'Ηρθε η 'Ανοιξη;;;;;;

Εαρινή ισημερία είχαμε, αλλά ο Μάρτης, πραγματικά γδάρτης και παλουκοκάφτης, λες και δεν θέλει να αφήσει την 'Ανοιξη να κάνει την εμφάνισή της! 

Κάποια λουλούδια του κήπου πρόλαβαν να ανθίσουν, 

τα λειβάδια γέμισαν από ροζ, κόκκινες και μωβ ανεμώνες. Δυό-τρείς άνθισαν και σε μία ζαρντινιέρα όπου τις είχα φυτέψει μιά χρονιά όταν τις είχα βγάλει κατά λάθος μαζί με τους βολβούς τους.  

Τα παχύφυτά μου, άντεξαν στην παγωνιά του χειμώνα αφού είχα προνοήσει να τα μεταφέρω και να τα προφυλάξω κάτω από στέγαστρα. 

 'Ομως η νέα κακοκαιρία δεν λέει να σταματήσει. Όλη μέρα χθες έριχνε χαλάζι, χιονάκι, χιονόνερο και φτού κι απ'την αρχή.   Το καλοριφέρ και το τζάκι στο φουλ, αλλά εγώ εξακολουθώ να κρυώνω. Μάλιστα, για πρώτη φορά στην ζωή μου, έβγαλα χιονίστρες σε δύο δάχτυλά μου!!!

Βγήκαμε για την Κυριακάτικη εφημερίδα μας και περάσαμε από την παραλία μας. Έκανε τόσο κρύο αλλά είχε αρχίσει να ρίχνει και δυνατό χιονόνερο, οπότε δεν βγήκαμε κάν από το αυτοκίνητο.  

Ίσα που τράβηξα μιά φωτογραφία.

Προτιμώ να σας δείξω κάτι άλλο.

Σε πείσμα του καιρού, εγώ ονειρεύομαι ήδη το καλοκαιράκι!  Και έπιασα να το αποτυπώσω σ'ένα μικρό πάνελ με τα κουρελάκια μου.  Είχα ενθουσιαστεί από μία παρουσίαση κάποιας αμερικανίδας δασκάλας του patchwork/quilting και θελησα να δοκιμάσω να φτιάξω κι εγώ ένα τοπίο. Φυσικά, προηγήθηκε η Ρένα, η οποία είναι και πολύ πεπειραμένη σ'αυτόν τον τομέα.  Εγώ, όπως σας έχω πεί, δεν έχω εμπειρία σ'αυτό, αλλά μου αρέσει πολύ και τολμώ να δοκιμάζομαι σε διάφορες τεχνικές ακόμα και κάνοντας πολλά λάθη. 

'Αρχισα λοιπόν να σχίζω λωρίδες από υφασματάκια και να τις τοποθετώ πάνω σ'ένα κομμάτι σχηματίζοντας ένα θαλασσινό τοπίο.   

Στην συνέχεια γάζωσα τα κουρελάκια στην θέση τους 

Πρόσθεσα στο πανελάκι ένα πλαίσιο, αφήνοντας τις άκρες με τα ξέφτια τους, κι αφού το τελείωσα, είπα να σας το δείξω. Ελπίζω το επόμενο να γίνει καλύτερο!

 

Είχαν προηγηθεί αρκετές κολοκυθούλες, καρδούλες και λεβαντούλες που δωρίστηκαν στις δασκάλες του παιδικού σταθμού και σε κάποιες φίλες της κόρης μου. 

Παράλληλα, θέλησα να ξαναζωντανέψω ένα κασπώ που είχα βρεί πεταμένο, 

μόνο και μόνο γιατί μου άρεσε το σχήμα του. 

Αφού κόλλησα το σπασμένο κομμάτι του, έκρυψα τα ίχνη της συγκόλλησης με στοιχεία που έφτιαξα από πηλό και γέμισα το κενό με κρακελέ ενός συστατικού και ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας. 

'Εντυσα όλο το κασπώ με ένα μείγμα που έφτιαξα από στόκο, κόλλα, άμμο και χρώμα κιμωλίας και έκανα παλαίωση με πατίνες.  Πιστεύω πως του άξιζε αυτή η παράταση ζωής που μπόρεσα να του προσφέρω. 

Τέλος θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα πινακάκι που έφτιαξα για μία νέα φίλη μου. Είχα φτιάξει ένα παρόμοιο πριν από χρόνια για την κουζίνα μου, το είδε σε μία φωτογραφία και της άρεσε πολύ. 

