Τα πρώτα λουλούδια της Άνοιξης

Γειά σας φίλες μου!

Κατ'αρχάς, θέλω να σας ευχαριστήσω όλες για τα καλά σας λόγια στην προηγούμενη ανάρτησή  μου. Δεν σας απάντησα ξεχωριστά στα σχόλιά σας αλλά φρόντισα να απαντήσω με email σε όλες όσες ενδιαφερθήκατε για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το νέο κρακελέ που με έχει πραγματικά γοητεύσει. Έστειλα email ακόμα και στις ανώνυμες που με ρώτησαν!  Δυσκολεύτηκα στην αρχή διότι είχα επικολλήσει την φωτογραφία του προϊόντος από το internet, έλαβα μηνύματα ότι τα emails  δεν είχαν περάσει και στην συνέχεια μου κόλλαγε ο υπολογιστής σε κάθε προσπάθεια να τα ξαναστείλω. Στις υπόλοιπες ζητώ συγγνώμη που δεν απάντησα αλλά...κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά ! Φυσικά, μην διστάσετε να με ρωτήσετε εάν ενδιαφέρεστε.

 Έκανα κι άλλες δοκιμές και δεν είχαν όλες το ίδιο αποτέλεσμα. Υποθέτω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η ποσότητα που βάζεις, ο χρόνος στεγνώματος, όπως μάλλον και το χρώμα που έχεις χρησιμοποιήσει κάτω απο την χαρτοπετσέτα. Όπως σας έχω ξαναπεί, εγώ μαθαίνω ψάχνοντας και δοκιμάζοντας.  Θα χαρώ πολύ εάν κάποιες μπορέσετε να μου πείτε κάτι από τη εμπειρία σας.

 

Πρίμουλα

 Η πρίμουλα πήρε το όνομά της από την ιδιότητα κάποιων ειδών της να ανθίζουν από τα πρώτα φυτά στο τέλος του χειμώνα και αρχή της άνοιξης. Η ονομασία της (πρίμουλα) σημαίνει «η μικρή πρώτη» . Η ιδιότητά της αυτή χάρισε το όνομα σε όλη την οικογένεια στην οποία ανήκει, την οικογένεια των πριμουλιδών. Από τα 50 και παραπάνω είδη ορισμένα μόνο είναι κατάλληλα για εσωτερικό χώρο, υπάρχουν ωστόσο πολλές ποικιλίες για να επιλέξετε. Προέρχονται από εύκρατες ζώνες, Ευρώπη και Κίνα. Έχουν πλούσια ανθοφορία, αλλά δεν ζουν πολύ. Τα φύλλα τους σχηματίζουν ροζέτες και συχνά καλύπτονται από χνούδι.

Οι πρίμουλες θέλουν μέρος φωτεινό έως ημισκιερό. Η δροσιά κάνει καλό στα άνθη. Διατηρείτε τις σταθερά υγρές με μαλακό ζεστό νερό, φροντίστε όμως να μην λιμνάζει το νερό στο πιατάκι. Θέλουν πολύ λίγο λίπασμα. Οι πρίμουλες με κυπελοειδές σχήμα ανθέων κρατάνε πιο πολύ. Μεταφυτέψτε τις μετά την ανθοφορία και βάλτε τις να ξεχειμωνιάσουν σε χαμηλή θερμοκρασία (10-12 °C). Κάποια είδη κήπου ανθίζουν  και την επόμενη χρονιά ξανά.

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αλλά οι πιο κοινές είναι:

Primula obconica, είναι κυπελοειδής και κατάγεται από την Κεντρική Κίνα. Υπάρχει σε κόκκινο, ροζ, λευκό, μπλε χρώμα ή δίχρωμη. Μερικές ποικιλίες έχουν μικρούς αδένες στα φύλλα με αλλεργιογόνες εκκρίσεις.

Primula vulgaris με πολλές ποικιλίες συνήθως με κίτρινο κέντρο στα άνθη και οι οποίες σχηματίζουν μαξιλαράκια.

