Ένα αλλοιώτικο κρακελέ

Εάν θυμάστε, στην προηγούμενη ανάρτησή μου, σας είχα υποσχεθεί να σας μιλήσω για την νέα μου 'ανακάλυψη', ένα άλλου τύπου κρακελέ.  

Μην νομίζετε ότι θα σας κάνω μάθημα, δεν έχω καμμία μεταδοτικότητα, ούτε έχω κανένα tutorial να σας δείξω. Εξ άλλου, μπορεί εσείς να γνωρίζετε ήδη αυτόν τον τύπο κρακελέ -άν και δεν έχω δεί και ακούσει καμμία σας να τον αναφέρει έως τώρα- απλά θα σας μιλήσω για την εμπειρία μου και ίσως κάποιες βοηθηθούν απ'αυτήν. 

Από τότε που έμαθα για το κρακελέ, έχω κάνει πολλές προσπάθειες, άλλοτε πετυχημένες και άλλοτε όχι. Δεν είχα την ευκαιρία να μάθω από κάποιον 'επαγγελματία', δεν έχω πάει ποτέ σε κάποιο σεμινάριο, και ότι έφτιαχνα ήταν ακολουθώντας τις οδηγίες που είχα πάρει από διάφορα sites και blogs.

Δείτε κι άλλα κουτιά εδώ

Δείτε την ιστορία του σίδερου εδώ

Κρακελέ ενός συστατικού

Περνάμε το μπουκάλι, ή άλλο αντικείμενο, πρώτα ένα χέρι gesso ή primer ή αστάρι, στην συνέχεια ένα σκούρο ακρυλικό και μετά το κρακελέ ενός συστατικού. Λίγο πριν στεγνώσει εντελώς, περνάμε ένα ανοιχτόχρωμο ακρυλικό με πινέλο ή με σφουγγαράκι. Και σχεδόν αμέσως αρχίζουν να εμφανίζονται οι ρωγμές.  Το αντικείμενό μας είναι έτοιμο να δεχθεί τα μοτίβα της χαρτοπετέτσας ή ριζόχαρτου που έχουμε επιλέξει και, αφού στεγνώσει καλά, να περαστεί με βερνίκι.

Προσωπικά, μου αρέσουν περισσότερο οι μικρές ρωγμές αλλά πολλές άλλες φίλες προτιμούν τις μεγάλες. Είχα διαβάσει ότι η κάθε μάρκα κρακελέ έχει και διαφορετικό αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν δοκίμασα ποτέ άλλη μάρκα, μόνο αυτήν με την οποία ξεκίνησα.  Αλλού είχα επιτυχία, όπως π.χ. στα παραπάνω,  και αλλού όχι, όπως σ'αυτό το μπουκάλι

 

'Εμαθα ότι το δεύτερο χρώμα πρέπει να μην είναι πηχτό και να το περάσεις με το πινέλλο ή τοσφουγγαράκι προσεχτικά και αρκετά γρήγορα, χωρίς να επιμένεις στο ίδιο σημείο γιατί θα χαλάσει το κρακελέ.

Σ'ένα σκούρο μπουκάλι, μπορούμε να παραλείψουμε το αστάρι και το σκούρο ακρυλικό, να εφαρμόσουμε κατευθείαν το κρακελέ και στην συνέχεια το ανοιχτόχρωμο ακρυλικό όπως παραπάνω.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό

Δείτε και δύο μικρά μπουκάλια που έφτιαξα προ ημερών

 

Όσον αφορά το κρακελέ δύο συστατικών, αυτό εφαρμόζεται αφού έχει ντεκουπαριστεί το αντικείμενο, πρώτα το ένα συστατικό και αφού στεγνώσει περνάμε το δεύτερο, και αφού κρακελάρει μετά από κάποιες ώρες (ανάλογα με την μάρκα και την θερμοκρασία του χώρου) γεμίζουμε τις ρωγμές με πατίνα πριν την τελική φάση που είναι το βερνίκι.  

Αυτό το κρακελέ δυστυχώς δεν το πέτυχα ποτέ καλά! ΄Ισως δεν το εφαρμόζω καλά, ίσως να φταίει η μάρκα, πάντως μου φαίνεται δύσκολο, με έχει απογοητεύσει  και δεν με 'τραβάει΄και τόσο.

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην 'ανακάλυψη' !

