Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προβηγκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Προβηγκία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Χριστού την Θεία Γέννηση να πώ στ' αρχοντικό σας!



'Ηθελα από καιρό να φτιάξω μιά καινούργια Χριστουγεννιάτικη φάτνη, κάπως μικρότερη από την μεγάλη φάτνη που είχε φτιάξει ο γιός μου πριν από πολλά χρόνια, η οποία βρίσκεται πάντα συσκευασμένη και φυλαγμένη στην αποθήκη. 
Πριν από καμμιά δεκαριά μέρες, αγοράσαμε ξύλα για το τζάκι, και ανάμεσά τους βρήκα ένα κούφιο κούτσουρο 
 που μου έδωσε αμέσως την έμπνευση να το μεταμορφώσω σε σπηλιά. Αφού έκοψα με το πριόνι το περιττό κομμάτι του, το στερέωσα πάνω σε μία βάση και άρχισα να το σκεπάζω με κομμάτια από φλοίδες που πήρα από άλλα κούτσουρα.  
Πήγα στο δάσος και μάζεψα βρύα, λειχήνες και κλαδάκια και μ'αυτά σκέπασα την χαρτονένια βάση, πριν πασπαλίσω με χιόνι την σπηλιά και το έδαφος γύρω της.
 
Στερέωσα ένα αστέρι στην κορυφή, και δύο αγγελάκια 
Πάνω στα άχυρα και στις λινάτσες, ξάπλωσαν το γαϊδουράκι που οδήγησε την Παναγία στην Βηθλεέμ και δύο αγελάδες που με τα χνώτα τους ζεσταίνουν τον νεογέννητο Χριστό
μέσα στην φάτνη του, ανάμεσα στην Παναγία και τον Ιωσήφ. 

Οι ποιμένες ήταν οι πρώτοι που έφτασαν να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος
και αργότερα οι τρείς μάγοι που ακολούθησαν το άστρο της Βηθλεέμ.


Η φάτνη μου συμπληρώνεται από χωρικούς που φέρνουν κι αυτοί τα ταπεινά τους δώρα και εκφράζουν με διάφορους τρόπους την χαρά τους για την γέννηση του Χριστού. 
Πρόκειται για λίγες μόνο από τις αμέτρητες παραδοσιακές φιγούρες που χρησιμοποιούνται στις μεγάλες Προβηγκιανές φάτνες της Νότιας Γαλλίας όπου απεικονίζεται συνήθως ένα ολόκληρο χωριό με τους κατοίκους του. Δίπλα στην αγία οικογένεια και τους ποιμένες, τους αγγέλους, τους μάγους και τις καμήλες τους, οι φάτνες της Προβηγκίας περιλαμβάνουν μια πλειάδα από ρεαλιστικές μορφές, που αναπαριστούν τα επαγγέλματα της εποχής, τονίζοντας έτσι την πεποίθηση πως τα Χριστούγεννα λαμβάνουν χώρα στον παρόντα κόσμο.

Ας υποδεχθούμε κι εμείς τον Χριστό στα σπίτια μας και στις καρδιές μας, με αγάπη και χαρά!

 Και με μέτρο οι κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα!!!
Δεν μπορώ όμως να μην σας κεράσω ένα από τα δικά μου που έφτιαξα το απόγευμα 
(τελευταία στιγμή, ως συνήθως...)!
Καλά Χριστούγεννα!!!
 

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

Στα τέλη Αυγούστου! At the end of August!

