Ανάγλυφα αλλιώς

'Ενα βαζάκι στολισμένο με ανάγλυφα από πηλό

κι ένα κεσεδάκι από γιαούρτι στο οποίο κόλλησα ένα κομμάτι από πλαστική δαντέλλα,
βάφτηκαν στην συνέχεια με μείγμα από χρώμα κιμωλίας, ατλακόλ και άμμο θαλάσσης, ώστε να δημιουργηθεί ένα εφφέ παλαίωσης το οποίο ενισχύθηκε με πατίνες λαδιού.

'Οταν ήρθε η ώρα να φτιάξω κι ένα μπουκάλι, χρησιμοποίησα πηλό μόνο για να φτιάξω  δύο λεπτές μπορντούρες στον λαιμό του μπουκαλιού, ενώ τα σχέδια δημιουργήθηκαν κολλώντας κομματάκια από ένα σπασμένο χριστουγεννιάτικο πλαστικό καμπανάκι. Δυστυχώς, έχασα πολλές φωτογραφίες με την βλάβη του υπολογιστή μου, και δεν το έχω να σας το δείξω.

Στην πίσω πλευρά του μπουκαλιού, έκανα découpage (για να μην ξεχνιόμαστε...)

 
Αυτό το μπουκάλι είχε δοσομετρητή, τον οποίο και έσπασα για να τον αφαιρέσω, 
επομένως δεν είχε στροφές στον λαιμό για να βιδώσει κάποιο καπάκι. 

 Εκεί ήρθε και 'έδεσε' ένα καπάκι από μαλακτικό το οποίο είχα κρατήσει γιατί απλά μου άρεσε. 
Το κόλλησα πάνω σ'έναν φελλό και ταίριαξε απόλυτα!

Κι έτσι  συμπληρώθηκε ένα σετ με την ίδια τεχνοτροπία και στις ίδιες αποχρώσεις, 

ενώ το κάθε κομμάτι έχει εντελώς διαφορετικά ανάγλυφα μοτίφ.

 Καλή Κυριακή και καλή έξοδο από την απομόνωση να έχουμε!
Ελπίζω να μην ξεθαρέψει πολύ ο κόσμος και αμελήσει την τήρηση των μέτρων προστασίας γιατί πολύ φοβάμαι μην έχουμε χειρότερα!
Να είστε όλοι καλά!

Το τέταρτο φθινόπωρο

Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου, από τις 11.20 το πρωϊ, όπως λέει το ημερολόγιο. 

Το Φθινόπωρο έφτασε πιά και επισήμως.

Ο καιρός φρόντισε να μας το δείξει με καταιγίδες, αστραπές, βροντές και κεραυνούς, έως και ανεμοστρόβυλους και με πολλές υλικές ζημιές αλλά, δυστυχώς, και με κάποιες ανθρώπινες απώλειες. 

Δύο ημέρες ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι...ο κήπος ποτίστηκε για τα καλά, 

και όταν  βγήκαμε για μιά μικρή βόλτα στην παραλία, φυσικά την βρήκαμε έρημη και μόνη

 

και το parking γεμάτο νερά.

Εκείνη την ώρα, η θάλασσα ήταν ήρεμη,   

αλλά τα νέα μπουμπουνητά και οι πρώτες σταγόνες μας έκαναν να φύγουμε γρήγορα

 

Την αγαπάμε την παραλία μας, κάποιος άλλος όμως το έγραψε στον πύργο του ναυαγοσώστη! 

Έγινε και ο τρύγος!  Το διαπιστώσαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν είδαμε κίνηση στ'αμπέλια της περιοχής μας, αλλά και σε μία βόλτα μας στα Μεσόγεια, στο πανηγύρι του Σταυρού, στα Σπάτα.

 Αγοράσαμε ένα μπουκάλι μούστο και για πρώτη φορά έφτιαξα σπιτική μουσταλευριά, δεν σκέφθηκα όμως να την φωτογραφίσω.

Ευκαιρία όμως να σας δείξω και τον φθινοπωρινό μου δίσκο.  

Μου τον είχε κάνει δώρο, μαζί με διάφορα υλικά, ο γυιός μου...την Πρωτοχρονιά!  

Κόντεψε να περάσει χρόνος μέχρι να τον φτιάξω.  Η αλήθεια είναι ότι δεν εύρισκα κάποιο μοτίβο της αρεσκείας μου που να ταιριάζει με τα ανάγλυφα φρούτα.

 Αποφάσισα τελικά να χρησιμοποιήσω μία χαρτοπετσέτα με σταφύλια και κρασί.

