Το τέταρτο φθινόπωρο

Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου, από τις 11.20 το πρωϊ, όπως λέει το ημερολόγιο. 

Το Φθινόπωρο έφτασε πιά και επισήμως.

Ο καιρός φρόντισε να μας το δείξει με καταιγίδες, αστραπές, βροντές και κεραυνούς, έως και ανεμοστρόβυλους και με πολλές υλικές ζημιές αλλά, δυστυχώς, και με κάποιες ανθρώπινες απώλειες. 

Δύο ημέρες ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι...ο κήπος ποτίστηκε για τα καλά, 

και όταν  βγήκαμε για μιά μικρή βόλτα στην παραλία, φυσικά την βρήκαμε έρημη και μόνη

 

και το parking γεμάτο νερά.

Εκείνη την ώρα, η θάλασσα ήταν ήρεμη,   

αλλά τα νέα μπουμπουνητά και οι πρώτες σταγόνες μας έκαναν να φύγουμε γρήγορα

 

Την αγαπάμε την παραλία μας, κάποιος άλλος όμως το έγραψε στον πύργο του ναυαγοσώστη! 

Έγινε και ο τρύγος!  Το διαπιστώσαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν είδαμε κίνηση στ'αμπέλια της περιοχής μας, αλλά και σε μία βόλτα μας στα Μεσόγεια, στο πανηγύρι του Σταυρού, στα Σπάτα.

 Αγοράσαμε ένα μπουκάλι μούστο και για πρώτη φορά έφτιαξα σπιτική μουσταλευριά, δεν σκέφθηκα όμως να την φωτογραφίσω.

Ευκαιρία όμως να σας δείξω και τον φθινοπωρινό μου δίσκο.  

Μου τον είχε κάνει δώρο, μαζί με διάφορα υλικά, ο γυιός μου...την Πρωτοχρονιά!  

Κόντεψε να περάσει χρόνος μέχρι να τον φτιάξω.  Η αλήθεια είναι ότι δεν εύρισκα κάποιο μοτίβο της αρεσκείας μου που να ταιριάζει με τα ανάγλυφα φρούτα.

 Αποφάσισα τελικά να χρησιμοποιήσω μία χαρτοπετσέτα με σταφύλια και κρασί.

 

 Και στην συνέχεια με τα ακρυλικά έκανα την ενσωμάτωση. Έγινε λίγο σκούρος, 

 το δε κρακελέ δύο συστατικών δεν μου πέτυχε και πάλι (στις φωτογραφίες δεν φαίνεται κάν!), και δεν φτάνει που δυσκολεύτηκα πολύ να τον φωτογραφίσω, είχα και τον Μάγκα που τελικά κατάφερε και στρογγυλοκάθησε μπροστά του και δεν έλεγε να φύγει...Του άρεσε, φαίνεται, το λινό που έριξα πάνω στην καρέκλα για την φωτογράφιση!  

 

Τέτοια μέρα ξεκίνησα και αυτό το μπλόγκ, πριν από τέσσερα χρόνια!

Και πέρασε ο καιρός και μοιράστηκα μαζί σας χαρές και λύπες, αλλά και τις ταπεινές μου δημιουργίες  χειροτεχνίες, έμαθα πολλά, προσπάθησα να εφαρμόσω,όχι πάντα με επιτυχία,  τεχνικές που θαύμασα σε διάφορα μπλόγκς, αλλά με επιμονή και υπομονή προχωρώ και...γιράσκω αεί διδασκόμενη! 

Οι επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια είναι αυτά που μου δίνουν χαρά και όρεξη να συνεχίσω.  Χαίρομαι που βρήκα φίλες και φίλους μέσα σ'αυτήν την όμορφη γειτονιά και που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αρκετούς και από κοντά. 

Σας ευχαριστώ όλες και όλους και εύχομαι 

αυτή η παρέα μας να μπορέσει να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα! 

Τούρτες και γλυκά, τα έχουμε κόψει... 

...έτσι, γιά κέρασμα θα σας προσφέρω φρέσκα γλυκά σύκα από τον κήπο, 

αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε και την μαρμελάδα που έφτιαξα για τα παιδιά, άν θέλετε!

