Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη

Ο καιρός χθες ήταν ωραίος όλη την ημέρα, έκανα κάποιες εργασίες στον κήπο, λίγο κλάδεμα, κάποιες μεταφυτεύσεις, μάζεψα χαμομήλι, όπως κάθε χρόνο, 

περιποιήθηκα τα παχύφυτά μου, που πέρασαν τον χειμώνα προφυλαγμένα στην βεράντα και τα ετοίμασα να μεταφερθούν σε άλλο σημείο τώρα που φτιάχνει ο καιρός.  

Φτιάχνει όμως;  Διάβαζα προ ολίγου πως στην Κεφαλλονιά, ρίχνει καρεκλοπόδαρα!!!  

Ακούω τον άνεμο να λυσσομανάει έξω και είναι περασμένα μεσάνυχτα. 

Αυτή η φετεινή 'Ανοιξη είναι κάπως περίεργη.  Χελιδόνια δεν έχω δεί ακόμα, αν και πολλοί λένε πως ήδη ήρθαν στην περιοχή!  

Εγώ πάντως, ένα χελιδονάκι το 'ντεκουπάρισα' σ'ένα διακοσμητικό πιάτο που έφτιαξα για να συμμετάσχω μ'αυτό σε έναν διαγωνισμό με θέμα την 'Ανοιξη στο Facebook.

 

Και ενώ προσπαθούσα να το φωτογραφίσω στον κήπο, ένα παράξενο πουλί, ήρθε και κάθισε πάνω στην κουτσουπιά.  

Πρέπει να φώναζε το ταίρι του, γιατί ένα δεύτερο προσπέρασε και πέταξε πιό μακρυά. Ήμουν τυχερή που είχα την μηχανή μου, κι έτσι κατάφερα να το φωτογραφίσω και μάλιστα την ώρα που κελαϊδούσε. 

Στο επόμενο λεπτό, πέταξε και απομακρύνθηκε.

 Ανέβασα τις φωτογραφίες στην σελίδα των Αναγνωρίσεων στο FB και σύντομα είχα την απάντηση πως επρόκειτο για έναν Κισσόκουκο.  Αναζήτησα πληροφορίες και έμαθα πως ο Κισσόκουκος, Clamator glandarius, είναι ένα σπάνιο είδος, συγγενικό με τον κοινό κούκο. Εντυπωσιακός στην εμφάνισή του λόγω του χαρακτηριστικού του λοφίου. Παρασιτικό πουλί που αφήνει τα αυγά του στη φωλιά της καρακάξας για να τα επωάσει.

Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πουλιά που φιλοξενεί ο υγρότοπος της Βραυρώνας την άνοιξη, ένα μεταναστευτικό πουλί που κάθε άνοιξη αφήνει τις σαβάνες της Αφρικής και έρχεται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Μεσογείου. Ως μέλος της οικογενείας των Κούκων, όπως είπαμε δεν φτιάχνει δική του φωλιά, αλλά αφήνει τα αυγά του σε ξένες, όπου στην περίπτωση του Κισσόκουκου είναι σχεδόν πάντα Καρακάξας. Οι «θετοί» γονείς, εφόσον δεν αντιληφθούν την «απάτη» ανατρέφουν τον μικρό Κισσόκουκο σαν δικό τους, εις βάρος των πραγματικών τους παιδιών.

Δεδομένης της μεγάλης αύξησης του πληθυσμού της Καρακάξας τα τελευταία χρόνια, ο Κισσόκουκος έγινε πλέον τακτικός επισκέπτης της περιοχής. Εκτός από τη βοήθεια που προσφέρει στον έλεγχο του πληθυσμού της Καρακάξας, καταναλώνει και πλήθος από κάμπιες, ακρίδες και άλλα έντομα, γι’ αυτό και είναι ένα πολύ ωφέλιμο πουλί για τη γεωργία, καθιστώντας την παρουσία του παραπάνω από ευπρόσδεκτη!

