"Χριστουγεννιάτικα" θαλασσόξυλα

 

'Οταν βρήκα στην παραλία αυτό το θαλασσοδαρμένο ξύλο, με την γκρίζα μπογιά πάνω από την παλαιώτερη λευκή, ήξερα ότι δεν θα έμενε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι στην αποθήκη μου. 

Τα χρώματά του με ενέπνευσαν να το κάνω ένα Χριστουγεννιάτικο 'πινακάκι'.

Πιστεύω πως ήταν πράγματι το καλύτερο έτοιμο φόντο που θα μπορούσα να έχω 

για τα χειμωνιάτικα πουλιά! Δεν νομίζετε;

'Αλλο ένα θαλασσόξυλο, με έτοιμες τρυπούλες από σκουριασμένα καρφάκια, 

μετατράπηκε σε μία μικρή κρεμάστρα για κλειδιά.

 

 

      Θέλετε να δείτε πού βρήκα αυτά τα δύο ξύλα; 

'Ηταν την περασμένη Κυριακή...ελάτε μαζί μου, να σας δείξω!

Κι ελπίζω να αντέξετε μέχρι το τέλος για να δείτε και τί άλλο ανακάλυψα!!!

 

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΝΑΒΥΣΣΟΥ

 

Ο Ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, κοντά στη θάλασσα, στην αρχή του λοφίσκου της ομώνυμης μικρής χερσονήσου, στο 50ο χιλιόμετρο της λεωφόρου 

Αθηνών –Σουνίου, ΝΔ της Αναβύσσου. Βόρεια και δυτικά από το εκκλησάκι υπήρχε προϊστορικός οικισμός, απομεινάρια του οποίου βλέπει κανείς ανεβαίνοντας το λόφο. Επειδή το μέρος προσφέρεται για οχυρό και επειδή στις πλαγιές του λόφου διακρίνονται ίχνη τειχών, μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι σε αυτό το σημείο βρισκόταν το οχυρό του Ανάφλυστου που αναφέρει ο Ξενοφών.

Είναι ένας μονόχωρος ναός, των μεταβυζαντινών χρόνων, καμαροσκέπαστος εσωτερικά, ενώ εξωτερικά στεγάζεται με δικλινή στέγη, που επικαλύπτεται με λεπτές διαταγμένες σχιστόπλακες και συνδετικό υλικό. 

Ανατολικά ο ναός καταλήγει σε μια αβαθή ημικυκλική κόγχη Ιερού, με στενόμακρο πολεμιστροειδές παράθυρο,

 

ενώ άλλο ένα μικρό πρόχειρο άνοιγμα υπάρχει στο αέτωμα, πάνω από την κόγχη. Δυτικά ο ναός έχει επεκταθεί μεταγενέστερα, με ένα ίσων περίπου διαστάσεων νάρθηκα, ενοποιημένο εξωτερικά. Οι διαστάσεις του ναού μαζί με το νάρθηκα, είναι 4.90 x 12.50 μ. περίπου, χωρίς την αψίδα.
Ο ναός έχει πρόσφατα επισκευαστεί, μετά από ισχυρή έκρηξη στο Ιερό από αγνώστους, που συνέβη το 2005, κατά την οποίαν κατεστράφησαν τοιχογραφίες, η είσοδος και άλλα μέρη του ναού.

Το εσωτερικό του ναού είναι επιχρισμένο μετά τις επισκευές ενώ ο τοιχογραφικός διάκοσμος έχει σχεδόν ολοκληρωτικά καταστραφεί, εκτός από κάποια τμήματα αγιογραφιών στο τέμπλο και ψηλά στο νότιο τυφλό τόξο, που έχουν υποστεί μεγάλες φθορές. 

 

Οι άσπροι τοίχοι και το μωσαϊκό του δαπέδου αποπνέουν κάποια ψυχρότητα.

 

Τρία ακατέργαστα ξύλινα λεπτά δοκάρια, τοποθετημένα εγκάρσια, χρησιμοποιούνται για την απόσβεση των πλαγίων κινήσεων των τοίχων. Άλλα τρία παρόμοια δοκάρια υπάρχουν στο νάρθηκα.

Ο νάρθηκας με τον κυρίως ναό επικοινωνούν με ένα τοξωτό άνοιγμα, πάνω από το οποίο υπάρχει τετράγωνη υποδοχή με την εικόνα του Αγίου. Το δάπεδο του νάρθηκα είναι κατά δύο σκαλιά ψηλότερο του κυρίως ναού. Το τέμπλο είναι κτιστό με δύο εισόδους, προς την Ωραία Πύλη και προς την Αγία Πρόθεση.

Παρόλο που ο ναός έχει υποστεί επισκευές και μετατροπές και δεν υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες για την ίδρυση του, κάποια στοιχεία του, όπως τα ελάχιστα ανοίγματα, σε μορφή πολεμίστρας, τα ελαφρά οξυκόρυφα αψιδώματα, κ.α., είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα των χρόνων της τουρκοκρατίας, όμως δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία που θα μας κάνουν να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη.

