Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δρώμενο Φωτογραφίζειν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δρώμενο Φωτογραφίζειν. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι...

Γιά άλλη μία φορά, άργησα να ανοίξω το μπλογκοσπιτάκι μου, παρ'όλο που το παρακάτω κείμενο το είχα ετοιμάσει στις αρχές του μήνα. 
Τότε τελείωσε και το 5ο "Δρώμενο Φωτογραφίζειν" που διοργάνωσε η Μαρία 
από το "Μιά ματιά στον ήλιο με γιορτινά". 
Συγχαρητήρια στην Μαρία Παρασκευοπούλου για την υπέροχη νικητήρια φωτογραφία της, 
όπως και σε όσους συμμετείχαν, των οποίων τις φωτογραφίες μπορείτε να θαυμάσετε εδώ.
 'Ηταν η δεύτερη φορά που ανέβηκα στην μεγάλη ρόδα,  το περίφημο και εντυπωσιακό London Eye,  
όταν πήγαμε με την κόρη μου στο Λονδίνο 
για να καμαρώσουμε τον γιό μου στην ορκομωσία του μεταπτυχιακού του.
Ακόμα μία θέα από ψηλά, είναι και αυτή, 
 τραβηγμένη την ίδια ημέρα, στην οποία θα ταίριαζε ο τίτλος, μιάς που κι εδώ 
οι άνθρωποι μοιάζουν ακόμα περισσότερο με μυρμηγκάκια!

 Ομολογώ πως για μένα η πρώτη φορά-λίγα χρόνια νωρίτερα- ήταν πολύ πιό εντυπωσιακή, αφού η ρόδα είχε κλειστεί, στην διάρκεια ενός συνεδρίου, από έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο ο οποίος επέλεξε να μας δεξιωθεί εκεί αντί σε κάποια αίθουσα. 
Το κάθε βαγόνι είχε ένα μπαουλάκι με λιχουδιές, καναπεδάκια και κρυστάλλινα ποτήρια με σαμπάνια, καθώς και έναν σερβιτόρο για να μας περιποιηθεί. 
Τότε όμως ήταν βράδυ, και είχα μιά μικρή φωτογραφική μηχανή με την οποία τράβηξα ελάχιστες φωτογραφίες, όπως αυτές.


Για άλλη μιά φορά, χάρηκα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να λάβω μέρος 
στο ωραίο δρώμενο της Μαρίας, την οποία και ευχαριστώ πολύ, 
καθώς και όσους τίμησαν με την ψήφο τους και την δική μου συμμετοχή.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018

Γιατρός ή Βασίλισσα;

 Πέρασε αρκετός καιρός χωρίς ανάρτησή μου…

Τί με κράτησε μακριά από το blogging ;  

Δεν θέλει και πολύ… λίγο τα μπάνια,  λίγο οι υποχρεώσεις και οι δουλειές, λίγο η ζέστη… ήρθαν και τα ξαδέλφια μου από την Γαλλία, ά ναι, ήταν και μια ολιγοήμερη απόδραση, για την οποία θα σας μιλήσω άλλη μέρα!


Ας κάνω λοιπόν μια σύντομη και ευχάριστη επάνοδο!


‘Οταν μιλάμε για την χλωρίδα και την πανίδα,  είναι γεγονός ότι πάρα πολλές από τις ονομασίες οικογενειών, γενών και ειδών , έχουν αρχαία ελληνικά ονόματα. Αυτό οφείλεται κυρίως στην μεγάλη φιλελληνική τάση που επικρατούσε στους επιστημονικούς κύκλους της Ευρώπης κατά τον 18ο και αρχές του 19ου αιώνα.

Στην οικογένεια Papilionidae των πεταλούδων υπάρχουν ελληνικά ονόματα που έχουν μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους όπως Iphiclides Podalirius (Ιφικλείδης ο Ποδαλείριος) , P. Machaon (Μαχάων) , P. Alexanor (Αλεξάνωρ).



Ας δούμε λίγο αυτές τις πανέμορφες πεταλούδες γιατί είναι αρκετοί αυτοί που δεν τις ξεχωρίζουν:


Iphiclides Podalirius - Scarce Swallowtail

Το πρώτο συνθετικό είναι το όνομα του γένους και μας θυμίζει τον Ιόλαο, γιο του Ιφικλή, ο οποίος, λόγω του πατρός του, ονομάστηκε Ιφικλείδης.

