Για μια κιθαρίτσα - The small guitar

Για μια κιθαρίτσα
ξαγρυπνάνε τα κορίτσια
για να ακούσουν της αγάπης τη φωνή
Που έχει γλύκα τόση
κι έχει κιόλας ξημερώσει
και λαλήσανε κι οι πρώτοι πετεινοί

'Ενα πράγμα για το οποίο λυπάμαι, είναι που δεν έμαθα ποτέ μουσική. Ούτε τις νότες, ούτε κάποιο όργανο. Θυμάμαι πάντα με μελαγχολία την πρώτη Γυμνασίου, όταν είχαμε μια καθηγήτρια που 'προσπαθούσε' να μας μάθει το πεντάγραμμο. Η καημενούλα είχε κάποια ψυχολογικά προβλήματα με αρκετά φανερά συμπτώματα και έτσι την ώρα του μαθήματος, τα παιδιά δεν της έδιναν καμμία σημασία, χασκογελούσαν, έκαναν φασαρία και μάθημα δεν γινόταν... Αυτό δε, που με στεναχωρούσε περισσότερο ήταν ότι για ένα διάστημα καθόμουν στο ίδιο θρανίο με τον γιό της καθηγήτριας, ο οποίος υπέφερε από την όλη κατάσταση, ήταν συνέχεια σκυμμένος πάνω από το τετράδιό του γιατί ντρεπόταν και δεν άντεχε να βλέπει την μητέρα του να μην μπορεί να επιβληθεί στους μαθητές, κι εγώ ντρεπόμουν για λογαρισμό των συμμαθητών μου και αισθανόμουν πολύ άσχημα που δεν έβρισκα λόγια να τον παρηγορήσω.  Δεν κράτησε πολύ όμως αυτή η κατάσταση...μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων η καθηγήτρια με τον γιό της δεν επέστρεψαν στο σχολείο και το μάθημα μουσικής δεν συνεχίστηκε.

Δυστυχώς, ούτε τα παιδιά μου έμαθαν μουσική!

Something for which I feel sorry, is that I never learned music and how to play an instrument.  I remember, always with melancholy, when I was on first grade in High school, we had a lady teacher who 'tried' to teach us solfege.  She had some psychological problems which were very obvious to the pupils who did not pay any attention to her.   I was very embarrassed as I happened to sit next to the teacher's son who felt so miserable because of the bad behaviour of the pupils against his mother, and he was obviously suffering from the situation,  he was always bent over his exercise book. As for me, I was ashamed on behalf of  my schoolmates and felt very bad not knowing how to comfort the poor boy.  After the Christmas holidays, the teacher and her son did not return to school, and we never again had any music lessons!  
Unfortunately, my children did not learn music either! 

'Ετσι, όταν πριν δύο εβδομάδες, βρέθηκε στα χέρια μου μια παλιά παιδική κιθάρα, 

 το μόνο που σκέφθηκα ήταν να της κάνω decoupage!!! Αλλά σε ποιόν να την έδινα? 
Και τότε θυμήθηκα το μπαζάρ της Κοζάνης, το οποίο, όπως μας ενημέρωσε η Αννιώ μας,  θα γίνει για τον Σύλλογο Γονέων-Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό του Νομού Κοζάνης!  

Two weeks ago, I was given a small guitar and the only thing I could think of was to decoupage it. 
 

To whom could I offer it, though?  
And then I remembered the Kozani charity bazaar for Autistic Children! 

(Kozani is a city of Northern Greece and the bazaar is organized by our group of Greek Women Bloggers)

Πώς όμως θα έστελνα μιά κιθάρα χωρίς χορδές? Αφού λοιπόν κι εγώ έκανα μερικά ξενύχτια φτιάχνοντας την κιθαρίτσα,  άρχισα μετά να ψάχνω στο ιντερνετ και έμαθα πως λέγονται τα διάφορα μέρη της κιθάρας, πως τοποθετούνται οι χορδές, πως δένονται στην 'γέφυρα' περνώντας πάνω απο τον 'καβαλάρη' και μετά στα 'κλειδιά' , πώς κουρντίζεται μια κιθάρα...και την έφτιαξα!!!   Και παίζει, άσχετα αν εγώ δεν ξέρω νότες. Κι αν κάποιος ενδιαφερθεί να την αγοράσει, ας με συγχωρέσει που δεν τις έβαλα αληθινές χορδές, αλλά από χοντρή πετονιά (θα μπορούσε να τις αλλάξει μόνος του ή να την κρατήσει για διακόσμηση σ'ένα παιδικό δωμάτιο).