Δεν νομίζω να προλάβω άλλη ανάρτηση μέχρι το τέλος της εβδομάδας...

έχω να ετοιμάσω και κάτι για τον διαγωνισμό της Αριστέας!!!! 

Αύριο όμως, είναι μιά θλιβερή επέτειος για μένα...

...κλείνουν 26 χρόνια από τότε που έχασα τον μπαμπά μου. Είναι πολλά τα χρόνια, θα μου πείτε, και είχε κλείσει τα 80 όταν έφυγε, αλλά δεν περνάει μέρα χωρίς να τον σκεφθώ, αφού, όπως σας έχω ξαναπεί, μου τον θυμίζουν καθημερινά ένα σωρό αντικείμενα γύρω μου. 'Οπως αυτό το κουτί-μπιζουτιέρα που είχε φτιάξει, και που το 'ανακαίνησα' πρόσφατα.

 Η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα το κουτί που έφτιαξε η φιλενάδα μου, η Marie-Paule και απλώς την αντέγραψα...χαχαχα! 'Εκανα ένα στένσιλ στην μπροστινή πλευρά, το οποίο μετά έτριψα πολύ καλά, πριν το περάσω με κόκκινη πατίνα η οποία του έδωσε την ίδια ακριβώς απόχρωση που έχουν και οι άλλες λουστραρισμένες πλευρές της μπιζουτιέρας.Τέλος, πέρασα ελαφρά το ανάγλυφο με χρυσή δαχτυλοπατίνα.

Διάλεξα ένα φθινοπωρινό 'γαλλικό' ριζόχαρτο για το καπάκι, καί πέρασα κρακελέ δύο συστατικών με χρυσή πορπορίνα (άσχετα αν και εδώ δεν φαίνεται τόσο καλά!) και χρυσή πατίνα στα τελειώματα. 

 Ελπίζω ότι από εκεί ψηλά, ο μπαμπάς θα εγκρίνει την αλλαγή που τόλμησα να κάνω στην μπιζουτιέρα που μου είχε φτιάξει πριν από 50 χρόνια! 

 Και πιστεύω πως τώρα που τον συνάντησε η μαμά στους ουρανούς, 

θα του έδωσε τα φιλιά και την αγάπη μου.

  Δεν θα είναι ο δίσκος, αφού ήταν δώρο του γυιού μου, δεν θα είναι η μπιζουτιέρα, αφού είναι οικογενειακό κειμήλιο, αλλά ένα δωράκι, φτιαγμένο από τα χεράκια μου, θα κληρωθεί ανάμεσα σ'αυτούς που θα μου αφήσουν τις ευχές τους μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Με τις ευχαριστίες μου, τα φιλιά μου και την αγάπη μου...

...καλό φθινόπωρο να έχουμε! 

Η Οδύσσεια ενός μοτίβου

Τί βροχές ήταν αυτές τις δύο τελευταίες ημέρες!   
Ήμουν στον κήπο κάποια στιγμή και σκεφτόμουν πόσα κλαδέματα δεν έχω προλάβει να κάνω !!! 

 

Οι τριανταφυλλιές δεν έριξαν τα φύλλα τους και έχουν αρκετά τριαντάφυλλα και μπουμπούκια..λυπάμαι να τις κλαδέψω!  

 

Το γιασεμί έχει γίνει θηρίο και από μέσα του παρατήρησα ένα μεγάλο κλαδί που πέταξε η πιό μυρωδάτη και βελούδινη αναρριχώμενη τριανταφυλλιά μου,  και είναι γεμάτο μπουμπούκια!!!!  

Χρόνια έκανε να αναπτυχθεί η καημενούλα και είχα απογοητευτεί εντελώς. Πέρυσι, στο ίδιο παρτέρι, λίγο πιό μπροστά, φύτεψα μια γαρδένια και χρησιμοποίησα μείγμα από καστανόχωμα και τύρφη. Φαίνεται ότι αυτό έκανε καλό και στην καχεκτική τριανταφυλλιά, αλλοιώς δεν εξηγείται η ξαφνική ανάπτυξή της. 