Πηγή: http://www.phyto.gr

Μία primula obconica αγόρασα λοιπόν κι εγώ προχθές, και όταν έφθασα στο σπίτι δεν έβρισκα άδειο κατάλληλο κασπώ να την βάλω.  

Σιγά το πράγμα, σκέφθηκα, θα φτιάξω ένα στα γρήγορα και θα λάβω και μέρος στον διαγωνισμό ανακύκλωσης της Αναστασίας μας. 

Μιά και δύο, κόβω το πάνω μέρος από ένα δοχείο γιαουρτιού,το περνάω δυό στρώσεις γυψόγαζα 

αφού στέγνωσε, το πέρασα με ακρυλικό στόκο, ένα ελαφρύ τρίψιμο, και αργότερα το έβαψα με πλαστικό χρώμα. Ακουλούθησε ένα γρήγορο ντεκουπάζ από υπόλοιπα χαρτοπετσέτας που μου είχαν περισσέψει, χρωμάτισα τα κενά με μολύβια ακουαρέλας

και το κασπώ μου ήταν έτοιμο να υποδεχθεί το χαριτωμένο μου λουλουδάκι

 

 Το συνηθίζω να χρησιμοποιώ πλαστικά δοχεία για να φτιάχνω κασπώ, όπως, εάν θυμάστε, αυτήν την φόρμα από μιά χριστουγεννιάτικη πουτίγκα που είχα φέρει από το Λονδίνο !

Και μετά....θυμήθηκα ότι κάπου είχα μια χαρτοπετσέτα με....πρίμουλες!!!!

Κι έτσι έκανα άλλη μία ανακύκλωση!

Ένα βαζάκι από κάποια καλλυντική κρέμα που τελείωσε η κόρη μου και που έγινε ένα όμορφο κουτάκι για μπατονέτες!
 
Είχα στο μεταξύ φτιάξει και μια θήκη γυαλιών με χαρτοπετσέτα και κρακελέ one step και ήθελα να σας την δείξω.

Ζητώ συγγνώμη για την ποιότητα των φωτογραφιών, τις έχω τραβήξει με το κινητό μου.

 Και μιάς και ξέφυγα από τις πρίμουλες και πέρασα σε άλλα λουλούδια, έχω κάτι ακόμα...όχι τίποτα σπουδαίο, αλλά μιάς που το έφτιαξα....
 Την πρωτοχρονιά, ο ασφαλιστής μας μου έκανε δώρο μιά επιτραπέζια agenda με την φίρμα του. 
Πού να ήξερε ο άνθρωπος ότι έχει να κάνει με ντεκουπατζού!  'Ετσι θα την άφηνα ?

Ένα πέρασμα με αστάρι και χρώμα

 decoupage με μιά όμορφη εικόνα, χρυσή πάστα και χρυσό ρελιέφ και η νέα μου agenda μεταμορφώθηκε σ'ένα ρομαντικό σημειωματάριο, 

 όμως...πολύ χρυσό, βρε παιδί μου!  
Χθές λοιπόν την ξανάπιασα, σκέφθηκα αρχικά να την αλλάξω εντελώς, αλλά μετά, για να είμαι ειλικρινής, βαρέθηκα. Κι έτσι πέρασα μόνο το πλαίσιο με σκούρο μπλέ ακρυλικό και το έτριψα αφήνονας να φαίνεται το χρυσό στο τελείωμα. 

Θα ήθελα με την ευκαιρία να ευχαριστήσω και την καλή μας Ανεράϊδα για το πολύ ωραίο βιβλίο που μου έστειλε μαζί με  μια χαριτωμένη χειροποίητη καρτούλα. 

 Είχα καιρό να διαβάσω βιβλίο στα ελληνικά και πολύ το χάρηκα!  

Κοντεύω να το τελειώσω, Ανεράϊδα μου, σ'ευχαριστώ πολύ !!!

Αυτά για σήμερα... άλλα είχα σκοπό να σας δείξω και σε άλλα κατέληξα. 
Θα επανέλθω σύντομα, σας το υπόσχομαι !!!

Να είστε όλες καλά !
Καλό ξημέρωμα!

