Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα έκθεση ρολογιών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα έκθεση ρολογιών. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013
Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013
Μιά ιστορία θα σας πώ...
1668 - O επίσκοπος Thórdur Thorláksson, χαράζει δύο
χάρτες της Ισλανδίας,
VIA
βασιζόμενος κατά πάσα πιθανότητα σ’ έναν παλαιότερο που
είχε χαραχτεί από τον προπάππο του, επίσης Επίσκοπο, Gudbrandur Thorlaksson και που είχε
τυπωθεί στην Αμβέρσα το 1590.
1968 - Τριακόσια χρόνια αργότερα,
η Βασιλική Βιβλιοθήκη της Κοπεγχάγης παραχωρεί άδεια επανεκτύπωσης του
ιστορικού αυτού χάρτη στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ισλανδίας, με την ευκαιρία της
Υπουργικής Συνόδου του Βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου που έγινε στο Ρέικιαβικ τον
Ιούνιο του 1968. Είχαν προηγηθεί δύο επανεκδόσεις, μία το 1926 στην Αμερική από
την βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Cornell και μία το 1944 από το Γεωγραφικό ΄Ινστιτούτο της Κοπεγχάγης. Η
νέα αναμνηστική έκδοση τυπώνεται στο Haarlem της Ολλανδίας.
Λίγα χρόνια αργότερα…ένα από τα
αντίγραφα αυτής της έκδοσης φτάνει στα χέρια μου, δώρο από Ισλανδούς
συνεργάτες.
1976 - Μια ομάδα Ιαπώνων φτάνει
στην Ελλάδα στην εταιρεία όπου εργάζομαι με σκοπό την ανάθεση της αντιπροσωπείας
μίας εταιρείας courier με σκοπό την διακίνηση ιαπωνικών εφημερίδων στα εν Ελλάδι
γραφεία μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Η διοίκηση μου αναθέτει το project και την καθημερινή συναλλαγή με τους Ιάπωνες.Στο γραφείο, το telex παίρνει φωτιά σε καθημερινή βάση….αλήθεια ποιές από εσάς πρόλαβαν το telex????
Ένα ειδικό τμήμα δημιουργείται στην εταιρεία για την διακίνηση του συνδρομητικού ιαπωνικού τύπου ο οποίος αργότερα συνοδεύεται και από την επαγγελματική αλληλογραφία των ιαπωνικών εταιρειών.
Η διοίκηση μου αναθέτει το project και την καθημερινή συναλλαγή με τους Ιάπωνες.Στο γραφείο, το telex παίρνει φωτιά σε καθημερινή βάση….αλήθεια ποιές από εσάς πρόλαβαν το telex????
Ένα ειδικό τμήμα δημιουργείται στην εταιρεία για την διακίνηση του συνδρομητικού ιαπωνικού τύπου ο οποίος αργότερα συνοδεύεται και από την επαγγελματική αλληλογραφία των ιαπωνικών εταιρειών.
1997- H OCS εορτάζει τα 40 χρόνια της και μας στέλνει ένα μεγάλο πενταπλό ρολόι
για να βλέπουμε με μια ματιά την ώρα στην Αθήνα, στο Τόκυο, στο Παρίσι, στην Νέα Υόρκη και στο
Σαν Φρανσίσκο.
Το ρολόι κρεμιέται στον χώρο που γίνεται η διεκπεραίωση των φακέλων από τους συναδέλφους της διανομής.
Τα χρόνια περνούν, το ρολόι μεταφέρεται σε άλλον χώρο,
μέχρι την στιγμή που η
αντιπροσωπεία αλλάζει χέρια. Ένα
νέο διαφημιστικό ρολόι παίρνει την θέση του στον τοίχο κι εκείνο μπαίνει στην
αποθήκη.
Μια δεύτερη μετακόμιση γίνεται
μετά από πολλά χρόνια σε ιδιόκτητους χώρους της εταιρείας. Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στα άδεια
γραφεία, αφού έφυγε και το τελευταίο φορτηγό της εταιρείας μεταφορών, βλέπω το
παλιό ρολόι πεταμένο σε μια γωνιά της αποθήκης. Μισοδιαλυμένο, σκονισμένο,
άχρηστο…δεν είχε πλέον κανέναν λόγο να μεταφερθεί στα νέα γραφεία.
Είχε όμως μια ιστορία πάνω του, για μένα, όχι για τους νεότερους που δεν
είχαν τις δικές μου αναμνήσεις από εκείνη την εποχή, στα πρώτα βήματα της καριέρας
μου. Το λυπήθηκα και το πήρα μαζί μου.
Δεν το πήγα στο νέο μου γραφείο…δεν είχε πια καμιά θέση εκεί. Το πήρα στο σπίτι,
αλλά η μοίρα του ήταν να καταλήξει και
πάλι σε μια αποθήκη. Πάντα είχα στον νου μου κάτι να κάνω με τα πέντε ρολογάκια
του. Τί όμως?
Οι αγαπητές μας
αναλαμβάνουν την συγκέντρωση των ρολογιών που φτιάχνονται από δεκάδες bloggers για να προσφερθούν στην έκθεση που γίνεται για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα
αναλαμβάνουν την συγκέντρωση των ρολογιών που φτιάχνονται από δεκάδες bloggers για να προσφερθούν στην έκθεση που γίνεται για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα
μου ήρθε η φαεινή ιδέα!!!