But the guitar had no strings!  So, I first finished 'revamping' it, then I started to search on the internet and I learned how to fit the strings, how to tie them to the 'bridge' over the 'saddle', then to the 'turning keys', which I did, and it can now be played, not by me, though!!!
I hope someone will be interested to buy it at the bazaar and that he will forgive me for not having fixed any quality strings but only from heavy fishline (he could either change them, or keep the small guitar as a decoration  in a child's room).

Λίγα ακόμα πραγματάκια μπόρεσα να ετοιμάσω, αλλά με πολλή αγάπη, 
που θα ταξιδέψουν μεθαύριο για την Κοζάνη.

 A few other things which I was able to prepare for the Kozani bazaar. 

Μία κορνίζα με decoupage χαρτοπετσέτας, κρακελέ One step και πατίνες

A photo frame with napkin decoupage, crackling medium and patina.

Ένα καδράκι/σημειωματάριο με κρακελέ ενός συστατικού, decoupage χαρτοπετσέτας και πατίνες

 A wall memo pad with crackling medium, napkin decoupage and patinas

Μία κρεμάστρα με chalk paint, παλαίωση decoupage και πατίνες

A wall hanger with chalk paint, napkin decoupage and patina.

Με της 'αγάπης την φωνή', σου εύχομαι καλή επιτυχία, Αννιώ μου, και σου εκφράζω κι εγώ ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον κόπο σου στη όλη διοργάνωση του μπαζάρ!!! 

My dear Annio, I wish you a very successful bazaar, with my thanks for your personal involvement in the organization of the event!!!

Πεταλούδες και λουλούδια

Πριν από λίγο καιρό, φιλοξενήσαμε μια παλιά συμφοιτήτρια του γυιού μου που είχε έρθει από την Βόρεια Ελλάδα στην Αθήνα για να πάρει το Μεταπτυχιακό της.  Πάνω στην κουβέντα, αναφέρθηκα στο decoupage κι όταν της είπα ότι θα ετοίμαζα κάποια πράγματα για το μπαζάρ της Φλόγας, έδειξε αμέσως ενδιαφέρον. 'Εχω κάνει κι εγώ κάποιες προσπάθειες, μου είπε, άν νομίζετε ότι αξίζουν και ταιριάζουν με το θέμα, θα ήθελα να τα προσφέρω κι εγώ' . 

Μόλις επέστρεψε στο σπίτι της, μου έστειλε δύο καδράκια με την παράκληση να τα 'προσαρμόσω' και να τα προωθήσω. Είχε περάσει και στα δύο κρακελέ ενός συστατικού πάνω σε μεταλιζέ μπρονζέ ακρυλικό. 

Στο πρώτο καδράκι, είχε κάνει μιά φιλότιμη προσπάθεια με όμορφα αερόστατα, αλλά ήταν προφανής η απειρία της στο θέμα της ενσωμάτωσης. 

Μιάς και ήταν και 'εκτός θέματος' του μπαζάρ, αλλά μου είχε δώσει το ελεύθερο, απεφάσισα να το αλλάξω εντελώς για να μην πάει χαμένο το κρακελέ. 

Κι έτσι, έκανα μία απλή σύνθεση με τουλίπες (ελπίζω να με συγχωρέσει η Έφη που ξεκόλλησα τα αερόστατα).

Στο δεύτερο, το οποίο ήταν σαφώς πολύ καλύτερο στην ενσωμάτωση, είχε κάνει ντεκουπάζ με ρόδια...

στα οποία εγώ απλά πρόσθεσα τρείς πεταλούδες

Πέρασα και τα δύο καδράκια με λίγη πατίνα και βερνίκι και είναι έτοιμα να ταξιδέψουν στην Ναύπακτο.

