Μιά τσάντα απ'τα παλιά!!!!

Μιά ολόκληρη ζωή ήμουν δεμένη με ότι είχε να κάνει με τον διεθνή Τύπο. Εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, χάρτες, απ'όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, περνούσαν καθημερινά από τα χέρια μου.  

Ο κάθε εκδότης με τον οποίο είχαμε συνάντηση, είτε στα γραφεία μας, ή στα δικά του, είτε σε κάποιο συνέδριο, μας γέμιζε με διαφημιστικά δώρα για την προώθηση του τίτλου ή των τίτλων του.

 Κι εγώ δεν ξέρω πόσες υφασμάτινες τσάντες -μεταξύ πολλών άλλων- έχω δεχθεί και έχω με την σειρά μου δωρίσει, σε φίλες και συγγενείς.  Τότε που οι πάνινες τσάντες για τα ψώνια κυκλοφορούσαν ήδη ευρέως  στο εξωτερικό, σε αντικατάσταση των πλαστικών. Και πάντα είχα μιά-δυό διπλωμένες μέσα στην καθημερινή μου τσάντα και τις χρησιμοποιούσα όταν σταματούσα σε κάποια καταστήματα, επιστρέφοντας από το γραφείο. 

Μία τέτοια λοιπόν τσάντα, από χοντρό ύφασμα και με πολύ γερά χερούλια ήταν από τις αγαπημένες μου, λόγω της καλής της ποιότητας, μόνο που δεν μου πολύ-άρεσε το μεγάλο της βάθος και ούτε ήθελα να διαφημίζω, κρατώντας την, τον εκδοτικό οίκο του οποίου το λογότυπο ήταν τυπωμένο και στις δύο της πλευρές. Την είχα λοιπόν στο σπίτι, και πάντα ήταν γεμάτη με διάφορα αντικείμενα. 

 

Μέχρι που αποφάσισα να καλύψω το λογότυπο και να την κοντύνω λίγο προκειμένου ν'αρχίσω να την χρησιμοποιώ κανονικά. 

Ευκολάκι ήταν να ενώσω λίγα υφασματάκια σε patchwork και να  φτιάξω δύο διαφορετικά μοτίφ για τις δύο πλευρές.Και να την στολίσω και με λίγη δαντέλλα.   

Όμως δεν αρκέστηκα σ'αυτά, και όχι μόνο την κόντυνα, όπως ήδη σας είπα, αλλά και  την στένεψα λίγο, και φυσικά, μιάς και την είχα ξηλώσει εντελώς, επωφελήθηκα για να της προσθέσω και εσωτερικές τσέπες, και μάλιστα αρκετές, 

όπως και μία με φερμουάρ για να χωράει και να ασφαλίζεται το πορτοφόλι μου.

 

Δεν θα σας κουράσω με τις λεπτομέρειες...  το μόνο που θα σας πώ, είναι ότι από την περασμένη εβδομάδα, μόνο μιά-δυό ημέρες δεν την κράτησα  (και αυτό γιατί δεν ταίριαζαν τα χρώματά της με τα ρούχα που φορούσα...!!!!).

Με έχει βολέψει τόσο πολύ, πού ενώ είχα αρκετά άλλα να σας δείξω από τότε που έχω να εμφανιστώ στην μπλογκογειτονιά μας, προτίμησα να επανέλθω με την νέα μου τσαντούλα!!!

Ελπίζω να σας αρέσει!!!  

Θα περάσω σιγά-σιγά και από τα δικά μπλογκοσπιτάκια! 

Ανυπομονώ να μάθω τα νέα σας και να δώ τί έχετε δημοσιεύσει.

Σας εύχομαι καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

'Ηρθε η 'Ανοιξη;;;;;;

Εαρινή ισημερία είχαμε, αλλά ο Μάρτης, πραγματικά γδάρτης και παλουκοκάφτης, λες και δεν θέλει να αφήσει την 'Ανοιξη να κάνει την εμφάνισή της! 

Κάποια λουλούδια του κήπου πρόλαβαν να ανθίσουν, 

τα λειβάδια γέμισαν από ροζ, κόκκινες και μωβ ανεμώνες. Δυό-τρείς άνθισαν και σε μία ζαρντινιέρα όπου τις είχα φυτέψει μιά χρονιά όταν τις είχα βγάλει κατά λάθος μαζί με τους βολβούς τους.  