 

Ένα αλλοιώτικο κρακελέ

Εάν θυμάστε, στην προηγούμενη ανάρτησή μου, σας είχα υποσχεθεί να σας μιλήσω για την νέα μου 'ανακάλυψη', ένα άλλου τύπου κρακελέ.  

Μην νομίζετε ότι θα σας κάνω μάθημα, δεν έχω καμμία μεταδοτικότητα, ούτε έχω κανένα tutorial να σας δείξω. Εξ άλλου, μπορεί εσείς να γνωρίζετε ήδη αυτόν τον τύπο κρακελέ -άν και δεν έχω δεί και ακούσει καμμία σας να τον αναφέρει έως τώρα- απλά θα σας μιλήσω για την εμπειρία μου και ίσως κάποιες βοηθηθούν απ'αυτήν. 

Από τότε που έμαθα για το κρακελέ, έχω κάνει πολλές προσπάθειες, άλλοτε πετυχημένες και άλλοτε όχι. Δεν είχα την ευκαιρία να μάθω από κάποιον 'επαγγελματία', δεν έχω πάει ποτέ σε κάποιο σεμινάριο, και ότι έφτιαχνα ήταν ακολουθώντας τις οδηγίες που είχα πάρει από διάφορα sites και blogs.

Δείτε κι άλλα κουτιά εδώ

Δείτε την ιστορία του σίδερου εδώ

Κρακελέ ενός συστατικού

Περνάμε το μπουκάλι, ή άλλο αντικείμενο, πρώτα ένα χέρι gesso ή primer ή αστάρι, στην συνέχεια ένα σκούρο ακρυλικό και μετά το κρακελέ ενός συστατικού. Λίγο πριν στεγνώσει εντελώς, περνάμε ένα ανοιχτόχρωμο ακρυλικό με πινέλο ή με σφουγγαράκι. Και σχεδόν αμέσως αρχίζουν να εμφανίζονται οι ρωγμές.  Το αντικείμενό μας είναι έτοιμο να δεχθεί τα μοτίβα της χαρτοπετέτσας ή ριζόχαρτου που έχουμε επιλέξει και, αφού στεγνώσει καλά, να περαστεί με βερνίκι.

Προσωπικά, μου αρέσουν περισσότερο οι μικρές ρωγμές αλλά πολλές άλλες φίλες προτιμούν τις μεγάλες. Είχα διαβάσει ότι η κάθε μάρκα κρακελέ έχει και διαφορετικό αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής, δεν δοκίμασα ποτέ άλλη μάρκα, μόνο αυτήν με την οποία ξεκίνησα.  Αλλού είχα επιτυχία, όπως π.χ. στα παραπάνω,  και αλλού όχι, όπως σ'αυτό το μπουκάλι

 

'Εμαθα ότι το δεύτερο χρώμα πρέπει να μην είναι πηχτό και να το περάσεις με το πινέλλο ή τοσφουγγαράκι προσεχτικά και αρκετά γρήγορα, χωρίς να επιμένεις στο ίδιο σημείο γιατί θα χαλάσει το κρακελέ.

Σ'ένα σκούρο μπουκάλι, μπορούμε να παραλείψουμε το αστάρι και το σκούρο ακρυλικό, να εφαρμόσουμε κατευθείαν το κρακελέ και στην συνέχεια το ανοιχτόχρωμο ακρυλικό όπως παραπάνω.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό

Δείτε και δύο μικρά μπουκάλια που έφτιαξα προ ημερών

 

Όσον αφορά το κρακελέ δύο συστατικών, αυτό εφαρμόζεται αφού έχει ντεκουπαριστεί το αντικείμενο, πρώτα το ένα συστατικό και αφού στεγνώσει περνάμε το δεύτερο, και αφού κρακελάρει μετά από κάποιες ώρες (ανάλογα με την μάρκα και την θερμοκρασία του χώρου) γεμίζουμε τις ρωγμές με πατίνα πριν την τελική φάση που είναι το βερνίκι.  

Αυτό το κρακελέ δυστυχώς δεν το πέτυχα ποτέ καλά! ΄Ισως δεν το εφαρμόζω καλά, ίσως να φταίει η μάρκα, πάντως μου φαίνεται δύσκολο, με έχει απογοητεύσει  και δεν με 'τραβάει΄και τόσο.

