Το ψευτο-Murano

Κάποτε ήταν πολύ "της μόδας" αυτά τα γυάλινα χρωματιστά βάζα τύπου Μουράνο.  

 

Και έτυχε μιά φορά να μου φέρουν κι εμένα ένα τέτοιο για δώρο. 

Δεν μου άρεσε καθόλου!  Αλλά είχα και τους λόγους μου! 

Βλέπετε, διέθετα ήδη ένα γνήσιο Murano που μου είχε φέρει ο πατέρας μου από την Βενετία.

 

Μεγάλο και πολύ βαρύ, δεν μπορώ να πώ πως το χρησιμοποιώ συχνά, αλλά 
τουλάχιστον τα Χριστούγεννα είναι πάντα στολισμένο σε κάποια γωνιά του σαλονιού, 
πότε με αληθινά και πότε με ψεύτικα λουλούδια. 

 Τί να το έκανα λοιπόν το ψευτο-Μουράνο; να το έκανα δώρο σε κάποια φίλη; 

"Το δώρο δεν δωρίζεται...γιατί αν το δείς, γνωρίζεται", όπως έλεγε και η γιαγιά μου!

Και έτσι έμεινε μέσα σ'ένα ντουλάπι, για πολλά χρόνια, μέχρι που αποφάσισα να το αλλάξω!  
Και ιδού το αποτέλεσμα!  
 

 Με λίγα μονόχρωμα λουλουδάκια και με ένα κρακελέ του οποίου τα σκασίματα 

γέμισα με τυρκουάζ χρώμα σε σκόνη, το κόκκινο γυάλινο βάζο μεταμορφώθηκε 
και, για μένα τουλάχιστον, έγινε πολύ πιό όμορφο. 

Θα μπορούσα ίσως να του είχα βάλει και λίγη χρυσή πατίνα σε κάποια σημεία ή στο στόμιό του, 
αλλά προτίμησα να το αφήσω πιό απλό. 

Ποιός ξέρει; μπορεί και να το βαρεθώ και να το ξανα-αλλάξω κάποια μέρα! 

 

 Και αφού πάλι σας παρουσίασα μία αλλαγή, ήρθε η ώρα...

...να σας δείξω το δώρο μου για την πρωτιά στον Διαγωνισμό "'Αλλαξέ το". 

Μοσχομύριζε το κουτί της Αριστέας μας μόλις το άνοιξα, από τα αποξηραμένα πορτοκάλια 

και τους κόκκους καφέ,

 

 αλλά και από το όμορφο ντεκουπαρισμένο σαπουνάκι, τα οποία, μαζί με μπόλικες υπέροχες χαρτοπετσέτες (και δεν είχα καμμία απ'αυτές!) συνόδευαν ένα μπουκάλι  ντυμμένο με σπάγγο και με εφφέ σκουριάς όπως και ένα όμορφο κρακελαρισμένο κερί.

Καλή μου Αριστέα, σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για τα όμορφα δώρα σου. 

Νά είσαι πάντα καλά και να δημιουργείς με τα χρυσά χεράκια σου!!!  

 Μιά ακόμα γρήγορη και εύκολη μεταμόρφωση θα σας δείξω πριν τελειώσω αυτή την ανάρτηση. 

'Εχοντας κληρονομήσει αρκετές απλές, μεταλλικές κορνιζούλες από την πεθερά μου και την μαμά μου που και οι δύο τους τις είχαν στολισμένες με φωτογραφίες παιδιών και εγγονιών, 

θέλησα να βρώ τρόπο να τις ομορφύνω λίγο. 

Δεν ήταν αρκετά φαρδειές για να τους κάνω decoupage.  Και έτσι η πρώτη μου δοκιμή ήταν να κολλήσω απλώς μιά δαντέλλα την οποία πέρασα πρώτα με κόλλα για να σκληρύνει 

 

και στην συνέχεια την έβαψα με χρώμα κιμωλίας και χρυσή δαχτυλοπατίνα.

 

Από την ίδια δαντέλλα, έφτιαξα κι ένα λουλουδάκι και το κόλλησα στην γωνία.

Δεν είναι κάτι το εντυπωσιακό, με άλλα χρώματα και πατίνες ίσως γινόταν πολύ καλύτερη. 

Θα σκεφθώ πώς θα συνεχίσω με τις άλλες.

Λίγα λουλούδια από τον κήπο μου

μαζί με τις ευχές μου για όσες και όσους εορτάζουν την Κυριακή, 

τον 'Αγγελο, τον Ευάγγελο, την Ευαγγελία ή Βαγγελιώ, την Αγγελική ή Λίτσα,

και χρόνια πολλά για την Εθνική μας Επέτειο!

