Οκτώ χρόνια blogging

Αγαπημένοι μου φίλοι,
Οκτώ χρόνια συμπλήρωσε χθες το μπλογκοσπιτάκι μου!!! 
Η ματιά μου έπεσε στην αρχειοθήκη ιστολογίου στην δεξιά πλευρά της οθόνης και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα με την μείωση του πλήθους των αναρτήσεών μου τα τελευταία χρόνια! Κάποτε είχα φτάσει τις 89 αναρτήσεις, μετά τις 55,  τις 24, ενώ φέτος μετά βίας έκανα μόνο 9!!!  

Κάποιοι πολύ δραστήριοι bloggers μπορεί να χαμογελάσουν, ή να γελάσουν με τα γραφόμενά μου! 
'Οσο κι αν το έχω παραμελήσει δεν μπορώ να μην χαίρομαι που το μπλογκάκι μου αντέχει ακόμα και δεν έχει χαθεί από την μπλογκογειτονιά, όπως τόσα άλλα. Κι όμως, μου είναι τόσο πολύ πιό ευχάριστο να γράφω στο blog παρά στο προφίλ μου του FB ή στις διάφορες ομάδες του.  'Οχι πως γράφω τίποτα το σπουδαίο...πιό πολύ χαίρομαι να σας δείχνω τις ταπεινές μου ερασιτεχνικές δημιουργίες και να σας λέω πότε-πότε τα νέα μου.  Απλά δεν έχω πιά όσο ελεύθερο χρόνο είχα τα πρώτα χρόνια. 

Φυσικά και δεν παραπονιέμαι, αφού περνάω τόσο όμορφα ως χαζογιαγιά!!!  Η εγγονούλα μου γίνεται σε λίγες μέρες 9 μηνών και είναι ένα γλυκό, ήρεμο, πανέξυπνο μωράκι που μας ξετρελαίνει με τα καμώματά του και τα σκέρτσα του.

Από την άλλη, τον τελευταίο καιρό, το laptop μου άρχισε να σέρνεται. Για να γράψω και να ανεβάσω φωτογραφίες ...κάθομαι με τις ώρες και χάνω και την υπομονή μου.  Θα μάθω εάν φτιάχνεται, διαφορετικά μάλλον θα πρέπει να αποφασίσω να πάρω ένα καινούργιο.

  

Με την πολυλογία ξεχάστηκα... σας ευχαριστώ πολύ, φίλες και φίλοι μου, που περνάτε και μου αφήνετε τα σχόλιά σας στις αραιές αναρτήσεις μου. Θα προσπαθήσω να εμφανίζομαι κι εγώ πιό συχνά.  Τουλάχιστον, το ελπίζω!

Με μεγάλη μου χαρά ετοιμάζω ένα δωράκι που θα κληρωθεί ανάμεσα σε όσες/όσους αφήσουν σχόλιο σ'αυτή την ανάρτηση έως το τέλος του μήνα.  
Διότι,  μπορεί να μην κάνω συχνές αναρτήσεις, αλλά όλο και κάτι φτιάχνω... είτε αυτό είναι ντεκουπάζ, ή δημιουργική ραπτική, ή βάψιμο μικρο-επίπλων, έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε...χα χα χα! Σας παρουσιάζω λοιπόν κάποια από τα τελευταία μου.

Πρόσφατα θέλησα να δοκιμάσω κάποια από τα υλικά μου, μπας και είχαν χαλάσει από τον καιρό που τα είχα αγοράσει. 

'Εφτιαξα λοιπόν αυτό το δισκάκι που μου είχε πάρει ο γυιός μου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια, μαζί με το πρωτοχρονιάτικο δώρο του μου φέρνει πάντα και διάφορα υλικά και αντικείμενα για ντεκουπάζ.  Νά'ναι καλά το παληκάρι μου!  

Πάνω από το κρακελέ ενός συστατικού συνηθίζω να περνάω το χρώμα πάντα με σφουγγαράκι γιατί μου αρέσουν τα σκασίματα που δημιουργούνται έτσι.  Αυτή την φορά, δοκίμασα να το περάσω με πινέλο και το αποτέλεσμα ήταν εντελώς διαφορετικό. 

