα ένα κομμάτι από ένα σπασμένο καρεκλοπόδαρο στο οποίο προσάρμοσα μιά ξύλινη ροδέλα γιά βάση, ένα μεταλλικό καπάκι βάζου στο πάνω μέρος, ξυλόγλυπτες τρέσες, και ένα στοιχείο το οποίο χύτευσα με mold powder σε καλούπι. 
Τέλος, έβαψα με χρώμα κιμωλίας και σκόνη πέτρας και φώτισα τα ανάγλυφα μοτίβα με λευκό χρώμα.

Εδώ μιά άλλη δημιουργία με την οποία είχα ασχοληθεί πριν από αρκετό καιρό.
Πάνω σε μιά παλιά πλαστική καρδιά, κόλλησα δύο ανάγλυφα στοιχεία, τα οποία δημιούργησα με καλούπι, χρησιμοποιώντας, όχι πηλό, ούτε γύψο, ούτε τσιμέντο, αλλά 'σπιτικό ξυλοπολτό'.  Δοκίμασα να φτιάξω ένα μείγμα με ξυλόκολλα και το 'πριονίδι' πού έπεφτε από το αλυσοπρίονο όταν χρειάστηκε να κόψουμε κάποια ξεραμένα κωνοφόρα του κήπου! Εδώ κολλάει τέλεια το "τίποτα δεν πάει χαμένο"! 'Αργησε λίγο να στεγνώσει ο ξυλοπολτός, αλλά τελικά τα στοιχεία βγήκαν μιά χαρά από τα καλούπια τους.

Κατά σύμπτωση έβαψα το κηροπήγιο σε σχεδόν ίδιο χρώμα με αυτό της καρδούλας, κι έτσι ταίριαξαν και στολίστηκαν μαζί πάνω στο τζάκι του σαλονιού.  
Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά όλο το διαδίκτυο πλημμύρησε φέτος από δημιουργίες με Χριστουγεννιάτικα σπιτάκια και χωριουδάκια. Τα λατρεύω κι εγώ αυτά τα μικρά χωριουδάκια, αλλά δεν είχα ούτε σχετικό καλούπι, ούτε ξυλόγλυπτα. Η φαντασία όμως τρέχει και όταν ψάχνεις βρίσκεις και λύσεις. Θυμήθηκα λοιπόν την μεγάλη κούτα που έχω στην αποθήκη με την συλλογή μου από σπιτάκια που έφερνα από το κάθε ταξίδι που είχα κάνει τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πολλές άλλες χώρες. Τα είχα στολισμένα για πολλά χρόνια σε μία χαμηλή εταζέρα, όταν όμως η Αθηνά μας άρχισε να περπατάει και να πιάνεται από τα έπιπλα, τα σήκωσα όλα γιατί δεν  ήθελα να τα χάσω από κάποιο 'ατύχημα'. Μέσα λοιπόν στην κούτα, ξαναβρήκα τα αγαπημένα μου ολλανδικά σπιτάκια, τόσο τα μικρά από κασσίτερο, όσο και τα δύο μεγαλύτερα από πορσελάνη της Delft. Πήρα και το σακούλι με τις παλιές πλαστελίνες με τις οποίες έπαιζε η Αθηνούλα και πατώντας με δύναμη τις προσόψεις των σπιτιών πάνω τους, δημιούργησα αυτοσχέδια καλούπια μέσα στα οποία χύτευσα σπιτάκια από mold powder. 
Εννοείται πως τα στοιχεία δεν βγήκαν όσο καθαρά θα έβγαιναν από ένα καλούπι σιλικόνης, αλλά αφού τα έτριψα λίγο, ήταν μιά χαρά για να τα χρησιμοποιήσω σε μιά σύνθεση που έκανα πάνω σε έναν ακόμα παμπάλαιο δίσκο κοπής της μητέρας μου.
Έκανα ντεκουπάζ με κομμάτια χαρτοπετσέτας, ανάγλυφα με στένσιλ στον ουρανό, κόλλησα τα σπιτάκια μου και πασπάλισα με μπόλικο σπιτικό χιονάκι.     