 

Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σας και για τα όμορφα σχόλια που μου αφήνετε κάθε φορά!

Περιμένοντας τις βροχές...

'Αλλο ένα  Φωτογραφίζειν τελείωσε και θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα την Μαρία Νικολάου που το διοργανώνει και μας προσφέρει την δυνατότητα να παίξουμε με τις φωτογραφίες μας, αλλά και όσους με τίμησαν ψηφίζοντας και την δική μου συμμετοχή.

Στον σύνδεσμο της ανάρτησης μπορείτε να θαυμάσετε την υπέροχη φωτογραφία της νικήτριας, Νικολέτας Καλένη,  αλλά και τις υπόλοιπες εξαιρετικές συμμετοχές.  

"Περιμένοντας τις βροχές για να ξυπνήσουν"

 Με την ευκαιρία, να σας δείξω ακόμα δύο φωτογραφίες από μιά ολόκληρη σειρά 

που τράβηξα φέτος το καλοκαίρι, όταν με εντυπωσίασαν οι αποικίες των σαλιγκαριών πάνω στα σκουριασμένα σίδερα και σύρματα ενός φράχτη, 

κατά την διάρκεια της θερινής τους νάρκης. 

Με το που έπεσαν οι πρώτες βροχές, τα σαλιγκάρια ξύπνησαν πιά και κατέβηκαν στην γή.

Σας την είχα παρουσιάσει ως κιτρινοσουσουράδα.

Όμως δεν είναι...και το έμαθα μόλις χθές.

 Οφείλω λοιπόν να διορθώσω το όνομά του και να σας συστήσω τον θαμνοφυλλοσκόπο, 

όπως μου είπαν οι ειδικοί από την ομάδα των Αναγνωρίσεων.

 Σε μία βόλτα μας στην παραλία και στις εκβολές του μικρού ρέματος, είχα την τύχη να μπορέσω να φωτογραφίσω τέσσερεις διαφορετικές λιβελούλες!!! Συνήθως είναι δύσκολο να τις πετύχεις γιατί πετούν πολύ γρήγορα, αλλά λόγω του καλού καιρού στεκόντουσαν για να λιαστούν στα βραχάκια και στους θάμνους.  Δεν είναι εντυπωσιακές;

Στον κήπο. άνθισαν τα κυκλάμινα, εδώ και αρκετό καιρό, ξεμύτισαν οι ανοιξιάτικες φρέζιες, φύτεψα νέους βολβούς και λουλούδια , ενώ το αναρριχώμενο πεντάφυλλο έχει πάρει τις φθινοπωρινές του αποχρώσεις και ο μάραθος γέμισε σποράκια. 

Δεν θα μπορούσα να κλείσω μιά ανάρτηση χωρίς να σας δείξω και λίγα από τα έργα μου! 

Ένας δίσκος κοπής, 

και μιά ξύλινη σπάτουλα, 

ετοιμάστηκαν για να στολίσουν την κουζίνα μιάς καλής μπλογκοφίλης

Ελπίζω να της αρέσουν!

 

Για την δική μου κουζίνα,  ένα γυάλινο κανατάκι που είχα τσακίσει λίγο στο στόμιο πλένοντάς το στον νεροχύτη (κάμποσες φορές το έχω πάθει αυτό τελικά!) επισκευάστηκε με στόκο και αντί να πάει στην ανακύκλωση, μετατράπηκε σ'ένα χαριτωμένο μικρό βάζο.

Σας εύχομαι έναν καλό κι ευλογημένο μήνα!

Ένα κεραμίδι και κάτι ακόμα...

 'Ενα ακόμα παλιό κεραμίδι έπεσε στα χέρια μου...

 

 έ, να μην το περιποιηθώ κι εγώ?

 

Χρόνια ολόκληρα είχαμε αυτό το βάζο καπνού στο σπίτι - κάποιος μας το είχε φέρει δώρο, παρ'όλο που ποτέ δεν κάπνιζε κανείς πίπα για να χρειάζεται ένα τέτοιο ειδικό βάζο. Μάλλον το αγόρασαν σαν απλό διακοσμητικό δοχείο.

Το ξύλινο καπάκι του είχε σκεβρώσει, εδώ και πολύ καιρό, και είχε πάει στην αποθήκη σ΄ένα κουτί με διάφορα άλλα "προς επισκευήν".    Αφού περίμενε υπομονετικά, ήρθε η ώρα του να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Κολλήθηκε και έμεινε στην μέγγενη για κάμποσες μέρες...