Στο διάστημα αυτό, η νεαρή φίλη μας ταξίδεψε κι εκείνη στην μακρινή Αυστραλία...αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον! 

Καλή τύχη να έχεις, κοριτσάκι, καλή πρόοδο στο ντεκουπάζ και ευχαριστούμε πολύ για την προσφορά σου!

Μαζί με τα καδράκια, θα  φύγει κι αυτή η νεανική λουλουδάτη θήκη γυαλιών

αλλά κι ένας παιδικός κουμπαράς με πεταλούδες και λουλούδια

Ανακύκλωση δύο μικρών δοχείων από γιαούρτι, με γυψόγαζα και ντεκουπάζ

Είχε μείνει ατελείωτος και δεν τον είχα στείλει στο μπαζάρ της Πάτρας... και νά που δεν πήγε χαμένος!

Προχθές το κούριερ μου έφερε ένα δέμα από την Θεσσαλονίκη. Είχε έρθει η σειρά μου για το δεύτερο μέρος του Ημερολόγιου Αισιοδοξίας, που ξεκίνησε από την Κατερίνα Βερίγκα.

Ήρθε όμως με καλή παρέα!!!  

Μέσα στο δέμα υπήρχαν άλλα δύο πακετάκια από την καλή μου φίλη Ολυμπία, η οποία μου παρέδωσε την σκυτάλη για το Ημερολόγιο.

Εκτός από τις όμορφες χαρτοπετσέτες που μου έστειλε, 

και παρ'όλο που έχει ακόμα νάρθηκα στο χέρι της που την πονάει, η Ολυμπία έπλεξε για μένα ένα γλυκό, χουχουλιάρικο κασκώλ!

Ολυμπία μου, σ'ευχαριστώ πραγματικά πάρα πολύ για τα υπέροχα δώρα σου! 

Νά'σαι πάντα καλά και γρήγορα περαστικά για το χέρι σου!

Και κάτι που σας είχα υποσχεθεί

σχετικά με το 'μυστηριώδες' φυτό που θέριεψε στον κήπο μου.

 Έψαξα στο internet και το βρήκα!

 Remember the mysterious plant I showed you some time ago? I searched the internet and found it.

(Έχιον μπλε - Δόξα της Μαδέρας)

Echium candicans - Pride of Madeira

Είναι πολυετής θάμνος  που φέρει ασημί φύλλα με έντονα νεύρα. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι καλοκαίρι με εντυπωσιακές όρθιες κυλινδρικές ταξιανθίες μωβ - μπλέ χρώματος. Φτάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό σε παραθαλάσσιες περιοχές.

Το ΄Εχιο μου λοιπόν, άνθισε !!!

και άρχισε να προσελκύει μέλισσες και πεταλούδες στον κήπο! Δεν είναι θεαματικό;

 

Echium candicans (syn. Echium fastuosum J.Jacq.), commonly known as Pride of Madeira, is a species of flowering plant in the family Boraginaceae, native to the island of Madeira. It is a large herbaceous Perennial subshrub, growing to 1.5–2.5 m (4 ft 11 in–8 ft 2 in). In the first year after germination the plant produces a broad rosette of leaves. In the second and subsequent years more or less woody flowering stalks are produced clothed in rough leaves. The flower head is large and covered with blue flowers having red stamens. It is much visited by bees and butterflies for its nectar.
source: Wikipedia
photos: Marie-Anne

 My Glory of Madeira is now in full bloom and it attracts bees and butterflies into my garden. Isn't it spectacular?

...και έχω κι έναν λόγο παραπάνω να χαίρομαι, αφού τράβηξα τις δύο τελευταίες φωτογραφίες με την παλιά μου μικρή μηχανή Olympus, που την είχα για πέταμα! Ο γυιός μου κατάφερε να την ξεμπλοκάρει! Νά'σαι καλά, γυιέ μου!

...and I have another good reason to be pleased...my son managed to fix my old small Olympus Camedia C-350...and I took the two last photos with it! Thank you, son! 

