Δευτέρα 31 Μαΐου 2021

Από, και για την Craftartista μας!

Να έχει γενέθλια το blog της Craftartista μας και να μην τιμήσω με μιά δική μου δημιουργία; 

Την προηγούμενη φορά, είχα φτιάξει ένα μαξιλαράκι χρησιμοποιώντας υφάσματα που είχα κόψει πάνω στο σχέδιο ενός mandala.  Το σκέφθηκα και τώρα που ασχολούμαι πολύ με τα κουρελάκια μου, αλλά δεν πρόλαβα να το κάνω γιατί με έχουν απορροφήσει άλλες δημιουργίες. 

'Ετσι λοιπόν, η συμμετοχή μου γίνεται με μια απλή χειροτεχνία/χαρτοκοπτική που την έκανα με αφορμή την χθεσινή επίσκεψη της εγγονούλας μου.  

Aντικαθιστώντας τις απλές μαργαρίτες με ένα mandala (σε δύο εκδοχές) από τα πολλά που μας προσφέρει απλόχερα η φίλη μας η Μία (συγκεκριμένα, χρησιμοποίησα το mandala Νο. 27)

τύπωσα πολύ απλά το σχέδιο σε διαφορετικού χρώματος χαρτιά. Στην συνέχεια έκοψα τα διάφορα μέρη του και έκανα μιά σύνθεση κολλώντας τα πάνω σε μαύρο καρτολίνο.


Εύχομαι και πάλι χρόνια πολλά και καλά στο φιλόξενο μπλογκοσπιτάκι της Μίας μας !

Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!







Δευτέρα 24 Μαΐου 2021

'Εργα Απριλίου...λίγο πριν τελειώσει ο Μάϊος

 Χριστός Ανέστη! 

Πέρασαν ήδη είκοσι ημέρες από το Πάσχα και παρ'όλο που είχα τόσα να σας δείξω, ασχολήθηκα με άλλα πράγματα και το αμέλησα.  Είχε προηγηθεί η Πρωτομαγιά, και ένα λουλουδάτο διακοσμητικό στόλισε την εξώπορτα του κήπου. 

Δύο παλιές ρακέτες περιείχε, εκτός πολλών άλλων υλικών και αντικειμένων,  το δέμα που είχα παραλάβει από την αγαπητή Κλαυδία, και μία απ'αυτές έγινε η βάση για το Πρωτομαγιάτικο διακοσμητικό που 'σκάρωσα' μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα.  Κρακελέ ενός συστατικού στο φόντο, découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα, προσθήκη εύκαμπτων ξυλόγλυπτων, βάψιμο και δύο χέρια βερνίκι στο τέλος και η ανακυκλωμένη ρακέτα ήταν έτοιμη να κρεμαστεί στην θέση της. 



Μιά άλλη ανακύκλωση προέκυψε όταν, καθαρίζοντας τον κήπο, ξαναβρήκα μιά πολύ παλιά ομπρέλα που είχε κρατηθεί πριν από χρόνια, μήπως και την χρησιμοποιούσα κάποια στιγμή για στήριγμα στα μοσχομπίζελα που είχα φυτέψει... Είχε το μαύρο της το χάλι...σχισμένη, σκουριασμένη.  Την έριξα σ' ένα σακί για τα σκουπίδια, αλλά σχεδόν αμέσως μετά,  έπεσε το μάτι μου, σε μία μαντεμένια πεταλούδα που περίμενε κι εκείνη, μισοξεχασμένη, λαχταρώντας λίγη περιποίηση!  
Δεν το σκέφτηκα και πολύ...αποφάσισα να τα ταιριάξω! 
Και βγάζοντας ξανά την παλιά ομπρέλα από το σακί, μετέφερα και τα δύο μου ευρήματα στον νεροχύτη του κήπου και αφού αφαίρεσα το πανί της, άρχισα το τρίψιμο με σύρμα, σφουγγάρι και σαπούνι μέχρι που καθάρισαν και τα δύο από την σκουριά και τα χώματα. 
Ήταν οι μέρες που η Αφρικανική σκόνη είχε κάνει τα πάντα χάλια, γι αυτό μη με παρεξηγήσετε για τα λερωμένα πλακάκια της βεράντας!

Ψέκασα πρώτα με αντισκωριακό αστάρι, και χρησιμοποίησα χρώματα κιμωλίας και μπρονζέ δαχτυλοπατίνα.  
Βίδωσα ένα μικροσκοπικό πομολάκι στην θέση της σκουριασμένης μύτης της ομπρέλας.
Στερέωσα την πεταλούδα πάνω στον σκελετό της ομπρέλας και συμπλήρωσα με λίγα ψεύτικα λουλούδια και σπάγκο.
Αρχικά, κρέμασα το νέο μου διακοσμητικό σ'ένα καρφί στον τοίχο, 
αλλά λόγω του βάρους της πεταλούδας, προτίμησα τελικά να το δέσω στο πόμολο της πόρτας.