Ο Ιφικλής ήταν ετεροθαλής αδελφός του Ηρακλή και επομένως ο Ιόλαος - Ιφικλείδης ήταν ανιψιός του. Παράλληλα όμως ήταν και ηνίοχος στο άρμα του Ηρακλή και συνοδοιπόρος του, και συμμετείχε σε μερικούς από τους άθλους του. Γνώριζε καλά από πρακτική ιατρική και κούραρε τον ήρωα μετά τους άθλους του.

Ο Ποδαλείριος  (< πούς + λείριον (κρίνος, νάρκισσος), "αυτός που έχει ευαίσθητα ή ωραία πόδια")  ήταν γιός του θεού της ιατρικής Ασκληπιού και της Ηπιόνης και μεγάλος ιατρός επίσης, προστάτης της «επιμελουμένης  τα εσωτερικά νοσήματα» Ιατρικής, δηλαδή της σημερινής Παθολογίας.


Για ποιόν ακριβώς λόγo έχει αυτό το σύνθετο όνομα, δυστυχώς δεν κατάφερα να το βρώ.

Papilio Machaon- Swallowtail

Ο Μαχάων ήταν ο δεύτερος γιός του Ασκληπιού, επίσης γιατρός, και ήταν προστάτης της Χειρουργικής.

Οι δύο αδελφοί ηγήθηκαν του στρατού της Τρίκκης (Σημερινά Τρίκαλα Θεσσαλίας) κατά τον Τρωικό πόλεμο. Στην Ιλιάδα (Β 733) αναφέρονται ως αρχηγοί των κατοίκων της Τρίκκης, της Οιχαλίας και της Ιθώμης. Προσέφεραν πολλές υπηρεσίες στους Αχαιούς, περιποιούμενοι τους ασθενείς και τραυματίες με «επωδάς», εσωτερικά και εξωτερικά φάρμακα από βότανα και με χειρουργικές επεμβάσεις.
 Και αυτή είναι η πολύχρωμη κάμπια του Μαχάονα, πριν γεννηθεί η πεταλούδα.






 PapilioAlexanorSouthern Swallowtail
photo:internet

Ο Αλεξάνωρ ήταν γιός του Μαχάονα, συνεχιστής του ιατρικού έργου του πατέρα του και εγγονός του Ασκληπιού. Τον τιμούσαν ως ήρωα, μετά τη δύση του ήλιου, στην Τιτάνη της Σικυώνας όπου, σύμφωνα με την παράδοση, είχε ιδρύσει ο ίδιος Aσκληπιείο, στο οποίο υπήρχαν τα αγάλματα του Ασκληπιού και της Υγείας.


Ιατροί λοιπόν όλοι τους !  Δεν είναι τυχαίο που σε κάποια μέρη της Ελλάδας αυτές οι τρείς πεταλούδες έχουν σαν κοινό όνομα το «Γιατρός».


Από την άλλη, σε κάποιες περιοχές, τον Ιφικλείδη Ποδαλείριο τον ονομάζουν και Πεταλούδα «Βασίλισσα»– φαντάζομαι λόγω τους μεγέθους της, σε σχέση με άλλες πεταλούδες!

 

Δεν μπορούσα παρά να αρκεστώ στις δύο πρώτες πεταλούδες που τρυγούν το νέκταρ των λουλουδιών του κήπου μου σε καθημερινή βάση, αφού για την ώρα, δεν έχω πετύχει ποτέ τον Αλεξάνορα…μάλλον είναι πιο σπάνιος και ίσως επαπειλούμενο είδος.

Ποιος ξέρει;  ίσως κάποια μέρα μας επισκεφτεί …αρκεί να είμαι κοντά για να τον αντιληφθώ… και να προλάβω να τον φωτογραφίσω!

Στο 4ο Δρώμενο Φωτογραφίζειν της Μαρίας από το "Μιά ματιά στον ήλιο με γιορτινά",  συμμετείχα με αυτή την φωτογραφία μου.
Θέλω να ευχαριστήσω όσους στάθηκαν και την ψήφισαν όπως και την οικοδέσποινα, και να συγχαρώ ακόμα μιά φορά την νικήτρια καθώς και όσους συμμετείχαν με τις ωραίες τους φωτογραφίες.
Και πίνω μιά δροσερή σπιτική λεμονάδα...
Στην Υγειά σας!!!

