Είχα όμως κι εγώ ήδη ξεκινήσει
να φτιάχνω τα δικά μου !
Δεν χρειάστηκε να πάω στο
Μοναστηράκι εγώ... γιατί, πριν από χρόνια, η κόρη μου τα είχε φέρει άκουσον, άκουσον,
από την ......Φινλανδία. Στην οικογένεια που την φιλοξένησε, η μία κόρη
ήταν εκπαιδεύτρια ιππασίας και μία μέρα έπεισε την κόρη μου ν’ανέβει σ’ένα άλογο
και την έκανε μια μικρή βόλτα. Εις ανάμνησιν λοιπόν εκείνης της ιππευτικής εμπειρίας,
η Κατερίνα επέστρεψε στην Αθήνα με δύο σκουριασμένα πέταλα στις αποσκευές
της.
Τα είχε κρεμάσει ο άντρας μου σ’ ένα
καρφί πάνω από την πόρτα της αποθήκης ‘για γούρι’.
Μιά μέρα που τα κοιτούσα,
μου λέει «μην μου πείς ότι θα τα κάνεις κι αυτά découpage !!!!!” Tί ήθελε
να το πεί ???? Μπορούσα ν’αντισταθώ ???
Μιά και δυό, τα παίρνω,
τα καθαρίζω, τους κάνω ένα ωραιότατο
χρυσό σπρέϋ και το μόνο που έμενε ήταν να τα στολίσω.
Με λίγες κορδελίτσες, ένα ματάκι, ένα φλουράκι,
μεταμορφώθηκαν σε δύο αξιοπρεπέστατα πρωτοχρονιάτικα γούρια.
Δεν παρέλειψα βέβαια
να βάλω και μια ‘πρέζα’ découpage, έτσι για δικαιολογία που τα πήρα !!!!!!
Καλά δεν έγιναν ???