Επειδή όμως το δισκάκι είναι μακρόστενο, του ταίριαξαν, πιστεύω, αυτά τα "είς μήκος" σκασίματα.

Πώς σας φαίνεται, αλήθεια;
 

Μιά παλιά ξύλινη κορνιζούλα της μαμάς μου, η οποία φιλοξενούσε για πολλά χρόνια μια χάρτινη ξεθωριασμένη εικονίτσα, μεταμορφώθηκε με χρώμα κιμωλίας και πατίνες πάνω από τις ανάγλυφες γωνίες που της πρόσθεσα με την βοήθεια του αγαπημένου αφρόστοκου και ενός στένσιλ.   

διάφορες φάσεις της μεταμόρφωσης

 Για να σας την παρουσιάσω, τοποθέτησα μιά παλιά φωτογραφία μου που βρήκα τυχαία προ ημερών μέσα σ'ένα συρτάρι. Είναι από την επίσκεψή μου στο Grand Canyon της Arizona το 1992... μιά εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη!

Xθες, είχαμε επισκέψεις. Στην ανηψιά μας την Σοφία, λόγω και της πρόσφατης ονομαστικής της εορτής, ετοίμασα ένα πινακάκι/σημειωματάριο για την κουζίνα της.

 Με κρακελέ και ένα από τα αγαπημένα μοτίβα με ελιές.

Σε δύο γαντζάκια που βίδωσα στο κάτω μέρος, στερέωσα και κρέμασα ένα μολυβάκι για τις σημειώσεις.

Λίγο σκούρα βγήκαν τα χρώματα, αλλά η Σοφία με διαβεβαίωσε πως ταιριάζουν πολύ στον χώρο της. 

Για την κορούλα της, την Λυδία, έφτιαξα ένα καδράκι για το καινούργιο της δωμάτιο. Χωρίς να το γνωρίζω, πέτυχα το αγαπημένο της θέμα που είναι οι κουκουβάγιες, κι έτσι, χάρηκε πολύ και φυσικά χάρηκα κι εγώ που της άρεσε το δωράκι μου! 

Χρησιμοποίησα μία στρογγυλή ξύλινη βάση στην οποία έδωσα μιά ανάγλυφη υφή περνώντας την με μείγμα κόλλας, άμμου και χρώματος κιμωλίας.
 
 Στην  συνέχεια, την έβαψα με λευκό χρώμα πριν κάνω το ντεκουπάζ με τις κουκουβάγιες,
 
έκανα φωτοσκιάσεις με χρώματα λαδιού και τόνισα κάποιες λεπτομέρειες με περλεπέν. 

 και τέλος, κόλλησα γύρω-γύρω ένα πλεκτό κορδόνι κι ένα δίχρωμο φιογκάκι στην κορυφή που κρύβει το κρεμασταράκι.

  Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο, ευελπιστώ όμως να επανέλθω το συντομότερο! 
Σας εύχομαι καλή εβδομάδα και καλό φθινόπωρο, επισήμως πλέον από σήμερα!

 

Σαν χθές!!!!!!

Τρία χρόνια πέρασαν και ούτε που το κατάλαβα.  Τρία χρόνια σχεδόν που βγήκα και στην σύνταξη και από τότε κααααάθομαι (τρόπος του λέγειν, δηλαδή, γιατί οι υποχρεώσεις δεν μου αφήνουν και πολύ ελεύθερο χρόνο).  Το decoupage όμως καλά κρατεί και μ'αυτό περνάω λίγες ώρες σχεδόν καθημερινά. 
Το μικρό μου Atelier παραγέμισε με υλικά και με αμέτρητα αντικείμενα που στοιβάζονται περιμένοντας να τους δώσω νέα πνοή, εάν και όταν το αποφασίσω. 'Ενα μέρος της αποθήκης είχα μετατρέψει σε εργαστήρι, και σας το είχα παρουσιάσει κάποια στιγμή, 

αλλά τελικά, κατάντησε ξανά απλά Αποθήκη, και δεν με χωράει ούτε εμένα. 
Μάλλον ήρθε η ώρα να μετακομίσω μαζί με τα σύνεργά μου σε άλλη γωνιά του σπιτιού.