Παλιό ρολόϊ ? Το αλλάζουμε!!! Tutorial

Μέσα στην πληθώρα των ρολογιών που με τόση προθυμία και αγάπη φτιάχνουν και στέλνουν οι φίλες (και φίλοι) bloggers  για την έκθεση που διοργανώνουν οι Χρυσομέλισσες και η Δράση Ελληνίδων Bloggers για τα παιδάκια του Χριστοδούλειου Ιδρύματος, ίσως να μου έχει διαφύγει, αλλά νομίζω πως δεν έχω δεί κάποιο Χριστουγεννιάτικο ρολόϊ (ζητώ συγγνώμην εάν κάνω λάθος). Πιστεύω ότι ρολόγια με χριστουγεννιάτικο θέμα θα γίνουν ανάρπαστα στην έκθεση, εν όψει των εορτών.  Εγώ κάθε χρόνο, από τις αρχές Δεκεμβρίου, κρεμάω το χριστουγεννιάτικο ρολόϊ μου πάνω από το τζάκι και μένει εκεί μέχρι να ξεστολίσω το σπίτι.  Έτσι λοιπόν έφτιαξα ένα ακόμα ρολόϊ, για την ακρίβεια, μεταμόρφωσα ένα παλιό, το τρίτο απ'αυτά που βρήκα στο σπίτι της πεθεράς μου.

Οι καλές μας Χρυσομέλισσες μου είχαν τότε ζητήσει εάν θα μπορούσα να τους δείξω βήμα-βήμα πώς τα έφτιαξα κι έτσι με εικόνες και λίγα λόγια σας παρουσιάζω την μεταμόρφωση που η καθεμιά σας θα μπορούσε εύκολα να εφαρμόσει ώστε να πληθύνουν ακόμα περισσότερο τα ρολόγια που προσφέρονται για την έκθεση.   

Παίρνουμε λοιπόν το παλιό μας ρολόϊ, κάποιο διαφημιστικό από τα τόσα που προσφέρουν οι εταιρείες ή τα διάφορα προϊόντα του σούπερ-μάρκετ, ή απλά ένα φθηνό πλαστικό ρολόϊ που υπάρχει στο σπίτι.  Αφού το αποσυναρμολογίσουμε, περνάμε με αστάρι ή primer τόσο το καντράν όσο και το πλαίσιο του ρολογιού.   Όταν στεγνώσουν, τρίβουμε με γυαλόχαρτο και περνάμε ένα χέρι ακρυλικό χρώμα.   

 

 Πολύ συχνά ξεκινάω να φτιάχνω κάτι και στην πορεία αλλάζω γνώμη. 'Ετσι και τώρα, ενώ είχα διαλέξει ένα ωραίο βεραμάν χρώμα - για να 'φρεσκάρω' το αρχικό χρώμα του πλαισίου και συνέχισα και στο καντράν- διαπίστωσα ότι δεν θα ταίριαζε καθόλου με τα χριστουγεννιάτικα μοτίβα.

Κι έτσι ξαναπέρασα το καντράν με υπόλευκο ακρυλικό.  Αφού στέγνωσαν άρχισα να κολλάω μικρά μοτίφ κομμένα από χαρτοπετσέτα στις θέσεις των αριθμών και ένα στολισμένο δέντρο στο κέντρο. 

 Θα παρατηρήσετε ότι ξεχωρίζουν άσχημα πάνω στο φόντο.  'Ετσι λοιπόν, πήρα με το πινέλο μου το ίδιο υπόλευκο χρώμα και έβαψα γύρω-γύρω προσεχτικά για να ενσωματωθούν τα κομματάκια χαρτοπετσέτας. Στην συνέχεια, πέρασα ένα χρυσό περίγραμμα γύρω από τα μοτίφ και στις φλόγες των κεριών του δέντρου και με χρυσή δαχτυλοπατίνα πέρασα ελαφρά όλο το φόντο, αλλά και  τους δείκτες του ρολογιού πρίν περάσω το εσωτερικό και το πλαίσιο με βερνίκι νερού και εφαρμόσω τον μηχανισμό.   

