Κουτί, κουτί, κουτί...

Είχα χρόνια να φτιάξω κουτί για χαρτομάντηλα και κατά καιρούς θυμόμουν πως υπήρχε κάπου φυλαγμένο στην αποθήκη ένα κουτί που είχα αγοράσει κάποτε, όχι ξύλινο, αλλά απλό χαρτονένιο. Εκείνον τον καιρό είχα φτιάξει μερικά, για δωράκια, και για κάποιο μπαζάρ, αλλά είχε μείνει ένα.  
Το βρήκα λοιπόν σ'ένα ντουλάπι και σκέφτηκα να του κολλήσω στο κάτω μέρος πλαστική δαντέλα από ένα παλιό τραπεζομάντηλο της μαμάς μου που το είχε στο τραπεζάκι του μπαλκονιού της. 

Στο καπάκι  έκανα ντεκουπάζ με ένα κομμάτι ρυζόχαρτο, ενώ γύρω-γύρω του κόλλησα νάϋλον δαντέλα.   Απ'αυτήν έχω μπόλικη αφού την ξήλωσα από μία παπλωματοθήκη που μου είχαν κάνει δώρο, την οποία προτιμούσα χωρίς δαντέλα.

'Εφτιαξα με πηλό ένα μοτίφ και το κόλλησα στο κουτί 
και στην συνέχεια έπαιξα με χρώμα κιμωλίας, πατίνες και βερνίκι σε όλο το κουτί, 
πριν του κολλήσω και τρία λουλουδάκια που έφτιαξα από την νάϋλον δαντέλα.  

Ταίριαξε η νάϋλον με την πλαστική δαντέλα

Καλούτσικο δεν έγινε;   

Λόγω έλλειψης υλικών κατά την διάρκεια της απομόνωσης 'ξέθαψα' όλα τα παλιά μου υλικά και αντί να τα πετάξω προσπάθησα να φτιάξω διάφορα μείγματα, με στόκο, άμμο, κόλλα, πάστες, κλπ.

Συνέχισα λοιπόν τις δοκιμές μου με τον πηλό και άλλα "σπιτικά" μείγματα σ'ένα πλαστικό κουτί.

 'Ετσι προέκυψε αυτό το εφφέ ανάγλυφου πάνω στο κουτί. 

 Στο πλαστικό καπάκι, κόλλησα ένα μικρότερο μεταλλικό (από κάποιο μπουκάλι) και από πάνω βίδωσα ένα παλιό πομολάκι συρταριού. 

  'Εντυσα τις τρείς βαθμίδες που δημιουργήθηκαν με τρέσσες από πηλό 

και τέλος πέρασα χρώματα κιμωλίας, βερνίκι και χρυσή δαχτυλοπατίνα για λίγη λάμψη.

Τέλος, να σας δείξω και ένα έργο που έφτιαξα για να δηλώσω συμμετοχή στον πρωτομαγιάτικο διαγωνισμό της σελίδας του FB "Art from my Soul".

Δεν έχω τα 'φόντα' να συναγωνιστώ με καλλιτέχνες και επαγγελματίες, αλλά το έστειλα απλά για την χαρά της δημιουργίας και της συμμετοχής σε μία ομάδα που δημιουργήθηκε πολύ πρόσφατα.

Το έργο μου ήταν αρκετά απλοϊκό και πραγματικά της τελευταίας στιγμής (αφού το έφτιαξα την τελευταία ημέρα πριν την λήξη της προθεσμίας), και δεν συγκέντρωσε πολλές ψήφους, 

αλλά αυτό δεν ήταν κάν το ζητούμενο από μένα. 

Για μένα, ήταν ακόμα μία προσπάθεια να φτιάξω κάτι με το πηλό, έστω και αυτά τα λίγα λουλουδάκια.

Τις τελευταίες ημέρες ασχολούμαι στον κήπο. Φυτεύω, σκαλίζω, βάφω παλιές γλάστρες, 
κολλάω κάποια σπασμένα διακοσμητικά...πώς αλλιώς να περάσουν οι ώρες;  
Θα σας δείξω τα νέα μου 'έργα' προσεχώς!

Εσείς, πώς περνάτε τις ώρες σας στην απομόνωση;

Ή μήπως ξεθαρέψατε και αρχίσατε τις βόλτες;

Ανάγλυφα αλλιώς

'Ενα βαζάκι στολισμένο με ανάγλυφα από πηλό

κι ένα κεσεδάκι από γιαούρτι στο οποίο κόλλησα ένα κομμάτι από πλαστική δαντέλλα,
βάφτηκαν στην συνέχεια με μείγμα από χρώμα κιμωλίας, ατλακόλ και άμμο θαλάσσης, ώστε να δημιουργηθεί ένα εφφέ παλαίωσης το οποίο ενισχύθηκε με πατίνες λαδιού.

'Οταν ήρθε η ώρα να φτιάξω κι ένα μπουκάλι, χρησιμοποίησα πηλό μόνο για να φτιάξω  δύο λεπτές μπορντούρες στον λαιμό του μπουκαλιού, ενώ τα σχέδια δημιουργήθηκαν κολλώντας κομματάκια από ένα σπασμένο χριστουγεννιάτικο πλαστικό καμπανάκι. Δυστυχώς, έχασα πολλές φωτογραφίες με την βλάβη του υπολογιστή μου, και δεν το έχω να σας το δείξω.