Ο Αύγουστος τελείωσε με χαρές και συναντήσεις!
Νέοι συνταξιούχοι και οι δύο, ένας από τους αγαπημένους μου εξάδελφους με την σύντροφό του, ήρθαν προ ημερών από την Γαλλία, όπως κάθε χρόνο, για να περάσουν έναν μήνα σε κάποιο ελληνικό νησί. Τους φιλοξενήσαμε για δύο ημέρες, τους πήγαμε στο Σούνιο για να θαυμάσουν τον ναό του Ποσειδώνα και να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμα, 
περάσαμε και από το Λαύριο για ένα ουζάκι, αλλά θα τους δούμε και στην επιστροφή από τις διακοπές τους, πριν μας αποχαιρετίσουν. 
The end of August was very pleasant for us!
Some days ago, we were very happy to see one of my beloved cousins from France, who came to spend a month on a Greek island with his partner. They stayed for two days with us, and we took them to Cape Sounion, where they had the chance to admire the Temple of Poseidon and the beautiful sunset.
Μας γέμισαν, ως συνήθως, με δωράκια με το άρωμα της αγαπημένης μου Προβηγκίας και δεν μπορούσα ν'αντισταθώ στον πειρασμό να σας δείξω μερικά μόνο απ'αυτά.
Μέχρι και χαρτοπετσέτες μου έφερε η ξαδέλφη, που ενδιαφέρεται να μάθει κι εκείνη τα βασικά του decoupage. 
Δεν έχασα κι εγώ την ευκαιρία να της κάνω ένα μάθημα και να της δώσω ένα πακετάκι με χαρτοπετσέτες για να κάνει την δική της αρχή. 
They brought us lots of gifts from my beloved Provence and amongst them there were even beautiful paper napkins for my decoupage. I had the chance to give a decoupage lesson to my cousin as she is very keen on giving it a try herself.
Ανάμεσα στα δικά μας δωράκια, ήταν κι ένα γαλλικό βιβλίο που μόλις είχα τελειώσει. Της το χάρισα να το διαβάσει στο νησί, μαζί με δύο σελιδοδείκτες και με την ευκαιρία της έδειξα τον τρόπο για να φτιάξει και άλλους μόνη της. Στην επιστροφή τους, ίσως έχουμε τον χρόνο να της μάθω κάτι παραπάνω. 
Along my own gifts, two decoupaged bookmarks accompanied a book I gave her to read during their holidays and on that occasion, I showed her how to make some more on her own.

Δωράκια μου έφεραν και τα παιδιά μου από τα ταξίδια τους. 

Η Κατερίνα πήγε με τον καλό της στην Βουδαπέστη 
 
και στην Βιέννη
  
My daughter brought me little gifts from her trip to Budapest and Vienna,

ενώ ο Κώστας έκανε ένα ταξίδι το οποίο θα άξιζε μια ξεχωριστή ανάρτηση.
Μήπως μπορείτε να μαντέψετε σε ποιό μέρος της Ρωσσίας πήγε?  
 whilst my son, brought back lots of souvenirs from a very interesting stay in Russia. 
I wonder if you could guess in what part of the huge country he went.

Κάτι έκανα κι εγώ μέσα στον Αύγουστο που μας αποχαιρέτησε...μα τί άλλο από decoupage? Θέλετε να δείτε ?

Would you like to have a look at what I did in August?

Η κατάληξη μιάς αποτυχίας
 
Θέλησα να φρεσκάρω μιά παλιά εικονίτσα και να 'πατινάρω' το πλαίσιό της. Κάλυψα με ταινία την εικονίτσα για να μην λερωθεί. Δυστυχώς, δεν ήταν περασμένη με βερνίκι και μαζί με την ταινία, έφυγαν ολόκληρα κομμάτια της, σε σημείο που αναγκάστηκα να την ξύσω ολόκληρη, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να την διορθώσω. 
I tried to 'refresh' an old small icon, but, unfortunately, I managed to destroy it and I was very sorry for this.  
I was able to keep the frame, which I decorated with a decoupaged flower with crackle medium and patina. 
Λυπήθηκα, γιατί ήταν κι αυτή ένα κειμήλιο, αλλά μου έμεινε το πλαίσιο το οποίο έβαψα με λευκό χρώμα και έτσι έφτιαξα ένα λουλουδάτο καδράκι με decoupage, κρακελέ δύο συστατικών και πατίνες. 

