Ο Αγιασμός των Υδάτων - Blessing the waters

Τα Θεοφάνεια εορτάστηκαν σε όλη την Χριστιανοσύνη σήμερα με τον Αγιασμό των Υδάτων

Epiphany was celebrated today in all Christian countries. 

Οι εκκλησίες της Δύσης, εορτάζουν την επίσκεψη των Τριών Μάγων στον νεογέννητο Χριστό. 

In Western Christianity, the feast commemorates principally (but not solely) the visit of the Magi to the Christ child, and thus Jesus' physical manifestation to the Gentiles. 

Η δική μας εκκλησία εορτάζει την ανάμνηση της Βάπτισης του Ιησού στον Ιορδάνη Ποταμό και την εμφάνιση της Αγίας Τριάδας.

Eastern Christians commemorate the baptism of Jesus in the Jordan River, seen as his manifestation to the world as the Son of God. You can read more about this in my last year's post  

In Greece, the Blessing of the waters, takes place in every city, town or small village, be it in the sea, a lake, a river, or even a water tank.

In our place,  after mass, the municipal band opened the procession to the beach

where a wooden stage had been erected,

on which the priest and the town officials took place.

Another priest arrived aboard a small fishing boat 

and, at the precise moment of the celebration, he threw the holy cross in the sea.    

Seven young men raced to catch it and bring it back to the stage. 

At the end of the celebration, the whole party leaves following the priest carrying the holy gospel. 

The beach was emptied very soon....because of the cold...as you can see, there was some snow on the mountain behind us! (and we expect some more snowing tonight and tomorrow).

  

I would like to thank some dear friends who sent me small gifts and lucky charms for Christmas.

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω:

Την αγαπημένη μας Σμαραγδένια, για το ζεστό κασκώλ, πλεγμένο από τα χεράκια της, που είχα κερδίσει στην κλήρωσή της, όπως και για το χαριτωμένο στολιδάκι με τα πατίνια, αλλά και για το βιβλίο της με τα παιδικά ποιήματα που πραγματικά μου θύμησε τα παιδικά  μου χρόνια.   

 

Σ'ευχαριστώ πολύ, πολύ, Ρούλα μου!!! Η Ζουζού μου, παρακολουθούσε από το παράθυρο την ώρα που κρεμούσα τα πατίνια στο δεντράκι μου!!

Την Πηνελόπη για το ξύλινο ημερολόγιο που έφτιαξε μαζί με το Μαράκι της. 

Σ'ευχαριστώ πολύ Πινελίτσα μου! 

και την Στέλλα/Νεφέλη για το ρόδι/γούρι που συνόδευε τις όμορφες ευχές της.  

Σ'ευχαριστώ πολύ, Στέλλα μου!!!

όπως και να στείλω τις ευχές μου σε όσες και όσους γιόρταζαν σήμερα (Ουρανία, Ράνια, Φανή, Φώτη, Φωτούλα) αλλά και αύριο (Γιάννη,Ιωάννα, Γιάννα). Χρόνια σας πολλά, να χαίρεστε τους αγαπημένους σας και να σας χαίρονται!

 Και με το τέλος των εορτών του Δωδεκαημέρου, εύχομαι και πάλι...

Καλή χρονιά σε όλους !!!

And with the end of the Twelve Days of Christmas, I wish again 
a Happy New Year to all!!!

Στην όμορφη παραλία μας...δυο μέρες αργότερα...

Ωραία εορτάστηκε ο Αγιασμός των Υδάτων στην παραλία μας και φέτος!

 Στήθηκε με μαδέρια η εξέδρα και στολίστηκε με τα φύλλα από τα φοινικόδεντρα

 Και μετά;

Δύο μέρες αργότερα........Τετάρτη 8 Ιανουαρίου...πήγαμε να περπατήσουμε στην παραλία, όπως συνηθίζουμε, όταν το επιτρέπει ο καιρός.

 Κάποιο συνεργείο είχε ξηλώσει την εξέδρα, αλλά οι φοίνικες είχαν σκορπιστεί στην αμμουδιά και στα βραχάκια....

για να τους πάρει το κύμα μόλις αλλάξει ο καιρός.  
'Ετσι ακριβώς είχε γίνει και πέρυσι και φαντάζομαι και κάθε χρόνο...