Ας προχωρήσουμε λοιπόν στην 'ανακάλυψη' !

Πριν από κάποιους μήνες, έψαχνα στο FaceBook να βρώ την γυναίκα ενός ξαδέλφου του άντρα μου. Είχαμε χρόνια να συναντηθούμε και είχα μάθει ότι ασχολείται κι εκείνη με decoupage και άλλες καλλιτεχνίες.  Όταν τελικά βρήκα την σελίδα της και είδα, μεταξύ άλλων, και τα μπουκάλια που είχε φτιάξει, έμεινα με το στόμα ανοιχτό.  Είδα ένα κρακελέ εντελώς διαφορετικό απ'αυτά που ήξερα μέχρι τότε.  Κάποια μέρα, μέσα στο καλοκαίρι ήρθε επίσκεψη στο σπίτι μου και φυσικά αρχίσαμε να μιλάμε για decoupage.

-Πάντα χρυσό χρησιμοποιείς σαν βάση στα μπουκάλια σου; την ρώτησα,

-Όχι, μου απαντάει, το χρυσό το βάζω μετά,

-Πώς το κάνεις δηλαδή; ξαναρωτώ,  και μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκε.

-Τι εννοείς; μου λέει,  δεν κάνω τίποτα το ιδιαίτερο. Περνώ το κρακελέ πάνω από το ντεκουπαρισμένο μοτίφ και αφού στεγνώσει γεμίζω τις ρωγμές με πατίνα.  

-Αφού περάσεις και το δεύτερο συστατικό; την ξαναρωτάω εγώ.

-Όχι, μου λέει, ένα υλικό χρησιμοποιώ.  

-Τί υλικό είναι αυτό; Πώς το λένε ; 

- Κρακελέ,  μου λέει, δεν θυμάμαι τώρα την μάρκα, αλλά όταν γυρίσω στο σπίτι θα σου τηλεφωνήσω να σου την πώ.

 Δεν μου τηλεφώνησε, έκανα και την πονηρή σκέψη 'μήπως και δεν θέλει να μοιραστεί το μυστικό της', χαχαχα, μετά ξεχάστηκα κι εγώ...

Χαθήκαμε πάλι για κάποιους μήνες,  τηλεφωνηθήκαμε την Πρωτοχρονιά για ευχές και κανονίσαμε να βρεθούμε στο σπίτι μας. Εκτός από ένα ολόκληρο κουτί γεμάτο χαρτοπετσέτες, η Εύη μου έφερε κι ένα πανέμορφο μικρό μπουκάλι με το αγαπημένο τριανταφυλλένιο μοτίφ κι ένα υπέροχο κρακελάρισμα που σου δίνει την αίσθηση της παλιάς πορσελάνης.

Έφερε όμως κι ένα δεύτερο μισοτελειωμένο μπουκάλι (ντεκουπαρισμένο μ΄ένα κλαδί ελιάς)  με σκοπό να κάνουμε μαζί το κρακελέ.  Ενθουσιάστηκα, φυσικά. Και μετά το καφεδάκι μας, περάσαμε το μπουκάλι με το υλικό που είχε φέρει μαζί της. Είναι ένα παχύρευστο γαλακτερό υγρό σε μπουκαλάκι που το απλώνεις ομοιόμορφα με το δάχτυλο πάνω στο μπουκάλι  και το αφήνεις να στεγνώσει για 2 έως 4 ώρες.

Αφού φάγαμε, κόψαμε και την υπέροχη σπιτική βασιλόπιττα που μας είχε φέρει καθώς και την δική μου μηλόπιττα, ήπιαμε πάλι τα καφεδάκια μας και ελέγξαμε το μπουκάλι. Είχε στεγνώσει. Και τότε είδα το ψιλό-ψιλό κρακελάρισμα που είχε κάνει το υλικό.  Η Εύη άρχισε να περνάει με μπρονζέ πατίνα λίγο-λίγο το μπουκάλι και σκούπιζε αμέσως μ'ένα μαλακό πανάκι με σκοπό να μείνει η πατίνα μόνο μέσα στις ρωγμές.  Το αποτέλεσμα ήταν υπέροχο! και τόσο εύκολο !