 Μιά ανανέωση
  
 Ήμουν 13-14 ετών όταν η αδελφή της γιαγιάς μου έφερε να κεντήσω ένα μπουκετάκι τριαντάφυλλα  σ'ένα κομμάτι καμβά, το οποίο στην συνέχεια το έδωσε για κορνιζάρισμα και μου το ξανάφερε στην γιορτή μου. Με τα χρόνια, η μαύρη βελούδινη κορνίζα λερώθηκε, το τζάμι ξεκόλλησε, το στυλ δεν ταίριαζε με τον διάκοσμο του σπιτιού και το παιδικό μου κέντημα έμενε κλεισμένο σε κάποιο συρτάρι. Πετιούνται όμως τέτοιες χειροτεχνίες? Jamais! Δεν το σκέφτηκα και πολύ (οι εμπνεύσεις της στιγμής μου βγαίνουν συνήθως σε καλό). 'Εβαψα το βελούδο με αστάρι και με ακρυλικό χρώμα και στην συνέχεια του έκανα κρακελέ με χρυσή πορπορίνα. Πέρασα με σκούρα πατίνα τα μεταλλικά στεφανάκια και αφού είχα πλύνει και σιδερώσει το κέντημα, συναρμολόγησα το καδράκι κολλώντας τα διάφορα μέρη του.
When I was about 13 or14, my grandmother's sister asked me to cross-stitch a small bouquet of roses, then took the embroidery and had it framed for me. 
With the years, the velvet frame was spoiled, the glass came out, and it stayed in a drawer for many many years, until I decided to give it a new life. I painted the velvet frame with a matching colour and the metallic parts with an aging patina and once I had washed and pressed the embroidery, I re-assembled the whole.
'Αξιζε τον κόπο, νομίζω! Τώρα πιά, θα το στολίσω με μεγάλη χαρά σε κάποια γωνιά του σαλονιού για να μου θυμίζει όχι μόνο την αγαπημένη μου θεία Πόπη, αλλά και πως κάποτε μου άρεσε πολύ το κέντημα (κάποια στιγμή θα σας δείξω και άλλα κεντήματά μου). 
Don't you think it was worth doing it? I will now be happy to display it in my living-room and have it reminding me both of my beloved aunt Popi,but also of the fact that I once used to like embroidery very much!

 Από μιά απλή κορνίζα
 
Αγόρασα μια απλή κορνιζούλα για να τοποθετήσω μια από τις λιγοστές οικογενειακές φωτογραφίες μας και την στόλισα με λίγα ανθάκια πάνω σ'ένα ελαφρύ κρακελέ
I bought a very plain white frame for a family photo, and I decided to embellish it with some decoupaged flowers and some crackle aging medium.
 
Ο Αύγουστος όμως πέρασε και μας αποχαιρέτησε και ο Σεπτέμβρης μας φέρνει τις δροσιές του. 
Θα συνεχίσουμε τα μπάνια, όσο μπορούμε (πέρυσι φτάσαμε στα μέσα Νοεμβρίου!). 
Καλό μήνα, σας εύχομαι, καλή σχολική και πανεπιστημιακή χρονιά σε όλα τα παιδιά!
August is gone, and September is already here bringing us some freshness. We will continue going to the beach, as long as we can (last year, we have been enjoying swimming until mid-November!).
I wish you all a happy month of September and a good school year for your children!




Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Καλή χρονιά !


Καλή χρονιά σ'όλη την μπλογκοπαρέα!!!
Εύχομαι Υγεία, Χαρά και Ευτυχία σε σας και στις οικογένειές σας!



Δεν πεθαίνει κι αν περάσουν
Χρόνια εκατό και χίλια.
Μας χορταίνει μας φροντίζει
Μας ανάβει τα καντήλια.

Από κλαδάκι κρέμεται
Στην αγορά πουλιέται
Το εξωτερικό της τρώγεται
Το μέσα της πετιέται.