Πριν από κάποιους μήνες, έψαχνα στο FaceBook να βρώ την γυναίκα ενός ξαδέλφου του άντρα μου. Είχαμε χρόνια να συναντηθούμε και είχα μάθει ότι ασχολείται κι εκείνη με decoupage και άλλες καλλιτεχνίες.  Όταν τελικά βρήκα την σελίδα της και είδα, μεταξύ άλλων, και τα μπουκάλια που είχε φτιάξει, έμεινα με το στόμα ανοιχτό.  Είδα ένα κρακελέ εντελώς διαφορετικό απ'αυτά που ήξερα μέχρι τότε.  Κάποια μέρα, μέσα στο καλοκαίρι ήρθε επίσκεψη στο σπίτι μου και φυσικά αρχίσαμε να μιλάμε για decoupage.

-Πάντα χρυσό χρησιμοποιείς σαν βάση στα μπουκάλια σου; την ρώτησα,

-Όχι, μου απαντάει, το χρυσό το βάζω μετά,

-Πώς το κάνεις δηλαδή; ξαναρωτώ,  και μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκε.

-Τι εννοείς; μου λέει,  δεν κάνω τίποτα το ιδιαίτερο. Περνώ το κρακελέ πάνω από το ντεκουπαρισμένο μοτίφ και αφού στεγνώσει γεμίζω τις ρωγμές με πατίνα.  

-Αφού περάσεις και το δεύτερο συστατικό; την ξαναρωτάω εγώ.

-Όχι, μου λέει, ένα υλικό χρησιμοποιώ.  

-Τί υλικό είναι αυτό; Πώς το λένε ; 

- Κρακελέ,  μου λέει, δεν θυμάμαι τώρα την μάρκα, αλλά όταν γυρίσω στο σπίτι θα σου τηλεφωνήσω να σου την πώ.

 Δεν μου τηλεφώνησε, έκανα και την πονηρή σκέψη 'μήπως και δεν θέλει να μοιραστεί το μυστικό της', χαχαχα, μετά ξεχάστηκα κι εγώ...

Χαθήκαμε πάλι για κάποιους μήνες,  τηλεφωνηθήκαμε την Πρωτοχρονιά για ευχές και κανονίσαμε να βρεθούμε στο σπίτι μας. Εκτός από ένα ολόκληρο κουτί γεμάτο χαρτοπετσέτες, η Εύη μου έφερε κι ένα πανέμορφο μικρό μπουκάλι με το αγαπημένο τριανταφυλλένιο μοτίφ κι ένα υπέροχο κρακελάρισμα που σου δίνει την αίσθηση της παλιάς πορσελάνης.

Έφερε όμως κι ένα δεύτερο μισοτελειωμένο μπουκάλι (ντεκουπαρισμένο μ΄ένα κλαδί ελιάς)  με σκοπό να κάνουμε μαζί το κρακελέ.  Ενθουσιάστηκα, φυσικά. Και μετά το καφεδάκι μας, περάσαμε το μπουκάλι με το υλικό που είχε φέρει μαζί της. Είναι ένα παχύρευστο γαλακτερό υγρό σε μπουκαλάκι που το απλώνεις ομοιόμορφα με το δάχτυλο πάνω στο μπουκάλι  και το αφήνεις να στεγνώσει για 2 έως 4 ώρες.

Αφού φάγαμε, κόψαμε και την υπέροχη σπιτική βασιλόπιττα που μας είχε φέρει καθώς και την δική μου μηλόπιττα, ήπιαμε πάλι τα καφεδάκια μας και ελέγξαμε το μπουκάλι. Είχε στεγνώσει. Και τότε είδα το ψιλό-ψιλό κρακελάρισμα που είχε κάνει το υλικό.  Η Εύη άρχισε να περνάει με μπρονζέ πατίνα λίγο-λίγο το μπουκάλι και σκούπιζε αμέσως μ'ένα μαλακό πανάκι με σκοπό να μείνει η πατίνα μόνο μέσα στις ρωγμές.  Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο! και τόσο εύκολο !

Φεύγοντας η Εύη μου άφησε το σχεδόν γεμάτο μπουκαλάκι με το κρακελέ.  Την επομένη το πρωϊ, πρώτη μου δουλειά μετά τον πρωϊνό καφέ, ήταν να κάνω μιά δοκιμή μόνη μου πιά.  Δίσταζα να  το εφαρμόσω σε μεγάλη επιφάνεια και προτίμησα κάτι πιό μικρό, όπως αυτό το πέτρινο αυγό και το ασσορτί βαζάκι που σας είχα δείξει την 1η Ιουνίου και τότε είχαν αυτήν την μορφή.