 

Πηγή: https://odikapoulia.gr

 

Όμως, ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη!

 

Λέτε να περιμένουμε πολύ ακόμα;

 

Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω κι εγώ στην πρόκληση της Μίας με θέμα τα πουλιά. 

Καλή εβδομάδα!!!

«Προσκλητήριο του Έποπα»

 Πολλές φορές, εδώ και χρόνια, είχε τύχει να δώ στην περιοχή αυτό το όμορφο και τόσο ξεχωριστό πουλί, να πετάγεται ξαφνικά ενώ περνούσα με το αυτοκίνητο. 

Αν και έχω πάντα την φωτογραφική μου μηχανή στην τσάντα μου (πραγματικά, ακόμα και στο σούπερ-μάρκετ όταν πηγαίνω, την παίρνω μαζί μου!), ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα την ευκαιρία να το φωτογραφίσω.  

Προχθές όμως, ήμουν στον κήπο και φωτογράφιζα τα λουλούδια, όταν ξαφνικά άκουσα έναν περίεργο ήχο, κάτι σαν "που που που".

Στράφηκα προς το μέρος απ' όπου ακούστηκε και τί να δώ? Ένας πανέμορφος τσαλαπετεινός είχε σταθεί πάνω σ ένα κολωνάκι του φράχτη του γείτονα, ακριβώς πίσω από τα δικά μας κάγκελα.  Πραγματικά, κοκκάλωσα αμέσως και με πολύ αργές κινήσεις σήκωσα την μηχανή να το φωτογραφίσω. Δεν ήμουν σε καλή θέση και χρειάστηκε να μετακινηθώ, αλλά στάθηκα πολύ τυχερή γιατί το πουλί δεν τρόμαξε και συνέχισε να στέκεται στο ίδιο σημείο για πάνω από πέντε λεπτά. Κι έτσι μπόρεσα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες, πριν πετάξει και χαθεί μέσα στα δέντρα. 

 

Η Wikipedia μας ενημερώνει

Τσαλαπετεινός

Γένος:   Έποψ (Upupa) (Linnaeus, 1758) F

Upupa epops (Έποψ ο γνήσιος)

Ο τσαλαπετεινός είναι κορακιόμορφο πτηνό της οικογενείας των Εποπιδών, που απαντάται και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Upupa epops και περιλαμβάνει 8 υποείδη. Στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Ευρώπη, απαντάται το υποείδος Upupa epops epops (Linnaeus, 1758).

Ο τσαλαπετεινός αποτελεί μία απο τις χαρακτηριστικότερες «φιγούρες» της ελληνικής -και ευρωπαϊκής- ορνιθοπανίδας που, με τα ιδιαίτερα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, δεν συγχέεται με κανένα άλλο πτηνό (απαραγνώριστο είδος, indistinguishable). Ωστόσο, λόγω ακριβώς αυτού του ιδιόμορφου παρουσιαστικού του, έχει υποστεί εξαιρετικά μεγάλη πίεση από τους λαθροθήρες, κυρίως με σκοπό την ταρίχευση.

Η ονοματολογία του πτηνού παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Τόσο η λατινική επιστημονική ονομασία του γένους Upupa, όσο και η αντίστοιχη ελληνική Έποψ, θεωρούνται παράγωγα ονοματοποιίας. Συγκεκριμένα πρόκειται για την κραυγή του πουλιού, έτσι όπως αποδόθηκε λεκτικά και μαρτυρήθηκε από τους αρχαίους κωμικούς: εποποί, ποποπό.

Πράγματι, η απόδοση αυτή και άλλες, ηχητικά παρόμοιες, βρίσκονται στα κείμενα θεατρικών έργων με κυριότερο τους Όρνιθες του Αριστοφάνη. Η λέξη είναι αναλογικός σχηματισμός προς τις λέξεις μέρ-οψ «μελισσοφάγος», δρύ-οψ «δρυοκολάπτης», κ.ο.κ.

