Αξιοποιώντας τα περισσεύματα... The art of accommodating the leftovers

'Οχι ένα αλλά δύο μεγάλα κουτιά έχω γεμάτα με κομματάκια από χαρτοπετσέτες  και υπόλοιπα από ριζόχαρτα που έχω χρησιμοποιήσει κατά καιρούς στο ντεκουπάζ. Υπάρχουν και κάποιες χαρτοπετσέτες πάνω στις οποίες υπάρχουν μερικά μοτίβα τυπωμένα στο κέντρο και γύρω-γύρω στις άκρες φαίνονται κομματάκια των μοτίβων - τι κρίμα να πηγαίνουν χαμένα!  Και δεν είναι λίγες οι φορές που ξεχνάω πως έχω αυτά τα ρετάλια και παίρνω μιά καινούργια χαρτοπετσέτα για να φτιάξω κάτι. 

As for the leftover food, where we can find a lot of ways to accommodate it in a new plate, the same applies to all the small parts of the napkins or rice papers that are left after I have used them for decoupage. What a waste!   They were however all going into two boxes for future possible use.  

Αποφάσισα κι εγώ να προσπαθήσω να χρησιμοποιήσω κάποια απ'αυτά. Και για να γίνει αυτό, έπρεπε να έχω ορισμένα μικρά αντικείμενα για να τα διακοσμήσω. Κανένα πρόβλημα! Ειδικότης μας οι μινιατούρες...ή σχεδόν μινιατούρες!!!

'Επιασα λοιπόν δουλειά και ...'κόψε-ράψε' έφτιαξα αρκετά πραγματάκια...άλλα για μικροδωράκια σε συγγενείς και φίλους σε κάθε περίσταση και ιδιαίτερα στις ανηψούλες μου, και άλλα για να συμπληρώσω και να στολίσω κάποιο κουτί!

 And the time has come when I decided to make use of at least some of those leftovers.  I just needed to find some small objects on which I could accommodate the small bits of various motifs I had.  No problem! You already know how much I love miniatures, or almost miniatures!   So, I sat down and made some small items, which would be perfect for small gifts to relatives and friends on various occasions and especially to my little nieces, or to use as parts to adorn a box for example.

Μερικά μοτιβάκια μπορούν να ενωθούν προσεκτικά και να δημιουργηθεί ένα νέο μοτίφ.
Some of the motifs can be carefully joined and create a new motif.

 

 

 

 αλλά, αυτό θα σας το δείξω την επόμενη φορά!

but I will show you this next time!

Σήμερα, σας παρουσιάζω μιά σειρά από μικρά μπουκάλια για σπιτικά λικέρ - τέλεια μικρο-δωράκια!
Today,  I  will show you some small bottles (approx.250 ml) for home-made liqueurs -perfect for small gifts!

Στα μπουκαλάκια, ειδικά του τσίπουρου, υπήρχαν ανάγλυφα το όνομα του παραγωγού καθώς και διάφορα σύμβολα. Πολλά από αυτά τα κάλυψα με ανάγλυφο κοντούρ δημιουργώντας σχέδια, καρδούλες, κλπ...   

On the small bottles, I managed to cover all inscriptions/marks with some paste creating small designs.

 

και μερικά με κρακελέ

and some crackled ones

συνεχίζεται...

to be continued...

και μην ξεχνάτε το δωράκι μου για τα πέμπτα γενέθλια του blog μου!

and don't forget my giveaway for my 5th blogiversary!

Φθινοπωρινό στεφάνι

Ήταν μία χαρτοπετσέτα που με είχε εντυπωσιάσει από τον πρώτο-πρώτο καιρό που ξεκίνησα το découpage. Γιά την ακρίβεια, είχα δύο ίδιες και τις φύλαγα μέχρι να βρώ τα κατάλληλα αντικείμενα ώστε να μην πάνε χαμένες. 
Την πρώτη την χρησιμοποίησα για να φτιάξω ένα από τα γνωστά κουτιά του μπαμπά μου. Σίγουρα σας το είχα δείξει τότε, αλλά δεν μπήκα στον κόπο να ψάξω την αντίστοιχη ανάρτηση.
Ήταν το πρώτο κουτί στο οποίο, με τις ελάχιστες γνώσεις μου, θέλησα να εφαρμόσω το στυλ shabby chic.