 Αγαπημένο το θέμα της ελιάς, θα μπορούσα να το φτιάχνω συνέχεια!  

Εκείνες τις μέρες έτρεχε και ένας διαγωνισμός σε μία ομάδα του FB, κι έτσι κάθησα να το φτιάξω για την φίλη μου και παράλληλα να το παρουσιάσω και στην ομάδα.  

Αυτή την φορά, εκτός από το κρακελέ και το ντεκουπάζ, του πρόσθεσα και ξυλόγλυπτα στοιχεία, που ήταν και το ζητούμενο για την συμμετοχή.

  

Εκτός από την χαρά της δημιουργίας και του γεγονότος ότι το δωράκι μου άρεσε πολύ  στην φίλη μου, είχα την τύχη να κληρωθεί το έργο μου αυτό στην ομάδα και να κερδίσω ένα πακέτο πανέμορφα ξυλόγλυπτα για μελλοντικές δημιουργίες. 

Καλώς να ορίσει η 'Ανοιξη, 

και μαζί της ας ευχηθούμε να έρθει και η Ειρήνη στον  κόσμο!

Κολοκύθια...τούμπανο!!!!

Είχαμε κι εμείς σοδειά!!!!

Καλέ, μην γελάτε...με τέτοια μελτέμια φέτος, πώς να γίνουν τα κακόμοιρα τα ζαρζαβατικά?? Τα τσάκισε ο άνεμος !

Λίγες ντοματούλες, ελάχιστα κολοκυθάκια, ένα μόνο αγγουράκι (!), κάμποσες πιπεριές και λίγες λευκές μελιτζάνες. Φραουλίτσες πάντως τρώμε ακόμα, λίγες και μικρές, αλλά πολύ αρωματικές! Σύκα επίσης είχαμε αρκετά  και μικρή λευκή σταφίδα από την κληματαριά...ά και λίγο μοσχάτο, μην το ξεχάσω...
αλλά το κλήμα φυτεύτηκε πέρυσι και είναι ακόμα μικρό.   
Μέσα σ΄όοοοοολα αυτά, πήραμε και δύο κολοκύθες!!!  

Τις διακρίνετε στην φωτογραφία ??? ή μήπως τις περάσατε για αχλάδια ??? χαχαχα!!!

(τα υπόλοιπα είναι ψεύτικα...μην νομίσετε ότι θέλω να σας ξεγελάσω !)

Ε, όχι !!!!Αυτήν την βρήκα στην γνωστή αποθήκη , κι ούτε ξέρω πόσα χρόνια καθόταν εκεί πάνω σ'ένα ράφι. Είχε μαυρίσει από το 'κακό' της που είχε μείνει ξεχασμένη. Την έτριψα με σύρμα για να καθαρίσει και, φυσικά, την περιποιήθηκα με ντεκουπάζ - με 'κολοκυθένια' χαρτοπετσέτα -!!  'Αλλο μοτίβο δεν βρήκες ? θα μου πούν ίσως κάποιες. Μα, είναι επίκαιρο, όπως και να το κάνουμε, και μας δίνει και ελπίδες ότι ίσως, κάποτε, γίνει και κάποια τέτοια κολοκύθα στον μικρό μας κήπο!

'Εβγαλα κι εγώ λοιπόν το άχτι μου, βάζοντας παντού κολοκύθες!

Και στο δεύτερο παλιόξυλο που είχα βρεί (το πρώτο είναι εδώ, εάν δεν το είδατε),

και στην τρίτη δοκιμή που έκανα για την τεχνική μεταφοράς εικόνας  με την μεμβράνη και το σίδερο (η οποία και πάλι δεν μου κάθισε καλά, κι έτσι την πέρασα από πάνω με ακρυλικό στόκο για να την κάνω ανάγλυφη).

Καδράκι από κομμένη τάβλα κρεββατιού
ακόμα και σε μία πέτρα (!) βαμμένη με χρώματα για βιτρώ!

Τα φθινοπωρινά μας όμως ετοιμάζονται... 

ρόδια από τρείς διαφορετικές ροδιές (ελπίζω να μην αρχίσουν να σκάνε με τις πρώτες υγρασίες)  γκρέϊπ-φρούτ (φτού-φτού...είναι γεμάτο το δένδρο), λεμόνια, μανταρίνια, κυδώνια (μινιατούρες και σκληρά, αφού δεν τα λιπαίνουμε και δεν τα ραντίζουμε...καλά να πάθουμε!). 