Αλλά και σε άλλες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες εμφανίζεται το ίδιο φαινόμενο της ονοματοποιίας: αρμεν. popop, λεττον. pupukis, γαλλ. huppe, ιταλ. upupa, κ.λ.π.

Στην κορυφαία σύγχρονη μεταφορά του έργου του Αριστοφάνη, Όρνιθες (1959), σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, η απόδοση του Βασίλη Ρώτα, είναι αποδεικτική της ετυμολογίας του πτηνού. Ο Ρώτας «παίζει» με την αρχαία λέξη, προσπαθώντας να τη συνδυάσει με αντίστοιχη σύγχρονη, έτσι ώστε να μπορεί να μελοποιηθεί από τον Χατζιδάκι. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: «Πού, πού, πού, πού, πού, πού΄ναι αυτός που μας εκάλεσε; Πού, πού, πού, πού, σε ποιο μέρος βόσκει;...» (Πάροδος/Είσοδος και επίθεση των πουλιών). Αλλά και η δεύτερη, μόλις, σκηνή της παράστασης επονομάζεται «Προσκλητήριο του Έποπα».

Η λαϊκή ελληνική ονομασία του πτηνού έχει την εξής ετυμολογία: [ΕΤΥΜΟΛ. τσαλαπετεινός < τσαλί (τουρκ. çali) «θάμνος, φρύγανο», «φρύγανο που χρησιμεύει ως προσάναμμα» + πετεινός],δηλ. τσαλαπετεινός = κόκορας των θάμνων (!)

The Eurasian hoopoe (Upupa epops) is the most widespread species of the genus Upupa, native to Europe, Asia and the northern half of Africa. Some taxonomists still consider all three species conspecific. Some authorities also keep the African and Eurasian hoopoe together, but split the Madagascar hoopoe.

Ε, μιάς που βρισκόμουν στον κήπο, να μην σας δείξω και λίγα από τα λουλούδια μου;  

'Εχουμε στερηθεί τόσα πολλά εδώ και έναν χρόνο, 

και πιό πολύ τις συναντήσεις με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. 

'Εχουμε όμως την ευλογία να ζούμε στην εξοχή, η 'Ανοιξη είναι ήδη στα μισά της, 

πλησιάζουν η Πρωτομαγιά και η Πασχαλιά 

και μαζί η ελπίδα να περάσει επιτέλους αυτή η πανδημία και να ξαναβρούμε όλοι την ελευθερία μας.

Με αυτή την ανάρτησή μου, συμμετέχω στις Ιστορίες της 'Ανοιξης 

του blog το Κείμενο της Μαρίας Νικολάου.

Του κήπου και του δάσους

'Οσο και αν ο καιρός είναι ακόμα άστατος, η ΄Ανοιξη είναι πλέον εδώ! 

Αφού ήρθαν και τα χελιδόνια!!!  

Κι αν μου είναι πολύ δύσκολο να τα φωτογραφίσω έτσι γρήγορα που πετούν, 

δεν συμβαίνει το ίδιο με τα λουλούδια, τόσο του κήπου όσο και του δάσους.

Οι λευκές άγριες ίριδες με εντυπωσιάζουν κάθε χρόνο παρ'όλο που δεν είναι απ'αυτές 

με τα υπέροχα χρώματα που έχουν άλλες 'ξαδελφούλες' τους.

Μα, δεν είναι πανέμορφες, παρ'όλη την απλότητά τους;

Κάποιες άλλες ίριδες με ενέπνευσαν να φτιάξω ένα μικρό διακοσμητικό τοίχου, 

δοκιμάζοντας ακόμα μιά φορά την τεχνική του ανάποδου decoupage. 