 έπειτα, στολίστηκε μ'ένα ανάγλυφο στένσιλ από ακρυλικό στόκο

 βάφτηκε, περάστηκε με πατίνες και βερνίκι και...

...κύλησε ο τέντζερης (από το ντουλάπι όπου ήταν κρυμμένος) και βρήκε το καπάκι του!!!!

 Μιά χελωνίτσα έγινε το κεντρικό θέμα σ'ένα πιάτο με ανάγλυφο κρακελέ 3D flex. Στο τελείωμά του έπαιξαν οι πατίνες και η χρυσή δαχτυλοπατίνα

 και ένα μικρό μπουκάλι, ήρθε κι έδεσε μαζί του αφού στολίστηκε με  ιππόκαμπους και όστρακα  και με ανάλογες ανάγλυφες λεπτομέρειες και αποχρώσεις

ένα σετάκι γιά τους καλούς μας φίλους από το μπαλκόνι των οποίων απολαύσαμε παρέα αυτό το βράδυ την Αυγουστιάτικη Πανσέληνο.

 

Επιστροφή στην γειτονιά

Στα μέσα του Ιούλη....

ετοίμαζα μιά ανάρτηση για να σας δείξω την μεταμόρφωση του παλιού πορτοφολιού μου

 που είχε μείνει για καιρό αχρησιμοποίητο, γιατί είχε φθαρεί το εξωτερικό του (αλλά για κάποιον 'περίεργο' λόγο, δεν το είχα πετάξει... λες και πετάω και πολλά πράγματα...χα χα χα). Με είχε όμως βολέψει τόσο πολύ, που αποφάσισα να το 'ντύσω' με découpage με μιά όμορφη χαρτοπετσέτα.

Βιαζόμουν κι όλας, γιατί έπρεπε να ετοιμάσω ένα βαλιτσάκι για να πάω το άλλο πρωϊ 

στο νοσοκομείο για μιά επέμβαση.   Δεν πρόλαβα όμως.  

Μου τηλεφώνησαν το απόγευμα ότι η μαμά μου δεν ήταν καλά. Τα παράτησα όλα και έφυγα. Και πρόλαβα να είμαι εκεί και να της κρατάω το χέρι... έως το τέλος, τα μεσάνυχτα, ακριβώς την ώρα που άλλαζε η ημέρα.  'Εφυγε πλήρης ημερών, στο σπίτι της, χωρίς να υποφέρει, και είμαι σίγουρη ότι βρίσκεται πιά κοντά στον αγαπημένο μου μπαμπά, μετά από 26 χρόνια που τον είχε χάσει. 

΄Οσες έχετε σελίδα στο Facebook το μάθατε αμέσως 

και θέλω, και από εδώ, να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, για την συμπαράστασή σας και για τα καλά σας λόγια.  Σε κάποιες φίλες οι οποίες, γνώριζα ότι δεν είχαν FB, έστειλα ένα μηνυματάκι για ενημέρωση, και τις ευχαριστώ βεβαίως κι εκείνες για την άμεση απάντησή τους και τα συλλυπητήριά τους, σίγουρα όμως ξέχασα ορισμένες/ους που μαθαίνουν τα νέα μου τώρα. 

'Ηταν δύσκολες οι μέρες, όμως και η επέμβασή μου δεν έπρεπε να καθυστερήσει.  

'Ετσι, ακριβώς μιά εβδομάδα αργότερα, χειρουργήθηκα για ολική θυρεοειδεκτομή

 

 και δυό μέρες αργότερα, έκανα τα εννιάμερα της μαμάς. 

Δυστυχώς, ακριβώς δύο εβδομάδες μετά την μαμά, την ακολούθησε και ο μικρότερος αδελφός της, 

ο οποίος ζούσε στην Αμερική. Είχε έρθει στην Αθήνα την άνοιξη, 

 

τον αποχαιρετήσαμε όταν επέστρεψε για να υποδεχθεί το δεύτερο δισέγγονό του...

και λίγο μετά, έφυγε κι εκείνος για το μεγάλο ταξίδι.

 Δύσκολο και σκληρό που ήταν το φετεινό καλοκαίρι! 

Και δεν λέω για την γενική απελπιστική κατάσταση της χώρας μας...

Από εκείνες τις ημέρες, μόνο τον τζίτζικα που με είχε τρελλάνει με το τραγούδι του έχω να σας δείξω.