Πηγή πληροφοριών για τον ναό: http://www.imml.gr

Φωτογραφίες όλες δικές μου. 

Είπαμε να εξερευνήσουμε λίγο τον λόφο πάνω από το εκκλησάκι και προχωρήσαμε προς την πλευρά της θάλασσας

Οι μικροσκοπικοί κρόκοι έδιναν λίγο χρώμα στο μονοπάτι

 

ενώ είχαμε την έκπληξη να ανακαλύψουμε και τρία ιταλικά πολυβολεία 

από τον καιρό του πολέμου!

 

Πολύ μεγαλύτερη ήταν η έκπληξή μας, όταν σε μία απόκρυμνη ακτή 

αντικρύσαμε από ψηλά ένα 'νεκροταφείο' θαλασσόξυλων!!! 

 

'Ηταν πραγματικά ένας τεράστιος όγκος από ξεβρασμένα ξύλα!!!

Θα έπρεπε να είναι κανείς πολύ τολμηρός για να κατέβει εκεί κάτω... σίγουρα όχι εμείς!!!

Αρκέστηκα στο να τα φωτογραφίσω...

αλλά αποζημιώθηκα απ'αυτό που είδα λίγες στιγμές αργότερα...

Πάνω στο μικρότερο και πιό μακρυνό βραχάκι 

 

κάθονταν δύο ωραία μαύρα πουλιά.

Θαλασσοκόρακες έμαθα ότι ονομάζονται.

 

Κάποιος όμως από τους ειδικούς στην ομάδα 'Αναγνωρίσεις' του Facebook  αναφέρθηκε και σε κορμοράνους.

Η μεγαλύτερη όμως έκπληξή μου ήταν όταν με το ζούμ της φωτογραφικής μου μηχανής, είδα ένα λευκό πουλί που σίγουρα ήταν μεγαλύτερο από έναν απλό γλάρο!!!

 

Πράγματι, ήταν ένας λευκοτσικνιάς, που προφανώς, ξέμεινε εδώ μή μπορώντας να ακουλουθήσει το σμήνος του και ίσως ξεχειμωνιάσει στο μικρό υγροβιότοπο του Αγίου Νικολάου.

Δεν είναι πανέμορφος;

Βαπτίστηκε "Νικόλας" από τους διαχειριστές της σελίδας  

Yγρότοποι Αλυκών και Αγ. Νικολάου Αναβύσσου στο Facebook,

την οποία σας προσκαλώ να επισκεφθείτε.

Κάποια  χνάρια μας οδήγησαν στην παραλία που ήταν κι αυτή σπαρμένη με μικρότερα θαλασσόξυλα, αλλά και πολλά σκουπίδια που είχε ξεβράσει η θάλασσα.

Κάποιος μάλιστα είχε τοποθετήσει δίπλα-δίπλα μιά σαγιονάρα κι ένα ξύλινο τσόκαρο,

έτσι ακριβώς όπως τα βρήκα και τα φωτογράφισα!!

Εκεί λοιπόν, παραδίπλα, βρήκα και τα δικά μου θαλασσόξυλα που σας παρουσίασα σήμερα.

Δεν θα μπορούσα να σας αφήσω χωρίς να σας δείξω τα πανέμορφα δωράκια που έλαβα από την Ράνια.

Τέτοια χειροποίητα στολίδια είναι πραγματικά ανεκτίμητα!

Ράνια μου, σ'ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!!!

Να έχετε όλοι ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!

 

Το γυάλινο δεντράκι

Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να βρώ τον χρόνο να φτιάξω κάτι με τα γυαλάκια που μάζευα στην παραλία.  Αυτά που οι αγγλόφωνοι ονομάζουν Sea Glass, κομμάτια από σπασμένα μπουκάλια ή άλλα γυάλινα σκεύη, που η θάλασσα τα λειαίνει και τα ξεβράζει στις παραλίες μαζί με τα βότσαλα και τις αχιβάδες.  Δεν το έψαξα και πολύ, αποφάσισα να πειραματιστώ μόνη μου, και  όπως σας είχα υποσχεθεί, ανυπομονούσα να σας το δείξω (παρ'όλο που ίσως χρειάζεται ακόμα 1-2 μέρες να στεγνώσει περισσότερο)

Για καλούπι, πήρα ένα ψάθινο δισκάκι από ξηρούς καρπούς, το οποίο 'έντυσα' με λαδόκολλα. (Την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσω πλαστικό για να ξεκολλάει πιό εύκολα στο τέλος. 

My first attempt at Sea glass art!

 

Έβαλα πρώτα μιά γερή στρώση ατλακόλ, μετά τοποθέτησα τα γυαλάκια και τα βύθισα μέσα στην κόλλα. Για τσαχπινιά, έβαλα και μια ροζ πλαστική καρδούλα που και αυτή την είχα βρεί ανάμεσα στα βοτσαλάκια.   Πέρασαν αρκετές ημέρες μέχρι να αρχίσει η κόλλα να στερεοποιείται ώστε να μπορέσω να ξεφορμάρω το δεντράκι και στην συνέχεια το τοποθέτησα πάνω σ'ένα κεραμικό πλακάκι και το γύριζα κάθε μέρα για να στεγνώσει και από τις δύο πλευρές. 