 Γύρω από το κεντρικό μοτίφ με τις μπλέ ίριδες, χρησιμοποίησα μπλέ κρακελέ δύο συστατικών, 

και με χρυσό ακρυλικό και ασσορτί κορδόνια στόλισα την περίμετρο.

Το καδράκι μου έγινε από το καπάκι ενός διαφανούς δοχείου μιά χρήσης από το super-market! 

'Οσο ευτελές και αν είναι το υλικό του, μου άρεσε το καδράκι και στολίζει ήδη μιά γωνιά του σπιτιού!

 

Κρακελέ δύο συστατικών αλλά διαφανές,  χρησιμοποίησα και στο οβάλ καδράκι που έφτιαξα 

για μιά φίλη.  Οι μενεξέδες είναι από τα πιό αρωματικά λουλουδάκια της 'Ανοιξης.

Τέλος, με κρακελέ ενός συστατικού 

(για μένα είναι το πιό εύκολο, παρ'όλο που ακούω/διαβάζω το αντίθετο από κάποιες μπλογκοφίλες), 

έφτιαξα αυτό το σετάκι που αποτελείται από κρεμάστρα τοίχου και κρεμάστρα ρούχων 

για την νεογέννητη 'ανοιξιάτικη' μπεμπούλα της κολλητής φίλης και κουμπάρας της κόρης μου.  

Πριν από λίγη ώρα τηλεφώνησε η κόρη μου να μου πεί πως η Μαρία ενθουσιάστηκε! (η μανούλα εννοείται βέβαια...η μπεμπούλα θα μου πεί την γνώμη της σε λίγα χρόνια...χα χα χα!!!).

Με αυτές τις ανοιξιάτικες δημιουργίες, συμμετέχω στο Life Images  της Μαρίας και στις Μέρες 'Ανοιξης της Αριστέας.

 

Japanese cards - Part 3 & Spring decoupage

Συνεχίζοντας την παρουσίαση της συλλογής μου, θα σας παρουσιάσω σήμερα κάρτες με όμορφες γιαπωνέζες γκέϊσσες, αρχίζοντας με την πιο όμορφη που έχω.

I will continue the presentation of my collection with beautiful Japanese geishas, starting with the most beautiful of all I have.

Μερικές παλαιώτερου στυλ - Some of an older style

 και κάποιες πιό σύγχρονες  -  and some more modern

  'Οσο για τα υπέροχα υφάσματα των κιμονό...  

as for the lovely fabrics used for the kimonos 

τα λάτρευα από μικρή, διότι...  

I just loved them since I was very young, because...

...όταν ήμουν 10 ετών, ένας αγαπημένος ξάδελφος, νεαρός ναυτικός, μου έφερε δώρο από κάποιο ταξίδι του, ένα αληθινό γιαπωνέζικο κιμονό...με το οποίο ντύθηκα γκέϊσα τις Αποκριές! 

...when I was 10 years old, a dear cousin, who was a young sailor, brought me, as a present,  a real Japanese kimono ...which I wore during the carnival.

Έχω μόνο μία ασπρόμαυρη φωτογραφία από εκείνα τα χρόνια,

I only have a black and white photo of back then,

 

...όμως, μετά από 31 χρόνια, ντύθηκε με το ίδιο κιμονό η κόρη μου στην Αποκριάτικη γιορτή του σχολείου της, όταν ήταν 9 ετών!

...however, 31 years later, my daughter wore the same kimono when she was 9 years old, at her school carnival ball.

 Τί λέτε;  Δεν είμαστε σχεδόν ίδιες; 

 What do you say?  Don't we look almost the same?

----------------

Και μερικές Ανοιξιάτικες δημιουργίες μου

and some of my Spring decoupage creations

Θέλοντας να εξασκηθώ στο 'ανάποδο' ντεκουπάζ (ή "πίσω από το γυαλί" όπως αλλιώς λέγεται),

 έφτιαξα ένα Aνοιξιάτικο διακοσμητικό τοίχου

as I wanted to practice my skills on 'reverse decoupage' (or "behind the glass", as they also call it),

I made a Spring wall decoration

όμως, δεν ήταν γυαλί, αλλά ένα απλό  πλαστικό καπάκι παλιού ρολογιού 

however, it was not glass, but a simple plastic cover of an old clock.