Ήδη το σκεφτόμουν από καιρό...χωρίς να λέω τίποτα στον Ν. Από τότε που άρχισε να τον πονάει το γόνατό του, ο γιατρός του συνέστησε να αποφεύγει τις σκάλες, κι έτσι κάποια στιγμή μετακομίσαμε στο ισόγειο, στο πρώην υπνοδωμάτιο του γυιού μας. 'Ετσι το πάνω μικρό καθιστικό/γραφείο, όπου καθόμουν τα βράδια και σας διάβαζα, μένει αχρησιμοποίητο. Εκεί είχα εγκαταστήσει το παλιό PC του γυιού μου, εκεί βρίσκονται τα μολύβια μου, τα πινέλα μου,τα αρχεία μου, τα κουτιά με τις  παλιές φωτογραφίες, αλλά και η ραπτομηχανή μου με όλα τα ραπτικά, οι δαντέλλες, οι κορδέλλες και ένα στοκ από διάφορα υφάσματα (που περιμένουν κι αυτά κάτι να γίνουν...).  

Δεν θα έβρισκα λοιπόν καλλίτερο χώρο aπό αυτόν για να μεταφέρω εκεί και τα υλικά μου για το decoupage και να τον μετατρέψω σε ένα πραγματικό craft-room, ανάμεσα στα δύο υπνοδωμάτια των παιδιών (που έτσι κι αλλιώς δεν μένουν πιά μαζί μας, και δεν θα τα ενοχλώ. Όταν θα έρχονται θα φροντίζω να έχω συμμαζέψει τα τζάντζαλα!!!).  Στo παλιό Atelier θα μπορώ να συνεχίσω να κάνω τις πιό "βρώμικες" δουλειές (κόψιμο, κάρφωμα, γυαλοχαρτάρισμα, αστάρωμα, βάψιμο...κλπ.) και μετά θα ανεβαίνω...

εις τα ιδιαίτερά μου διαμερίσματα για το φινίρισμα !  

Συνεχίζοντας την σειρά με τις παλιές κορνίζες, έφτιαξα αυτήν


στην οποία, εάν προσθέσω και το γυαλί της, θα μπορώ να βάλω και μία παλιά φωτογραφία, κάποια στιγμή, ή να την κρεμάσω έτσι ανάμεσα στις άλλες.

Chalk paint,  πράσινη πατίνα, χρυσή δαχτυλοπατίνα και decoupage χαρτοπετσέτας πάνω σε κρακελέ ενός συστατικού.

 Ήταν ένα παμπάλαιο βιδωτό καπάκι κάποιου γυάλινου σκεύους (βάζο γλυκού, φοντανιέρα, τσαγιέρα; θα σας γελάσω...) πάντως το θυμάμαι από τότε που ήμουν μικρή και μάλιστα θυμάμαι ότι είχε και σκαλιστό χερούλι...
λέτε να το βρώ κάποια μέρα στην γνωστή αποθήκη;)

Όμως, παραλίγο να ξεχάσω να σας πώ τον λόγο αυτής της ανάρτησης -εάν δεν τον καταλάβατε ακόμα, χα χα χα!!!

Χθές έκλεισαν τρία χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα το blog μου! Από τότε που άρχισα να σας γνωρίζω και να μοιράζομαι μαζί σας τα νέα μου, τις χειροτεχνίες μου, τα δωράκια μου, τα ταξίδια μου, τις συλλογές μου (μην παραπονιέστε, σας έχω υποσχεθεί να σας δείξω κάποια πράγματα, αλλά δεν βρίσκω τον χρόνο!).

