O Πύργος του Μελισσουργού

Θα σας άρεσε να κατοικούσατε σ'έναν πύργο; 

Έχω επισκεφθεί πολλούς πύργους στο εξωτερικό, σε διάφορες χώρες.  Είναι καιρός που όλο λέω να κάνω μερικές αναρτήσεις με τα ταξίδια μου και τις αναμνήσεις από αυτά, αλλά αυτό απαιτεί πολλή δουλειά, αφού τότε δεν είχα ψηφιακή φωτογραφική μηχανή και χρειάζεται να σκανάρω πολλές φωτογραφίες. 'Ισως το πάρω απόφαση κάποια στιγμή.   

Οι περισσότεροι πύργοι έχουν μετατραπεί σε μουσεία και ο κόσμος συρρέει να τους επισκεφθεί και να θαυμάσει την ατμόσφαιρα, την επίπλωση, τον διάκοσμο, τον τρόπο ζωής μιάς άλλης εποχής. Υπάρχουν όμως και πολλοί πύργοι των οποίων ένα τμήμα είναι επισκέψιμο ενώ στο υπόλοιπο εξακολουθούν να ζούν οι 'πυργοδεσπότες', οι οποίοι, εκμεταλλεύονται τα έσοδα από τις επισκέψεις, και έχουν έτσι την οικονομική δυνατότητα να τους συντηρούν. Φαντάζεστε πόσο κόστος θα έχει η συντήρηση ενός τέτοιου κτηρίου; 

Στην Ελλάδα, υπήρχαν κάποτε όμορφα πυργόσπιτα -στην Κηφισσιά, στους Αμπελοκήπους, στο Φάληρο, στον Πειραιά και σίγουρα και σε άλλη μέρη-, από τα οποία, δυστυχώς, πολλά δεν έχουν διασωθεί. Τι κρίμα!

Ένας κάπως ιδιαίτερος πύργος βρίσκεται  πολύ κοντά στην Αθήνα.  Πόσες φορές περνάμε από μπροστά του και πάντα μας γοητεύει! Δεν νομίζω να είναι επισκέψιμος. Είναι όμως γνωστό ότι πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά και αρκετά πρόσφατα, χρησιμοποιήθηκε για τα γυρίσματα ελληνικών ταινιών και σήριαλ.

Πέντε χιλιόμετρα βόρεια της Αναβύσσου, ακολουθώντας το δρόμο προς Καλύβια, βρίσκεται η περιοχή 'του Μελισσουργού'. Πήρε το όνομά της από τον Γεώργιο Μελισσουργό που σαν γαμπρός των αρχικών Τσιφλικάδων Μαρκέλων, εκμεταλλευόταν την περιοχή και έμενε εκεί. Το σπίτι που έφτιαξε και έμοιαζε με πύργο σώζεται ακόμη σε πολύ καλή κατάσταση. Διακόσια μέτρα βορειότερα ανακαλύφθηκε ο περίφημος κούρος Κροίσος. Ολη η περιοχή είναι γεμάτη αρχαία νεκροταφεία, οικισμούς, λουτρά, παλαιοχριστιανικές εκκλησίες.

Τα τελευταία χρόνια, μέσα στην ιδιοκτησία και γύρω από τον παλαιό πύργο, έχουν κτιστεί αρκετά  κτήρια  και αν κοιτάξει κανείς από τον δορυφόρο, θα δεί έναν όμορφο κήπο, μιά τεράστια πισίνα, γήπεδα τέννις και μπάσκετ.  Δεν γνωρίζω εάν κατοικούν εκεί οι απόγονοι της οικογένειας ή εάν λειτουργεί σαν κτήμα για εκδηλώσεις, και φυσικά ούτε με απασχολεί, ούτε είναι αυτό το θέμα μας. 

Εγώ απλώς θέλησα να σας δείξω λίγες φωτογραφίες από τις πολλές που έχω τραβήξει κατά καιρούς περνώντας με το αυτοκίνητο. Αυτή την φορά, σταμάτησα και τον φωτογράφισα και από κοντά.

Δεν είναι ιδιαίτερος και εντυπωσιακός;

Υποψιάζομαι ότι θα είναι επιπλωμένος με όμορφες αντίκες.

Μιά 'αντίκα' έχω να σας δείξω σήμερα κι εγώ! 

Την είχα φτιάξει εδώ και πολύ καιρό αλλά δεν είχα βρεί ευκαιρία να σας την παρουσιάσω. 'Οχι ότι είναι τίποτα σπουδαίο...αλλά η παλιά πουδριέρα είχε το κακό της το χάλι, ξεχαρβαλωμένη, μισο-σκουριασμένη, αλλά μέσα της έκρυβε ακόμα λίγα ίχνη αρωματικής πούδρας που μου θύμισαν την γιαγιά, κι έτσι αποφάσισα να την κρατήσω, να την 'συνεφέρω' με λίγο decoupage και να την στολίσω πάνω στην δική μου τουαλέττα,

δίπλα σ'ενα παλιό καθρεφτάκι τσάντας που δεν απέφυγε κι αυτό την 'αναπαλαίωση'.

Το ίδιο άρωμα της πούδρας, αλλά αρκετά πιό έντονο,  έχει και το ωραίο τριαντάφυλλο του κήπου μου.

Στην πρωϊνή μας βόλτα στην θάλασσα (παρ'όλο που έχω κάνει ήδη τρία μπάνια, σήμερα ήταν παγωμένη και δεν τόλμησα να μπώ),

 

βλέπετε εξ'άλλου πόσο ερημική ήταν η παραλία,

αρκέστηκα στο περπάτημα και στην φωτογράφιση μερικών αγριολούλουδων,

αλλά και ενός χαριτωμένου κορυδαλλού 

 και επιστρέφοντας, αιχμαλώτισα με τον φακό μου τα χρώματα ενός ανθισμένου λειβαδιού 

(πριν αρχίσει η καλοκαιρινή 'ξεραϊλα΄),

και μάζεψα λίγα βουρτσάκια (limonium) για το αγαπημένο μου βαζάκι.