Τα παχύφυτά μου, άντεξαν στην παγωνιά του χειμώνα αφού είχα προνοήσει να τα μεταφέρω και να τα προφυλάξω κάτω από στέγαστρα. 

 'Ομως η νέα κακοκαιρία δεν λέει να σταματήσει. Όλη μέρα χθες έριχνε χαλάζι, χιονάκι, χιονόνερο και φτού κι απ'την αρχή.   Το καλοριφέρ και το τζάκι στο φουλ, αλλά εγώ εξακολουθώ να κρυώνω. Μάλιστα, για πρώτη φορά στην ζωή μου, έβγαλα χιονίστρες σε δύο δάχτυλά μου!!!

Βγήκαμε για την Κυριακάτικη εφημερίδα μας και περάσαμε από την παραλία μας. Έκανε τόσο κρύο αλλά είχε αρχίσει να ρίχνει και δυνατό χιονόνερο, οπότε δεν βγήκαμε κάν από το αυτοκίνητο.  

Ίσα που τράβηξα μιά φωτογραφία.

Προτιμώ να σας δείξω κάτι άλλο.

Σε πείσμα του καιρού, εγώ ονειρεύομαι ήδη το καλοκαιράκι!  Και έπιασα να το αποτυπώσω σ'ένα μικρό πάνελ με τα κουρελάκια μου.  Είχα ενθουσιαστεί από μία παρουσίαση κάποιας αμερικανίδας δασκάλας του patchwork/quilting και θελησα να δοκιμάσω να φτιάξω κι εγώ ένα τοπίο. Φυσικά, προηγήθηκε η Ρένα, η οποία είναι και πολύ πεπειραμένη σ'αυτόν τον τομέα.  Εγώ, όπως σας έχω πεί, δεν έχω εμπειρία σ'αυτό, αλλά μου αρέσει πολύ και τολμώ να δοκιμάζομαι σε διάφορες τεχνικές ακόμα και κάνοντας πολλά λάθη. 

'Αρχισα λοιπόν να σχίζω λωρίδες από υφασματάκια και να τις τοποθετώ πάνω σ'ένα κομμάτι σχηματίζοντας ένα θαλασσινό τοπίο.   

Στην συνέχεια γάζωσα τα κουρελάκια στην θέση τους 

Πρόσθεσα στο πανελάκι ένα πλαίσιο, αφήνοντας τις άκρες με τα ξέφτια τους, κι αφού το τελείωσα, είπα να σας το δείξω. Ελπίζω το επόμενο να γίνει καλύτερο!

 

Είχαν προηγηθεί αρκετές κολοκυθούλες, καρδούλες και λεβαντούλες που δωρίστηκαν στις δασκάλες του παιδικού σταθμού και σε κάποιες φίλες της κόρης μου. 

Παράλληλα, θέλησα να ξαναζωντανέψω ένα κασπώ που είχα βρεί πεταμένο, 

μόνο και μόνο γιατί μου άρεσε το σχήμα του. 

Αφού κόλλησα το σπασμένο κομμάτι του, έκρυψα τα ίχνη της συγκόλλησης με στοιχεία που έφτιαξα από πηλό και γέμισα το κενό με κρακελέ ενός συστατικού και ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας. 

'Εντυσα όλο το κασπώ με ένα μείγμα που έφτιαξα από στόκο, κόλλα, άμμο και χρώμα κιμωλίας και έκανα παλαίωση με πατίνες.  Πιστεύω πως του άξιζε αυτή η παράταση ζωής που μπόρεσα να του προσφέρω. 

Τέλος θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα πινακάκι που έφτιαξα για μία νέα φίλη μου. Είχα φτιάξει ένα παρόμοιο πριν από χρόνια για την κουζίνα μου, το είδε σε μία φωτογραφία και της άρεσε πολύ. 

 Αγαπημένο το θέμα της ελιάς, θα μπορούσα να το φτιάχνω συνέχεια!  

Εκείνες τις μέρες έτρεχε και ένας διαγωνισμός σε μία ομάδα του FB, κι έτσι κάθησα να το φτιάξω για την φίλη μου και παράλληλα να το παρουσιάσω και στην ομάδα.  

Αυτή την φορά, εκτός από το κρακελέ και το ντεκουπάζ, του πρόσθεσα και ξυλόγλυπτα στοιχεία, που ήταν και το ζητούμενο για την συμμετοχή.