Φεύγοντας η Εύη μου άφησε το σχεδόν γεμάτο μπουκαλάκι με το κρακελέ.  Την επομένη το πρωϊ, πρώτη μου δουλειά μετά τον πρωϊνό καφέ, ήταν να κάνω μιά δοκιμή μόνη μου πιά.  Δίσταζα να  το εφαρμόσω σε μεγάλη επιφάνεια και προτίμησα κάτι πιό μικρό, όπως αυτό το πέτρινο αυγό και το ασσορτί βαζάκι που σας είχα δείξει την 1η Ιουνίου και τότε είχαν αυτήν την μορφή.

 

Πέρασα λοιπόν το υλικό, το άφησα να στεγνώσει γέμισα τις ρωγμές με πατίνα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό

 

Η πέτρα ήταν αυτή που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτηση και μου άρεσε πολύ.

Όσο για το βαζάκι...χμ...έτσι κι έτσι...

 

Ας το τολμήσω και κάπου αλλού σκέφθηκα.... και θυμήθηκα τα μπουκαλάκια μου που ήθελα από καιρό να σας δείξω 
πατήστε την φωτογραφία για να δείτε την μεταμόρφωσή τους  αλλά ελάτε πίσω να δείτε την συνέχεια...
  

Επόμενη δοκιμή μου έγινε σ'ένα μπουκάλι στο οποίο έκανα πρώτα κανονικά decoupage με μοτίβα χαρτοπετσέτας.  Το άφησα 3,5 περίπου ώρες και το κρακελέ δεν είχε σκάσει ! Άρχισα να απογοητεύομαι. Ενώ όμως καθόμουν στο γραφείο μου και βολτάριζα στα σπιτάκια σας, είχα στα πόδια μου αναμένο ένα μικρό αερόθερμο. Και τότε μου ήρθε η φαεινή να βάλω το μπουκάλι κοντά στον ζεστό αέρα. Σχεδόν αμέσως έγινε το ποθητό κρακελάρισμα!!!  Κι έτρεξα να φέρω την πατίνα για να γεμίσω τις ρωγμές. Θα του πήγαινε ίσως καλύτερα μια  άλλη απόχρωση πατίνας αλλά εγώ είχα μόνο χρυσή. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό

Στις φωτογραφίες φαίνονται κάποιες ρωγμές που μου 'ξέφυγαν' και δεν γέμισαν με την πατίνα, αλλά αυτό δεν με πειραζει αφού, από τον ενθουσιασμό μου να σας τα δείξω, δεν του έχω ακόμα περάσει βερνίκι, οπότε μπορώ ακόμα να το διορθώσω. 

Συμπέρασμα 1ον: αυτό το κρακελέ αποτελείται από ένα μόνο συστατικό το οποίο κάνει την ίδια δουλειά με το μέχρι τώρα γνωστό (πάντα για μένα μιλάω) κρακελέ δύο συστατικών !!! Για μένα ήταν μιά 'ανακάλυψη'!  Αντίθετα, η Εύη γνώριζε μόνο αυτό το είδος κρακελέ !!! Το δέ 'κλασσικό' ενός συστατικού το θεωρούσε 'παλαίωση' , δεν ήξερε πώς να την κάνει και της εξήγησα εγώ πώς γίνεται!!! Και μάλλον δίκαιο είχε, αφού εκείνο δίνει ένα εφφέ παλαίωσης (το δεύτερο χρώμα 'κρακελάρει' για να φανεί το 'παλαιώτερο  σκούρο χρώμα),  ενώ εδώ έχουμε ένα χημικό που δημιουργεί ένα εφφέ κρακελαρισμένου γυαλιού ή πορσελάνης ή βερνικιού.

Συμπέρασμα 2ον: πρόκειται απλούστατα για μία άλλη μάρκα κρακελέ της οποίας η χημική σύνθεση κάνει σε ένα βήμα αυτό που οι άλλες κάνουν σε δύο.  Τώρα, για ποιόν λόγο δεν κάνει πάντα τις ίδιες ρωγμές, αυτό δεν το έχω ακόμα ανακαλύψει...είμαι, βλέπετε, αρχάρια στο υλικό!