Χθές όμως είχα επισκέψεις και δεν μπόρεσα να κάνω αυτή την ανάρτηση και σήμερα το απογευματάκι...
την ώρα που την ετοίμαζα...κάποιο κούριερ μου τηλεφώνησε ότι μου φέρνει ένα πακετάκι.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μου, αλλά και την απερίγραπτη χαρά μου, όταν το άνοιξα και είδα το υπέροχο δώρο που κέντησε και μου έστειλε η καλή και αγαπητή σε όλους μας Ράνια. "Ενα εργαστήρι σαν το δικό σου, δεν μπορεί να μήν έχει το ταμπελάκι του" μου γράφει στο γράμμα της η Ράνια. 
Ένα βαζάκι με γλυκό κολοκύθι συνόδευε το ταμπελάκι και δικαιολογούσε το 'εύθραυστον' του πακέτου. Την ώρα που της τηλεφώνησα δεν το είχα ακόμα δοκιμάσει...τώρα όμως...δεν μπορώ κάν να περιγράψω την υπέροχη γεύση και την γλύκα αυτού του γλυκού, που όπως μου είπε η Ράνια συνηθίζεται στην Μήλο και ονομάζεται 'κουφέτο'.  

Ράνια μου, λες και το ήξερες και μου έστειλες το υπέροχο ταμπελάκι σου για τα τρίτα γενέθλια του blog μου!!! Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!
Μαζί με τον δίσκο της Βαρβάρας, που και αυτός έχει το όνομα του blog, θα είναι τα πρώτα που θα στολίσουν 
την νέα μου γωνίτσα.

Για τα τρίτα γενέθλια λοιπόν του Atelier de Marie-Anne,

 αλλά και για την "μετακόμισή" του, 

για τις χαρές που μου δίνετε με τις επισκέψεις και τα καλά σας λόγια, 

για τα πανέμορφα δωράκια σας, 

για την παρέα που μου προσφέρετε, 

για την φιλία σας, 

για τις γνωριμίες που έκανα με μερικές/μερικούς από εσάς,

 μέσα σ'αυτά τα τρία χρόνια....

θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου 

και να σας κάνω ένα δωράκι/έκπληξη, 

το οποίο θα κληρωθεί  την τελευταία ημέρα του μήνα

ανάμεσα σ'αυτούς που θα αφήσουν το σχόλιό τους σε τούτη την ανάρτηση.

 Νά έχετε μια καλή εβδομάδα και να'στε όλοι καλά!!!

Yesterday was my third bloggiversary, but as we had visitors at home, I was not able to write a post.  Today, while I was sitting to prepare it, the courrier service brought me a special gift from my blogger friend Rania, 
who cross-stiched the name of my blog on a small padded hanging cushion. 
I will of course display it in my new craft-room, which I am preparing in our small upstairs sitting-room (which we don't use anymore) and where I already have a desk with an old PC, my photo albums, all my souvenirs, but also my sewing machine,my ribbons and laces...what better place to also transfer there my decoupage stuff and have everything around me!?
 
My dear blog-friends, I would like to thank you,very very much indeed for your visits and your kind and nice comments over those three years!!!  
On the last day of September, I will draw a small giveaway gift among those of you 
who will leave a comment to this post.
I wish you all the best and a happy week! 

Two years in blogosphere! Δύο χρόνια στην μπλογκόσφαιρα!

Καλώς ήλθες Φθινόπωρο!!!

Welcome Autumn !!!

Σαν ψέμα μου φαίνεται! 

Πέρασαν κι όλας δύο χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα το blog μου, 

στις 22 Σεπτεμβρίου 2011! 

Και μου αρέσει τόσο πολύ!

Μέσα απ'αυτό γνώρισα υπέροχα και ενδιαφέροντα άτομα, και είχα και την τύχη να συναντηθώ από κοντά με αρκετά από αυτά, σε διάφορες εκδηλώσεις.  
Ελπίζω να μου δοθούν και άλλες τέτοιες ευκαιρίες.

 Ένοιωσα την χαρά της συμμετοχής και της προσφοράς 
 σε διάφορα φιλανθρωπικά bazaars.  
Δέχθηκα χειροποίητα δωράκια, πανέμορφες δημιουργίες και υπέροχα κοσμηματάκια, κέρδισα όμορφα βιβλία συνταγών και δώρισα, με την σειρά μου, αρκετές από τις ταπεινές δημιουργίες μου με ντεκουπάζ. 