Δευτέρα 21 Μαΐου 2018

Η ωραία, ο ωραίος και το τέρας

Η 'Ανοιξη κοντεύει να τελειώσει  κι εγώ ανυπομονούσα εδώ και καιρό να δώ την κληματίδα μου (Clematis Jackmanii) να ανθίζει, γιατί πέρυσι δεν τα ειχε πάει καθόλου καλά.
 Και δεν έχω παράπονο, σιγά-σιγά άρχισε να καλύπτεται από τα ωραία και μεγάλα μωβ άνθη της 
και να στολίζει το γωνιακό παρτέρι της βεράντας μου.
Μέχρι που παρατήρησα πως κάποια λουλούδια της είχαν τα πέταλά τους καταφαγωμένα!
Προχθές, επιστρέφοντας από την θάλασσα, μόλις άνοιξα την μπαλκονόπορτα έριξα και πάλι το βλέμμα μου στην "μωβ γωνιά" και το μάτι μου έπιασε αμέσως την κίνηση μιάς μεγάλης πεταλούδας.  
Δεν άργησα ούτε λεπτό, να μπώ και να πάρω την φωτογραφική μου μηχανή.
Πού είσαι, πού είσαι πεταλούδα;;; πρόλαβες να το σκάσεις ή είσαι κάπου κρυμμένη;;; 
Για καλή μου τύχη, εκείνη την στιγμή φτερούγισε μιά μικρότερη και μπόρεσα να εστιάσω τον φακό μου σ'εκείνο το σημείο. 
 Εκείνη πέταξε μακρυά και χάθηκε, αλλά η άλλη, η μεγάλη, έμεινε ακίνητη και μου έκανε την χάρη 
να ποζάρει για λίγη ώρα, άν και με κλειστά τα φτερά της.    
Και τότε κατάλαβα πως δεν ήταν μια απλή πεταλούδα, αλλά κάτι άλλο, 
μιά μεγάλη λιβελούλα ίσως ή κάτι παρόμοιο.
Φυσικά και το έψαξα την ίδια κι όλας μέρα, αλλά, δεν εύρισκα εύκολα πληροφορίες αφού δεν ήξερα με ποιά ονομασία να ψάξω.   Η εμφάνισή της και τα χρώματά της μου θύμησαν όμως πως πριν από έναν χρόνο, είχα φωτογραφίσει ένα νευρόπτερο
 
Nemoptera Coa
κι έτσι αναζήτησα την λύση σ'αυτή την κατηγορία. Και έπραξα σωστά, αφού αμέσως το βρήκα!
Να σας συστήσω λοιπόν τον Μυρμηλέοντα
Δεν τον είχατε ακόμα διακρίνει;  μα, γι αυτό σας τον έφερα πιό κοντά!
Palpares libelluloides is a species of Αntlion in the genus Palpares belonging to the Myrmeleonidae family. It is found across Southern Europe.
 
Palpares libelluloides, le "Grand Fourmilion", est un insecte névroptère de la famille des myrméléontidés que l'on trouve en Europe méridionale.
The Αntlions are a group of about 2,000 species of insect in the family Myrmeleontidae, known for the fiercely predatory habits of their larvae, which in many species dig pits to trap passing ants or other prey. The adult insects are less well known, as they mostly fly at dusk or after dark, and may be mistakenly identified as dragonflies or damselflies; they are sometimes known as antlion lacewings, and in North America, the larvae are sometimes referred to as doodlebugs because of the strange marks they leave in the sand.

'Αλλη του ονομασία, είναι Μυρμηγκολέων 
και γιατί ονομάζεται έτσι, θα αναρωτηθείτε.     Είναι ένα φτερωτό μυρμήγκι, μεγάλο σαν λιοντάρι, ή μήπως είναι ένα 'λιοντάρι' που τρώει μυρμήγκια.  Μπερδεμένη ιστορία για όποιον δεν ξέρει και πάρα πολλά για τα πλάσματα της φύσης.   
  Το διαδίκτυο όμως μας δίνει πολλές πληροφορίες, αρκεί να έχεις τον χρόνο να ψάξεις. 