  

Εκτός από την χαρά της δημιουργίας και του γεγονότος ότι το δωράκι μου άρεσε πολύ  στην φίλη μου, είχα την τύχη να κληρωθεί το έργο μου αυτό στην ομάδα και να κερδίσω ένα πακέτο πανέμορφα ξυλόγλυπτα για μελλοντικές δημιουργίες. 

Καλώς να ορίσει η 'Ανοιξη, 

και μαζί της ας ευχηθούμε να έρθει και η Ειρήνη στον  κόσμο!

'Εργα Απριλίου...λίγο πριν τελειώσει ο Μάϊος

 Χριστός Ανέστη! 

Πέρασαν ήδη είκοσι ημέρες από το Πάσχα και παρ'όλο που είχα τόσα να σας δείξω, ασχολήθηκα με άλλα πράγματα και το αμέλησα.  Είχε προηγηθεί η Πρωτομαγιά, και ένα λουλουδάτο διακοσμητικό στόλισε την εξώπορτα του κήπου. 

Δύο παλιές ρακέτες περιείχε, εκτός πολλών άλλων υλικών και αντικειμένων,  το δέμα που είχα παραλάβει από την αγαπητή Κλαυδία, και μία απ'αυτές έγινε η βάση για το Πρωτομαγιάτικο διακοσμητικό που 'σκάρωσα' μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα.  Κρακελέ ενός συστατικού στο φόντο, découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα, προσθήκη εύκαμπτων ξυλόγλυπτων, βάψιμο και δύο χέρια βερνίκι στο τέλος και η ανακυκλωμένη ρακέτα ήταν έτοιμη να κρεμαστεί στην θέση της. 

Μιά άλλη ανακύκλωση προέκυψε όταν, καθαρίζοντας τον κήπο, ξαναβρήκα μιά πολύ παλιά ομπρέλα που είχε κρατηθεί πριν από χρόνια, μήπως και την χρησιμοποιούσα κάποια στιγμή για στήριγμα στα μοσχομπίζελα που είχα φυτέψει... Είχε το μαύρο της το χάλι...σχισμένη, σκουριασμένη.  Την έριξα σ' ένα σακί για τα σκουπίδια, αλλά σχεδόν αμέσως μετά,  έπεσε το μάτι μου, σε μία μαντεμένια πεταλούδα που περίμενε κι εκείνη, μισοξεχασμένη, λαχταρώντας λίγη περιποίηση!  

Δεν το σκέφτηκα και πολύ...αποφάσισα να τα ταιριάξω! 

Και βγάζοντας ξανά την παλιά ομπρέλα από το σακί, μετέφερα και τα δύο μου ευρήματα στον νεροχύτη του κήπου και αφού αφαίρεσα το πανί της, άρχισα το τρίψιμο με σύρμα, σφουγγάρι και σαπούνι μέχρι που καθάρισαν και τα δύο από την σκουριά και τα χώματα. 

Ήταν οι μέρες που η Αφρικανική σκόνη είχε κάνει τα πάντα χάλια, γι αυτό μη με παρεξηγήσετε για τα λερωμένα πλακάκια της βεράντας!

Ψέκασα πρώτα με αντισκωριακό αστάρι, και χρησιμοποίησα χρώματα κιμωλίας και μπρονζέ δαχτυλοπατίνα.  

Βίδωσα ένα μικροσκοπικό πομολάκι στην θέση της σκουριασμένης μύτης της ομπρέλας.

Στερέωσα την πεταλούδα πάνω στον σκελετό της ομπρέλας και συμπλήρωσα με λίγα ψεύτικα λουλούδια και σπάγκο.

Αρχικά, κρέμασα το νέο μου διακοσμητικό σ'ένα καρφί στον τοίχο, 

αλλά λόγω του βάρους της πεταλούδας, προτίμησα τελικά να το δέσω στο πόμολο της πόρτας.

Τρίτο 'έργο' ανακύκλωσης...(αντί να πετάμε τις σαβούρες...θα μου έλεγε κάποιος) ήταν  -αφού προηγήθηκε πολύ τρίψιμο με ηλεκτρικό τριβείο- το βάψιμο ενός σκαμνιού με γαλάζιο χρώμα κιμωλίας, dry brushing με λευκό και découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα (και αρκετά χέρια βερνίκι, εννοείται, αφού είναι για εξωτερικό χώρο).

Με το φώς το ήλιου, δεν κατάφερα να αποτυπώσω το χρώμα του στην φωτογράφιση.