 Not bad, isn't it?  What do you think?

Θα μπορούσα να το κρεμάσω μπροστά από ένα παράθυρο. 'Ομως, δεν σκέφθηκα από την αρχή να προβλέψω ένα κρέμασμα στην κορυφή, γιατί είχα τοποθετήσει το μυτερό γυαλάκι.. Δεν έχει ακόμα σκληρύνει εντελώς και δεν μπορεί να σταθεί από μόνο του. Έτσι το φωτογράφισα γρήγορα στερεώνοντάς το μέσα σ'ένα βαζάκι με κερί σε μορφή ζελέ, για να σας το δείξω.  Θα περιμένω λίγες μέρες ακόμα για να δώ αν θα σκληρύνει και αν θα μπορέσω να το στερεώσω σε κάποια βάση. Πώς σας φαίνεται??? 

Συμμετέχω μ'αυτό το δεντράκι στην Αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα, της Δέσποινάς μας
 

Αφού παρέδωσα τα πακέτα μου στην αγαπημένη Μαρι-Νικόλ για το μπαζάρ που κάνει το Xeblogarisma,

  

 

(με την ευκαιρία θαυμάστε τα δωράκια που μου έφερε η Νικόλ την μέρα που συναντηθήκαμε)

συνέχισα να φτιάχνω ή να ανακυκλώνω κάποια κεριά 

 

 μεταξύ αυτών και κάποια για το μπαζάρ του Νηπιαγωγείου Μοσχάτου, όπως και γιορτινούς σελιδοδείκτες

 

αλλά και στολίδια για το δέντρο 

 

και επειδή μιά ανηψούλα μου βαρέθηκε να βλέπει μόνο κόκκινα και πράσινα (που είναι τα αγαπημένα μου), είπα να δοκιμάσω και κάποια διαφορετικά συνδυάζοντας το ξύλο, τον πηλό και πρόσθετα αγοραστά στολιδάκια

 'Εφτιαξα και κάποια κουτιά για δωράκια

Και άλλα που θα σας δείξω την επόμενη φορά...!

Προχθές, ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας, πήγαμε να προσκυνήσουμε στην μικρή εκκλησούλα που γιόρταζε στον λόφο της Αρετσούς, και με την ευκαιρία θαυμάσαμε και την θέα από ψηλά. Χρόνια πολλά στις αγαπημένες μας Βαρβάρες!

Αύριο ξημερώνει ακόμα μία μεγάλη εορτή.  Του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, του προστάτου των ναυτικών. 

Στη δυτική παράδοση ο Άγιος Νικόλαος (Sinter Klaas - Santa Claus) είθισται να φέρνει τα χριστουγεννιάτικα δώρα στα παιδιά, όπως, στη δική μας παράδοση, ο Άγιος Βασίλης.

 

Saint Nicholas (Greek: Ἅγιος Νικόλαος, Hagios Nikólaos, Latin: Sanctus Nicolaus); (15 March 270 – 6 December 343), also called Nikolaos of Myra, was a historic 4th-century Christian saint and Greek Bishop of Myra (Demre, part of modern-day Turkey) in Lycia. Because of the many miracles attributed to his intercession, he is also known as Nikolaos the Wonderworker (Νικόλαος ὁ Θαυματουργός, Nikolaos ho Thaumaturgos). He had a reputation for secret gift-giving, such as putting coins in the shoes of those who left them out for him, and thus became the model for Santa Claus, whose modern name comes from the Dutch Sinterklaas, itself from a series of elisions and corruptions of the transliteration of "Saint Nikolaos". His reputation evolved among the faithful, as was common for early Christian saints. In 1087, part of the relics (about half of the bones) were furtively translated to Bari, in Apulia, Italy; for this reason, he is also known as Nikolaos of Bari. The remaining bones were taken to Venice in 1100. His feast day is 6 December.

The historical Saint Nicholas is commemorated and revered among Anglican, Catholic, Lutheran, and Orthodox Christians. In addition, some Baptist, Methodist, Presbyterian, and Reformed churches have been named in honor of Saint Nicholas. Saint Nicholas is the patron saint of sailors, merchants, archers, repentant thieves, children, pawnbrokers and students in various cities and countries around Europe. He was also a patron of the Varangian Guard of the Byzantine emperors, who protected his relics in Bari.

Happy Saint Nicholas day to all my blogfriends abroad!

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους τους εορτάζοντες,  

τον Νίκο, την Νικολέτα, την Νίκη, 

και φυσικά στο αγαπημένο μου έτερον ήμισυ!!! 

  

Σας αφήνω για να συνεχίσω τις προετοιμασίες…

 Have a nice weekend and a 2nd Advent week!

Καλό Σαββατοκύριακο!!!!