 'Ισως να φωτογράφισα και κάποια λουλούδια του κήπου,  κάποια ρόδια που άρχισαν να σκάζουν 

ή το φεγγάρι, 

αλλά γενικά, ήμουν κλεισμένη στο σπίτι. 

Ούτε μπάνια πιά στην θάλασσα, ούτε βόλτες, ούτε όρεξη για δημιουργίες, παρά μόνο λίγες ώρες καθημερινά στον υπολογιστή, και ζέστη, ζέστη, ζέστη!

Χάζευα κάποιες παλιές φωτογραφίες, όταν μου ξύπνησε πάλι η επιθυμία να φτιάξω κάτι. 

Πήρα το κουτί που είχα μπροστά μου...

 

...και το περιποιήθηκα.  

Την άλλη μέρα, οι φωτογραφίες, δεν ξέρω εάν το κατάλαβαν, αλλά ξαναπήραν την θέση τους 

στο ίδιο μεν, μα τόσο αλλαγμένο κουτί!!!

Παλαίωση με κερί και πατίνες, découpage με χαρτοπετσέτα και στόλισμα με passemanterie και ξύλινη καρδούλα.

Ακολούθησαν σιγά-σιγά, κι άλλες 'μεταμορφώσεις', όπως μιάς θήκης για τα γυαλιά μου

 και μίας για τις κάρτες μου

 όπως και της παλιάς μου ταμπακιέρας

 και η πίσω πλευρά της, λίγο διαφορετική

η οποία, αφού έκοψα το κάπνισμα 'μαχαίρι' από την ημέρα της επέμβασης, πήγε να κάνει παρέα με άλλα κουτάκια πάνω σ'ένα τραπεζάκι σε μιά γωνιά του σαλονιού. 

Οι μέρες περνούσαν, κι εγώ έψαχνα να βρώ κάτι να κάνω.  

'Επισκεύασα' ένα δοχείο με αντικουνουπικό κερί, το οποίο είχε πέσει και είχε τσακιστεί στο πάτωμα, την ίδια μέρα που το είχαμε αγοράσει (πριν από δύο χρόνια;) και είχε μείνει αχρησιμοποίητο.  

'Εκλεισα τις 'πληγές' του με στόκο και το πέρασα με πατίνες και βερνίκι και ήταν πλέον έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του και να μας απαλλάξει (τρόπος του λέγειν...)από τα φοβερά κουνούπια! 

και την άλλη μέρα μεταμόρφωσα σε βαζάκι ένα ποτήρι που είχε ένα ελαφρύ ράγισμα.

  

découpage χαρτοπετσέτας και κρακελέ δύο συστατικών

 

 

Πέρασαν  και τα 40 της μαμάς και, παράλληλα, μου επέτρεψε ο γιατρός να ξαναπάω στην θάλασσα.

Τότε μας πρότεινε ο κουνιάδος μου να πάμε μαζί τους σε μιά εκδρομή στον Όσιο Πατάπιο, στο Λουτράκι. Χρόνια ολόκληρα άκουγα γι'αυτό το μοναστήρι, το οποίο η μαμά μου είχε επισκεφθεί πολλές φορές, αλλά εγώ δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να πάω, κι έτσι αποφασίσαμε να τους ακολουθήσουμε. Το συνδυάσαμε με μία επίσκεψη σε συγγενείς στο εξοχικό τους στα Ίσθμια, για τους οποίους πρόλαβα και έφτιαξα ένα μεγάλο διακοσμητικό κεραμίδι. 

Ετοίμασα και μιά μικρή βούρτσα για τα λιγοστά ακόμα μαλλάκια του νεογέννητου μικρανεψιού μας (στην πραγματικότητα είναι πολύ πιό όμορφη απ'ότι στην βιαστική φωτογραφία),

découpage χαρτοπετσέτας με 3d effect

κι έναν σελιδοδείκτη/καρδούλα 

découpage χαρτοπετσέτας σε κρακελέ ενός συστατικού

μαζί με δύο βιβλία για την μεγαλύτερη αδελφούλα του, της οποίας, εκτός από το διάβασμα, 

αρέσει πολύ και το τραγούδι. 

Αλλά, αρκετά για σήμερα, μετά από τόσον καιρό!

Γιά την εκδρομή μας θα σας μιλήσω στην επόμενη ανάρτηση! 

Χαίρομαι τόσο πολύ που σας ξαναβρίσκω! 

Να είστε όλοι καλά και να έχετε ένα καλό φθινόπωρο!