Ας περάσουμε όμως και στην άλλη μου αγάπη που είναι, όπως ξέρετε, τα κουρελάκια!   
Μετά το Χριστουγεννιάτικο δεντράκι που έραψα με patchwork, ακολούθησε ένα  mug rag, όπως ονομάζονται αυτά τα μικρά τετράγωνα καπιτονέ πετσετάκια πάνω στα οποία ακουμπάς την κούπα σου με τον ζεστό καφέ, ή την σοκολάτα σου, ή ακόμα και το μπιμπερόν ή το παιδικό ποτηράκι όταν προορίζεται για ένα κοριτσάκι, εξ ού και το κεφαλάκι ενός αγαθού χιονάνθρωπου.  
Τα τελευταία χρόνια, αν και δεν συνηθίζεται πλέον, φτιάχνω κι εγώ λίγες Χριστουγεννιάτικες κάρτες χρησιμοποιώντας μικρά κομμάτια από διάφορα υφάσματα.  Φέτος, οι καρτούλες μου έγιναν από ένα καφέ βελουδένιο ύφασμα και πάνω του γαζώθηκαν δεντράκια και μπάλες από υπόλοιπα υφασμάτων πάνω στα οποία πρόσθεσα μερικές βελονιές με το χέρι, κορδελίτσες, ένα αστεράκι και ένα γουράκι. 



Με αυτές τις καρτούλες μου, 

θα σας ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και χαρές στις οικογένειές σας! 
Να περάσετε όσο πιό όμορφα μπορείτε! 






Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022

Από την μια χρονιά στην άλλη

Όλο και κάτι μένει στο τέλος της κάθε χρονιάς που αναγκαστικά μεταφέρεται στην νέα. 

Λίγα στολιδάκια με καρτούλες που εστάλησαν σε κάποιες φίλες, 

ένα κουτάκι με κρακελέ και ντεκουπάζ που γέμισε σοκολατάκια πριν δωριστεί,  

λίγες εικόνες από την διαδρομή μας πηγαίνοντας στο σπίτι της κόρης μας την ημέρα των Χριστουγέννων 

ένας τσιροβάκος
και μιά γερακίνα 

     και επιστρέφοντας, 

ηλιοβασίλεμα στον Σαρωνικό

 μιά ματιά στην καθιερωμένη σπιτική βασιλόπιτα, 


   καθώς και μια γλυκειά στιγμή από τα τρίτα γενέθλια της Αθηνούλας μας,

τα οποία μπορέσαμε να γιορτάσουμε προχθές στο αναψυκτήριο ενός μικρού Αθηναϊκού πάρκου, με τα παιδιά να παίζουν στην όμορφη παιδική χαρά μετά από τα μεζεδάκια και την τούρτα, και τους γονείς να απολαμβάνουν τον καφέ τους στην λιακάδα. 

Όπως κάθε χρόνο, θα προσπαθήσω να μεταφυτέψω τα Αλεξανδρινά που στολίζουν το σαλόνι μας,

 ευχόμενη να πιάσουν και να μεγαλώσουν στον κήπο. 

Κάποτε τα είχα καταφέρει και είχα ένα μεγάλο που είχε γίνει δεντράκι, αλλά μιά χρονιά πάγωσε εντελώς και το έχασα. 

Καλή χρονιά να έχουμε όλοι, με υγεία και αγάπη!




























Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

Χριστουγεννιάτικη ανακύκλωση

Είναι κάμποσα χρόνια τώρα που κάθε φορά που βγάζω τα γιορτινά τραπεζομάντηλα και πετσετάκια από το ντουλάπι, όλο και βρίσκω κάποια που είτε είναι αρκετά 'ντεμοντέ' θα έλεγα, άλλα μου φαίνονται ξεθωριασμένα, κάποιο έχει έναν λεκέ που δεν βγαίνει... 
Παρ'όλο που έχω χρόνια να τα στρώσω, δεν αποφασίζω να τα ξεφορτωθώ και κάθε χρόνο, τα ξαναδιπλώνω και τα αφήνω στην άκρη.   
Φέτος, το πήρα απόφαση!  Θα τα ανακυκλώσω, σκέφτηκα... και αμέσως (πριν το μετανοιώσω) πήρα το ψαλίδι και άρχισα να κόβω κάποια κομμάτια τους. 
 'Ετσι βρήκα το υλικό για τις φετεινές μου κάρτες! 
Αν και δεν είχα χρόνο για να φτιάξω πολλές, -λόγω πολλών υποχρεώσεων που με κρατούν απασχολημένη αυτό τον καιρό- κατάφερα και έφτιαξα ορισμένες για να στείλω τις ευχές μου.