Θα μπορούσα να φτιάξω κάτι μ΄εκείνα τα
γιαπωνέζικα ρολογάκια που έχω στην αποθήκη!!!
Θα μπορούσα μάλιστα να φτιάξω
πέντε ρολόγια προσαρμόζοντας τους μηχανισμούς σε αντίστοιχες βάσεις!
Μου κόλλησε όμως η ιδέα να μην τα χωρίσω, αλλά να τους δώσω την ευκαιρία
να συνεχίσουν να συντροφεύουν το ένα το άλλο, όπως το έκαναν για τόσα πολλά
χρόνια.
Η μεταλλική ανοξείδωτη κορνίζα
βάφεται σε καφέ χρώμα και περνιέται με χρυσαφιά πατίνα σε κάποια σημεία Ο παλιός χάρτης της Ισλανδίας
-που τόσα χρόνια ήταν τυλιγμένος σε ρολό- καλύπτει την ιαπωνική φίρμα
-που τόσα χρόνια ήταν τυλιγμένος σε ρολό- καλύπτει την ιαπωνική φίρμα
και επιδέχεται μια περαιτέρω παλαίωση με πατίνες,

όπως και τα γυαλιστερά χρυσά ρολόγια, που ξαναπαίρνουν την θέση τους μέσα στο κάδρο.