 

 Και στην συνέχεια με τα ακρυλικά έκανα την ενσωμάτωση. Έγινε λίγο σκούρος, 

 το δε κρακελέ δύο συστατικών δεν μου πέτυχε και πάλι (στις φωτογραφίες δεν φαίνεται κάν!), και δεν φτάνει που δυσκολεύτηκα πολύ να τον φωτογραφίσω, είχα και τον Μάγκα που τελικά κατάφερε και στρογγυλοκάθησε μπροστά του και δεν έλεγε να φύγει...Του άρεσε, φαίνεται, το λινό που έριξα πάνω στην καρέκλα για την φωτογράφιση!  

 

Τέτοια μέρα ξεκίνησα και αυτό το μπλόγκ, πριν από τέσσερα χρόνια!

Και πέρασε ο καιρός και μοιράστηκα μαζί σας χαρές και λύπες, αλλά και τις ταπεινές μου δημιουργίες  χειροτεχνίες, έμαθα πολλά, προσπάθησα να εφαρμόσω,όχι πάντα με επιτυχία,  τεχνικές που θαύμασα σε διάφορα μπλόγκς, αλλά με επιμονή και υπομονή προχωρώ και...γιράσκω αεί διδασκόμενη! 

Οι επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια είναι αυτά που μου δίνουν χαρά και όρεξη να συνεχίσω.  Χαίρομαι που βρήκα φίλες και φίλους μέσα σ'αυτήν την όμορφη γειτονιά και που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αρκετούς και από κοντά. 

Σας ευχαριστώ όλες και όλους και εύχομαι 

αυτή η παρέα μας να μπορέσει να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα! 

Τούρτες και γλυκά, τα έχουμε κόψει... 

...έτσι, γιά κέρασμα θα σας προσφέρω φρέσκα γλυκά σύκα από τον κήπο, 

αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε και την μαρμελάδα που έφτιαξα για τα παιδιά, άν θέλετε!

Δεν νομίζω να προλάβω άλλη ανάρτηση μέχρι το τέλος της εβδομάδας...

έχω να ετοιμάσω και κάτι για τον διαγωνισμό της Αριστέας!!!! 

Αύριο όμως, είναι μιά θλιβερή επέτειος για μένα...

...κλείνουν 26 χρόνια από τότε που έχασα τον μπαμπά μου. Είναι πολλά τα χρόνια, θα μου πείτε, και είχε κλείσει τα 80 όταν έφυγε, αλλά δεν περνάει μέρα χωρίς να τον σκεφθώ, αφού, όπως σας έχω ξαναπεί, μου τον θυμίζουν καθημερινά ένα σωρό αντικείμενα γύρω μου. 'Οπως αυτό το κουτί-μπιζουτιέρα που είχε φτιάξει, και που το 'ανακαίνησα' πρόσφατα.

 Η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα το κουτί που έφτιαξε η φιλενάδα μου, η Marie-Paule και απλώς την αντέγραψα...χαχαχα! 'Εκανα ένα στένσιλ στην μπροστινή πλευρά, το οποίο μετά έτριψα πολύ καλά, πριν το περάσω με κόκκινη πατίνα η οποία του έδωσε την ίδια ακριβώς απόχρωση που έχουν και οι άλλες λουστραρισμένες πλευρές της μπιζουτιέρας.Τέλος, πέρασα ελαφρά το ανάγλυφο με χρυσή δαχτυλοπατίνα.

Διάλεξα ένα φθινοπωρινό 'γαλλικό' ριζόχαρτο για το καπάκι, καί πέρασα κρακελέ δύο συστατικών με χρυσή πορπορίνα (άσχετα αν και εδώ δεν φαίνεται τόσο καλά!) και χρυσή πατίνα στα τελειώματα. 

 Ελπίζω ότι από εκεί ψηλά, ο μπαμπάς θα εγκρίνει την αλλαγή που τόλμησα να κάνω στην μπιζουτιέρα που μου είχε φτιάξει πριν από 50 χρόνια! 

 Και πιστεύω πως τώρα που τον συνάντησε η μαμά στους ουρανούς, 

θα του έδωσε τα φιλιά και την αγάπη μου.

  Δεν θα είναι ο δίσκος, αφού ήταν δώρο του γυιού μου, δεν θα είναι η μπιζουτιέρα, αφού είναι οικογενειακό κειμήλιο, αλλά ένα δωράκι, φτιαγμένο από τα χεράκια μου, θα κληρωθεί ανάμεσα σ'αυτούς που θα μου αφήσουν τις ευχές τους μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Με τις ευχαριστίες μου, τα φιλιά μου και την αγάπη μου...

...καλό φθινόπωρο να έχουμε! 

Και πράσινα, και άλλα!

Κάποια ιδιαίτερα πράσινα μπουκάλια, όπως και άλλα αντικείμενα, 

περίμεναν χρόνια να τους δοθεί μιά ευκαιρία να στολιστούν κι αυτά κάπου μέσα στο σπίτι.  
Δύο απ'αυτά σας έχω ήδη δείξει. Είναι εκείνα που έγιναν λάμπες για το υπνοδωμάτιό μου.