Χάρηκα τόσο πολύ που αμέσως πήρα το κλαδευτήρι και άρχισα να κλαδεύω προσεχτικά το γιασεμί για να ελευθερώσω το νέο κλαδί της τριανταφυλλιάς και να το δέσω στα κάγκελλα για να μην σπάσει από τους ανέμους.   

 Δεν πρόλαβα όμως ... Ο ουρανός σκοτείνιασε

 Οι πρώτες χοντρές σταγόνες άρχισαν να πέφτουν  

  και αναγκαστικά παράτησα το κλάδεμα, και έτρεξα να προφυλαχτώ από την βροχή.

Ασχολήθηκα με decoupage...τί πρωτότυπο !!!!!
Άλλη στιγμή θα σας δείξω τί έφτιαξα...
Καλά, άντε να σας δώσω μια ιδέα....

 Μετά, πακετάρισα ένα δωράκι για την φίλη μου την 'Αντα που είχε τα γενέθλιά της χθές και σκέφθηκα να μοιραστώ την ιστορία του μαζί σας.
Με την Άντα ήμασταν συνάδελφοι πολλά χρόνια -μάλιστα εγώ είχα κάνει την πρόσληψή της στην εταιρεία- και είναι μία από τους 2-3 που κράτησαν επαφή μαζί μου μετά την συνταξιοδότησή μου.  Όταν άρχισα να ασχολούμαι με το decoupage ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός μου που ζητούσα απ'όλους να μου μαζεύουν χαρτοπετσέτες.  Η 'Αντα έδειξε ενδιαφέρον και μιά μέρα πήγα στο γραφείο με ένα μπουκαλάκι κόλλα, ένα πινέλο και μερικές χαρτοπετσέτες για να της δείξω την τεχνική.  Ανάμεσα σ'αυτές τις χαρτοπετσέτες ήταν και μία με ένα βάζο με ηλίανθους. Τόσο πολύ της άρεσε αυτή η χαρτοπετσέτα που μου είπε ότι θα την κρύψει για να φτιάξει κάτι μ'αυτήν "όταν θα μάθαινε και θα είχε τον χρόνο ν'ασχοληθεί". "Θα σου φτιάξω εγώ κάτι" της είχα πεί τότε αλλά με την δουλειά και τα πήγαινε-έλα, δεν πρόλαβα. ΄Οταν βγήκα στην σύνταξη το θυμήθηκα και σκέφτηκα να της φτιάξω ένα ρολόϊ τοίχου. Ήταν η εποχή που οι χαρτονένιες βάσεις τούρτας εμφανίστηκαν στα μπλογκοσπιτάκια της γειτονιάς μεταμορφωμένες σε όμορφα ρολόγια.  Δεν έχασα λοιπόν κι εγώ την ευκαιρία να φτιάξω ένα τέτοιο ρολόϊ.  Θέλησα να του κάνω και κρακελέ -τρομάρα μου- και παρόλο που δεν μου πέτυχε (οι γραμμές του πινέλου φαίνονταν πολύ έντονα), συνέχισα με το decoupage των μοτίβων με τους ηλίανθους. 

Πα,παπα !!! το αποτέλεσμα ήταν...χάλια !

 Δεύτερη απόπειρα, μετά από λίγο καιρό, στην πίσω πλευρά της ίδιας βάσης,παρακαλώ ! Θα το κάνω double-face, σκέφθηκα,  μπορεί της 'Αντας να της αρέσει και αυτή η πλευρά και πότε-πότε να θέλει να αλλάζει διάκοσμο...(ακούτε τί σκέφθηκα !!!)

'Ελα μου όμως που και πάλι δεν μου πέτυχε το κρακελέ !  

Αυτή την φορά, το έκανα με σφουγγαράκι αλλά... 

αυτά δεν ήταν σκασίματα... σαν να έκοψε η μαγιονέζα ήταν!!!

Και πάλι όμως συνέχισα το decoupage!  Τί πείσμα κι αυτό...να μη θέλω να πετάξω τίποτα ?! Το αποτέλεσμα ήταν αυτό...

