Μέσα σ 'αυτή την τόσο δύσκολη περίοδο που περνάει η ανθρωπότητα, άλλοι πέφτουν σε κατάθλιψη απ' όσα ακούν τριγύρω τους ή βλέπουν καθημερινά στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο, ενώ άλλοι άρχισαν εδώ και καιρό να στολίζουν το σπίτι τους εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων.
Με την αβεβαιότητα για το αν θα μπορέσουμε να περάσουμε τις Άγιες ημέρες με τους αγαπημένους μας ή θα μείνουμε απομονωμένοι μακριά από παιδιά και εγγόνια, πολλοί είμαστε αυτοί που ψάχνουμε τρόπους να παραμένουμε απασχολημένοι και δημιουργικοί.
Εγώ προσωπικά, δεν έχω ακόμα στολίσει το σπίτι, ούτε καν έχω βγάλει τα χειμωνιάτικα ρούχα, ούτε έχω στρώσει χαλιά. Όλα τα κάνω με αργούς ρυθμούς και δεν έχω κανέναν σκοπό να αγχωθώ.
Ας μπεί με το καλό ο Δεκέμβρης και όπως και τα τελευταία χρόνια, έτσι και φέτος ο στολισμός μου θα είναι απλός και βασισμένος σε χειροποίητα στολίδια, αρκετά από εκείνα που έφτιαξα πέρυσι και όσα, και αν, προλάβω να ετοιμάσω και φέτος.
Αυτό όμως που ήθελα από καιρό να φτιάξω, είναι ένα Χριστουγεννιάτικο σπιτάκι για την μικρή μας Αθηνά. Κάθε φορά που έρχεται στο σπίτι, πηγαίνει κατ' ευθείαν στην χαμηλή εταζέρα όπου έχω στολισμένα τα σπιτάκια της "συλλογής" μου (κάποια φτιαγμένα από μένα, κάποια αγορασμένα σαν σουβενίρ από διάφορα μέρη της χώρας και του εξωτερικού) και αρχίζει να τα μεταφέρει στο τραπεζάκι του σαλονιού για να παίξει. Εννοείται βέβαια πως έχω σηκώσει τα πιό εύθραυστα και επικίνδυνα για το παιδί σε ψηλότερα ράφια πέρα από τα πολύ μικρά που τα μάζεψα σε μία κούτα και τα έκρυψα.
Αφορμή να ξεκινήσω το γιορτινό σπιτάκι ήταν μία από τις δύο προστατευτικές σφήνες που βρήκα μέσα στην συσκευασία μιάς μικρής ηλεκτρικής συσκευής που αγόρασα τον περασμένο μήνα.
Μην μου πείτε πως δεν παραπέμπει σε στέγη σπιτιού!!!
Και τί σπιτιού...αρχοντόσπιτου!!!
'Εχοντας ήδη φυλαγμένα από καιρό κάποια κουτάκια, χαρτονάκια, ετικέτες ρούχων, και διάφορα ψιλολόγια, στα πλαίσια του "δεν πετάμε τίποτα αλλά ανακυκλώνουμε, επαναχρησιμοποιούμε και δημιουργούμε", δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο να συναρμολογήσω ή αν θέλετε να "κτίσω" το σπιτάκι.
Γέμισα μάλιστα τα κουτιά και με τις σερπαντίνες που βγαίνουν από έναν καταστροφέα εγγράφων για να είναι πιό σταθερή η κατασκευή και στην συνέχεια, άρχισα την επένδυση και την διακόσμησή της. Χρησιμοποίησα παλιές ευχετήριες κάρτες, χάρτινα καλαμάκια, διάφανα κουτάκια, ανάγλυφο χαρτονάκι από συσκευασία δώρου, κομματάκια γιορτινής κορδέλας, σπιτική πάστα χιονιού, φυλλαράκια από πλαστικά ανθάκια.
Αρχικά είχα σκοπό να κάνω μία σύνθεση γύρω από το σπιτάκι,
αλλά προτίμησα να το αφήσω μόνο του για να το χαρεί η Αθηνούλα και να μπορεί να το μεταφέρει χωρίς να κινδυνεύουν να ξεκολλήσουν τα διάφορα πρόσθετα.
Μόνο έναν μικρό Αη Βασίλη θα κολλήσω στην καμινάδα πριν της δώσω το Χριστουγεννιάτικο σπιτάκι της. Και θέλω να ελπίζω πως θα μπορέσω να της το δώσω εγώ η ίδια, και όχι να της το στείλω με κάποιο κούριερ, σε περίπτωση που θα παραταθεί η καραντίνα!
Δεν θα σας κουράσω με άλλες λεπτομέρειες. "Μιά εικόνα, χίλιες λέξεις" λέει το ρητό. 'Ε, εγώ σας βάζω κάμποσες εικόνες απ'όλες τις πλευρές και σας αφήνω να φανταστείτε πως θα ήταν στολισμένο και στο εσωτερικό του ένα τέτοιο αρχοντόσπιτο.
Αλήθεια, σας έχω πει πόσο μου αρέσει να χαζεύω το εσωτερικό των κουκλόσπιτων;...
αλλά αυτή είναι μιά άλλη ιστορία!
Εσείς, στολίσατε;