Αέρας ανανέωσης

Πέρασαν τα χρόνια, η Ευτυχούλα μας μεγάλωσε, και το παλιό μαθητικό δωμάτιο, αλλάζει στυλ και χρώματα για να φιλοξενήσει πλέον μιά νεαρή φοιτήτρια. 

Το παλιό ρολόϊ, σουβενίρ της Γ΄Δημοτικού, δεν ταιριάζει πιά στον διάκοσμο.  

Και η Ευτυχία σκέφτηκε πως ίσως η θεία θα μπορούσε να το αλλάξει. 

Μία μόνο ερώτηση έκανε η θεία: τί θα έλεγες για κάτι Παριζιάνικο? 

 Όσο για την θέση του ρολογιού, η θεία δήλωσε αυθαίρετα ότι θα την αλλάξει.

Συμφώνησε η ανηψιά...

και ιδού το μεταμορφωμένο ρολόϊ

 Ωραίο θα ήταν κι έτσι χωρίς τζάμι...
υπήρχε όμως και ένα πλαίσιο που ζητήθηκε να αλλάξει και που τελικά βάφτηκε μαύρο 
για να ταιριάξει στον γκρίζο τοίχο.

Και μιάς και το γκρίζο θα επικρατεί στο νέο δωμάτιο, 

το ρολόϊ συνοδεύεται από μιά γκρίζα καρδούλα, μαζί με τις ευχές μου.

Καλή αρχή στην φοιτητική σου ζωή και καλή επιτυχία στις σπουδές σου, Ευτυχία μου!

Λουλούδια και λουλούδια

 

Πολλά τα ανθισμένα λουλούδια της εποχής, 

αλλά χωρίς καθημερινό πότισμα δεν αντέχουν κάτω από τον καυτό ήλιο.

Η μπουντλέϊα προσελκύει τις πεταλούδες με το λεπτό της άρωμα

οι πικροδάφνες είναι στο φόρτε τους 

και δίνουν χρώμα σε κήπους, δρόμους, πλατείες, παραλίες

ένα κλαδάκι ιβίσκου που είχα φυτέψει πρι δύο χρόνια, 

έπιασε, μεγάλωσε και έβγαλε τα πρώτα του άνθη.

 ο συριακός ιβίσκος -και αυτός από κλαδάκι-  έχει πιά γίνει ένα χαριτωμένο δεντράκι

 

ή 'μπουκαλόβουρτσα' δεν σταματάει να βγάζει καινούργια άνθη

η βερόνικα βγάζει τα μπουκετάκια της, 

παρ'όλο που έχει κιτρινίσει λίγο.

η τεράστια γαρδένια μου δυστυχώς δεν άντεξε στον καύσωνα 

και χρειάστηκε να της κάνω ένα βαθύ κλάδεμα. Ελπίζω να τα καταφέρει...

τα ροζ κρινάκια που είχα φέρει από την Ολλανδία, 

ανθίζουν μόνο για μία μέρα, αλλά βγαίνουν συνέχεια καινούργια.

και οι κίτρινες γλαδιόλες, επίσης από την Ολλανδία,  

ίσα-ίσα γλύτωσαν από τα δυνατά μελτέμια

Δεν μπορούσαν βέβαια να λείπουν τα τριαντάφυλα απ'αυτήν την λουλουδάτη παρέλαση

Ένα όμορφο ρόζ τριαντάφυλλο φιλοξένησε ένα αλογάκι της Παναγίτσας

 

 Τρείς μέρες άντεξε όλες κι όλες πριν μαραθεί, αλλά ο επισκέπτης του, δεν το εγκατέλειψε...!

Η έμπνευση μου ήρθε από αυτό το τριαντάφυλλο, και έφτιαξα το παλιό σκαμνί 

με σπιτική chalk-paint και ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας. 

Κάτι άλλο που έφτιαξα, από ένα πολύ παλιό ξύλο κοπής

   

               ήταν ένα σουπλά για το τραπέζι.  

 Γύρω-γύρω το στόλισα με δαντελίτσα και περαστή κορδέλλα

 Μετά από σκέψη, θα προτιμήσω να  το κρεμάσω στην κουζίνα σαν διακοσμητικό!

 

Κι έπειτα, έφτασε ένα δεματάκι από την αγαπημένη Αριστέα...