Στην πίσω πλευρά του μπουκαλιού, έκανα découpage (για να μην ξεχνιόμαστε...)

 
Αυτό το μπουκάλι είχε δοσομετρητή, τον οποίο και έσπασα για να τον αφαιρέσω, 
επομένως δεν είχε στροφές στον λαιμό για να βιδώσει κάποιο καπάκι. 

 Εκεί ήρθε και 'έδεσε' ένα καπάκι από μαλακτικό το οποίο είχα κρατήσει γιατί απλά μου άρεσε. 
Το κόλλησα πάνω σ'έναν φελλό και ταίριαξε απόλυτα!

Κι έτσι  συμπληρώθηκε ένα σετ με την ίδια τεχνοτροπία και στις ίδιες αποχρώσεις, 

ενώ το κάθε κομμάτι έχει εντελώς διαφορετικά ανάγλυφα μοτίφ.

 Καλή Κυριακή και καλή έξοδο από την απομόνωση να έχουμε!
Ελπίζω να μην ξεθαρέψει πολύ ο κόσμος και αμελήσει την τήρηση των μέτρων προστασίας γιατί πολύ φοβάμαι μην έχουμε χειρότερα!
Να είστε όλοι καλά!

Περί δαντέλας ο λόγος...

  Εδώ και μήνες, οι δαντέλες δίνουν και παίρνουν στο découpage!

 Δαντέλες σιλικόνης, δαντέλες από πηλό, δαντέλες από ατλακόλ και δεν ξέρω κι εγώ από ποιά άλλα υλικά...είναι η νέα μόδα, και ομολογώ ότι έχω θαυμάσει πολλά υπέροχα έργα, πρώτα από τις δασκάλες του είδους, και έπειτα από πολλές γνωστές και φίλες του Facebook.  

'Εκανα κι εγώ μιά έρευνα στα διάφορα sites αλλά η ιδέα του να παραγγείλω μερικά καλούπια σιλικόνης για να τα χρησιμοποιήσω στην 'παραγωγή' δαντέλας σε διάφορα σχέδια, καθώς και η όλη διαδικασία - το γέμισμα του καλουπιού, η αναμονή για το στέγνωμα, το ρίσκο να μην βγεί καλή η δαντέλα...με προβλημάτιζαν και έτσι δεν προχώρησα σε καμμία αγορά. 

Πρόσφατα όμως, θυμήθηκα πως πριν από πολύ καιρό είχα δεί τυχαία ένα βιντεάκι σε κάποιο ρωσσικό blog στο οποίο, η δαντέλα που χρησιμοποιούσε η παρουσιάστρια ήταν...πλαστική! 

Δύο μέρες αργότερα, βρέθηκα στην λαϊκή αγορά της περιοχής μας και ενώ σταμάτησα για να αγοράσω ένα εργαλείο κουζίνας που χρειαζόμουν, έπεσε το μάτι μου στα ρολλά με τα πλαστικά τραπεζομάντηλα του διπλανού εμπόρου. Ανάμεσα στους φανταχτερούς μουσαμάδες, είδα πως είχαν και πλαστική δαντέλα με το μέτρο, και μάλιστα σε διάφορα σχέδια.    

'Δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω' σκέφθηκα και αγόρασα μισό μέτρο από 4 διαφορετικά σχέδια. 

Ξεκίνησα δειλά-δειλά μ'ένα μόνο μοτίφ από την δαντέλα 

 το οποίο κόλλησα πάνω σ'ένα τετράγωνο ξύλο.

  

Αφού στέγνωσε καλά,  κι επειδή το ξύλο ήταν γυαλιστερό (σαν φορμάϊκα) 

το πέρασα ολόκληρο με αστάρι και στην συνέχεια με  χρώμα κιμωλίας.

 

'Εκανα διάφορες δοκιμές με πατίνες,

 

 αλλά δεν με ενθουσίασε το αποτέλεσμα.

Τελικά, το έβαψα πάλι με γκρίζο χρώμα κιμωλίας και με καφέ κερί, και στην συνέχεια 
τόνισα με χρυσή δαχτυλοπατίνα το ανάγλυφο μοτίφ (ίσως το παράκανα λίγο...)

Η δεύτερη δοκιμή μου έγινε πάνω σ'ένα μπουκάλι.

Εδώ έκοψα τα μοτίφ προσεχτικά με ψαλιδάκι, τα κόλλησα καλά 

 και μετά ακολούθησα την ίδια διαδικασία (αστάρι με κόλλα και κιμωλία, λευκό ακρυλικό αναμεμειγμένο με τυρκουάζ σκόνη, λίγο découpage, πατίνα, χρυσή δαχτυλοπατίνα και βερνίκι).

 

 

Σαν πρώτες δοκιμές που είναι, δεν μου φάνηκαν και  άσχημες! 

Ειδικά το μπουκάλι μου άρεσε πολύ!

 Μέχρι και παρέα το έβαλα να κάνει στα ρόδια και τις κολοκύθες, φορτωμένο με τους καρπούς της αγριο-τριανταφυλλιάς, σ'αυτή την φθινοπωρινή σύνθεση!
 Εσάς, πώς σας φαίνεται;