Και τελικά... τα παράτησα! 
"Τί χαζή που είμαι..." σκέφτηκα..."κάθησα κι έκοψα τόσους ηλίανθους για να κάνω κάποια σύνθεση κι ούτε κατάφερα να κάνω ένα κρακελέ της προκοπής, ενώ εξ αρχής γνώριζα ότι της Άντας της άρεσε πολύ το κόκκινο φόντο που είχε η χαρτοπετσέτα"!!!
Τότε μόνο το σκέφτηκα...θα της το φτιάξω (το μοτίβο) σε πινακάκι!!!  
Κι έτσι κατέληξα σ'αυτό ...

  

Decoupage με ολόκληρο 1/4 χαρτοπετσέτας πάνω σε σπατουλαρισμένο καμβά.

Ανάγλυφες λεπτομέρειες με στόκο και περίγραμμα απο κρακελέ στόκο, χρωματισμένο με ακρυλικό και τονισμένο με bitume στις ρωγμές. 

Αντούλα μου, πολύχρονη να είσαι και πάντα με υγεία και χαρά. Ελπίζω να σου άρεσε το καδράκι... και χαλάλι σου οι αποτυχημένες απόπειρες !!!

Δεν θα με ρωτήσετε τί έκανα την βάση της τούρτας ? 

Ε, όχι λοιπόν, δεν την πέταξα...αλλά την έτριψα, την ξαναέβαψα, έκανα κρακελέ (πετυχημένο αυτήν την φορά - το έχουμε μάθει πιά) και άλλαξα εντελώς θέμα. Κάποια στιγμή θα σας το δείξω, αφού του βάλω τον μηχανισμό !  

Σας εύχομαι ένα πολύ καλό Σαββατοκύριακο και...

...ες μεθαύριον τα σπουδαία !!!

Φιλάκια πολλά !

   

Αλλού τα κακαρίσματα....

...κι αλλού γεννούν οι κότες !

 

Τοποθετούσα τα πιάτα στο πλυντήριο μία μέρα, όταν ο Νίκος μπήκε από την πόρτα της κουζίνας κρατώντας ένα ταπεράκι με τρία αυγά.   

- Μπά! πώς ήταν αυτό ? τον ρώτησα απορημένη. 

Ο γείτονας σου έδωσε αυγουλάκια από τις κότες του ? 

- 'Οχι καλέ, μου απαντάει... της δικής μας κότας είναι !

Κόκαλλο εγώ !  

- Παρακαλώ ?  έχουμε κότα και δεν το ξέρω ?  

- Εμ, αφού δεν βγαίνεις στον κήπο παρά κάθεσαι μέσα και ασχολείσαι 

με το ντεκουπάζ, πού να πάρεις χαμπάρι ! Βγές λίγο να την δείς !

- Καλά, σε λίγο θα έρθω...τώρα δεν μπορώ...έχω αφήσει έναν κουμπαρά στην μέση 

και την κόλλα ξεσκέπαστη.... 

Την επομένη το πρωϊ, με τον δίσκο του πρωϊνού στο χέρι, έβγαινα στην βεράντα όταν την είδα...

 'Εκοβε βόλτες ανάμεσα στα παρτέρια

Σκάλιζε με τα πόδια της το χώμα και τσιμπολογούσε την σποριασμένη γλυστρίδα ανάμεσα στις τελευταίες πιπεριές και μελιτζάνες.  

και σε μιά γωνιά, στην ρίζα της κουτσουπιάς, κάτω από το αγιόκλημα, 

δύο αυγουλάκια με περίμεναν ζεστά ζεστά μέσα σε μιά φωλίτσα που είχε φτιάξει!  

Πήγα πενήντα χρόνια πίσω...θυμήθηκα τον παππού μου τον Νιόνιο και την γιαγιά την Βασιλεία, με τις κοτούλες τους στο πίσω μέρος της αυλής στην Νέα Σμύρνη...τόσα χρόνια δεν είχα ξαναδεί κότα από τόσο κοντά. 