Μου το είχε πεί από καιρό πως θα μου έστελνε -μέσα σε μικρές συσκευασίες- να δοκιμάσω τα υλικά που χρησιμοποιεί για το δικό της ιδιαίτερο ανάγλυφο κρακελέ. 

 Μέχρι να σκεφτώ τί να φτιάξω με τα υλικά πέρασαν οι μέρες και μόνο χθές κατάφερα να στρωθώ και να τα δοκιμάσω. 

Λόγω της εορτής της Αγίας Παρασκευής, θυμήθηκα το παλιό ημερολόγιο της μαμάς μου, που το είχα κρατήσει (απ' αυτά που βάζω σε μιά κούτα μέχρι να σκεφθώ τί θα μπορούσα να κάνω με αυτά)

Σ'ένα φόντο από χρώμα κιμωλίας, εφάρμοσα την πάστα και ψέκασα με την υγρή πατίνα.

Στο κέντρο, εκεί που ήταν η εικονίτσα,  έκανα decoupage με λουλουδάκια

 

και τελείωσα γύρω-γύρω όλο τον σταυρό με χρυσή δαχτυλοπατίνα

 

 Και μετά, άρχισα να κάνω 'του κεφαλιού μου'...

ήθελα να δοκιμάσω τί άλλες δυνατότητες έχουν αυτά τα υλικά.

Είχα επίσης φυλαγμένο ένα κρυστάλλινο βάζο, δώρο μιάς καλής συναδέλφου, 

το οποίο όμως είχα καταφέρει να τσακίσω πλένοντάς το κάτω από την βρύση... 

Χρωμάτισα την πάστα με τυρκουάζ χρώμα σε σκόνη, και αφού την εφάρμοσα καλύπτοντας το σπάσιμο στο στόμιο, 

έκανα και μιά φαρδειά λωρίδα στην 'κοιλιά' του βάζου. 

 

Στην συνέχεια, έφτιαξα ένα σπρέϋ με νερό και λίγη πράσινη πατίνα σε σκόνη και ψέκασα την πάστα.'Οταν στέγνωσε, πέρασα από πάνω λίγη χρυσή δαχτυλοπατίνα. 

Κι έτσι έσωσα το αγαπημένο μου βαζάκι! 

 

 Τελευταία δοκιμή έκανα πάνω σ'ένα βότσαλο

χρησιμοποιώντας την χρωματισμένη πάστα και ψεκάζοντας με τις πατίνες.  

 

 Και τα τρία μαζί!

Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ και πάλι, πάρα πολύ γι αυτό το δώρο σου !!!  Κάτι κατάφερα, νομίζω, με τα ωραία σου υλικά και σύντομα θα τολμήσω να κάνω κι άλλα πράγματα με αυτά!

Γιατί, όπως είπε και ο μεγάλος Matisse...

 "Η δημιουργικότητα απαιτεί κουράγιο"

Αυτή την ωραία αφίσσα μου έφερε η φίλη μου η Marie-Paule που με επισκέφθηκε την Κυριακή μαζί με τον Αχιλλέα της και περάσαμε αρκετές ευχάριστες ώρες παρέα.  Μαζί με την αφίσσα ήταν κι ένα μάτσο όμορφα ριζόχαρτα 

(το ένα ήδη το χρησιμοποίησα - θα σας το δείξω προσεχώς) αλλά και μία δημιουργία της φίλης μου...ένα χρυσαφένιο δοχείο για κεράκι ρεσώ, φτιαγμένο με καλλιτεχνικό τσιμέντο σύμφωνα με την τεχνική του 'εφέ μπετόν'.

Merci beaucoup, ma chère Marie-Paule!!!

Cela m'a fait grand plaisir de vous revoir tous le deux!

Την Παρασκευή που μας πέρασε, είχαμε την χαρά να επισκεφθούμε το ιταλικό εστιατόριο Stavento στο Σούνιο, για το οποίο είχα κερδίσει ένα γεύμα από το blog  Sofeto Γεύσεις Υγείας

Αφού προσπεράσαμε τον νησί Πάτροκλος και κάναμε δύο στάσεις, μία στους "αμμόλοφους" των Λεγραινών, κάτω από το πολυβολείο, με το παλιό πυροβόλο,

και μία στον Ναό του Ποσειδώνα

φτάσαμε στο εστιατόριο, όπου μας περιποιήθηκαν δύο ευγενέστατοι νέοι,  ο Χάρης (στην φωτογραφία) και ο Τάσος.  Τα πιάτα ήταν γευστικότατα και πολύ χορταστικά. Γι άλλη μιά φορά ευχαριστώ την Σοφία και τον κύριο Βαμβακούση για την προσφορά τους. 