όπως και τα γυαλιστερά χρυσά ρολόγια, που ξαναπαίρνουν την θέση τους μέσα στο κάδρο.
Νέες καρτελίτσες με τα ονόματα
των πόλεων τυπώνονται και κολλιούνται κάτω από κάθε ρολόι.
(χμμμ....Δεν σκέφθηκα να ρυθμίσω την αντίστοιχη ώρα της κάθε πόληςπριν την φωτογράφιση!)
Και έτοιμο πια, πήρε κι αυτό τον δρόμο
του για την έκθεση. Θα ενδιαφερθεί άραγε κάποιος να αποκτήσει ένα τέτοιο
‘ιδιαίτερο’ πενταπλό ρολόι??
Εγώ πάντως χάρηκα που μπόρεσα και ανακύκλωσα και
τα ρολογάκια, και την κορνίζα τους αλλά και τον ιστορικό χάρτη. Θα μπορούσε
κάποιος, εάν προτιμάει, να τον αντικαταστήσει μ’έναν χάρτη της Ελλάδας ή μ΄έναν παγκόσμιο
χάρτη.
Αγαπητές μου Χρυσομέλισσες, σας
το παραδίνω,
φτιαγμένο με πολλή αγάπη!!!
φτιαγμένο με πολλή αγάπη!!!
Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013
Παλιό ρολόϊ ? Το αλλάζουμε!!! Tutorial
Μέσα στην πληθώρα των ρολογιών που με τόση προθυμία και αγάπη φτιάχνουν και στέλνουν οι φίλες (και φίλοι) bloggers για την έκθεση που διοργανώνουν οι Χρυσομέλισσες και η Δράση Ελληνίδων Bloggers για τα παιδάκια του Χριστοδούλειου Ιδρύματος, ίσως να μου έχει διαφύγει, αλλά νομίζω πως δεν έχω δεί κάποιο Χριστουγεννιάτικο ρολόϊ (ζητώ συγγνώμην εάν κάνω λάθος). Πιστεύω ότι ρολόγια με χριστουγεννιάτικο θέμα θα γίνουν ανάρπαστα στην έκθεση, εν όψει των εορτών. Εγώ κάθε χρόνο, από τις αρχές Δεκεμβρίου, κρεμάω το χριστουγεννιάτικο ρολόϊ μου πάνω από το τζάκι και μένει εκεί μέχρι να ξεστολίσω το σπίτι. Έτσι λοιπόν έφτιαξα ένα ακόμα ρολόϊ, για την ακρίβεια, μεταμόρφωσα ένα παλιό, το τρίτο απ'αυτά που βρήκα στο σπίτι της πεθεράς μου.
Οι καλές μας Χρυσομέλισσες μου είχαν τότε ζητήσει εάν θα μπορούσα να τους δείξω βήμα-βήμα πώς τα έφτιαξα κι έτσι με εικόνες και λίγα λόγια σας παρουσιάζω την μεταμόρφωση που η καθεμιά σας θα μπορούσε εύκολα να εφαρμόσει ώστε να πληθύνουν ακόμα περισσότερο τα ρολόγια που προσφέρονται για την έκθεση.
Παίρνουμε λοιπόν το παλιό μας ρολόϊ, κάποιο διαφημιστικό από τα τόσα που προσφέρουν οι εταιρείες ή τα διάφορα προϊόντα του σούπερ-μάρκετ, ή απλά ένα φθηνό πλαστικό ρολόϊ που υπάρχει στο σπίτι. Αφού το αποσυναρμολογίσουμε, περνάμε με αστάρι ή primer τόσο το καντράν όσο και το πλαίσιο του ρολογιού. Όταν στεγνώσουν, τρίβουμε με γυαλόχαρτο και περνάμε ένα χέρι ακρυλικό χρώμα.
Πολύ συχνά ξεκινάω να φτιάχνω κάτι και στην πορεία αλλάζω γνώμη. 'Ετσι και τώρα, ενώ είχα διαλέξει ένα ωραίο βεραμάν χρώμα - για να 'φρεσκάρω' το αρχικό χρώμα του πλαισίου και συνέχισα και στο καντράν- διαπίστωσα ότι δεν θα ταίριαζε καθόλου με τα χριστουγεννιάτικα μοτίβα.
Κι έτσι ξαναπέρασα το καντράν με υπόλευκο ακρυλικό. Αφού στέγνωσαν άρχισα να κολλάω μικρά μοτίφ κομμένα από χαρτοπετσέτα στις θέσεις των αριθμών και ένα στολισμένο δέντρο στο κέντρο.
Θα παρατηρήσετε ότι ξεχωρίζουν άσχημα πάνω στο φόντο. 'Ετσι λοιπόν, πήρα με το πινέλο μου το ίδιο υπόλευκο χρώμα και έβαψα γύρω-γύρω προσεχτικά για να ενσωματωθούν τα κομματάκια χαρτοπετσέτας. Στην συνέχεια, πέρασα ένα χρυσό περίγραμμα γύρω από τα μοτίφ και στις φλόγες των κεριών του δέντρου και με χρυσή δαχτυλοπατίνα πέρασα ελαφρά όλο το φόντο, αλλά και τους δείκτες του ρολογιού πρίν περάσω το εσωτερικό και το πλαίσιο με βερνίκι νερού και εφαρμόσω τον μηχανισμό.
Γιά το πλαίσιο, διάλεξα μιά χαρτοπετσέτα με χριστουγεννιάτικο στεφανάκι, έκοψα με το χέρι το κάθε τέταρτο πάλι σε τέσσερα κομμάτια και κάλυψα σιγά-σιγά όλο το πλαστικό. Στο τέλος, αφαίρεσα με το γυαλόχαρτο τα περισσεύματα στην πίσω πλευρά.
Το παλιό ρολόϊ, είχε ένα πλαστικό κάλυμμα. Επειδή όμως γυάλιζε πολύ αλλά είχε και κάποια σημαδάκια αποφάσισα να μην το ξαναβάλω.
Τελευταία 'πινελιά' ήταν ο αληθινός φιόγκος που έκρυψε αυτόν της χαρτοπετσέτας. Έδεσα την κόκκινη κορδέλα στο πλαίσιο πριν συναρμολογήσω τα μέρη του ρολογιού, και στολίστηκε το χριστουγεννιάτικο στεφάνι.
Τί λέτε? Ωραίο δεν έγινε ???
Είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσετε το παράδειγμά μου και θα μεταμορφώσετε κι εσείς ένα ρολόϊ για την έκθεση.
Σας φάνηκε δύσκολο???!!! 'Αντε καλέ!!
Πάμε μία επανάληψη????
Η ξαδέλφη μου, η Βάσω, που είναι και νονά του γυιού μου, όταν άκουσε για το 'χάρισμά' μου να μεταμορφώνω τα παλιά ρολόγια - εδώ γελάνε, χαχαχα, μου έφερε κι ένα δικό της, διαφημιστικό, που είχε εδώ και χρόνια. Θα σας δείξω λοιπόν πώς το άλλαξα, με την διαφορά ότι αυτό δεν θα προσφερθεί για την έκθεση γιατί θα ξαναπάει στην θέση του στον τοίχο της κουζίνας της Βάσως.

