Merry Christmas!!!

 Με τόσα γλυκά που θα απολαύσουμε στις γιορτές, μιά ωραία τσαγιέρα είναι απαραίτητη για το Chrismas tea, έτσι δεν είναι;  Παρόλο που έχω πολλές Χριστουγεννιάτικες κούπες και φλυτζάνια, δεν έτυχε ποτέ να αποκτήσω μιά τσαγιέρα. 

'Ε, λοιπόν, την έφτιαξα μόνη μου! Πήρα μία παλιά που την είχα παροπλισμένη σ'ένα ντουλάπι, την αστάρωσα, της έκανα ντεκουπάζ με μιά όμορφη χαρτοπετσέτα, την έβαψα με πράσινο και κόκκινο που είναι και τα αγαπημένα μου χρώματα και το 'κερασάκι στην τούρτα' ήταν το φύλλο χρυσού με το οποίο διακόσμησα το καπάκι της. 

'Ετοιμη να μας σερβίρει το Christmas Tea η Χριστουγεννιάτικη τσαγιέρα μου!

Πώς σας φαίνεται; 

Μελομακάρονα ή Σμυρνέϊκα φοινίκια;

Μικρή η διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά Χριστουγεννιάτικα γλυκά. 

Όσο κι αν έψαξα, δεν κατάφερα να βρώ την συνταγή της μητέρας μου.  Δεν θυμάμαι να την είχα δεί να εκτελεί μιά γραπτή συνταγή, να την διαβάζει δηλαδή από κάποιο βιβλίο ή από ένα χειρόγραφο τετράδιο. Αυτό που ξέρω είναι πως σαν εκείνα τα μελομακάρονά της, δεν υπήρχαν πιό νόστιμα, πιό πετυχημένα. Ακόμα και η αδελφή της, παρόλο που ακολουθούσε την ίδια συνταγή, δεν κατάφερνε να τα κάνει ίδια. Αντίθετα, η μαμά δεν έφτιαχνε ποτέ κουραμπιέδες, κι εγώ περίμενα να πάμε στην θεία Ευτυχία για να απολαύσω τους δικούς της.

'Μελομακάρονα' τα έλεγε η μαμά μου, αν και τα δύο σόγια είχαν ρίζες από την Σμύρνη, και είχα ακούσει άλλες θείες να μιλάνε για 'Φοινίκια'. 

Βρήκα κι εγώ λοιπόν μιά ωραία συνταγή για φοινίκια και την εκτέλεσα. 

Φυσικά και έφαγα το πρώτο εγώ και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ! 

Ανυπομονώ να δώ, αν θα αρέσουν και στην υπόλοιπη οικογένεια. 

Με αυτά λοιπόν τα Σμυρνέϊκα φοινίκια, σας εύχομαι 

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα, 

να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας 

και ο νέος χρόνος που θα υποδεχθούμε με το καλό σε λίγες ημέρες, 

να σας φέρει μόνο Υγεία, Αγάπη και Χαρές σε εσάς και τις οικογένειές σας.

Ευχαριστώ πολύ τις αγαπημένες μου φίλες Ρένα και Ράνια, για τις χειροποίητες καρτούλες 

και τα όμορφα δωράκια τους για εμένα και για την Αθηνούλα!

Χρόνια πολλά!!!

Χριστουγεννιάτικη ανακύκλωση

'Οπως κάθε χρόνο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην φτιάξω διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα, όπως και δωράκια για συγγενείς και φίλους, χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά από διάφορα σπασμένα ή αχρηστευμένα αντικείμενα του σπιτιού. Εάν θέλετε να πάρετε ιδέες, μπορείτε να ανατρέξετε στις παλαιότερες αναρτήσεις μου με τον ίδιο τίτλο. 

'Ετσι λοιπόν, φέτος, δημιούργησα αυτό το κηροπήγιο. 

 'Εκοψα ένα κομμάτι από ένα σπασμένο καρεκλοπόδαρο στο οποίο προσάρμοσα μιά ξύλινη ροδέλα γιά βάση, ένα μεταλλικό καπάκι βάζου στο πάνω μέρος, ξυλόγλυπτες τρέσες, και ένα στοιχείο το οποίο χύτευσα με mold powder σε καλούπι. 

Τέλος, έβαψα με χρώμα κιμωλίας και σκόνη πέτρας και φώτισα τα ανάγλυφα μοτίβα με λευκό χρώμα.

Εδώ μιά άλλη δημιουργία με την οποία είχα ασχοληθεί πριν από αρκετό καιρό.

