Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μυρωδικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μυρωδικά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Συγκομιδή βοτάνων, δώρων και φωτογραφιών

Πάνε τώρα δέκα ημέρες που μάζεψα από τον κήπο την ματζουράνα, το λεμονόχορτο και άλλα βότανα, και όπως κάθε χρόνο, τα έπλυνα και τα κρέμασα σε ματσάκια μέσα στην αποθηκούλα για να ξεραθούν. Πρέπει τώρα να τα μαδήσω και να τα βάλω σε βάζα ώστε να έχουμε να πίνουμε τα κρύα βράδυα του χειμώνα.   Όχι πως δεν πίνουμε και τώρα με μπόλικα όμως παγάκια !!!!!
Ευκαιρία βρήκα λοιπόν να σας δείξω ένα από τα πρώτα-πρώτα έργα μου στο decoupage. Το παλιό φαρμακείο από το πατρικό μου σπίτι, που τώρα περιέχει μικροπράγματα μέσα στην αποθηκούλα,  ήταν πράγματι ένα από τα πρώτα ξύλινα αντικείμενα πάνω στα οποία δοκίμασα την τεχνική της χαρτοπετσέτας. ΄Οπως βλέπετε, εκείνον τον καιρό, ούτε για σκιάσεις γνώριζα, ούτε για σκίσιμο με το χέρι, κι έτσι έκανα ότι δοκιμές μπορούσα τουλάχιστον στο κόλλημα των μοτίβων.
Δεν θα έκανα όμως ανάρτηση μόνο γι'αυτό ! Εμ,πώς ? Έφτιαξα κι εγώ το σχετικό κατιτίς μου... 
 
Πάλι είχα ένα προβληματάκι με το κρακελέ, από την άποξη ότι ενώ μου βγήκε καλό, στην συνέχεια κάπως το κάλυψα με τα ακρυλικά και σχεδόν δεν φαίνεται πιά! Εκανα τις γλαστρούλες και τις πασχαλίτσες ανάγλυφες με αφροστόκο και είναι έτοιμο να στολίσει την κουζίνα μου.
Σας έχω ξαναπεί πόσο αγαπώ τις λεβάντες ? 'Ολα τα είδη λεβάντας και ειδικά αυτά που μου θυμίζουν την αγαπημένη μου Προβηγκία. 
Στον κήπο έχω δυό-τρία διαφορετικά είδη αλλά σκοπός μου δεν είναι να σας τα δείξω... άντε, για να μην παραπονιέστε, θα σας δείξω μιά γωνιά...
Ο Λόγος για τον οποίο σας μίλησα για τις λεβάντες είναι γιατί έλαβα ένα δώρο.  Την περασμένη εβδομάδα, είχα την χαρά να γνωρίσω μιά ακόμα "γειτονοπούλα", την Δήμητρα από Λαγονήσι, έτσι υπογράφει έως τώρα στα σχόλιά της. Σήμερα, και την ώρα που ετοίμαζα αυτήν την ανάρτηση, μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι απεφάσισε και φτιάχνει κι εκείνη το blog της.  Φαντάζομαι ότι σύντομα θα μπει στην παρέα μας επισήμως πιά. 
Η Δήμητρα λοιπόν, ήρθε στο σπίτι μου και μου έφερε ένα ωραίο κεραμίδι με το αγαπημένο μου Προβηγκιανό μοτίφ.
 
 αλλά και ένα βότσαλο με ένα πανέμορφο γατάκι, που τα δικά μου γατάκια έτρεξαν να περιεργαστούν μόλις το ακούμπησα κάτω για να το φωτογραφίσω.
 
Δήμητρα, σ'ευχαριστώ πολύ για τα δώρα σου και χάρηκα που σε γνώρισα κι από κοντά !!!!
Πάρτε μια ιδέα από τα γατάκια μου και υπόσχομαι να επανέλθω με γατοανάρτηση...!   