'Ακουγα βέβαια τα κακαρίσματα από δίπλα αλλά δεν πλησίαζα την μάντρα, 

με ενοχλούσε μάλιστα η ιδέα, εμένα την πρωτευουσιάνα,  να υπάρχει ένα κοτέτσι δίπλα μας.  

Τί τις θέλει τις κότες ? έλεγα, λες και είναι σε χωριό !

(Ο γείτονάς μας δεν μένει μόνιμα εδώ κι έρχεται δυό φορές της εβδομάδα

για να ταϊσει τον σκύλο του και τις κότες).

 

Τώρα, πώς το είδε η κοτούλα και πήδηξε την μάντρα για να μας επισκευθεί, και όχι μόνο...
αλλά να μας χαρίσει και αυγουλάκια...παραμένει μυστήριο !  

Μέχρι και τα γατάκια μας απορούν !!! και την ακολουθούν διακριτικά...

Γεγονός είναι ότι την φωλίτσα της την επισκέπτεται πλέον κάθε πρωϊ κατά τις 8, κάθεται αρκετή ώρα, και αφού εμείς πιούμε από δύο κούπες καφέ με γάλα και φάμε κι ένα ωραιότατο breakfast με φρεσκότατα αυγουλάκια  (όχι τηγανιτά, ούτε ομελέτα, στο μπώλ με αλατοπίπερο και φρυγανιά το τρώω εγώ, όπως όταν ήμουν μικρούλα). Καλά, τότε δεν έβαζα πιπέρι, αλλά θυμάμαι τον συγχωρεμένο τον μπαμπά μου που ρωτούσε την μαμά..."Αλάτι έβαλες ? δεν πιστεύω να δίνεις του παιδιού ανάλατο αυγό ! δεν κάνει !" Εμ,  πώς να μην μάθεις μετά να τα τρώς όλα αλατισμένα? Δόξα τω Θεώ, από πίεση καλά πάμε για την ώρα ...!  

...αφού λοιπόν τελειώσουμε το πρωϊνό μας,  περνάμε κι από την φωλιά να μαζέψουμε τα αυγουλάκια για την επαύριον !!

Προχθές, μια φιλενάδα ακολούθησε την κοτούλα 'μας' που μόλις είχε σηκωθεί αφήνοντας δύο αυγουλάκια στην φωλιά,  και κάθησε κι εκείνη. ..μετά από λίγο άρχισε να κακαρίζει, έκανε την βόλτα της και επέστρεψε στον κήπο του γείτονα !

Τρία τα αυγουλάκια στην φωλιά !!!

Σήμερα το πρωϊ, δεν θα το πιστέψετε, αλλά ήρθε και μία τρίτη κότα !!!

Αυτή μόνο για επίσκεψη ήρθε, σκάλισε λίγο το χώμα, επιθεώρησε την φωλιά  και ξαναπέταξε στην μάντρα όπου πέρασε ανάμεσα από τα κάγκελλα.   

Μάλλον δεν την ικανοποίησαν οι ανέσεις του ξενοδοχείου.....!

Και τώρα σας ερωτώ : Τί πρέπει να κάνουμε εμείς  ? 

Να το πούμε στον γείτονα ?  ή να κάνουμε το κορόϊδο ?

Εάν το πούμε, σίγουρα αυτός αμέσως θα φροντίσει να βάλει κάποιο πλέγμα στα κάγκελλα.

Εάν κάνουμε το κορόϊδο, και τύχει και έρθει ο γείτονας την ώρα που η κότα είναι σε μάς, δύο είναι οι περιπτώσεις : 

- να είμαστε εδώ και να του πούμε, δήθεν γεμάτοι έκπληξη...

 " Μιά κότα σου πέρασε σε μάς ! έλα να την πάρεις !" 

και όχι μόνο θα την πάρει αλλά θα βάλει και πλέγμα στα κάγκελλα. 

- να λείπουμε από το σπίτι, να δεί αυτός την κότα στον δικό μας κήπο 

και να νομίσει ότι του την πήραμε εμείς!  