Γιά το πλαίσιο, διάλεξα μιά χαρτοπετσέτα με χριστουγεννιάτικο στεφανάκι,  έκοψα με το χέρι το κάθε τέταρτο πάλι σε τέσσερα κομμάτια και κάλυψα σιγά-σιγά όλο το πλαστικό. Στο τέλος, αφαίρεσα με το γυαλόχαρτο τα περισσεύματα στην πίσω πλευρά.  

Το παλιό ρολόϊ, είχε ένα πλαστικό κάλυμμα. Επειδή όμως γυάλιζε πολύ αλλά είχε και κάποια σημαδάκια αποφάσισα να μην το ξαναβάλω. 

Τελευταία 'πινελιά' ήταν ο αληθινός φιόγκος που έκρυψε αυτόν της χαρτοπετσέτας. Έδεσα την κόκκινη κορδέλα στο πλαίσιο πριν συναρμολογήσω τα μέρη του ρολογιού, και στολίστηκε το χριστουγεννιάτικο στεφάνι.  

Τί λέτε?  Ωραίο δεν έγινε ??? 

Είμαι σίγουρη ότι θα ακολουθήσετε το παράδειγμά μου και θα μεταμορφώσετε κι εσείς ένα ρολόϊ για την έκθεση. 

Σας φάνηκε δύσκολο???!!! 'Αντε καλέ!! 

Πάμε μία επανάληψη????

Η ξαδέλφη μου, η Βάσω, που είναι και νονά του γυιού μου, όταν άκουσε για το 'χάρισμά'  μου να μεταμορφώνω τα παλιά ρολόγια - εδώ γελάνε, χαχαχα, μου έφερε κι ένα δικό της, διαφημιστικό, που είχε εδώ και χρόνια. Θα σας δείξω λοιπόν πώς το άλλαξα, με την διαφορά ότι αυτό δεν θα προσφερθεί για την έκθεση γιατί θα ξαναπάει στην θέση του στον τοίχο της κουζίνας της Βάσως. 

Πώς είπατε; θέλετε πάλι λεζάντες; έ, δεν νομίζω...πού είναι το δύσκολο;

Η διαφορά εδώ είναι ότι κόλλησα μιά ολόκληρη χαρτοπετσέτα, σαν τραπεζομάντηλο ένα πράγμα...,και από πάνω έβαλα τα μοτίφ με τα φλυτζάνια του καφέ. 

Πώς το έκανα; ψέκασα το βαμμένο καντράν με κόλλα σε σπρέϋ και πάνω από την χαρτοπετσέτα, πέρασα την κόλλα ντεκουπάζ με πινέλο. 

Χρησιμοποίησα σπρέϋ συγκάλυψης από την πίσω πλευρά των μοτίφ, για να μην διαφαίνεται το 'τραπεζομάντηλο', τα έπιασα με μία πένσα, για να μην κολλήσουν στα χέρια  μου και τα τοποθέτησα.Στην συνέχεια, ρετουσάρισα με μολύβια ακουαρέλλας στα σημεία που είχε ποτίσει η κόλλα συγκάλυψη, και έκανα σκιάσεις με πατίνα.

Τότε, όπως το συνηθίζω, και όπως βλέπετε, αποφάσισα ότι δεν μου άρεσε το λευκό πλαίσιο και το ξαναέβαψα σε cafe au lait χρώμα, το οποίο στην συνέχεια πέρασα σε μερικά σημεία με χρυσή δαχτυλοπατίνα, κι έτσι απέκτησε μιά μορφή παλαιού ξύλου. Και αφού κόλλησα τους αριθμούς και έβαλα τον μηχανισμό και τους δείκτες...

Ιδού το πριν και το μετά !   

 Ελπίζω να αρέσει στην ξαδέλφη μου. 

 Καλές μου Χρυσομέλισσες, μην το πάρετε αυτό το δεύτερο ρολόϊ -ήταν παραγγελιά, χαχαχα!!   

Μην μου στεναχωριέστε όμως, για σας έχω άλλα δύο στα σκαριά!!!

November is here !!! Έφτασε κι ο Νοέμβριος !!!

Καλό μήνα σε όλη την μπλογκογειτονιά ! 

I wish you all a very good month of November !

Αποχαιρετίσαμε τον Οκτώβριο μ'ένα πολύ ωραίο μπάνιο στην θάλασσα !!!!