Θέλησα να ξεκινήσω τις φετεινές μου αναρτήσεις με δύο 'αναπαλαιώσεις' 
που έκανα μέσα στον Δεκέμβριο,  παράλληλα με την Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση,
αλλά προτίμησα να τις κρατήσω για τον νέο χρόνο. 
Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου είχε σαν χόμπυ να φτιάχνει μικρά ξύλινα αντικείμενα, χωρίς το επάγγελμά του να έχει καμμία απολύτως σχέση με την ξυλουργική. Όλες τις ελεύθερες ώρες του τις περνούσε κατασκευάζοντας κουτιά, καδράκια, σκαμνάκια, και διάφορα άλλα αντικείμενα για το σπίτι, αλλά και παιχνίδια για τον αδελφό μου, για μένα και για τα ξαδέλφια μας.  Θα μπορούσα να κάνω μια ιδιαίτερη σελίδα αφιερωμένη στα έργα του μπαμπά μου!  Παλαιώτερα, σας είχα δείξει κάποια από τα κουτιά στα οποία θέλησα να δώσω μιά νέα πνοή, ή απλά να τα συντηρήσω. Συνεχίζω όμως να ανακαλύπτω κάποια κομμάτια στην αποθήκη της μητέρας μου, από τα οποία άλλα δεν τα θυμόμουν κάν, και άλλα τα βρίσκω ταλαιπωρημένα από τα χρόνια.  'Οπως σας έδειξα και ένα μέρος από τα επιπλάκια της κούκλας μου. Σε επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω και τα υπόλοιπα.   

Πριν λίγο καιρό η καλή μας φίλη Μαρία DecoupageAddict είχε φτιάξει ένα ωραίο σημειωματάριο 
με ρολό ταμειακής μηχανής. Και τότε της είπα στο σχόλιό μου
ότι ένα παρόμοιο είχε φτιάξει ο πατέρας μου πριν από 35 χρόνια!
Το πήρα λοιπόν από την κουζίνα της μητέρας μου, η οποία δεν το χρησιμοποιεί πιά, και αφού το επισκεύασα, γιατί είχε ανάγκη από λίγο κόλλημα 
 και κάρφωμα
  του έκανα παλαίωση και decoupage με το αγαπημένο μοτίβο της ελιάς.  
Είμαι του ήλιου η θυγατέρα
Η πιο απ’όλες χαϊδευτή,
Χρόνια η αγάπη του πατέρα
Σ’αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
Όσο να γύρω νεκρωμένη
Αυτόν το μάτι μου ζητεί.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.

Όπου κι αν λάχω κατοικία
Δε μ’ απολείπουν οι καρποί,
ως τα βαθειά μου γηρατεία
Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή..
Μ’έχει ο Θεός ευλογημένη
Κι είμαι γεμάτη προκοπή.
Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.
 (Απόσπασμα από το ποίημα Η ΕΛΙΑ του Κωστή Παλαμά)
 Στο σημείο που κόβεται το χαρτί υπήρχε ένα σκουριασμένο οδοντωτό πριονάκι το οποίο αντικατέστησα μ'ένα ξυλάκι παγωτούντιγραφή από την Μαρία !)
 
 Ένα μικρό γυάλινο σωληνάκι κολλήθηκε στην μία πλευρά, σαν θήκη για το μολυβάκι,
κι ένα καρφάκι στον τοίχο της κουζίνας υποδέχτηκε το νέο μου σημειωματάριο.  
Εγώ ενθουσιάστηκα με το αποτέλεσμα, το ίδιο και όσοι το είδαν κρεμασμένο στον τοίχο.  
Εύχομαι να σας αρέσει και να εμπνευστείτε κι εσείς για να φτιάξετε κάτι παρόμοιο.  
Eίναι πολύ πρακτικό για να σημειώνετε τα ψώνια πριν φύγετε για το σούπερ-μάρκετ !  

 
Σειρά είχε ένα κουτί, ένα πραγματικά απλό κουτί με χωρίσματα, στο οποίο θυμάμαι ότι ο πατέρας μου έβαζε τα μικρά εργαλεία του (πενσάκια, κατσαβιδάκια, ψαλίδια,κλπ.).

Δείτε πώς το μεταμόρφωσα !!!! 
  
Πρώτα το κόλλησα και στοκάρισα κάποια κτυπήματα που είχε στην μία πλευράξεχνώντας τον ξυλόστοκο ασπατουλάριστο, με αποτέλεσμα να κάνει ένα κρακελάρισμα που τελικά μου άρεσε πολύ και δεν το έτριψα με γυαλόχαρτο.
Το έβαψα εσωτερικά με καφέ χρώμα και εξωτερικά σε ένα γκρι-μπεζ και του έκανα παλαίωση με bitume. Και  τέλος του έκανα decoupage σε όλες τις πλευρές με τα ίδια μοτίβα χαρτοπετσέτας.  