Δεν ήταν όμως μόνο οι φοίνικες...
αλλά και τα τεράστια καρφιά από την κατασκευή, 

που πετάχτηκαν στην άμμο, χωρίς να ενδιαφερθεί κανένας να τα μαζέψει!  
Χωρίς να νοιαστεί κανένας για το τί κακό μπορεί να πάθει κάποιος που θα τα πατήσει, ή θα καθήσει πάνω τους, πηγαίνοντας να κολυμπήσει, να περπατήσει στην ακροθαλασσιά, να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα... 

Τρέμω για τα παιδιά και τα μωρά που θα παίζουν με τα κουβαδάκια τους!!

 Όλος ο τόπος διάσπαρτος από πρόκες και σύρματα, μισοχωμένα στην άμμο!

Αρχίσαμε να μαζεύουμε τα φύλλα και να τα στοιβάζουμε πίσω από τα βραχάκια.  
Τα καρφιά ήταν αμέτρητα!!! Τα κομμένα σύρματα μπλέκονταν στα πόδια μας!!

 Συγκεντρώναμε τις πρόκες και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας !!!!

 Μα, είναι δυνατόν, να συμβαίνει αυτό;   Tέτοια ασυνειδησία;; Και μετά μας μιλούν για την προστασία του περιβάλλοντος, για οικολογική συνείδηση, για την ομορφιά της παραλίας μας, για καθαριότητα;;;

Ποιός ξέρει πόσα από τα τεράστια αυτά καρφιά, έχουν μείνει θαμμένα στην άμμο!  
Ποδοπατήθηκαν πρώτα από το ίδιο το συνεργείο που τα πετούσε ξηλώνοντας την εξέδρα, αργότερα από τους περιπατητές της παραλίας, αλλά και από εμάς τους ίδιους που προσπαθούσαμε να τα εντοπίσουμε και να τα μαζέψουμε.

Κι όλο μαζεύαμε....

 κι όλο βρίσκαμε...

 Κι όταν τελειώσαμε με τα φύλλα...

 γεμίσαμε μιά ολόκληρη σακούλα με καρφιά και σύρματα

 Δεν αντέξαμε να κάνουμε το ίδιο και πιό ψηλά, στο κοκκινόχωμα δίπλα στον δρόμο...

μας πόνεσαν τα γόνατα από το πολύ σκύψιμο...

είμαστε, βλέπετε, και κάποιας ηλικίας...

Έτσι την αφήσαμε την παραλία....

Είμαι σίγουρη ότι τα φύλλα θα μείνουν εκεί μέχρι να τα πάρει η θάλασσα ή να θαφτούν κάτω από την άμμο και τα βότσαλα ή κάτω από τα φύκια που θα βγούν στην επόμενη θαλασσοταραχή. Και κάποτε θα σαπίσουν και θα χαθούν.  

Οι πρόκες όμως;;;;;;

Όταν φτιάξει ο καιρός και αρχίσουμε τα μπάνια, δεν νομίζω να ξαναπλησιάσουμε σ'αυτό το σημείο...θα πηγαίνουμε πολύ πιό μακρυά!!!

Εσείς θα πηγαίνατε εκεί;;;;;;  

Τί έχουν άραγε να πούν...

Ο Δήμαρχος;;;;;;;

Ο Αντιδήμαρχος;;;;;;;

Οι 'Αρμόδιοι';;;;;;;

Η Υπηρεσία καθαριότητας;;;;;;;

Λίγη Φώτιση να τους έδινε ο Θεός!

Η παραπάνω επιστολή μου με τις φωτογραφίες δημοσιεύτηκε ήδη σήμερα στην ιστοσελίδα της τοπικής μας εφημερίδας. 

Ντρέπομαι για όλα αυτά που θα διαβάσουν και οι ξένες φίλες μου - δεν πιστεύω να γίνονται τέτοια σε άλλες πολιτισμένες χώρες- αλλά δεν άντεχα να τα αποσιωπήσω! 
Ας έχουν τον νού τους στα καρφιά όσοι πάνε κατά κεί, για βόλτα ή μπάνιο!  

Epiphany in Greece, Χρόνια πολλά!!!!

Χρόνια πολλά στην Φωτεινή, τη Φανή, την Ουρανία, τον Φώτη, τον Ιορδάνη για σήμερα, αλλά και στον Γιάννη, την Ιωάννα, την Γιαννούλα που γιορτάζουν αύριο. 

Στην συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, θέλησα και σήμερα να εξηγήσω στις ξένες φίλες μου, τί σημαίνει για μάς η μεγάλη εορτή των Θεοφανείων (τα κείμενα δεν είναι δικά μου αλλά δανεισμένα απο την Wikipedia).