Δεν το είχα κάν βάψει εσωτερικά, ούτε το κάτω μέρος του, αλλά το είχα στολίσει και το καμάρωνα γιατί είχα 'καταφέρει' να του κάνω την περίφημη 'παλαίωση'.
Πρόσφατα, το ξανάπιασα στα χέρια μου, του πρόσθεσα παλιά διακοσμητικά καρφάκια από εκείνα που βρήκα στην παλιά εργαλειοθήκη.  Το στόλισα με λίγα ανάγλυφα με στένσιλ και ακρυλικό στόκο και το έβαψα εσωτερικά...με λίγα λόγια το 'φρεσκάρισα' και το τελειοποίησα!

Την δεύτερη χαρτοπετσέτα την είχα φυλάξει σε μία ζελατίνα...τόσο πολύτιμη την θεωρούσα!!!
Μέχρι που έφτασε η ώρα να την βγάλω για να την εφαρμόσω σε άλλη μία 'αντίκα'.  Ε, δεν είναι ακριβώς 'αντίκα', είναι όμως ένα από τα ταψιά της μαμάς μου, εκείνα τα αλουμινένια ταψιά, πριν εμφανιστούν τα ανοξείδωτα ή τα αντικολλητικά.  Πόσα και πόσα φαγητά δεν μαγειρεύτηκαν σ'αυτό!!! Και κάθε φορά χρειαζόταν καλό τρίψιμο για να καθαρίσει και να γυαλίσει. 
Το βρήκα κρεμασμένο μ'ένα σπαγκάκι στην αποθήκη
 
 και αμέσως ο νούς μου έτρεξε στην περίφημη, όμορφη, φυλαγμένη χαρτοπετσέτα.

Νομίζω πως δεν θα εύρισκα τίποτε καλύτερο (εκτός ίσως από κάποιο στρογγυλό τραπεζάκι).

Μετά σκέφτηκα να αγοράσω κορδέλλα λινάτσας για να το ντύσω γύρω-γύρω. 

Αλλά, γιατί να μην χρησιμοποιήσω κάποια κορδέλλα από τις τόσες που έχω στα κουτιά μου;  

Και πράγματι, βρήκα μία σε απαλό πράσινο λαδί που ταίριαξε απόλυτα. 

 όπως φαίνεται και σ'αυτήν την λίγο λοξή άποψη.

 Δεν χρειάζεται λοιπόν να φτιάξω κάποιο φθινοπωρινό στεφάνι, 

αφού μπορώ κάλλιστα με αυτό να σας ευχηθώ: 

Καλό Σεπτέμβρη, 

καλή σχολική χρονιά σε μαθητές, δασκάλους και καθηγητές 

και καλό Φθινόπωρο σε όλους !!!

Καλοκαιρινές χειροτεχνίες και...εφέ λινάτσας

Με χάσατε; Εδώ ήμουν, δεν είχα πάει πουθενά!!!

Καλέ, πού να πάω;  Και ούτε που πρόκειται να το κουνήσω από το σπίτι!

Κάνω τα μπανάκια μου, έχω πάρει και το χρωματάκι μου -χωρίς να μένω ούτε πέντε λεπτά στον ήλιο- και δεν σταματώ να δημιουργώ... σε καθημερινή βάση... αφού δυσκολεύομαι να σας δείξω και όλα όσα έχω κάνει τον τελευταίο καιρό. Ξεχνάω κι όλας...ού γαρ έρχεται μόνον....!

 Γι αυτό θα κάνω μία δοκιμή, να δώ τί θα θυμηθώ σήμερα, και τα υπόλοιπα...μιάν άλλη φορά!!!

'Εφτιαξα που λέτε ένα κουτί -χρόνια το είχα μέσα σ'ένα ντουλάπι- για να βάλω κάποιες δαντέλες γιατί ανακάλυψα πολλές στα συρτάρια της πεθεράς μου.