Τρίτο 'έργο' ανακύκλωσης...(αντί να πετάμε τις σαβούρες...θα μου έλεγε κάποιος) ήταν  -αφού προηγήθηκε πολύ τρίψιμο με ηλεκτρικό τριβείο- το βάψιμο ενός σκαμνιού με γαλάζιο χρώμα κιμωλίας, dry brushing με λευκό και découpage με λουλουδάτη χαρτοπετσέτα (και αρκετά χέρια βερνίκι, εννοείται, αφού είναι για εξωτερικό χώρο).

Με το φώς το ήλιου, δεν κατάφερα να αποτυπώσω το χρώμα του στην φωτογράφιση.
Εδώ, κάτω από την κουτσουπιά που έριχνε να άνθη της, φαίνεται λίγο καλλίτερα 
'Αντε, να σας δείξω και πως ήταν πριν... 
Πάντως, μας φάνηκε πολύ χρήσιμο κοντά στην ψησταριά σαν κάθισμα αλλά και σαν βοηθητικό τραπεζάκι!

Και μιάς και αναφέρθηκα την ψησταριά, θυμήθηκα ακόμα ένα έργο που το εμπνεύστηκα και το εκτέλεσα μόνη μου (με λίγη βοήθεια από τον Νίκο λόγω βάρους του μαρμάρου), και αυτό μέσα στον Απρίλιο. 
Είχε σπάσει το μάρμαρο εντός τραπεζιού της βεράντας και αντί να το ξεφορτωθούμε, είπα να δημιουργήσω μιά βοηθητική επιφάνεια δίπλα στον μαρμάρινο νεροχύτη του κήπου.
 
Στερεώσαμε το μάρμαρο πάνω σ'ένα ψηλό σκαμπώ, σε ορθή γωνία με το μάρμαρο του νεροχύτη, 
και για να κρύψω την σπασμένη άκρη του, γέμισα με τσιμέντο το κενό, και τοποθέτησα από πάνω ένα μακρόστενο κεραμικό πλακάκι και ένα παλιό φουρούσι. 
Αυτό κι αν είναι παλαιό, αφού μου το είχε δώσει η ξαδέλφη μου (μαζί με μερικά ακροκέραμα της στέγης)  πριν από 15 χρόνια, όταν κατεδαφίστηκε το σπίτι της γιαγιάς της για να γίνει πολυκατοικία!!!  Να φανταστείτε πως δεν θυμάμαι καν εάν ήταν ήδη σπασμένο, ή εάν έσπασε αργότερα!  
Εγώ πάντως, το είχα κολλήσει, το είχα βάψει (αλλά δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα) και βρήκα τώρα την ευκαιρία να το αλλάξω και να το αξιοποιήσω. 
Δείτε από πόσες φάσεις πέρασε πριν καταλήξει πάνω στο μάρμαρο του νεροχύτη.

Και αφού βρισκόμαστε στο barbecue,  καμαρώστε μας εμένα και την Αθηνούλα μας, που τσουγκρίζουμε τα αυγά μας!  
'Ε, τώρα, να μην σας δείξω και κάτι που της είχα φτιάξει;  Της έραψα ένα λαγουδάκι για να το παίρνει αγκαλίτσα όταν πάει για ύπνο.  Και έχει και την δική του κουβερτούλα!

Εάν ενδιαφέρεστε, το πατρόν το πήρα από το blog  https://missdaisypatterns.com

Μάλιστα έραψα ακόμα ένα λαγουδάκι, γιατί το Πάσχα περιμέναμε και ένα ζευγάρι φίλων των παιδιών με την κορούλα τους, οι οποίοι όμως τελικά δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Η Αθηνά βέβαια, συνάντησε την φίλη της, την Αλεξάνδρα, τρείς μέρες αργότερα, και της χάρισε το κίτρινο λαγουδάκι!

Τώρα μάλιστα που άνοιξαν οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία, πρώτη-πρώτη η Αθηνά άρχισε τις επισκέψεις!  
Το ενδιαφέρον της είναι έκδηλο!  'Εως και τις πινακίδες "διαβάζει" 
και μου λέει στο τηλέφωνο : "πήγα στα αχαία, γιαγιά!!!"

Εάν αντέξατε μέχρι το τέλος αυτής της μακροσκελέστατης ανάρτησης, σας ευχαριστώ πολύ, πολύ!!! 'Επρεπε να τελειώνω με τα έργα του Απρίλη, γιατί μέσα στον Μάϊο, καταπιάστηκα με πολλά άλλα, τα οποία θα αρχίσω να σας παρουσιάζω σύντομα.