ανάποδο decoupage με κρακελέ δύο συστατικών (ιβουάρ/χρυσό)

reverse decoupage with two components crackle medium (ivory/gold)

και δύο πουλόσπιτα/κλειδοθήκες με ελαφρύ κρακελέ δύο συστατικών

 and two 'bird house' wall key hangers with crackle medium.

Μακάρι να μπορούσα, να σας έστελνα την μοσχοβολιά του ολάνθιστου γιασεμιού μου
μαζί με τις ευχές μου για ένα καλό Σαββατοκύριακο!

I wish I could send you the perfume of my jasmine along with my best wishes
for a nice weekend! 

Μυρίζει Άνοιξη! Spring is at the door!

Μπορεί ο καιρός να χαλάσει ακόμα μερικές φορές, 
αλλά πλέον είναι προφανές πως η 'Ανοιξη μας κτυπάει την πόρτα! 

Φέτος θα μας λείψει η αμυγδαλιά που ντυνόταν νυφούλα κάθε χρόνο! Δυστυχώς, ήταν επικίνδυνα κοντά στο σπίτι και αναγκαστήκαμε να την κόψουμε λίγο πριν μπουμπουκιάσει.

Στον κήπο, η Βερόνικα ή Ήβη, γέμισε με μώβ τσαμπάκια

Veronica  - Hebe Andersonii

Προχθές ακόμα, είδα την πρώτη ανεμώνη και μου έκανε μεγάλη εντύπωση. 

Σε μία πιό μακρινή όμως βόλτα, διαπίστωσα ότι οι ανεμώνες έχουν ήδη κατακλύσει πολλά σημεία της εξοχής. 'Οπως και οι κατακίτρινες μαργαρίτες πού άρχισαν να χρωματίζουν τους αγρούς,

άσε που το Σενέκιο ή Μαρτιάκος, άνθισε και απλώθηκε στους φράχτες των κήπων. 

Senecio angulatus 

Μέχρι και μερικές τριανταφυλλιές που ξέμειναν ακλάδευτες, άνθισαν, 

όπως αυτή με φόντο την φορτωμένη λεμονιά. 

 Πώς λοιπόν ν'αντισταθείς και να μην αρχίσεις να δημιουργείς με λουλουδάτα μοτίφ, 

πότε ένα ρομαντικό οβάλ πινακάκι,

  découpage με χαρτοπετσέτα, κρακελέ δύο συστατικών και παλαίωση με πατίνες

 πότε μιά ξύλινη καρδούλα
 

    découpage με χαρτοπετσέτα και χρυσή δαχτυλοπατίνα

Ανοιξιάτικη όμως θέλησα να κάνω και την παλιά ξύλινη μολυβοθήκη μου

(δεν χρειάζεται νομίζω να σας πώ, ότι είναι και αυτή φτιαγμένη από τα χεράκια του πατέρα μου, όπως όλα τα παλιά κουτιά που σας έχω παρουσιάσει έως τώρα)

  découpage με χαρτοπετσέτα, κρακελέ δύο συστατικών και παλαίωση με πατίνες

 όπως και ένα ρολόϊ από βάση τούρτας

κρακελέ ενός συστατικού, découpage με χαρτοπετσέτα και παλαίωση με πατίνες
(αφού το φωτογράφισα διαπίστωσα ότι οι αριθμοί ήταν λίγο στραβοί, αλλά πρόλαβα και τους διόρθωσα πριν το χαρίσω)

Σας εύχομαι μιά πολύ καλή εβδομάδα
και ό,τι καλύτερο για τον καθένα σας!