Πριν τελειώσω, θα ήθελα να σας δείξω και μερικά ηλιοβασίλεματα από τα αμέτρητα που έχω φωτογραφίσει στην ζωή μου.....απλώς αυτά είχα πιό πρόχειρα λόγω του ότι είναι και τα πιό πρόσφατα.   
   
 
 Την ώρα που ανάβουν τα φώτα.
Ηλιοβασίλεμα στην Ανάβυσσο.
  
 Το ίδιο ακριβώς τοπίο, ένα χειμωνιάτικο δειλινό. 
 
 Λιμανάκι Π.Φωκαίας.
Ηλιοβασίλεμα στον δρόμο (Βάρκιζα).  

Ρένα μου, χάρισμά σου τα ηλιοβασίλεματα !!! 
Μπορείς να αναρτήσεις όποια θέλεις ! 
Αυτά για την ώρα.... Θα επανέλθω σύντομα !!!!

 




Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Το δικό μου φωτιστικό

Η καλή μας Ρένα Χριστοδούλου  http://diaheiros.blogspot.com, μας ζήτησε να δημιουργήσουμε κάτι με φαντασία χρησιμοποιώντας τις συρμάτινες κρεμάστρες του καθαριστηρίου.   Μέρες τώρα έσπαζα το κεφάλι μου να σκεφθώ τί κατασκευή να κάνω με τις κρεμάστρες, αλλά δεν μου ερχόταν καμία  ιδέα.  Τις είχα ενώσει, και μάλιστα με ασημένια ταινία, και τις είχα αφήσει να περιμένουν....

Ασχολήθηκα με πολλά άλλα στην διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Εκτός από μερικά Χριστουγεννιάτικα που άρχισα να ετοιμάζω,  βάλθηκα να σουρώσω και τα κουκούτσια από τα κορόμηλα που είχα βάλει στο τσίπουρο εδώ και καιρό ώστε να φτιάξω το αντίστοιχο λικεράκι. 


΄Οταν τράβηξα την φωτογραφία δεν  το πρόσεξα, αργότερα όμως, όταν την ανέβασα στον υπολογιστή, φάνηκε και η κρεμάστρα που τις τελευταίες ημέρες κρεμόταν συνέχεια από ένα ντουλάπι της κουζίνας, μπάς και μου έρθει κάποια έμπνευση.  








Στο μεταξύ, έβλεπα και τις συμμετοχές των άλλων στο παιχνίδι της Ρένας (πανέμορφα στεφανάκια, δενδράκια, ημερολόγια νκλπ...) και  αναρωτιόμουν μήπως και δεν είχα καταλάβει ...μήπως δεν ήταν απαραίτητο, ντέ και καλά, να χρησιμοποιήσω τρεις κρεμάστρες. 

΄Ετσι άρχισα να σκέφτομαι τί θα μπορούσα να κάνω με μία μόνο κρεμάστρα. Την πήρα στα χέρια μου και την λύγισα....δημιουργήθηκε αυτό το διπλό τρίγωνο.... 
σε τί θα μπορούσε να χρησιμεύσει αυτό ?   


Και νά ...δίπλα είχα ένα βιβλίο με συνταγές ....και σκέφτηκα τι καλά θα ήταν να μπορούσα να το κρατήσω ανοιχτό την ώρα που μαγειρεύω κάτι καινούργιο, χωρίς να το ανοιγοκλείνω συνεχώς. 
Και ιδού,
Πήρα τότε μιά άλλη κρεμάστρα, που είχε λευκή επικάλυψη (να μην είναι η σκέτη, η αλουμινένια), επανέλαβα το λύγισμα ....


και με αυτόν τον τρόπο απέκτησα ένα «αναλόγιο» για την κουζίνα μου !!!




Βέβαια, δεν ήταν αυτό κάτι με το οποίο θα μπορούσα να λάβω μέρος στο παιχνίδι. Εξακολουθούσα να μην έχω έμπνευση και έλεγα στον εαυτό μου ότι ..."στην ανάγκη θα αθετήσω τον λόγο μου και δεν θα συμμετάσχω στον διαγωνισμό της Ρένας, δεν χάλασε κι ο κόσμος".