Χρόνια πολλά στην Παρασκευή, την Βίκυ, την Βιβή, την Εύη και την Βούλα, όπως και στον Παντελή.

Να έχετε ένα καλό υπόλοιπο εβδομάδας!

Καλό καλοκαίρι!

Πόσο καιρό είχα να κάνω ανάρτηση???!!!

'Ετσι γίνεται κάθε χρόνο στις αρχές του καλοκαιριού, όταν ξεκινάμε τα μπάνια, πέρνουμε και καμμιά 'σιέστα' τα μεσημέρια,  πίνουμε το απογευματινό παγωμένο φραπεδάκι μας στην δροσιά της βεράντας και αυτομάτως μειώνεται ο ελεύθερος χρόνος για δημιουργίες.
'Εφτιαξα και λεμονάδα, γλυκό και μαρμελάδα, από τα λεμόνια μας όπως και μαρμελάδα κορόμηλο, και μάλιστα έκανα δοκιμές με κάποιες ποσότητες,  με στέβια, με σιρόπι αγαύης και με ζάχαρη καρύδας και φρουκτόζη, με διαφορετικό αποτέλεσμα κάθε φορά. 

Αφορμή γι αυτές τις δοκιμές ήταν οι υπέροχες συνταγές της Σοφίας του Sofeto.gr, που τις ζηλεύω κάθε φορά που τις διαβάζω! Καιρός να κόψουμε την ζάχαρη χωρίς να στερηθούμε τις γλυκές γεύσεις.

Από την κλήρωση που έκανε η Σοφία για τα γενέθλια του υπέροχου blog της, είχα την μεγάλη χαρά να κερδίσω ένα δωρεάν γεύμα στο Σούνιο!!! 

Σοφία μου, σ'ευχαριστώ για άλλη μία φορά!
Ανυπομονώ να φτάσει ο Ιούλιος για να το προγραμματίσουμε!
 

Κι όμως, ενδιάμεσα, όλο και κάτι έφτιαχνα...με decoupage βέβαια...τί άλλο?!

...όπως αυτό το παλιό κεραμίδι, που ήταν από καιρό ασταρωμένο και περίμενε υπομονετικά σε μία γωνιά του Atelier. 

Λεπτομέρειες των ανάγλυφων και πρόσθετων στοιχείων.

Πάστα διαμόρφωσης στην μάντρα και στην ταράτσα. 

Μερική επιχρωμάτωση με μολύβια ακουαρέλλας.

Κεραμιδάκια από ξύλα κανέλλας, όπως και τα καγκελλάκια της μάντρας.

3D εφέ στα λουλούδια και την μπουγάδα

 Old roof tile with decoupage

Και όπως πίναμε τις φραπεδιές μας, κάθε απόγευμα, είχα σε ετοιμότητα την φωτογραφική μου μηχανή μιάς και καθημερινώς, επί μία εβδομάδα, μας έκανε παρέα ένα ζευγάρι Μαυροτσιροβάκων. 

ο αρσενικός έχει μαύρο κεφάλι και κόκκινα μάτια

Ο μαυροτσιροβάκος είναι ένα από τα στρουθιόμορφα που, στην Ελλάδα, αποκαλούνται με τη γενικότερη ονομασία τσιροβάκοι. 
Σε γενικές γραμμές, αποτελεί τον κοινότερο τσιροβάκο που απαντάται στις μεσογειακές χώρες. Η επιστημονική ονομασία του γένους sylvia συνδέεται με τη λατινική λέξη silva ή sylva «δάσος», «ξύλο», και, επομένως, παραπέμπει στο ενδιαίτημα του πτηνού. Μάλιστα, ή ίδια η λέξη sylvia σημαίνει «ξωτικό (του δάσους)» . Η επιστημονική ονομασία του είδους melanocephala είναι, επίσης, (νεο-)λατινική και παραπέμπει στο χαρακτηριστικό μαύρο κεφάλι του αρσενικού. Το ίδιο ισχύει και για την λαϊκή ελληνική ονομασία του πτηνού, ενώ η αγγλική (Sardinian warbler), παραπέμπει σε ένα από τα μεσογειακά νησιά, από όπου πρωτοπεριγράφηκε.