Πάνω σε μιά παλιά πλαστική καρδιά, κόλλησα δύο ανάγλυφα στοιχεία, τα οποία δημιούργησα με καλούπι, χρησιμοποιώντας, όχι πηλό, ούτε γύψο, ούτε τσιμέντο, αλλά 'σπιτικό ξυλοπολτό'.  Δοκίμασα να φτιάξω ένα μείγμα με ξυλόκολλα και το 'πριονίδι' πού έπεφτε από το αλυσοπρίονο όταν χρειάστηκε να κόψουμε κάποια ξεραμένα κωνοφόρα του κήπου! Εδώ κολλάει τέλεια το "τίποτα δεν πάει χαμένο"! 'Αργησε λίγο να στεγνώσει ο ξυλοπολτός, αλλά τελικά τα στοιχεία βγήκαν μιά χαρά από τα καλούπια τους.

Κατά σύμπτωση έβαψα το κηροπήγιο σε σχεδόν ίδιο χρώμα με αυτό της καρδούλας, κι έτσι ταίριαξαν και στολίστηκαν μαζί πάνω στο τζάκι του σαλονιού.  

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά όλο το διαδίκτυο πλημμύρησε φέτος από δημιουργίες με Χριστουγεννιάτικα σπιτάκια και χωριουδάκια. Τα λατρεύω κι εγώ αυτά τα μικρά χωριουδάκια, αλλά δεν είχα ούτε σχετικό καλούπι, ούτε ξυλόγλυπτα. Η φαντασία όμως τρέχει και όταν ψάχνεις βρίσκεις και λύσεις. Θυμήθηκα λοιπόν την μεγάλη κούτα που έχω στην αποθήκη με την συλλογή μου από σπιτάκια που έφερνα από το κάθε ταξίδι που είχα κάνει τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πολλές άλλες χώρες. Τα είχα στολισμένα για πολλά χρόνια σε μία χαμηλή εταζέρα, όταν όμως η Αθηνά μας άρχισε να περπατάει και να πιάνεται από τα έπιπλα, τα σήκωσα όλα γιατί δεν  ήθελα να τα χάσω από κάποιο 'ατύχημα'. Μέσα λοιπόν στην κούτα, ξαναβρήκα τα αγαπημένα μου ολλανδικά σπιτάκια, τόσο τα μικρά από κασσίτερο, όσο και τα δύο μεγαλύτερα από πορσελάνη της Delft. Πήρα και το σακούλι με τις παλιές πλαστελίνες με τις οποίες έπαιζε η Αθηνούλα και πατώντας με δύναμη τις προσόψεις των σπιτιών πάνω τους, δημιούργησα αυτοσχέδια καλούπια μέσα στα οποία χύτευσα σπιτάκια από mold powder. 

Εννοείται πως τα στοιχεία δεν βγήκαν όσο καθαρά θα έβγαιναν από ένα καλούπι σιλικόνης, αλλά αφού τα έτριψα λίγο, ήταν μιά χαρά για να τα χρησιμοποιήσω σε μιά σύνθεση που έκανα πάνω σε έναν ακόμα παμπάλαιο δίσκο κοπής της μητέρας μου.

Έκανα ντεκουπάζ με κομμάτια χαρτοπετσέτας, ανάγλυφα με στένσιλ στον ουρανό, κόλλησα τα σπιτάκια μου και πασπάλισα με μπόλικο σπιτικό χιονάκι.     

Ας περάσουμε όμως και στην άλλη μου αγάπη που είναι, όπως ξέρετε, τα κουρελάκια!   

Μετά το Χριστουγεννιάτικο δεντράκι που έραψα με patchwork, ακολούθησε ένα  mug rag, όπως ονομάζονται αυτά τα μικρά τετράγωνα καπιτονέ πετσετάκια πάνω στα οποία ακουμπάς την κούπα σου με τον ζεστό καφέ, ή την σοκολάτα σου, ή ακόμα και το μπιμπερόν ή το παιδικό ποτηράκι όταν προορίζεται για ένα κοριτσάκι, εξ ού και το κεφαλάκι ενός αγαθού χιονάνθρωπου.  

Τα τελευταία χρόνια, αν και δεν συνηθίζεται πλέον, φτιάχνω κι εγώ λίγες Χριστουγεννιάτικες κάρτες χρησιμοποιώντας μικρά κομμάτια από διάφορα υφάσματα.  Φέτος, οι καρτούλες μου έγιναν από ένα καφέ βελουδένιο ύφασμα και πάνω του γαζώθηκαν δεντράκια και μπάλες από υπόλοιπα υφασμάτων πάνω στα οποία πρόσθεσα μερικές βελονιές με το χέρι, κορδελίτσες, ένα αστεράκι και ένα γουράκι. 

Με αυτές τις καρτούλες μου, 

θα σας ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και χαρές στις οικογένειές σας! 

Να περάσετε όσο πιό όμορφα μπορείτε!