μυρμηκολέων (Μyrmeleon). Γένος νευρόπτερων εντόμων της οικογένειας των μυρμηκολεοντιδών ή μυρμηλεοντιδών (myrmelontidae)· ονομάζεται, επίσης, μυρμηλέων. Τα ενήλικα έντομα, που φτάνουν σε μήκος τα 4 εκ., έχουν μακριά και λεπτή κοιλιά και δύο ζεύγη διαφανών πτερύγων με ευδιάκριτες νευρώσεις, θυμίζοντας στη μορφή τις λιβελούλες. Πετούν αδύναμα, κατά προτίμηση κατά τη δύση του ήλιου και τρέφονται ελάχιστα ή καθόλου. 
Στην κατάσταση της προνύμφης, ωστόσο, ο μ. τρώει με αδηφαγία έντομα, κυρίως μυρμήγκια, τα οποία συλλαμβάνει με έξυπνο τρόπο. Βαδίζοντας προς τα πίσω και χρησιμοποιώντας το κεφάλι της σαν μικρό φτυάρι, η προνύμφη σκάβει στην άμμο μια τρύπα σε σχήμα χωνιού. Στη συνέχεια κρύβεται στο βάθος της τρύπας, αφήνοντας να προβάλλει μόνο το κεφάλι της, που είναι εφοδιασμένο με μακριά και ισχυρά οδοντωτά σαγόνια, όμοια με λαβίδα. Όταν ένα μυρμήγκι ή άλλο μικρό έντομο βρεθεί στο χείλος της παγίδας, η προνύμφη του μ. διευκολύνει το γλίστρημα προς το εσωτερικό, εκτινάσσοντας στο θύμα μικρές ποσότητες άμμου· όταν η λεία φτάσει στο βάθος του χωνιού, η προνύμφη την αρπάζει, τη διατρυπά με μία αιχμή της λαβίδας, η οποία εγχύει δηλητήριο και ύστερα την απομυζά· όταν τελειώσει το γεύμα της, πετάει τα υπολείμματα (εξωσκελετό κ.ά.) του θύματος έξω από το χωνί. 
 Την άνοιξη, αφού ολοκληρώσει την ανάπτυξή της, η προνύμφη σχηματίζει ένα λευκό κουκούλι καλυμμένο με άμμο, μέσα στο οποίο μεταμορφώνεται σε ώριμο έντομο. 
Το πιο κοινό είδος μ. της Ευρώπης είναι το Μyrmeleon formicarius. Οι μυρμηκολεοντίδες είναι γενικά διαδεδομένοι στις τροπικές και εύκρατες περιοχές· ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά είδη της οικογένειας, αρκετά κοινό στις μεσογειακές περιοχές, είναι το Ρalpares libelluloides, το άνοιγμα των φτερών του οποίου ξεπερνά τα 10 εκ. 
Πηγή: http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/37484-myrmhkolevn 
Κατά τα φαινόμενα, ο ωραίος ενήλικας Μυρμηλέων, ούτε κάν ευθύνεται για τις δαγκωματιές στα άνθη της κληματίδας μου!
 Αθώος λοιπόν ο κατηγορούμενος!
'Αντε τώρα να ψάξω να βρώ ποιός είναι ο φταίχτης!

Είχα ξεχαστεί, εδώ και καιρό και δεν σας έδειξα την φωτογραφία μου με την οποία συμμετείχα στο Δρώμενο Φωτογραφίζειν της Μαρίας του "Μιά ματιά στον ήλιο με γιορτινά".
Ευχαριστώ πολύ όλους όσους ψήφισαν το ταπεινό μου χαμομηλάκι, το οποίο ξαναγεννιέται κάθε χρόνο σε πολλές μεριές του κήπου.  'Οσοι δεν έχετε ακόμα δεί τις πανέμορφες φωτογραφίες του δρώμενου, να περάσετε να τις θαυμάσετε. Αξίζουν συγχαρητήρια, τόσο στην νικήτρια, την Άννα μας, όσο και σε όλες τις άλλες συμμετοχές, αλλά φυσικά και στην Μαρία για την άψογη όπως πάντα διοργάνωση.

Καλή εβδομάδα σε όλους!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...