  Στην μία θήκη χώρεσαν το προβηγκιανό μου λαδόξυδο, οι πίκες για τις ελιές και οι χαρτοπετσέτες, στην άλλη το αλατοπίπερο και το tabasco, και στην τρίτη η γαλλική μουστάρδα! 
 Όλα μαζί τώρα μεταφέρονται από την κουζίνα στο τραπέζι μέσα σ'αυτό το κουτί!   
Πολύ βολικό ! Δεν νομίζετε ?

Και μιάς και αναφέρθηκα πάλι στην Λατρεμένη μου Προβηγκία, δεν θα μπορούσα να παραλείψω να ευχαριστήσω τα αγαπημένα μου ξαδέλφια που μου έστειλαν ένα δέμα με γαλλικά παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα καλούδια...  

ένα ωραίο ξύλινο κουτί με φουα-γκρά, πατέ, ψωμί με μπαχαρικά και πιπέρι, σοκολατάκια και μπισκότα! Δεν πειράζει που το ταχυδρομείο άργησε να μας τα φέρει από την Μασσαλία, εμείς θα τα τιμήσουμε δεόντως και θα χαρώ πολύ εάν κεραστείτε κι εσείς φίλες μου! Ανοίξτε τα κουτιά ελεύθερα, αφού εγώ δεν το σκέφθηκα πριν τα φωτογραφίσω, χαχαχα!!!

Σας ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια σε κάθε μου ανάρτηση της χρονιάς  που μόλις τελείωσε. Πραγματικά μου δίνουν μεγάλη χαρά και όρεξη να συνεχίσω να σας δείχνω τις μικρές μου δημιουργίες!

Φιλάκια πολλά !!!!!!
    


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ma Provence bien-aimée


  


Une dédicace à mes chers cousins de France …. 
Beaucoup de souvenirs, de beaux cadeaux,  ainsi que mes créations en serviettage/découpage avec des motifs provençaux. 


Lors de notre dernière visite en France, avec ma fille Catherine,  il y a quelques années, mes cousins (les 5 enfants du frère jumeau de mon père), chacun à son tour, nous ont accueillies si affectueusement et nous ont fait visiter de beaux endroits, des vieux villages provençaux, et nous ont couvertes de cadeaux.  Nous sommes rentrées à Athènes, avec nos bagages pleins de souvenirs, des parfums, des paysages de la Provence.   Malheureusement, pendant le voyage, quelques-unes des poteries se sont ébréchées dans les valises. J’étais très déçue. Mais, soudain, j’ai eu l’idée de les réparer par la technique du découpage que j’avais récemment découverte dans des publications de loisirs créatifs.   Aussitôt, j’ai réparé les brèches avec de la pâte à  modeler et j’ai collé une, puis deux petites branches d’olivier (découpées dans une serviette à motifs d’olives)  sur le petit plat à gratter l’ail.

Ce fut mon tout premier ouvrage en serviettage. 

Encouragée, et séduite par les possibilités offertes par cette technique, j’ai voulu l’essayer sur divers supports et voilà, depuis, cela est devenu pour moi un loisir qui me relaxe après le travail, qui m’amuse et qui me donne la grande joie de décorer des objets abîmés, ou vieillis, ou qui ne me plaisent pas, et même d’en créer de nouveaux – bouteilles, plateaux, vases, petits tableaux, cailloux, et beaucoup d’autres.

J’ai donc décidé de créer ce blog pour vous montrer mes créations.       

Λατρεμένη μου Προβηγκία...
αλλά και... πώς ξεκίνησα το découpage !!!
 
Στην τελευταία επίσκεψη που έκανα με την κόρη μου Κατερίνα στην Μασσαλία, πριν λίγα χρόνια, τα ξαδέλφια μου (τα 5 παιδιά του δίδυμου αδελφού του πατέρα μου) μας περιποιήθηκαν με τόση αγάπη και μας φιλοξένησαν ο καθένας για λίγες μέρες στο σπίτι του, ενώ μας πήγαν σε τόσα καταπληκτικά μέρη που χορτάσαμε από τις ομορφιές, τα χρώματα, τα αρώματα και φυσικά τις γεύσεις της Προβηγκίας.