 

Δεν μπορώ να πώ ότι κοπίασα... 
Ένα παλιό πετσετάκι της μηχανής -που βρέθηκε ανάμεσα σε πολλά άλλα χειροποίητα- κολλήθηκε στο καπάκι, και στολίστηκε με μία καρδούλα ντυμένη με αλουμινόχαρτο και decoupage. 

Γύρω-γύρω, το καπάκι στολίστηκε με μιά λουλουδάτη κορδέλα, μιά λεπτή ρόζ κορδελίτσα 

και μιά πλεκτή δαντέλα.

  

 Κι επειδή σας τα λέω πάντα όλα... 

αρχικά το είχα φτιάξει έτσι... 

 

αλλά δεν μου πολυ-άρεσε όταν είδα τις φωτογραφίες...

και απλά το άλλαξα!

Δεν είναι καλύτερο τώρα?

Ακολούθησε ένα κουτί από τα παπούτσια που αγόρασα τον περασμένο μήνα.

Αφού ασταρώθηκε, περάστηκε μια παχιά στρώση ρόζ και λευκού ακρυλικού  

 

και στην συνέχεια, το στόλισα με τριαντάφυλλα, σφραγίδες, πατίνες και δαντέλα. 

Τέλος, έντυσα το εσωτερικό με τυρκουάζ κρεπ χαρτ, για αντίθεση.

 

Κάτι άλλο που έφτιαξα και χάρηκα πολύ ήταν ένα χαριτωμένο κασπώ που είχα φέρει από την Μαγιόρκα πριν από πολλά χρόνια.  Αρχικά ήταν δύο ίδια και κρέμονταν στον τοίχο της βεράντας.  Κάποια στιγμή όμως, ένα μπουρίνι "τα πήρε και τα σήκωσε" και κατέληξαν στα πλακάκια.  

Το ένα έσπασε σε πολλά κομμάτια, του άλλου όμως κατάφερα και συγκόλλησα τα τρία κομμάτια του 

 

και χάρηκα αφάνταστα που κατάφερα να το σώσω για να μου θυμίζει εκείνο το ωραίο ταξίδι.

  

'Ενας χαριτωμένος σελιδοδείκτης συνοδεύει το έκτο βιβλίο που κοντεύω να τελειώσω αυτόν τον μήνα - ένα βιβλίο κάθε δύο μέρες...δεν είναι και άσχημα...τι λέτε;

Τί διαβάζω; Πολλά και διάφορα! Κάποια στιγμή θα σας τα δείξω. Χθές βράδυ αγόρασα δύο καινούργια από την έκθεση βιβλίου στην παραλία μας.

Eσάς, σας αρέσει το διάβασμα; 

Χθες επέστρεψε και η Κατερίνα μας από ένα ωραίο ταξίδι στην Ελβετία και την Ιταλία και μας γέμισε δωράκια.

Μια δαντελένια βεντάλια για μένα, ένα κουταλάκι από την Βερόνα για την συλλογή μου, ένα πορτοφολάκι από την Βενετία κι ένα κουτί με τις αγαπημένες μου παστίλιες γλυκόριζας.  Στον μπαμπά της έφερε τρία μαγνητάκια για την συλλογή του.  

Επειδή τράβηξε ήδη αρκετά η ανάρτηση, θα τελειώσω με την δική μου πρώτη δοκιμή στο περιβόητο "'Εφέ λινάτσας" για το οποίο  μεγάλος ντόρος έχει γίνει στο FB! 

Ένα σουβέρ ήταν το πρώτο πειραματόζωο!!!

 Μιά καρδούλα που είχα πρόχειρη και ήδη ασταρωμένη, έγινε ο δεύτερος 'καμβάς για την λινάτσα'!!!

 

Και εάν αναρωτιέστε ποιά μέθοδο χρησιμοποίησα - γιατί βλέπω πολλές στο διαδίκτυο- ήταν η αποτύπωση της υφής ενός κομματιού λινάτσας πάνω στο νωπό ακρυλικό χρώμα.
 Από εκεί μέχρι να εφαρμοστεί σε μεγαλύτερα αντικείμενα δεν είναι παρά μόνο ένα ακόμα βήμα.  

(Ίσως στο δεύτερο κουτί που με περιμένει...!)