Μεταμορφώσεις και...τρείς γάμοι!

  Προχθές το απόγευμα, περπατώντας στον δρόμο, παρατήρησα ένα στρογγυλό ακτικείμενο που το πέρασα γιά παλιό πόμολο. Είχε όμως και κάτι τρυπούλες και δεν κατάλαβα τί ήταν. Φυσικά και το μάζεψα! Κάτι θα εύρισκα να το κάνω!!!

 'Οταν το έπλυνα, πρώτα διαπίστωσα πως είχε καπάκι που άνοιγε  και αμέσως μετά ότι σ'ένα σημείο φαινόταν αχνά η λέξη pepper . Ήταν λοιπόν μιά παλιά, ξύλινη, σκαλιστή πιπεριέρα!

 Αφού στέγνωσε, την πέρασα με καφέ πατίνα  και χρυσή πάστα κεριού, και της πρόσθεσα ένα κερί για να δώ πώς φαίνεται σαν κηροπήγιο.

 'Οχι άσχημα!  Αλλά, τί θα έκανα με το καπάκι?

'Ε, νομίζω πως βρήκα την καλύτερη λύση!

Χριστούγεννα θα έρθουν, ανάβουμε πότε-πότε κανένα αρωματικό λιβάνι...

δεν είναι ιδανική βάση γι αυτή την χρήση?

 

Στο μεταξύ, συνέχισα να μεταμορφώνω διάφορα παλιά επάργυρα αντικείμενα προκειμένου να γλυτώσω το τρίψιμο/γυάλισμά τους. 

Αυτή την φορά, είχε σειρά μιά μπιζουτιέρα! Ήταν δώρο από μία συμμαθήτριά μου, όταν ξαναβρεθήκαμε δέκα χρόνια αφού είχαμε τελειώσει το λύκειο.

Δοκίμασα διάφορα επάνω της, και κατέληξα να της κάνω εφφέ σκουριάς με ακρυλικά χρώματα και πατίνες. 

 Κάτι κατάφερα, νομίζω! Και δεν χρειάζεται πλέον γυάλισμα κάθε τόσο!!!

 -ο-ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Πολλοί γάμοι έγιναν και γίνονται ακόμα αυτή την εποχή.  Είχαμε την χαρά να παραβρεθούμε σε τρείς και η Κατερίνα μας ήταν μία από τις κουμπάρες στον πρώτο γάμο.
 

Στεφάνωσε δύο αγαπημένους συμφοιτητές και φίλους.

Στον δεύτερο γάμο, μιά άλλη φίλη/συμφοιτήτρια στεφάνωσε μιά τέταρτη με τον Ισπανό εκλεκτό της καρδιάς της.

Σας μπέρδεψα?  

Μιλάμε για μιά πολύ ωραία και δεμένη παρέα στην οποία όλοι "κουμπαριάζουν" μεταξύ τους. 

(σε λίγο καιρό, η Κατερίνα θα βαπτίσει και το μωρό των πρώτων κουμπάρων που είχε στεφανώσει πριν δύο χρόνια).

Με την ευκαιρία λοιπόν αυτών των δύο γάμων, οι παλιοί συμφοιτητές οργάνωσαν ένα reunion στην Αθήνα και κατέφθασαν από πολλά μέρη της Ελλάδας, από την Κύπρο και από την Ευρώπη για να χαρούν με τις χαρές των φίλων τους. Για να καταλάβετε...το δεύτερο ζευγάρι ζεί και εργάζεται στην Αυστραλία, αλλά ήρθε εδώ στην Αθήνα να κάνει τους γάμους του, ώστε να έρθουν οι συγγενείς της νύφης από την ιδιαίτερη πατρίδα της, αλλά και αυτοί του Ισπανού γαμπρού από την Βαρκελώνη, όπως και οι φίλοι και των δύο!!!
Ο γάμος έγινε μεσημέρι, στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Αναβύσσου, πάνω από το λιμανάκι και τον υγροβιότοπο.

Για τα παιδιά που φιλοξενήσαμε αυτές τις μέρες έφτιαξα μερικά μικρά αναμνηστικά δωράκια.

Καρδούλες...

 
Σελιδοδείκτες...
 
 


 
 











κι ένα μικρό αναμνηστικό για έναν Τυνήσιο φίλο τους που έδειξε ότι του άρεσαν τα διάφορα θαλασσόξυλα που είδε στο σπίτι. 

Ζήσαμε δηλαδή μία International κατάσταση αυτές τις μέρες!!!

 Ο  τρίτος γάμος ήταν άσχετος με τα παιδιά, πήγαμε μόνοι μας, και περάσαμε κι εκεί πολύ ωραία. 

Να ζήσουν και να ευτυχίσουν και τα τρία ζευγάρια!