Πριν φύγουμε, μας έκαναν όλοι τους δώρα, και μαζί με αυτά που είχαμε ήδη αγοράσει, γεμίσαμε τις βαλίτσες μας με υπέροχα αναμνηστικά να μας θυμίζουν το όμορφο εκείνο ταξίδι μας. 


Φθάνοντας στην Αθήνα, δυο-τρία από τα κεραμικά είχαν δυστυχώς τσακίσει  κατά την μεταφορά τους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο στεναχωρέθηκα.   

Γρήγορα όμως συνήλθα, γιατί μια φαεινή ιδέα μου είχε έρθει στο μυαλό. «Θα τα επισκευάσω» σκέφθηκα, σιγά το πράγμα.... τόσες χειροτεχνίες έχω κάνει, εδώ θα κολλήσω ?  Κι έτσι λοιπόν, έκανα το πρώτο μου découpage !!!

Στο μικρό αυτό πιατάκι  που χρησιμοποιούν για να τρίβουν το σκόρδο,  πρόσθεσα ένα κλαδάκι ελιάς στο σημείο που είχε χτυπηθεί ... 

Δεν είναι πιο όμορφο από το ζωγραφισμένο κλαδάκι ????   Χμ...ίσως θα έπρεπε να το είχα καλύψει κι εκείνο. 





 Και αυτό ακριβώς έκανα....

















Το caquelon το κόλλησα και το πέρασα με λίγο χρώμα και βερνίκι.... είναι ένα ειδικό σκεύος στο οποίο μαγειρεύουν νόστιμα προβηγκιανά φαγητά ή σερβίρουν την περίφημη ψαρόσουπα μπουγιαμπέσα.
 

Φυσικά, δεν το χρησιμοποιώ, όπως και το πιατάκι, αφού έχουν κόλλα και βερνίκι,  αλλά τα έχω στολίσει στην κουζίνα.

Και αφού πλέον είχα τόσα Προβηγκιανά σκεύη, μαζί με αυτά που είχα ήδη από τότε που ήμουν φοιτήτρια στο Aix-en-Provence...
και αφού είχα ενθουσιαστεί από τις δυνατότητες που μου προσέφερε το découpage,  αποφάσισα να ‘εμπλουτίσω’ την συλλογή μου.

Πρώτα έφτιαξα μία τσακισμένη κούπα με μία χαρτοπετσέτα με ελιές...
Ακολούθησε ένα διαφημιστικό ρολόι που είχα πάρει δώρο αγοράζοντας δύο πακέτα... κατεψυγμένα φασολάκια !  
 

Ένα βαρίδι presse-papier…..
 Μία ξύλινη σπάτουλα (από τις πρώτες μου προσπάθειες με κρακελέ)


Κάθε φορά που κάποιο από τα ξαδέλφια μου έρχεται στην Ελλάδα, όλο και κάτι μας φέρνει.
  
Πότε ένα τραπεζομάντιλο....
κι ένα δεύτερο.....
κι ένα τρίτο.... 

...λάθος, αυτό το είχα αγοράσει εγώ στις Κάννες όταν είχα πάει σ’ ένα συνέδριο.

Δύο σετ από σουπλά με τις πετσετούλες τους 
 Μια Προβηγκιανή κούκλα, από την σειρά των περίφημων santon


Έχουμε πλέον στο σπίτι και μια ολόκληρη συλλογή από τα περίφημα Προβηγκιανά τζιτζίκια. Το γνωρίζετε ότι ο τζίτζικας είναι το σύμβολο της Προβηγκίας ?????

Άλλα αρωματίζουν τα ντουλάπια  (με την προσθήκη λίγων σταγόνων από αιθέρια έλαια - λεβάντας κατά προτίμηση) ...
 