Ένα άλλο όμως, πραγματικά ξεχωριστό, τόσο λόγω σχήματος, όσο και λόγω των ανάγλυφων σταφυλιών που έχει επάνω του,  με προβλημάτιζε πολύ καιρό. 

Δεν μπορώ καθόλου να θυμηθώ πως απέκτησα αυτό το μπουκάλι!!! Προφανώς είναι από κρασί. 
Τί κρασί όμως; Εάν κατά τύχη γνωρίζει κάποιος, θα χαιρόμουν πολύ να μου το έλεγε.  

Μέχρι που έγινε το ατύχημα (τότε που έπεσε το κρεμαστό ντουλάπι στο 'ατελιέ' μου) και ανάμεσα στα τόσα που έσπασαν,  τσάκισε και ο λαιμός αυτού του μπουκαλιού. 

Στεναχωρέθηκα τότε, αλλά δεν το πέταξα!!! Αντίθετα, το έβαλα στον γύψο...μάλλον στον στόκο...του περιποιήθηκα δηλαδή το 'τραύμα' του.  Δεν ήταν όμως χέρι ή πόδι... και ο "γύψος" δεν θα έβγαινε ποτέ...έτσι, τελικά, μετά από πολύ καιρό, αποφάσισα πως μόνο το ντεκουπάζ θα μπορούσε να καμουφλάρει το τραύμα. 

Και αφού το αστάρωσα, το έβαψα και το 'ντεκουπάρισα' με μοτίφ από μιά όμορφη χαρτοπετσέτα,

πέρασα τα ανάγλυφα σταφύλια με πατίνες για να τονιστούν και να ξεχωρίσουν. 

Το μπουκάλι δεν είναι πλέον χρηστικό, αφού δεν μπορεί να κλείσει με κάποιο πώμα, αλλά σαν διακοσμητικό θα έχει περίοπτη θέση πάνω στο 'μπαράκι' μας.

Σειρά είχε ένα δεύτερο ιδιαίτερο μπουκάλι. Αυτό πάλι, θυμάμαι πολύ καλά από πού το έφερα. Ήμουν σ'ένα συνέδριο στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα και εκεί δοκίμασα, και στην συνέχεια αγόρασα, ένα ωραίο λικέρ από βότανα που είναι η σπεσιαλιτέ του νησιού.  Μπορείτε να διαβάσετε εδώ για το περίφημο λικέρ Tunel.    Δυστυχώς, και αυτό το μπουκάλι είχε τσακίσει λίγο στο στόμιο, αλλά αυτή την φορά έφταιγα εγώ γιατί αφαίρεσα λίγο άγαρμπα τον πρεσσαριστό δοσομετρητή που είχε πάνω του.  Αποφάσισα λοιπόν να το ντεκουπάρω και αυτό αφού πρώτο στοκάρισα το στόμιό του - τώρα πιά δεν φαίνεται καθόλου το σπάσιμο!

Και όπως πιά με έχετε μάθει, δεν αρκέστηκα σ'αυτά, αλλά έπιασα και όποια άλλα ανάγλυφα είχα πρόχειρα, όπως...

 ένα γυάλινο ρεσώ από αντικουνουπικό κερί  

 

το οποίο πέρασα με αστάρι, ακρυλικό και μετά με μπλέ και χρυσή πατίνα,

και ακόμα ένα μπουκαλάκι από after shave στο οποίο δοκίμασα για πρώτη φορά να κάνω ανάποδο ντεκουπάζ ώστε να φαίνεται από μπροστά.

 

 'Οταν το μάθω καλά, θα αποφασίσω να το κάνω σε μεγαλύτερη επιφάνεια.

 Εδώ και τα δύο μαζί.

'Οπως και ένα πλαστικό μπώλ ζαχαροπλαστείου, που κάποτε μας είχε προσφερθεί γεμάτο προφιτερόλ. 

 'Εγινε κι αυτό μιά όμορφη φρουτιέρα με decoupage και πατίνες.

 

Πράγματα που κάποιοι τα πετούν χωρίς δεύτερη σκέψη, μπορούν κάλλιστα να γίνουν διακοσμητικά ή και χρηστικά αντικείμενα μέσα σε κάθε σπίτι.

Σήμερα, λόγω βροχής και ανέμων, δεν πήγαμε για μπάνιο.  

Λείψαμε όμως στους γλάρους, ως φαίνεται, και ήρθαν αυτοί έξω από το σπίτι μας!!!

Τί, δεν με πιστεύετε??? 

Ιδού η απόδειξις!!!

 Έως και ο Μάγκας μου ξαφνιάστηκε και βγήκε να δεί τί συμβαίνει...

  ίσα-ίσα πρόλαβα να τους φωτογραφίσω!!!

 Να έχετε όλοι μιά καλή εβδομάδα!