 

The Sardinian warbler (Sylvia melanocephala) is a common and widespread typical warbler from the Mediterranean region. 
Like most Sylvia species, it has distinct male and female plumages. The adult male has a grey back, whitish underparts, black head, white throat and red eyes. Plumages are somewhat variable even in the same locality, with the intensity of a reddish hue on upper- and/or underside varies from absent to (in some subspecies) pronounced. The female is mainly brown above and buff below, with a grey head. The Sardinian warbler's song is fast and rattling, and is very characteristic of the Mediterranean areas where this bird breeds.

το θηλυκό, είναι μπεζ-καφέ με γκρί κεφάλι

το μοναδικό κόκκινο κορόμηλο, σε μιά μικρούλα κορομηλιά σε γλάστρα, φαίνεται πως τα τράβαγε πολύ, αλλά δεν επιχειρούσαν να το τσιμπολογίσουν

Κάθε απόγευμα, διασκεδάζαμε με το ζευγαράκι και τα ναζάκια που έκανε το θηλυκό πετώντας εδώ κι εκεί, ενώ το αρσενικό της έφερνε μεζεδάκια για να την δελεάσει!!! 

'Εδειχναν δε ότι η παρουσία μας δεν τα ενοχλούσε καθόλου. 

 Δυστυχώς, δεν καταδέχθηκαν να φτιάξουν την φωλιά τους στον κήπο μας,  αφού δεν φαίνονται και δεν ακούγονται πιά εδώ και 3-4 ημέρες. Το πιθανότερο είναι ότι φοβήθηκαν τις γάτες. Μας χάρισαν όμως όμορφες στιγμές από το έντονο φλέρτ τους!  Ήταν βέβαια και μιά εξάσκηση στη φωτογράφιση για μένα, μιάς που οι γνώσεις μου είναι ακόμα λιγοστές.    

Με την ευκαιρία, να σας δείξω και τις φωτογραφίες με τις οποίες συμμετείχα στους δύο τελευταίους διαγωνισμούς 'Φωτογραφίζειν' της Μαρίας Ν.  

Μπορείτε να θαυμάσετε τις ωραιότατες συμμετοχές όπως και τις υπέροχες νικητήριες φωτογραφίες  στους αντίστοιχους συνδέσμους.

    23ος διαγωνισμός Φωτογραφίζειν - Θέμα: Αξιοθέατα πολιτισμού

 1ο βραβείο

ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΛΕΝΗ

για την φωτογραφία  Πέτρινος πύργος, θησαυρός της φύσης 

24ος διαγωνισμός Φωτογραφίζειν - Θέμα: Κόκκινο
1ο βραβείο

maria mytripsonblog

για την φωτογραφία Του καλοκαιριού άλικο προμήνυμα

Οι δικές μου φωτογραφίες, αντίστοιχα, ήταν :

Κρύφτηκε και γλίτωσε απ' το Μίνωα που την κυνηγούσε.  Ένας ψαράς την πήρε με το πλοίο του και την πήγε στην Αίγινα. Εκεί προσπάθησε να την κάνει δική του, αλλά η Βριτόμαρτη για να ξεφύγει άρχισε να τρέχει μέχρι που έφτασε σε κάποιο άλσος.Όταν οι ντόπιοι έψαξαν να τη βρουν βρήκαν στη θέση της ένα άγαλμα κι όχι την ίδια. Τότε λοιπόν την ονόμασαν Αφαία (δηλαδή άφαντη), τη λάτρεψαν σαν θεά και στον τόπο εκείνο τής έκτισαν ιερό.

και

Callistemon Splendens

Και τις δύο φορές, τερμάτισα πρώτη από το τέλος...χα χα χα! 

Σημασία έχει η συμμετοχή, έτσι δεν είναι?  

Αλλά η αλήθεια είναι ότι είχα στείλει βιαστικά τις φωτογραφίες μου ενώ θα μπορούσα να είχα στείλει κάποιες άλλες πολύ καλλίτερες. 

Και με μία ακόμα φωτογραφία με την χθεσινή πανσέληνο, σας εύχομαι...