'Ενα παλιό και λίγο σκισμένο στρογγυλό πετσετάκι, 
 και ένα ξεθωριασμένο καρεδάκι με φύλλα ού (houx)
 
ήταν τα πρώτα θύματα, των οποίων κάποια κομμάτια, κόπηκαν, 
 
'φρεσκαρίστηκαν' τα χρώματά τους με μαρκαδόρους, κολλήθηκαν σε χρωματιστά χαρτονάκια, συμπληρώθηκαν με ευχές και φιογκάκια, και άλλα έγιναν κάρτες, 
ενώ κάποια μεταμορφώθηκαν σε Χριστουγεννιάτικα καδράκια.
Χριστουγεννιάτικη ανακύκλωση κάνω και σας δείχνω κάθε χρόνο, 
δεν θα μπορούσα να το παραλείψω και φέτος! 
'Ετσι λοιπόν συνέχισα και με κάποια στολιδάκια.
Ένα άδειο αποσμητικό ψυγείου, μεταμορφώθηκε σε μιά μπαλλίτσα για το δέντρο. 
 
Ενώ, ένα παλιό χρυσό ρόδι, μετατράπηκε σ'ένα γούρι για την νέα χρονιά.
Και μία μπάλλα από φελιζόλ βάφτηκε με χρώματα κιμωλίας και απέκτησε 
μιά χρυσή 'ζώνη' από πλαστική δαντέλα.
 
 Λίγα πραγματάκια, αλλά φτιαγμένα με μεράκι και με υλικά που βρίσκονται στο σπίτι και μπορούν να ανακυκλωθούν αντί να πεταχθούν.

'Ελαβα και την καθιερωμένη πλέον κεντητή Χριστουγεννιάτικη κάρτα 
της φίλης Ράνιας και την ευχαριστώ πολύ!
 Φέτος, δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση της Μαριλένας μας για την ανταλλαγή δώρων, αλλά θαυμάζω τις διάφορες δημιουργίες που κυκλοφορούν στην μπλογκογειτονιά μας ανάμεσα στους μυστικούς Αγιο-Βασίληδες!
 Με την ευκαιρία, να σας δείξω και μιά υπέροχη κεραμική καρδούλα που μου έφερε, μεταξύ άλλων, 
ο γυιός μου από την Πολωνία, όπου βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα.

Καλή συνέχεια με τις προετοιμασίες σας για τις γιορτές και 
χρόνια πολλά στις Αννούλες που γιορτάζουν σήμερα!

 


 


Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Στο ξεκίνημα του νέου χρόνου


Μέσα στην γιορτές, η κόρη μου επισκέφθηκε παλιές συμφοιτήτριές της στην Βόρειο Ελλάδα και μου ζήτησε να της φτιάξω λίγα σαπουνάκια για να τους πάει σαν μικροδωράκια. Με την ευκαιρία, έφτιαξα και μερικά για τις ξαδέλφες μου. Ελπίζω να τους άρεσαν και να τα χαρούν. 


Με το που μάζεψα τα Χριστουγεννιάτικα, έπιασα πάλι το découpage, για να φτιάξω δύο πράγματα που ήθελα από καιρό.
Το πρώτο μου κουτί-βιβλίο, 
 
το οποίο θα φιλοξενήσει παλιές οικογενειακές φωτογραφίες, 
προέκυψε από ένα παλιό ντοσσιέ αρχειοθέτησης που έφτασε στα χέρια μου 
(μαζί με άλλο ένα που περιμένει την σειρά του, όπως βλέπετε). 
Πρώτα έφτιαξα το πλαίσιο και την ράχη με σπιτική πάστα διαμόρφωσης,
 
και στην συνέχεια έκανα découpage με ριζόχαρτα. 
Στο οπισθόφυλλο χρησιμοποίησα κομμάτια-περισσεύματα από ένα διαφορετικό ριζόχαρτο.
Στόλισα την ράχη με stencil,
ενώ τις πλευρές του κουτιού δεν τις πείραξα γιατί μου άρεσε πολύ τόσο η υφή όσο και το γλυκό χρώμα της σουέντ επένδυσης που έχουν. 