Μάζεψα από τον κήπο, όπως κάθε χρόνο,  δυόσμο, μέντα, ματζουράνα, για να τα αποξηράνω. Αφού τα έπλυνα και τα έκανα ματσάκια, έπρεπε κάπου να τα κρεμάσω για να στραγγίξουν και να ξεραθούν.   Μά, τόσες κρεμάστρες «κυκλοφορούν» γύρω μου, κι εγώ αναρωτιέμαι που θα τα κρεμάσω ???    Ορίστε, δεν είναι μιά πολύ ωραία λύση αυτή ?????   
Οταν έφτασε η ώρα της αγαπημένης μου Λουϊζας, γέμισε ο νεροχύτης από κλαδάκια, τα έπλυνα, γέμισα νερά τον τόπο, τα έδεσα κι αυτά σε ματσάκια, αλλά πλέον είχα έτοιμη την λύση... πήγα να φέρω ... κρεμάστρες. 

Τότε σκέφτηκα ...γιατί δεν χρησιμοποιώ την έτοιμη «κατασκευή», αφού ακόμα δεν έχω καταλήξει τί θα την κάνω ?  Και έδεσα τα ματσάκια πάνω της.   

Βάρυνε η καημένη, έτσι που ήταν βρεγμένα.  Εδεσα ένα σκοινάκι μέσα στην αποθηκούλα μου και κρέμασα την κατασκευή. ΄Ολο τον χειμώνα, κάθε βράδυ, θα πίνουμε Λουίζα !

Σας κρατάω σε αγωνία, έ...????   

Στο τέλος , αφού σκέφτηκα ότι η Ρένα θα επιστρέψει από την Πράγα και θα πρέπει να βιαστώ να στείλω κάτι, πήρα άλλες τρεις κρεμάστρες και τις ένωσα, για να τις έχω έτοιμες....για όταν θα μου ερχόταν η έμπνευση...

Στο μεταξύ το λικεράκι έσταζε σταγόνα, σταγόνα, πολύ αργά... Δεν βάζω ένα καινούργιο φίλτρο, λέω, και ανοίγω το συρτάρι. Κι εκεί, κάτω από τα φίλτρα, βλέπω ένα πακετάκι με χάρτινα πετσετάκια, απ’ αυτά που στρώνουν κάτω από τις τούρτες....
Τα παιδιά μεγάλωσαν,   τα γλυκά τα κόψαμε,  τούρτες θα φτιάχνω ???  Τι τα θέλω αυτά ??? 

Και τότε μου ήρθε η ιδέα !!!!  Μου είχε περάσει η σκέψη να κάνω κάτι με δαντέλλες αλλά, αφού δεν είχα πρόχειρες αληθινές δαντέλλες, γιατί να μην δοκιμάσω κάτι με αυτά ???

Παίρνω αμέσως τις ενωμένες κρεμάστρες και αρχίζω την... χαρτοκοπτική, χαρτοσυρραπτική, χαρτοκολλητική !!!
Δεν είναι άσχημο.... βέβαια είναι κάτι που δεν πρόκειται να κρατήσει για πολύ... αλλά για μιά συμμετοχή στο παιχνίδι της Ρένας νομίζω ότι είναι ό,τι πρέπει.... 


Σκέτο όμως δεν μου πολυ-άρεσε. Πήρα λοιπόν το μπρονζέ σπρέϋ, βγήκα έξω  και το ψέκασα κανονικά. Ετσι καλύφτηκαν και τα συρραπτικά.
 
Τύλιξα τα χερούλια με ένα χρυσαφί διχτάκι και ιδού το κατασκεύασμά μου.... 
δεν άξιζε βέβαια να του βάλω καλώδιο και ντουϊ (μην πάρουμε και καμία φωτιά) και έτσι το τοποθέτησα πάνω σ’ ένα φωτιστικό αντίκα. 



  


















 


Πώς σας φαίνεται  ???  

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες τις μπλογκοφίλες μου !!!  


Καλό βράδυ !!!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...