Εδώ, κάτω από την κουτσουπιά που έριχνε να άνθη της, φαίνεται λίγο καλλίτερα 

'Αντε, να σας δείξω και πως ήταν πριν... 

Πάντως, μας φάνηκε πολύ χρήσιμο κοντά στην ψησταριά σαν κάθισμα αλλά και σαν βοηθητικό τραπεζάκι!

Και μιάς και αναφέρθηκα την ψησταριά, θυμήθηκα ακόμα ένα έργο που το εμπνεύστηκα και το εκτέλεσα μόνη μου (με λίγη βοήθεια από τον Νίκο λόγω βάρους του μαρμάρου), και αυτό μέσα στον Απρίλιο. 

Είχε σπάσει το μάρμαρο εντός τραπεζιού της βεράντας και αντί να το ξεφορτωθούμε, είπα να δημιουργήσω μιά βοηθητική επιφάνεια δίπλα στον μαρμάρινο νεροχύτη του κήπου.

 

Στερεώσαμε το μάρμαρο πάνω σ'ένα ψηλό σκαμπώ, σε ορθή γωνία με το μάρμαρο του νεροχύτη, 

και για να κρύψω την σπασμένη άκρη του, γέμισα με τσιμέντο το κενό, και τοποθέτησα από πάνω ένα μακρόστενο κεραμικό πλακάκι και ένα παλιό φουρούσι. 

Αυτό κι αν είναι παλαιό, αφού μου το είχε δώσει η ξαδέλφη μου (μαζί με μερικά ακροκέραμα της στέγης)  πριν από 15 χρόνια, όταν κατεδαφίστηκε το σπίτι της γιαγιάς της για να γίνει πολυκατοικία!!!  Να φανταστείτε πως δεν θυμάμαι καν εάν ήταν ήδη σπασμένο, ή εάν έσπασε αργότερα!  

Εγώ πάντως, το είχα κολλήσει, το είχα βάψει (αλλά δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα) και βρήκα τώρα την ευκαιρία να το αλλάξω και να το αξιοποιήσω. 

Δείτε από πόσες φάσεις πέρασε πριν καταλήξει πάνω στο μάρμαρο του νεροχύτη.

Και αφού βρισκόμαστε στο barbecue,  καμαρώστε μας εμένα και την Αθηνούλα μας, που τσουγκρίζουμε τα αυγά μας!  

'Ε, τώρα, να μην σας δείξω και κάτι που της είχα φτιάξει;  Της έραψα ένα λαγουδάκι για να το παίρνει αγκαλίτσα όταν πάει για ύπνο.  Και έχει και την δική του κουβερτούλα!

Εάν ενδιαφέρεστε, το πατρόν το πήρα από το blog  https://missdaisypatterns.com

Μάλιστα έραψα ακόμα ένα λαγουδάκι, γιατί το Πάσχα περιμέναμε και ένα ζευγάρι φίλων των παιδιών με την κορούλα τους, οι οποίοι όμως τελικά δεν μπόρεσαν να έρθουν.

Η Αθηνά βέβαια, συνάντησε την φίλη της, την Αλεξάνδρα, τρείς μέρες αργότερα, και της χάρισε το κίτρινο λαγουδάκι!

Τώρα μάλιστα που άνοιξαν οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία, πρώτη-πρώτη η Αθηνά άρχισε τις επισκέψεις!  

Το ενδιαφέρον της είναι έκδηλο!  'Εως και τις πινακίδες "διαβάζει" 

και μου λέει στο τηλέφωνο : "πήγα στα αχαία, γιαγιά!!!"

Εάν αντέξατε μέχρι το τέλος αυτής της μακροσκελέστατης ανάρτησης, σας ευχαριστώ πολύ, πολύ!!! 'Επρεπε να τελειώνω με τα έργα του Απρίλη, γιατί μέσα στον Μάϊο, καταπιάστηκα με πολλά άλλα, τα οποία θα αρχίσω να σας παρουσιάζω σύντομα.

Ένα ακόμη που δεν θέλω να ξεχάσω, είναι να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου φίλη Ράνια, για τα δωράκια που μου έστειλε τόσο για τα γενέθλιά μου, όσο και για το Πάσχα. Η Αθηνούλα θα ξετρελαθεί με τα επιπλάκια!

 

 Καλή εβδομάδα σε όλες και όλους!