Διπλή γιορτή ξημερώνει, και δεν θα μπορούσα να μην σας δώσω της ευχές μου και μέσα από το μπλογκοσπιτάκι μου!
Θα είμαι σύντομη, γιατί από προχθές, άρχισα να βλέπω μυγάκια από το αριστερό μου μάτι και δεν θέλω να το κουράζω μπροστά στην οθόνη. Δεν πήγα στον οφθαλμίατρο, μέρες που είναι, γιατί ξέρω πως δεν υπάρχει θεραπεία (το είχα ξαναπάθει πριν τρία χρόνια από το δεξί μάτι και σιγά-σιγά το συνήθισα...) δεν θα παραλείψω όμως να τον επισκεφθώ την ερχόμενη εβδομάδα.
Ανακυκλώνοντας, όπως το συνηθίζω, ένα ξύλο που είχε ξεβράσει η θάλασσα (πριν από χρόνια...)
δημιούργησα ένα έργο για να συμμετάσχω σ'έναν διαγωνισμό του FB. Το θέμα ήταν: Πεταλούδες και Λουλούδια. Εγώ όμως του πρόσθεσα κι ένα πουλάκι! Πειράζει;
Πριν ακόμα φτιάξω το Πρωτομαγιάτικο στεφάνι, το κρέμασα αντ'αυτού στον τοίχο για να σας το παρουσιάσω.
Καλή Πρωτομαγιά!
Πασχαλινά αυγά, δεν έφτιαξα πολλά,
αλλά και αυτά τα λίγα ήταν πάντα μέσα στα πλαίσια της ανακύκλωσης. Το μεν μεσαίο είναι ξύλινο πλακέ κομμένο από ένα καφασάκι της λαϊκής, τα δε υπόλοιπα προέρχονται από ένα παιδικό παιχνίδι του γιού μου!!!
Τα 'έντυσα' με πηλό και γιά βάσεις, χρησιμοποίησα διάφορα ψιλολόγια που είχα, όπως καπάκι από πλαστικό μπουκάλι, παλιά πομολάκια από ντουλάπια κουζίνας, κλπ...
'Οσο για τα αληθινά αυγά, τα οποία προέρχονται από τις κοτούλες του κήπου, τα μισά βάφτηκαν κόκκινα με αποτύπωμα από φυλλαράκια λουλουδιών, και τα άλλα μισά με ντεκουπάζ χρησιμοποιώντας, αντί για κόλλα, όχι ασπράδι αυγού, αλλά ένα ελαφρύ ζελέ που έφτιαξα βράζοντας σε λίγο νεράκι μιά κουταλιά κοπανισμένο λιναρόσπορο (μου το ανέφερε μιά φίλη και είπα να το δοκιμάσω).
Τα δε σμυρναίικα κουλουράκια τα έφτιαξα με στέβια, αφού την ζάχαρη την έχουμε καταργήσει από την διατροφή μας εδώ και δύο χρόνια.
Τα vintage κόκκινα υφασμάτινα αυγά των παιδιών μου, τα διατηρώ και τα στολίζω κάθε Πάσχα. Τα συγκεκριμένα αυγά, εμφανίζονται κάθε χρόνο σε διάφορες ομάδες του FB από άτομα που τα παρουσιάζουν σαν δικά τους, και μάλιστα ευχαριστούν κι όλας για τα σχόλια που δέχονται!
(δεν έχει νόημα να το σχολιάσουμε παραπάνω...χα χα χα!)
Σας τα έχω δείξει πριν από χρόνια και μάλιστα εκτός από αυτά τα τρία, είναι και ένα που επειδή ήταν ξεθωριασμένο του είχα κάνει ντεκουπάζ έναν όμορφο κόκορα.
Ε, αφού τα δείχνουν οι άλλοι, να μην σας τα ξαναδείξω κι εγώ;
Και με αυτά, να σας ευχηθώ
Καλή Ανάσταση και καλή Λαμπρή!!!
Να περάσετε όμορφα, όσο γίνεται, με τους αγαπημένους σας και βέβαια μέσα στα πλαίσια
των κανόνων προστασίας από την πανδημία του covid19!
Με αυτή την ανάρτησή μου, συμμετέχω στις Ιστορίες της 'Ανοιξης
του blog το Κείμενο της Μαρίας Νικολάου.