Για ευνόητους λόγους, δεν μπορώ να σας αναφέρω και να διαφημίσω την μάρκα αυτή, αλλά είμαι σίγουρη ότι ήδη, πολλές από εσάς θα την έχετε ανακαλύψει. Και ειδικά εκείνες από εσάς που έχετε πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από εμένα στο decoupage  και έχετε ήδη δοκιμάσει αρκετά άλλα προϊόντα με διαφορετικά ίσως αποτελέσματα. 

Εγώ δεν είχα ιδέα γι αυτό το υλικό και γι αυτόν τον λόγο το ανέφερα ως 'ανακάλυψη' στην αρχή της ανάρτησής μου.  Κα πολύ χαίρομαι που το ανακάλυψα - μέσω της ξαδέλφης !!!

Πώς σας φάνηκαν τα μπουκαλάκια μου?  Τα είδατε?  Επειδή δεν ξέρω πώς να ανοίξω σχόλια στις άλλες σελίδες, πείτε μου εδώ την γνώμη σας. Θα χαρώ πολύ !

Πάμε θέατρο ?

Ανάμεσα στα δώρα που μας έκανε η κόρη μας την Πρωτοχρονιά ήταν και δύο εισιτήρια θεάτρου. Είχαμε πολύ καιρό να πάμε στο θέατρο, ιδιαίτερα από τότε που μετακομίσαμε στην ‘εξοχή’.    

Στις 3 Ιανουαρίου λοιπόν, σ’ένα κατάμεστο θέατρο, παρακολουθήσαμε μια παράσταση με ηθοποιούς τους οποίους γνωρίζαμε από την τηλεόραση αλλά πρώτη φορά βλέπαμε στην σκηνή.  Δεν θα σας πώ ούτε τους συμπαθέστατους ηθοποιούς, ούτε το έργο. 

Περάσαμε μιά ευχάριστη βραδιά αλλά η υπόθεση του έργου δεν μας προκάλεσε κανέναν προβληματισμό, δεν μας πέρασε κανένα μήνυμα, ούτε γελάσαμε ιδιαίτερα, ούτε κλάψαμε!

Εννοείται ότι δεν έχω κανέναν λόγο να δυσφημίσω το θέατρο...άλλωστε, όπως σας είπα, ήταν κατάμεστο, μέχρι και σε σκαμνάκια ήταν πάνω από 30 άτομα!

Μιάς που κάναμε όμως την αρχή,  χθές πήγαμε πάλι θέατρο... σ’ένα θέατρο όπου συνηθίζαμε να πηγαίνουμε πριν από 30 χρόνια (και βάλε...). Εδώ μιλάμε για άλλου είδους παράσταση.   

 

Ο Στέφανος Ληναίος και η Έλλη Φωτίου, δύο υπέροχοι  ηθοποιοί του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, πλαισιωμένοι από τον αξιόλογο θίασο τους, συνεχίζουν τις προσπάθειές τους για ένα ποιοτικό θέατρο μέσα στις δύσκολες συνθήκες της εποχής, προσφέροντας τις υπέροχες ερμηνείες τους, σ’ένα έργο που πραγματεύεται τη διαφθορά της εξουσίας και την χειραγώγηση της πλειοψηφίας από τους διεφθαρμένους που κατέχουν τα πολιτικά αξιώματα.  

Πριν από 130 χρόνια...Νορβηγία, 1882. Η Εξουσία...Ο Τύπος...Η Πλειοψηφία...ΟΙ ΛΙΓΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ...Σαν να μην πέρασε μια μέρα....

Το κορυφαίο, διαχρονικό έργο του Ερρίκου Ίψεν «Ο Εχθρός Του Λαού» σε ελεύθερη απόδοση και σκηνοθεσία Στέφανου Ληναίου στο Θέατρο ΑΛΦΑ.

Σας συνιστώ να πάτε να το δείτε!