Πώς το έκανα; ψέκασα το βαμμένο καντράν με κόλλα σε σπρέϋ και πάνω από την χαρτοπετσέτα, πέρασα την κόλλα ντεκουπάζ με πινέλο.


Ιδού το πριν και το μετά !
Ελπίζω να αρέσει στην ξαδέλφη μου.
Καλές μου Χρυσομέλισσες, μην το πάρετε αυτό το δεύτερο ρολόϊ -ήταν παραγγελιά, χαχαχα!!
Μην μου στεναχωριέστε όμως, για σας έχω άλλα δύο στα σκαριά!!!
Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013
Τα ρολόγια που χτυπούσαν ρυθμικά....
Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους !!!
Ήρθε λοιπόν η ώρα να σας δείξω κι εγώ τα πρώτα τρία ρολόγια που έφτιαξα για την έκθεσή μας που θα γίνει τον Νοέμβριο για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα.
Είχα ξεκινήσει πριν από πολύ καιρό, ίσως να θυμάστε, να φτιάξω ένα ρολόϊ για μια φίλη μου,...παραλίγο τότε να γινόταν 'διπρόσωπο' (κατά την Πέπη μας) αλλά.... ήταν μιά αποτυχημένη προσπάθεια. Δεν το πέταξα...κι αυτό περίμενε υπομονετικά την ώρα που θα το ξανάπιανα στα χέρια μου.
Απανωτές στρώσεις μπογιάς, κρακελέ, χαρτοπετσέτας, πατίνας, βερνικιού, κατάφεραν να το μεταμορφώσουν σ' ένα λουλουδάτο ρολόϊ που θα μπορούσε να στολίσει ένα ρομαντικό δωμάτιο.

Δεν είναι πιά διπρόσωπο, η πίσω του πλευρά περάστηκε με ακρυλικό στόκο και βάφτηκε.
Αλλα, αφού σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ρολόγια ανακυκλώνοντας κάποια υλικά, γιατί να μην ανακυκλώσουμε και τα παλιά ρολόγια?
Η καλή μου πεθερούλα, λόγω προχωρημένης ηλικίας, άφησε το διαμέρισμά της και πήγε να ζήσει με την οικογένεια του κουνιάδου μου. Παιδιά κι εγγόνια πήραν κάποια έπιπλα και πράγματα από το διαμέρισμα πριν το αδειάσουν, για να μπορέσει να νοικιαστεί. Μέσα σ'αυτά που διάλεξα κι εγώ (θα σας δείξω κάποια εν καιρώ) βρήκα και τρία ρολόγια τοίχου που οι άλλοι θα πετούσαν στα σκουπίδια! Τί λέτε, βρε παιδιά? Εδώ φτιάχνουμε ρολόγια από βάσεις τούρτας, από 'παλιόξυλα', από δίσκους βινυλίου, από ανεμιστήρες (χαχαχα), τα κανονικά ρολόγια θα τα πετάξετε???? Εγώ θα τα πάρω και θα τα μεταμορφώσω!!!
Με κοίταξαν παράξενα αλλά μου τα παραχώρησαν ευχαρίστως...
Μην νομίσετε ότι ήταν ρολόγια κάποιας αξίας. Απλά, φθηνά ρολόγια ήταν, που υποθέτω τα είχε αγοράσει από την λαϊκή ή από κάποιο πανηγύρι. Είχαν σταματήσει να κτυπούν ρυθμικά, αλλά όταν τα δοκίμασα, βεβαιώθηκα ότι λειτουργούσαν κανονικότατα.
Το πρώτο που έπιασα στα χέρια μου, είχε ένα μώβ μεταλλιζέ χρώμα (μπλιάχ) αλλά ήταν σε στυλ παλιάς οβάλ κορνιζούλας.
Το αστάρωσα, το έβαψα, του έκανα παλαίωση, έκρυψα το άσχημο καντράν του βάφοντάς το, και στην συνέχεια διάλεξα ένα όμορφο ρομαντικό μοτίβο χαρτοπετσέτας
και έβαψα και τους δείκτες για να ταιριάξουν.

Το δεύτερο, ε, αυτό κι άν ήταν....Διαμάντια και ρουμπίνια είχε επάνω του!
Γιά να μην σας κουράζω με τις λεπτομέρειες,

ακολουθώντας την ίδια διαδικασία, το μεταμόρφωσα κι αυτό.

Ελπίζω να προλάβω να φτιάξω και το τρίτο, γιατί υπάρχει κι άλλο ένα στα σκαριά!
Τί λέτε? Εσείς δεν έχετε ρολόγια που θα μπορούσατε να μεταμορφώσετε και να προσφέρετε ?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)