Δεν ξεχνάμε τα ρολόγια για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα! 
Ο καιρός περνάει και ήρθε η ώρα να σας δείξω και μερικά δικά μου.  Θα τα αφήσω όμως για την επόμενη ανάρτηση, αλλοιώς τούτη εδώ δεν θα έχει τελειωμό!

Επειδή όμως είμαι ανυπόμονη και δεν μπορώ να το αφήσω για άλλη φορά, σας παρουσιάζω μόνο ένα μπουκαλάκι από άρωμα που έφτιαξα χθές.   Μια φίλη μου το έδωσε  όταν άδειασε, αντί να το πετάξει. Της είχα δείξει κάποια που είχα φτιάξει πριν από καιρό και πίστευε ότι θα ήθελα να το προσθέσω στην συλλογή μου.  

'Οταν πήγα στο σπίτι, διαπίστωσα ότι είναι βαποριζατέρ (ξεβιδώνει και μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί).

Το πέρασα με αστάρι και δύο χέρια μπογιά για να κρύψω την μάρκα που ήταν τυπωμένη στο γυαλί.

Του έκανα ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα και κρακελέ οne step πριν γεμίσω τις ρωγμές με χρυσή μεταλλική πατίνα και το περάσω με βερνίκι.

Φαντάζομαι να της αρέσει όταν το γεμίσω με κάποια κολώνια και της το πάω πίσω (αρκεί να πετύχω ένα άρωμα του γούστου της...)!

Εσάς, δεν θα σας άρεσε?

Και κάτι της τελευταίας στιγμής. Η φίλη μου η Dimi, με τις υπέροχες φωτογραφίες της και τα πανέμορφα έργα της με ντεκουπάζ, (όσες δεν την γνωρίζετε, επισκεφθείτε γρήγορα το blog της Αussie Dimi Decoupage) μου θύμησε με την χθεσινή της ανάρτηση ότι είχα φτιάξει κι εγώ μια μικρή καράφα αλλά είχα ξεχάσει να σας την δείξω. Στο ίδιο θέμα αλλά σε άλλο στύλ.  Έκανα μία λωρίδα με ντεκουπάζ στο κάτω μέρος μόνο, και με χρώματα για βιτρώ τόνισα το ανάγλυφο τσαμπί και στόλισα λίγο το στόμιο της καράφας. 

Μου θύμισε όμως και κάτι άλλο η όμορφη καράφα της Δήμητρας, ή μάλλον το πώμα της καράφας της! Πριν από πολλά χρόνια, είχα φέρει από ένα ταξίδι μου στο Κέϊπ-Τάουν ένα όμορφο πώμα - σουβενίρ από μιά επίσκεψη σ'έναν τεράστιο φημισμένο αμπελώνα.  Δεν είναι όμορφο ???

Το έβγαλα από το ντουλάπι και ξαναφωτογράφισα τη δική μου καράφα πριν από λίγη ώρα.  

Καλά, οι φωτογραφίες μου δεν έχουν καμμία σχέση με της Δήμητρας, δεν το συζητώ, εγώ ακόμα τις τραβάω από το κινητό μου, χαχαχα!!!

Και ένα τελευταίο...
(πάλι στης Δήμητρας να πάτε άν θέλετε καλές φωτογραφίες) εγώ όμως είμαι πολύ χαρούμενη που,  επιτέλους, άνθισε και η δική μου μικρή ρολογιά ! 

Είχα κλέψει ένα κλαδάκι από έναν φράχτη επιστρέφοντας από το γραφείο μου, λίγο καιρό πριν βγώ στην σύνταξη, και την είχα από τότε σε μιά μικρή γλάστρα περιμένοντας να δώ εάν θα πιάσει. Από τα 6 μπουμπούκια που έκανε, μόνο το ένα άνθισε προχθές! Λέτε να δέσει και καρπό? 
'Αραγε,να τρώγονται αυτά τα φρούτα του πάθους ή μήπως είναι κάποια ποικιλία που δεν είναι βρώσιμη??? Ξέρει κάποιος να μου πεί???

 Ευχαριστώ για την υπομονή σας, εάν αντέξατε μέχρι τέλους!

Καλό φθινόπωρο !!!