It sounds like a lie to me!  

Two years have gone by since I started blogging on September 22, 2011!  
I enjoy it so much!  I had the chance to get acquainted with so many wonderful and interesting people and to meet some of them, in person, on the occasion of various events.  I hope that I will still have the opportunity of meeting with some more of you!

I felt the joy of participating and offering in various charities and bazaars. I received lovely handmade presents,  beautiful creations and 

splendid jewellery, I won beautiful cookery books and 
I, in turn, also gave away some of my humble decoupage creations.

Περνάω καθημερινά αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, συνήθως αργά το βράδυ - πρέπει να κλείσω ραντεβού και με τον οφθαλμίατρο αυτές τις ημέρες, χαχαχα!!!- αλλά και πάλι, δεν μου φθάνει ο χρόνος. Όλη την ημέρα, όπου και άν βρεθώ και 'πιάνω' σήμα,  παρακολουθώ τις αναρτήσεις σας από το κινητό μου και ανυπομονώ να γυρίσω στο σπίτι για να  σας 'δώ' σε μεγαλύτερη οθόνη. Είναι πολλές οι φορές που δεν προλαβαίνω να απαντήσω στα σχόλιά σας, σας ζητώ συγγνώμη γι αυτό, αλλά προσπαθώ να προλάβω να σχολιάσω τις δικές σας αναρτήσεις. 

I daily spend quite some time  in front of my computer, usually late in the evening -  I should take an appointment with the oculist one of these days, lol!!! - but still, I run out of time.   Every day, wherever I am and can connect  I look for your new posts on my mobile and I get impatient to go home in order to read you on a larger screen!   There are times when I do not reply to your comments,  
I apologize to you for this, but I try to visit your blogs and comment on your own posts.

'Αρχισα πριν λίγες μέρες να φτιάχνω ένα δωράκι για να το κληρώσω στο τέλος του μήνα ανάμεσα σε όσους μου αφήσουν σχόλιο σ'αυτήν την ανάρτηση. Δυστυχώς, δεν μου πέτυχε (συμβαίνουν αυτά !), κι έτσι, το νέο που ξεκίνησα δεν είναι ακόμα έτοιμο για να σας το δείξω.  Θα είναι λοιπόν μιά έκπληξη!!! 

Σας περιμένω!

Εάν είστε ήδη, ή γραφτείτε στους αναγνώστες μου, και μου αφήσετε ένα σχόλιο μέχρι το τέλος του μήνα,  την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου το βράδυ θα κάνω την κλήρωση και θα σας ανακοινώσω την/τον τυχερή/ό!

Some days ago, I started to prepare a present in order to give it away to one of you on the occasion of this 2year bloggiversary.  Unfortunately, it didn't turn out well (it happens!), and thus, the new one I began is not still ready so that I can show it to you.  It will therefore come as a surprise!!! 

So come on!  If you already are, or if you care to become a follower of my blog,  you can leave a comment  to this post until the end of the month, and on Monday 30 September in the evening I will make the draw and will announce  the lucky winner!!!

Θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ για τις επισκέψεις σας, τα καλά σας λόγια, τα υπέροχα σχόλιά σας σε κάθε μου ανάρτηση, και εύχομαι να είμαστε μιά όμορφη και καλή παρέα για πολλά χρόνια.  Αρκεί να έχουμε όλοι μας υγεία, αγάπη και χαρά μέσα μας και γύρω μας.  

I would like to thank you very much for your visits,  your kind words, your nice  comments in each of my posts, and I wish we will keep good company to each other for many years to come.  Let’s pray for good health, love and joy within and around us!

Και πάλι, Ευχαριστώ, καλοί μου φίλοι!!! 
Εύχομαι να έχουμε ένα όμορφο φθινόπωρο, γεμάτο χρώματα κι αρώματα της φύσης και χωρίς βία, επεισόδια και πόνο! 

Thanks again, my dear friends!!! 
I wish we have a beautiful fall, full of colours and scents of the nature, without any political violence and pain!