Ένα ακόμη που δεν θέλω να ξεχάσω, είναι να ευχαριστήσω την αγαπημένη μου φίλη Ράνια, για τα δωράκια που μου έστειλε τόσο για τα γενέθλιά μου, όσο και για το Πάσχα. Η Αθηνούλα θα ξετρελαθεί με τα επιπλάκια!
 
 Καλή εβδομάδα σε όλες και όλους!



Σάββατο 1 Μαΐου 2021

Καλή Πρωτομαγιά, Καλή Ανάσταση και Καλή Λαμπρή!!!

Διπλή γιορτή ξημερώνει, και δεν θα μπορούσα να μην σας δώσω της ευχές μου και μέσα από το μπλογκοσπιτάκι μου!

Θα είμαι σύντομη, γιατί από προχθές, άρχισα να βλέπω μυγάκια από το αριστερό μου μάτι και δεν θέλω να το κουράζω μπροστά στην οθόνη.  Δεν πήγα στον οφθαλμίατρο, μέρες που είναι, γιατί ξέρω πως δεν υπάρχει θεραπεία (το είχα ξαναπάθει πριν τρία χρόνια από το δεξί μάτι και σιγά-σιγά το συνήθισα...) δεν θα παραλείψω όμως να τον επισκεφθώ την ερχόμενη εβδομάδα. 

Ανακυκλώνοντας, όπως το συνηθίζω, ένα ξύλο που είχε ξεβράσει η θάλασσα (πριν από χρόνια...)

δημιούργησα ένα έργο για να συμμετάσχω σ'έναν διαγωνισμό του FB.  Το θέμα ήταν: Πεταλούδες και Λουλούδια.  Εγώ όμως του πρόσθεσα κι ένα πουλάκι! Πειράζει;

Πριν ακόμα φτιάξω το Πρωτομαγιάτικο στεφάνι, το κρέμασα αντ'αυτού στον τοίχο για να σας το παρουσιάσω. 

Καλή Πρωτομαγιά!

Πασχαλινά αυγά, δεν έφτιαξα πολλά, 
αλλά και αυτά τα λίγα ήταν πάντα μέσα στα πλαίσια της ανακύκλωσης. Το μεν μεσαίο είναι ξύλινο πλακέ  κομμένο από ένα καφασάκι της λαϊκής, τα δε υπόλοιπα προέρχονται από ένα παιδικό παιχνίδι του γιού μου!!!
   
Τα 'έντυσα' με πηλό και γιά βάσεις, χρησιμοποίησα διάφορα ψιλολόγια που είχα, όπως καπάκι από πλαστικό μπουκάλι, παλιά πομολάκια από ντουλάπια κουζίνας, κλπ... 
'Οσο για τα αληθινά αυγά, τα οποία προέρχονται από τις κοτούλες του κήπου, τα μισά βάφτηκαν κόκκινα με αποτύπωμα από φυλλαράκια λουλουδιών, και τα άλλα μισά με ντεκουπάζ χρησιμοποιώντας, αντί για κόλλα, όχι ασπράδι αυγού, αλλά ένα ελαφρύ ζελέ που έφτιαξα βράζοντας σε λίγο νεράκι μιά κουταλιά κοπανισμένο λιναρόσπορο (μου το ανέφερε μιά φίλη και είπα να το δοκιμάσω).
Τα δε σμυρναίικα κουλουράκια τα έφτιαξα με στέβια, αφού την ζάχαρη την έχουμε καταργήσει από την διατροφή μας εδώ και δύο χρόνια. 

Τα vintage κόκκινα υφασμάτινα αυγά των παιδιών μου, τα διατηρώ και τα στολίζω κάθε Πάσχα. 
Τα συγκεκριμένα αυγά, εμφανίζονται κάθε χρόνο σε διάφορες ομάδες του FB από άτομα που τα παρουσιάζουν σαν δικά τους, και μάλιστα ευχαριστούν κι όλας για τα σχόλια που δέχονται! 
(δεν έχει νόημα να το σχολιάσουμε παραπάνω...χα χα χα!)
 
Σας τα έχω δείξει πριν από χρόνια και μάλιστα εκτός από αυτά τα τρία, είναι και ένα που επειδή ήταν ξεθωριασμένο του είχα κάνει ντεκουπάζ έναν όμορφο κόκορα. 
Ε, αφού τα δείχνουν οι άλλοι, να μην σας τα ξαναδείξω κι εγώ; 

Και με αυτά, να σας ευχηθώ 
Καλή Ανάσταση και καλή Λαμπρή!!!

Να περάσετε όμορφα, όσο γίνεται, με τους αγαπημένους σας και βέβαια μέσα στα πλαίσια 
των κανόνων προστασίας από την πανδημία του covid19!

Με αυτή την ανάρτησή μου, συμμετέχω στις Ιστορίες της 'Ανοιξης 

του blog το Κείμενο της Μαρίας Νικολάου.





Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...