 

Πέρασα λοιπόν το υλικό, το άφησα να στεγνώσει γέμισα τις ρωγμές με πατίνα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό

 

Η πέτρα ήταν αυτή που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτηση και μου άρεσε πολύ.

Όσο για το βαζάκι...χμ...έτσι κι έτσι...

 

Ας το τολμήσω και κάπου αλλού σκέφθηκα.... και θυμήθηκα τα μπουκαλάκια μου που ήθελα από καιρό να σας δείξω 
πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεταμόρφωσή τους  αλλά ελάτε πίσω να δείτε την συνέχεια...
  

Επόμενη δοκιμή μου έγινε σ'ένα μπουκάλι στο οποίο έκανα πρώτα κανονικά decoupage με μοτίβα χαρτοπετσέτας.  Το άφησα 3,5 περίπου ώρες και το κρακελέ δεν είχε σκάσει ! Άρχισα να απογοητεύομαι. Ενώ όμως καθόμουν στο γραφείο μου και βολτάριζα στα σπιτάκια σας, είχα στα πόδια μου αναμένο ένα μικρό αερόθερμο. Και τότε μου ήρθε η φαεινή να βάλω το μπουκάλι κοντά στον ζεστό αέρα. Σχεδόν αμέσως έγινε το ποθητό κρακελάρισμα!!!  Κι έτρεξα να φέρω την πατίνα για να γεμίσω τις ρωγμές. Θα του πήγαινε ίσως καλύτερα μια  άλλη απόχρωση πατίνας αλλά εγώ είχα μόνο χρυσή. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό

Στις φωτογραφίες φαίνονται κάποιες ρωγμές που μου 'ξέφυγαν' και δεν γέμισαν με την πατίνα, αλλά αυτό δεν με πειραζει αφού, από τον ενθουσιασμό μου να σας τα δείξω, δεν του έχω ακόμα περάσει βερνίκι, οπότε μπορώ ακόμα να το διορθώσω. 

Συμπέρασμα 1ον: αυτό το κρακελέ αποτελείται από ένα μόνο συστατικό το οποίο κάνει την ίδια δουλειά με το μέχρι τώρα γνωστό (πάντα για μένα μιλάω) κρακελέ δύο συστατικών !!! Για μένα ήταν μιά 'ανακάλυψη'!  Αντίθετα, η Εύη γνώριζε μόνο αυτό το είδος κρακελέ !!! Το δέ 'κλασσικό' ενός συστατικού το θεωρούσε 'παλαίωση' , δεν ήξερε πώς να την κάνει και της εξήγησα εγώ πώς γίνεται!!! Και μάλλον δίκαιο είχε, αφού εκείνο δίνει ένα εφφέ παλαίωσης (το δεύτερο χρώμα 'κρακελάρει' για να φανεί το 'παλαιώτερο  σκούρο χρώμα),  ενώ εδώ έχουμε ένα χημικό που δημιουργεί ένα εφφέ κρακελαρισμένου γυαλιού ή πορσελάνης ή βερνικιού.

Συμπέρασμα 2ον: πρόκειται απλούστατα για μία άλλη μάρκα κρακελέ της οποίας η χημική σύνθεση κάνει σε ένα βήμα αυτό που οι άλλες κάνουν σε δύο.  Τώρα, για ποιόν λόγο δεν κάνει πάντα τις ίδιες ρωγμές, αυτό δεν το έχω ακόμα ανακαλύψει...είμαι, βλέπετε, αρχάρια στο υλικό!

Για ευνόητους λόγους, δεν μπορώ να σας αναφέρω και να διαφημίσω την μάρκα αυτή, αλλά είμαι σίγουρη ότι ήδη, πολλές από εσάς θα την έχετε ανακαλύψει. Και ειδικά εκείνες από εσάς που έχετε πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα στο decoupage  και έχετε ήδη δοκιμάσει αρκετά άλλα προϊόντα με διαφορετικά ίσως αποτελέσματα. 

Εγώ δεν είχα ιδέα γι αυτό το υλικό και γι αυτόν τον λόγο το ανέφερα ως 'ανακάλυψη' στην αρχή της ανάρτησής μου.  Κα πολύ χαίρομαι που το ανακάλυψα - μέσω της ξαδέλφης !!!

Πώς σας φάνηκαν τα μπουκαλάκια μου?  Τα είδατε?  Επειδή δεν ξέρω πώς να ανοίξω σχόλια στις άλλες σελίδες, πείτε μου εδώ την γνώμη σας. Θα χαρώ πολύ !