We said goodbye to October with a good swim yesterday !!! 

 Πρώτη φορά στην ζωή μου έκανα μπάνιο τέτοια εποχή, αλλά διαπίστωσα ότι ήσαν 

αρκετοί οι λουόμενοι στην παραλία  και είναι αλήθεια ότι η θερμοκρασία

της θάλασσας  δεν ήταν χαμηλότερη απ' ότι ήταν στις αρχές Οκτωβρίου!

For the first time in my life I went to swim at this season of the year, but I realized there were quite a few people on the beach and the truth is that the temperature of the sea was not lower than what it was in early October!

Ο ουρανός ήταν καταγάλανος και ένας γλάρος πετούσε πάνω από τα κεφάλια μας.

The sky was a lovely blue and a seagull was flying over our heads. 

 

Επιστρέφοντας, παρατήρησα ότι στις καμμένες περιοχές, 

η γή πρασίνισε μετά τις πρώτες βροχές. 

On our way back, I noticed that in the burned areas of some time ago,

the earth started to colour green following the first rains. 

Το πράσινο της ελπίδας !? 'Αραγε, θα μπορέσουν κάποτε να ξαναγίνουν όπως ήταν πριν την φωτιά ? Σκέφτομαι όμως τις φοβερές καταστροφές και ανθρώπινες απώλειες που προκάλεσε ο τυφώνας στην Αμερική

 και λέω Δόξα τω Θεώ που είμαστε καλά !

Is this the green colour for Hope ?! 

I wonder whether this area will ever be again as it was before ?

However, thinking of the terrible disaster and human losses the hurricane Sandy created in the U.S. I just thank God for being safe after the fires. 

Θα ήθελα να υποδεχθώ τον Νοέμβριο μ'ένα πιό 'χειμωνιάτικο' θέμα.

 'Ετσι λοιπόν, σήμερα έχω έναν ακόμα κουμπαρά για την Δράση των Ελληνίδων Bloggers.

I would like to welcome November with a more 'wintery' subject

I will therefore show you a new money box that I crafted for the Action of the Greek Women Bloggers.

'Ολα ξεκίνησαν όταν έκοψα ένα πλαστικό μπουκάλι νερού στα τρία και, αφού πέταξα το μεσαίο κομμάτι, προσπάθησα να ενώσω το πάνω με το κάτω χρησιμοποιώντας χαρτοταινία. 

It all started when I cut a plastic water bottle in three parts and tried to reassemble the top with the bottom parts with a paper tape.

                                                     

Το σχήμα με παρέπεμπε στην φιγούρα ενός 'χοντρομπαλά'! 

The form made me think of a fat man!

                                                                                                       

Τί άλλο θα μπορούσα να σκεφθώ από έναν χιονάνθρωπο ?  

What else could I think of, than a snowman !

Μ'ένα καπέλο από καπάκι απορρυπαντικού πλυντηρίου, ο σκελετός ήταν έτοιμος!

With a hat made from a bottle cap (of a liquid detergent), the frame was ready !

Ντύθηκε με μερικά χέρια γυψόγαζα,  σπατουλαρίστηκε με ακρυλικό στόκο, βάφτηκε, 

και στολίστηκε για να ταξιδέψει κι αυτός στην Θεσσαλονίκη για την έκθεση!  

It was covered by some hands of plaster band, then acrylic paste, painted and 'dressed' and is now ready to travel to Thessaloniki for the Exhibition!

Κάτω από το ζεστό κασκώλ του χοντρομπαλά κρύβεται, όπως θα το μαντέψατε, το άνοιγμα για τα κέρματα!

Αs you may have guessed, the opening for the coins is hidden under the snowman's warm shawl !

Ρένα μου, εύχομαι να έχουμε ήδη ξεπεράσει τους 500 κουμπαράδες

 και να έχει μεγάλη επιτυχία η έκθεσή μας.

Και πάλι, καλό μήνα σε όλες και όλους!

Best wishes for a good month of November !

ΥΓ. Ευχαριστώ πολύ για τα βραβειάκια που μου έχετε δώσει. Θα αναφερθώ σ'αυτά στην επόμενη ανάρτησή μου.