  Το δεύτερο που έφτιαξα είναι μιά κρεμάστρα για τα κολλιέ μου.  
Είχα φτιάξει πριν από χρόνια κάτι ανάλογο για την κόρη μου, κάνοντας découpage σε μιά παλιά ξύλινη κρεμάστρα ντουλάπας στην οποία είχα βιδώσει μεταλλικά κρεμασταράκια.
Αυτή την φορά όμως, χρησιμοποίησα ένα κομμάτι ξύλου που είχε μείνει από ένα ξεχαρβαλωμένο κομοδινάκι.
Ξέρω, ξέρω, θα μου πείτε "τί κρίμα που δεν το έφτιαξες ολόκληρο!".
Το είχα μαζέψει από τον δρόμο πριν από χρόνια, αλλά έμεινε πολύ καιρό στον κήπο μέχρι να αποφασίσω να το φτιάξω - ήθελε πολλή δουλειά και τρίψιμο και δεν γνωρίζαμε ακόμα τα χρώματα κιμωλίας(!) και έτσι το άφησα και με την υγρασία σκεύρωσε και δυστυχώς πήγε χαμένο
Δεν δίστασα όμως τότε να κρατήσω τα ποδαράκια του και τα ξυλαράκια της βάσης του όπως και τα διακοσμητικά της πορτούλας.
 
  Πήρα λοιπόν το μπροστινό ξύλο της βάσης, γυρισμένο ανάποδα
 και με την κατάλληλη προετοιμασία, 


παλαίωση, ντεκουπάζ και πατίνα, έφτιαξα αυτή την κρεμάστρα


 Ανυπομονώ να την κρεμάσω στο υπνοδωμάτιό μου και να τακτοποιήσω τα κολλιέ μου. 
Όμορφη δεν έγινε;


 Έλαβα ακόμα δύο   καρτούλες με ευχές και με  δωράκια και θα ήθελα να ευχαριστήσω και από εδώ την αγαπημένη μου Φανή

και το γλυκό Συριανάκι μας, την Γιάννα,
Κορίτσια μου, να είστε πάντα καλά και να έχετε μιά καλή χρονιά μαζί με τους αγαπημένους σας!

Δεν μπορώ να μην σας δείξω και μερικές φωτογραφίες.
 Προ ημερών στην παραλία, ο αέρας και τα κύμματα έκαναν την χαρά των αμέτρητων surfers.

Χθές, η θάλασσα ήταν πολύ πιό ήρεμη.
Εκεί όμως που φωτογράφιζα τους γλάρους που είχαν βγεί στην στεριά,  
στις Αλυκές, ως συνήθως πριν από μία καταιγίδα,
 είδαμε από μακριά πως είχε πέσει μιά μαυρίλα και είχε ξεσπάσει δυνατή βροχή στο πέλαγος 

την οποία είδαμε να πλησιάζει γρήγορα προς την ακτή.

Η καταιγίδα είχε μικρή διάρκεια και αμέσως μετά, βγήκε το ουράνιο τόξο πάνω από το βουνό.

Θα μπορούσα να τελειώσω εδώ,
 αλλά προτιμώ να κλείσω την ανάρτηση αυτή με ένα ωραίο κρακελέ!


Μη μου πείτε που δεν θα προσέχατε κι εσείς την όμορφα κρακελαρισμένη βαρκούλα!   
Εγώ τρελλάθηκα όταν την είδα!!!

Θα είμαι πάλι σύντομα κοντά σας με νέες δημιουργίες!
Πολλές ευχές σε όσες και όσους γιορτάζουν αυτές τις μέρες! 



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...