Λίγη ώρα πριν φύγουμε για το θέατρο, ένα πακετάκι μου παραδόθηκε από το τοπικό courier. Το περίμενα και δεν με εξέπληξε. Όταν όμως άνοιξα το πακέτο και είδα το όμορφο βιβλίο "CUPCAKES" της Αθηνάς Πάνου πραγματικά ενθουσιάστηκα!   

Είχα την τύχη να το κερδίσω στην κλήρωση που έκανε η καλή μας Ξανθή «Συνταγές της Ασπρούλας» και το περίμενα ανυπόμονα. Μα είναι τόσο ωραίο! Οι συνταγές του είναι τόσο για γλυκά όσο και για αλμυρά cupcakes και είμαι σίγουρη ότι πολύ σύντομα θα αρχίσω να τις εκτελώ μία-μία !

Ξανθή μου, σ’ευχαριστώ πάρα πολύ, τόσο εσένα όσο και τις εκδόσεις Ψυχογιός που προσέφεραν τα βιβλία για τον διαγωνισμό σου.

Και τώρα θα σας δείξω μόνο μιά φωτογραφία, ένα αλλιώτικο –για μένα τουλάχιστον–κρακελέ, που όμοιό του δεν είχα ξαναδεί μέχρι πρόσφατα. 

Έχω ενθουσιαστεί  μ’αυτό το κρακελάρισμα που σου δίνει την αίσθηση της παλιάς πορσελάνης.  Δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο?

Στην επόμενη ανάρτησή μου θα σας πώ περισσότερα... αφού προσπαθήσω να το καταφέρω κι εγώ!!!

Μέχρι τότε, σας εύχομαι ένα πολύ καλό Παρασκευο-Σαββατοκύριακο !

Και χρόνια πολλά στις Αντωνίες και Αντώνηδες που γιόρταζαν χθές, και τις Αθανασίες και τους Θανάσηδες που γιορτάζουν σήμερα !!!

Καλή χρονιά !

Καλή χρονιά σ'όλη την μπλογκοπαρέα!!!

Εύχομαι Υγεία, Χαρά και Ευτυχία σε σας και στις οικογένειές σας!

Δεν πεθαίνει κι αν περάσουν

Χρόνια εκατό και χίλια.

Μας χορταίνει μας φροντίζει

Μας ανάβει τα καντήλια.

Από κλαδάκι κρέμεται

Στην αγορά πουλιέται

Το εξωτερικό της τρώγεται

Το μέσα της πετιέται.

Θέλησα να ξεκινήσω τις φετεινές μου αναρτήσεις με δύο 'αναπαλαιώσεις' 
που έκανα μέσα στον Δεκέμβριο,  παράλληλα με την Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση,
αλλά προτίμησα να τις κρατήσω για τον νέο χρόνο. 

Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου είχε σαν χόμπυ να φτιάχνει μικρά ξύλινα αντικείμενα, χωρίς το επάγγελμά του να έχει καμμία απολύτως σχέση με την ξυλουργική. Όλες τις ελεύθερες ώρες του τις περνούσε κατασκευάζοντας κουτιά, καδράκια, σκαμνάκια, και διάφορα άλλα αντικείμενα για το σπίτι, αλλά και παιχνίδια για τον αδελφό μου, για μένα και για τα ξαδέλφια μας.  Θα μπορούσα να κάνω μια ιδιαίτερη σελίδα αφιερωμένη στα έργα του μπαμπά μου!  Παλαιώτερα, σας είχα δείξει κάποια από τα κουτιά στα οποία θέλησα να δώσω μιά νέα πνοή, ή απλά να τα συντηρήσω. Συνεχίζω όμως να ανακαλύπτω κάποια κομμάτια στην αποθήκη της μητέρας μου, από τα οποία άλλα δεν τα θυμόμουν κάν, και άλλα τα βρίσκω ταλαιπωρημένα από τα χρόνια.  'Οπως σας έδειξα και ένα μέρος από τα επιπλάκια της κούκλας μου. Σε επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω και τα υπόλοιπα.   