και άλλα, όμορφα κεραμικά διακοσμητικά  (τα δύο με φωτοκύτταρο που ‘τραγουδούν’ όταν ανιχνεύουν κίνηση) 
 
που περιμένουν όμως ακόμα να τους βρούμε μια θέση σε κάποιον τοίχο του σπιτιού. Τώρα όμως χειμώνιασε πια και σταμάτησαν να τραγουδούν...... 
Εδώ τα βλέπετε πάνω στην αγαπημένη μου ροτόντα (από κάποιο άλλο ταξίδι μου στην Νίκαια) και δύο από τις διαφορετικές αλλά ασορτί πετσέτες φαγητού
 

Να μην ξεχάσω και τα κουτάκια που περιέχουν από ένα ζευγάρι ‘χρυσά’ τζιτζίκια. Μόλις το ανοίξεις, με το φώς της ημέρας, αρχίζουν και τσιρίζουν ασταμάτητα, έως ότου κλείσεις το καπάκι...
 
Φυσικά, έχουμε και τα σακουλάκια με γνήσια προβηγκιανή λεβάντα να αρωματίζει τις ντουλάπες και τα συρτάρια,  εκτός από αυτά που πλέον φτιάχνω μόνη μου από τις λεβάντες του κήπου ...
 


Καθώς και Πίκες για το aperitif  
 
Μία πάνινη κρεμαστή ψωμιέρα για τις baguettes ...   
 
Τώρα που έχουμε κόψει το ψωμί, την χρησιμοποιώ για να φυλάω τις πλαστικές σακούλες.

Ο τελευταίος ξάδελφος που μας επισκέφθηκε, φέτος το καλοκαίρι, μου έφερε και μια μικρή ποικιλία από .... Προβηγκιανές χαρτοπετσέτες !!

Με αυτές έφτιαξα τα πιο πρόσφατα "έργα" μου!  

Αντέχετε να σας τα δείξω ????  Πάμε λοιπόν....

Μεταμόρφωσα ένα κινέζικο βάζο, που για χρόνια ήταν καταχωνιασμένο σε ένα ντουλάπι.... Μια θεία μου το είχε κάνει δώρο μαζί με το ταίρι του, αλλά που να τα στόλιζα τα κινέζικα ?
 











‘Αλλη φορά θα σας δείξω πως ντεκουπάρισα και το δεύτερο....











Έφτιαξα άλλο ένα βαζάκι  

Έντυσα δύο κουτάκια .... μια μικρή μπιζουτιέρα 
και ένα από τα κουτιά με τα τζιτζίκια που τσιρίζουν
 

Κι έναν πήλινο κεσέ από γιαούρτι

Α, κι ένα μπουκάλι...
 
 αυτό απλά «ντυμένο» με μοτίφ από χαρτοπετσέτες. 

Όπως και μία κρεμάστρα της οποίας ακόμα λείπουν τα γατζάκια 
 
εδώ έχω συνδυάσει τρείς διαφορετικές χαρτοπετσέτες και έχω κάνει και κρακελέ.


Τέλος, έναν δίσκο  μ'ενα όμορφο προβηγκιανό τοπίο (σε όλη την Προβηγκία καλλιεργείται η λεβάντα σε απέραντες εκτάσεις)

για να σας σερβίρω λίγα Calissons dAix
 
αυτά τα πολύ ιδιαίτερα ζαχαρωτά που φτιάχνονται με αμυγδαλόψιχα και πάστα από ...πεπόνι.

Θα μου πείτε φυσικά ότι τα μοτίφ με ελιές δεν είναι μόνο προβηγκιανά....

Το μικρό κεραμικό δοχείο για το λάδι που φαίνεται πάνω στο τραπέζι,
μου το έφερε τον Αύγουστο ο γιος μου από την...Τοσκάνη της Ιταλίας. 

Πριν δύο εβδομάδες, ήρθαν κάποια άλλα ξαδέλφια μου από το Παρίσι. Σ’αυτούς χάρισα αυτό το μπουκάλι με τις...ελιές 


και μια σειρά από ξύλινους σελιδοδείκτες εκ των οποίων οι δύο έχουν... ελιές. 

΄Οχι τίποτε άλλο, αλλά εκτός του ότι οι ελιές είναι από τα πιο αγαπημένα μου μοτίβα, στην Ελλάδα έχουμε τις καλύτερες ελιές, να μην τις διαφημίζουμε λίγο ?????

Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ !!!???? ΄Ηθελα όμως να σας δείξω μερικά από τα έργα μου και θα χαρώ πολύ να διαβάσω τα σχόλιά σας.

Σας φιλώ !

Marie-Anne









Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...