Ποιός ξέρει τί θα μουρμουρίσει ...και πάλι θα φροντίσει να βάλει πλέγμα στα κάγκελλα.

Τί θα κάνατε εσείς στην θέση μας ???

Να κυνηγήσουμε την κότα? 

Να την φοβίσουμε να μην ξαναπεράσει τα κάγκελλα ? Πώς?

Να βάλουμε εμείς πλέγμα από την δική μας πλευρά της μάντρας ?? 

Και να στερηθούμε τα αυγουλάκια που τόσο γεναιόδωρα μας χαρίζει 

η κοτούλα 'μας' ??

Είμαστε σε μεγάλο δίλημμα !!! 

Μεταξύ μας, τώρα που καλοέμαθεο άντρας μου στα αυγά 'ημέρας' , πολύ φοβάμαι ότι είναι αποφασισμένος να αγοράσει κοτούλες και να φτιάξει δικό του κοτέτσι...και μάλιστα θα βάλει και κόκορα γιατί του αρέσει,  λέει, να λαλεί ο πετεινός κάθε πρωϊ !

Γι αυτό κι εγώ ξανακλείστηκα στο Atelier μου και του έφτιαξα έναν κόκορα.

 Λέτε να τον πείσω και να αρκεστεί σ'αυτόν ? 

 Decoupage με χαρτοπετσέτα, ακρυλικά και πλαίσιο από τσόφλια αυγών
της κοτούλας μας, φυσικά ! 



Την τεχνική με τα τσόφλια αυγών ήθελα από καιρό να την δοκιμάσω αλλά, για να είμαι ειλικρινής, από την βιασύνη μου δεν έψαξα να βρώ κανένα tutorial και τα κόλλησα όπως-όπως πάνω στο πλαίσιο. Μετά τα πέρασα με bitumen για να σκουρήνουν. 


  Α, και μιάς και το ρίξαμε στην ορνιθοκουβέντα, ξέρει κάποια να μου πεί πόσα αυγά κάνει μιά κότα κάθε μέρα ? Εγώ νόμιζα ότι κάνει μόνο ένα, αλλά η 'δική μας΄κάνει δύο...άσε που μέχρι να πάρουμε χαμπάρι ότι έρχεται και δεύτερη, πιστεύαμε ότι κάνει και τρία...!

Καλή Κυριακή σε όλους !!!

και φάτε και κανένα αυγό, καλό κάνει ! 

Last day for my GIVEAWAY ! Τελευταία ημέρα

Γειά σας φίλοι μου!  

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι σήμερα είναι η τελευταία ημέρα για να δηλώσετε συμμετοχή στο Giveaway της πρώτης επετείου του blog μου. Προλαβαίνετε ακόμα να μπείτε στην κλήρωση αφήνοντας ένα σχόλιο εδώ σύμφωνα με τους κανόνες.

Με την ευκαιρία, να σας δείξω και μερικά απ' αυτά που έφτιαξα 

την εβδομάδα που πέρασε.

On this opportunity, I would like to show you some of my creations of last week.

 

 Decoupage με ριζόχαρτο και κρακελέ δύο συστατικών

Καμμία σχέση με τα πανέμορφα σκασίματα που βλέπω στα δικά σας έργα, αλλά
είναι μονάχα η δεύτερη απόπειρά μου σε κρακελέ δύο συστατικών.. 
Θα μάθω...πού θα μου πάει !?

Τα 'σικάτα' γιαουρτο-τσανάκια!!!

  Chic ceramic yoghurt pots!!! 

 Decoupage χαρτοπετσέτας, ακρυλικά, πατίνες και ρελιέφ.

Μή φεύγετε ακόμα.....μύγδαλα από την αμυγδαλιά μου!!! 

Don't leave me yet...help yourselves with some almonds from my almond tree!!!

 Και μ'ένα όμορφο λουλούδι από τον ανθισμένο ιβίσκο μου...

Αnd with a beautiful flower from my hibiscus tree... 

σας ευχαριστώ και σας εύχομαι να περάσετε 
μια πολύ όμορφη Κυριακή !!!

I thank you and wish you a very nice Sunday !!!