Epiphany is celebrated by both the Eastern and Western Churches, but a major difference between them is over precisely which historical events the feast commemorates. For Western Christians the feast primarily commemorates the coming of the Magi, while in the East the feast celebrates the Baptism of Christ in the Jordan river. However, in both cases the essence of the feast is the same: the manifestation of Christ to the world (whether as an infant or in the Jordan), and the Mystery of the Incarnation.

 

 source

In Greece, Cyprus and the Greek diaspora throughout the world, the feast is called the Theophany or colloquially called the Phōta (Greek: Φώτα, "Lights") and customs revolve around the Great Blessing of the Waters. It marks the end of the traditional ban on sailing, as the tumultuous winter seas are cleansed of the mischief-prone kalikántzaroi, the goblins that try to torment God-fearing Christians through the festive season. At this ceremony, a cross is thrown into the water,

 

and the men clamour to retrieve it for good luck.

  

source

The Phota form the middle of another festive triduum, together with Epiphany Eve, January 6 (and eve of January 5), when children sing the Epiphany carols, and the great feast of St. John the Baptist on January 7 (and eve of January 6),when the numerous Johns and Joans celebrate their name-day.

Alternative names for the feast include (τα) Θεοφάνια, Theophany as neuter plural rather than feminine singular, η Ημέρα των Φώτων, i Imera ton Foton (modern Greek pronunciation), hē hēmera tōn phōtōn (restored classic pronunciation), "The Day of the Lights", and τα Φώτα, ta Fota, "The Lights".

Today, the Great Blessing of the Waters took place 

in the port of the small town close to where I live, 

 whilst on the other end of the large bay

a wooden stage for the priests and officials of the neighbouring small town, was erected some days ago on the beach itself. 

 

 

 It was on that day, during my walk on the beach that I found this pinna shell. 

Isn't it beautiful?

Pinna is a genus of pen shells. It is a cosmopolitan genus of bivalve molluscs characterized by elongated, wedge-shaped shells which most commonly stand point-first in the sea bottom in which they live, anchored by a net of byssus threads.( wikipedia)

 -o-o-o-o-o-o-o-

Kallikantzaroi (Greek: Καλλικάντζαρος; sing. Kallikantzaros) are malevolent goblins in Greek folk tradition. They dwell underground but come to the surface during the twelve days of Christmas from 25 December to 6 January (from the winter solstice for a fortnight during which time the sun ceases its seasonal movement).

It is believed that Kallikantzaroi stay underground sawing the World tree, so that it will collapse, along with Earth. However, when they are about to saw the final part, Christmas dawns and they are able to come to the surface. They forget the Tree and come to bring trouble to mortals.

Finally, on the Epiphany (6 January), the sun starts moving again, and they must go underground again to continue their sawing. They see that during their absence the World tree has healed itself, so they must start working all over again. This happens every year. 

There is no standard appearance of Kallikantzaroi, there are regional differences on their appearance. Some Greeks have imagined them with some animal parts, like hairy bodies, horse legs, or boar tusks, sometimes enormous, other times diminutive. 

 A goat footed Kallikatzaros

Others see them as humans of small size smelling horribly. They are predominantly male, often with protruding sex characteristics. Many Greeks have imagined them as tall, black, hairy, with burning red eyes, goats' or donkeys' ears, monkeys' arms, tongues that hang and heads that are huge.  Nonetheless, the most common belief is that they are small, black creatures, humanoid apart from their long black tails. Their shape resembles that of a little, black devil. They are, also, mostly blind, speak with a lisp and love to eat frogs, worms  and other small creatures.

  

One particularity that sets the Kallikantzaroi apart from all other goblins/creatures of the Underworld is that they appear on Earth for only twelve days out of the whole year. Their short duration on earth, as well as the fact that they were not considered purely malevolent creatures but rather impish and stupid, have led to a number of theories about their creation. One such theory connects them to the masquerades of the ancient Roman winter festivals of Bacchus and later of Dionysos, in Athens, Greece. During the drunken, orgiastic parts of the festivals, maskers, hidden under costumes in bestial shapes, yet still appearing humanoid, may have made an exceptional impression on the minds of simple folk who were intoxicated.

In Greek, Kallikantzaros is also used for every short, ugly and usually mischievous being. If not used for the abovementioned creatures, it seems to express the collective sense for the Irish word leprechaun and the English words gnome and goblin.

This was the end of the Christmas and New Year's celebrations in Greece!  

I again wish everyone a very happy 2014!!!