Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!

Δύο εβδομάδες πέρασαν από το Πάσχα και δεν είχα ακόμα καταφέρει να επανέλθω στην γειτονιά μας. 

Η αλήθεια είναι πως κάτι πρέπει να έκανα χωρίς να το καταλάβω, και μέχρι πριν μία ώρα δεν μπορούσα με τίποτα να ανεβάσω φωτογραφίες στον Blogger. Ελπίζω τώρα να λύθηκε το πρόβλημα και να μπορέσω να συνεχίσω! Αν και το πρόγραμμα ακόμα κάνει κάτι περίεργα... 

Χριστός Ανέστη! 

Χρόνια πολλά σε εσάς και τις οικογένειές σας!

 Εύχομαι να περάσατε ωραία τις 'Αγιες Ημέρες του Πάσχα μαζί με τους αγαπημένους σας. 

Κι εμείς περάσαμε πολύ ωραία, αφού είχαμε κοντά μας τόσο την κόρη μας με τον γαμπρό μας και την εγγονούλα μας, όσο και τον γιό μας και την νυφούλα μας, για πρώτη χρονιά μετά τον γάμο τους.  

Ανήμερα του Πάσχα ήρθαν και ο κουμπάρος του γιού μας αλλά και ένα φιλικό ζευγάρι της κόρης μας μαζί με το κοριτσάκι τους, συνομήλικο και "κολλητάκι" της Αθηνούλας μας, η οποία φυσικά καταχάρηκε που είχε παρέα.

Μεγάλο Σάββατο, λίγο μετά την πρώτη Ανάσταση, και αφού κάναμε μιά υπέροχη βόλτα στο βουνό, η Αθηνούλα ήθελε χειροτεχνίες! Πώς μπορούσα να της αρνηθώ (παρ'όλες τις δουλειές και προετοιμασίες που είχα για την μέρα της Λαμπρής).

Είχε φέρει ένα ξύλινο λαγουδάκι πάνω στο οποίο κόλλησε τα στοιχεία πηλού που βγάλαμε από καλούπι, αλλά και κομματάκια από ξυλόγλυπτα τα οποία επέλεξε και έβαψε μόνη της. 

.

Και αφού φωτογραφήθηκε περιχαρής με την δημιουργία της, δεν αρκέστηκε σ'αυτήν, αλλά ήθελε, και επέμενε, να της μάθω πώς γίνεται το κρακελέ!

"Θέλω να μου μάθεις, γιαγιούλα μου, πώς το κάνεις και σπάει". 

Και έκανε όλες τις φάσεις μόνη της, πάνω σ'ένα ξεχασμένο ξυλάκι με πέταλο το οποίο πέρασε και με χρυσή δαχτυλοπατίνα, και με ντεκουπάζ πάνω σε μιά ξύλινη πεταλούδα. 

'Ολα μόνη της, και όλα τα πέτυχε μιά χαρά!

Μόνο σκιάσεις και πατίνες δεν έχουμε μάθει ακόμα! χα χα χα!!!

Και η τελική φωτογράφιση με τα δύο έργα της κάτω από την ολάνθιστη, όπως κάθε τέτοια εποχή, αψίδα του κήπου. 

Εγώ, από την πλευρά μου, δεν έκανα πολλά Πασχαλινά πράγματα φέτος, εκτός από μερικά ακόμη vintage πάνινα αυγά, από παλιά υφάσματα

'Εκανα όμως άλλα πραγματάκια...

όπως, π.χ. από τις τρείς μεγάλες μαξιλάρες ενός καναπέ που πετάξαμε, έκοψα τα αφρολέξ και έβγαλα έξι μαξιλάρια για τις καρέκλες της βεράντας και φυσικά τους έφτιαξα και τις αντίστοιχες θήκες αφού είχα πλύνει το ύφασμα και το γύρισα από την ανάποδη.

Ααα ναί, και από κάποια κομμάτια αφρολέξ που περίσσεψαν, έκοψα και έφτιαξα την 'γέμιση' των πάνινων αυγών, τα οποία τύλιξα με λεπτή βάτα πριν ράψω τα υφάσματα, τις παλιές δαντέλες και τις τρέσσες. 

Η απόλυτη ανακύκλωση του καναπέ!!!

Με την ευκαιρία, θέλω να ευχαριστήσω την αγαπητή μας χρυσοχέρα φίλη Ράνια, για το Πασχαλινό δωράκι που μας έστειλε, μαζί με την χειροποίητη κάρτα της. 'Ενα ωραιότατο κεντητό αυγουλάκι για μένα και ένα μόσχευμα ενός παχύφυτου για την συλλογή μου, αλλά και ένα όμορφο λαγουδάκι για την Αθηνούλα.

Είχε προηγηθεί κι άλλο ένα δώρο από την Ράνια για την Αθηνά, η οποία ανυπομονούσε μέσα στο αυτοκίνητο μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι. 'Οπως με έχει δεί να κάνω κι εγώ, πήρε αμέσως την μικρή φωτογραφική της μηχανή να απαθανατίσει την στιγμή της αποκάλυψης ! 'Ηταν ένα γλυκύτατο μικρό κασπώ στο οποίο αμέσως φυτέψαμε ένα παχύφυτο (ήταν λίγο μεγαλούτσικο, και μάλλον θα χρειαστεί να το αντικαταστήσουμε με ένα μικρότερο).

Σ'ευχαριστούμε πολύ, φιλενάδα!

Εάν δεν το καταλάβατε, η Αθηνά, εκτός από τις χειροτεχνίες που αγαπάει, έχει ήδη και τα δικά της παχύφυτα  σε μικρά γλαστράκια (εκτός από αυτά τα πλαστικά μέσα στο καφασάκι), αλλά έχει επίσης αγάπη και για την φωτογραφία! 

Μά, σε ποιάν έμοιασε αυτό το παιδί;;;(αναρωτιέται η χαζο-γιαγιά).

Πριν τελειώσω, δεν μπορώ να μην αναφερθώ (και πολύ το άργησα) στην αγαπημένη μας Βαρβάρα, που έστειλε το νέο της βιβλίο για την Αθηνούλα ως δώρο για τα 5α της γενέθλια. 

Σ'ευχαριστούμε πάρα πολύ, Βαρβάρα μου!

Μου φαίνεται όμως πως σας κούρασα!  Εάν φτάσατε έως το τέλος της ανάρτησής μου, 

σας ευχαριστώ πολύ και υπόσχομαι πως θα επανέλθω το συντομότερο δυνατόν!