Πριν λίγο καιρό η καλή μας φίλη Μαρία DecoupageAddict είχε φτιάξει ένα ωραίο σημειωματάριο 
με ρολό ταμειακής μηχανής. Και τότε της είπα στο σχόλιό μου
ότι ένα παρόμοιο είχε φτιάξει ο πατέρας μου πριν από 35 χρόνια!

Το πήρα λοιπόν από την κουζίνα της μητέρας μου, η οποία δεν το χρησιμοποιεί πιά, και αφού το επισκεύασα, γιατί είχε ανάγκη από λίγο κόλλημα 

 και κάρφωμα

  του έκανα παλαίωση και decoupage με το αγαπημένο μοτίβο της ελιάς.  

Είμαι του ήλιου η θυγατέρα

Η πιο απ’όλες χαϊδευτή,

Χρόνια η αγάπη του πατέρα

Σ’αυτόν τον κόσμο με κρατεί.

Όσο να γύρω νεκρωμένη

Αυτόν το μάτι μου ζητεί.

Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.

Όπου κι αν λάχω κατοικία

Δε μ’ απολείπουν οι καρποί,

ως τα βαθειά μου γηρατεία

Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή..

Μ’έχει ο Θεός ευλογημένη

Κι είμαι γεμάτη προκοπή.

Ειμ’ η ελιά η τιμημένη.

 (Απόσπασμα από το ποίημα Η ΕΛΙΑ του Κωστή Παλαμά)

 Στο σημείο που κόβεται το χαρτί υπήρχε ένα σκουριασμένο οδοντωτό πριονάκι το οποίο αντικατέστησα μ'ένα ξυλάκι παγωτού (αντιγραφή από την Μαρία !)

 

 Ένα μικρό γυάλινο σωληνάκι κολλήθηκε στην μία πλευρά, σαν θήκη για το μολυβάκι,

κι ένα καρφάκι στον τοίχο της κουζίνας υποδέχτηκε το νέο μου σημειωματάριο.  

Εγώ ενθουσιάστηκα με το αποτέλεσμα, το ίδιο και όσοι το είδαν κρεμασμένο στον τοίχο.  
Εύχομαι να σας αρέσει και να εμπνευστείτε κι εσείς για να φτιάξετε κάτι παρόμοιο.  
Eίναι πολύ πρακτικό για να σημειώνετε τα ψώνια πριν φύγετε για το σούπερ-μάρκετ !  

 

Σειρά είχε ένα κουτί, ένα πραγματικά απλό κουτί με χωρίσματα, στο οποίο θυμάμαι ότι ο πατέρας μου έβαζε τα μικρά εργαλεία του (πενσάκια, κατσαβιδάκια, ψαλίδια,κλπ.).

Δείτε πώς το μεταμόρφωσα !!!! 

  

Πρώτα το κόλλησα και στοκάρισα κάποια κτυπήματα που είχε στην μία πλευρά,  ξεχνώντας τον ξυλόστοκο ασπατουλάριστο, με αποτέλεσμα να κάνει ένα κρακελάρισμα που τελικά μου άρεσε πολύ και δεν το έτριψα με γυαλόχαρτο.

Το έβαψα εσωτερικά με καφέ χρώμα και εξωτερικά σε ένα γκρι-μπεζ και του έκανα παλαίωση με bitume. Και  τέλος του έκανα decoupage σε όλες τις πλευρές με τα ίδια μοτίβα χαρτοπετσέτας.  

  Στην μία θήκη χώρεσαν το προβηγκιανό μου λαδόξυδο, οι πίκες για τις ελιές και οι χαρτοπετσέτες, στην άλλη το αλατοπίπερο και το tabasco, και στην τρίτη η γαλλική μουστάρδα! 

 Όλα μαζί τώρα μεταφέρονται από την κουζίνα στο τραπέζι μέσα σ'αυτό το κουτί!   

Πολύ βολικό ! Δεν νομίζετε ?

Και μιάς και αναφέρθηκα πάλι στην Λατρεμένη μου Προβηγκία, δεν θα μπορούσα να παραλείψω να ευχαριστήσω τα αγαπημένα μου ξαδέλφια που μου έστειλαν ένα δέμα με γαλλικά παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα καλούδια...  

ένα ωραίο ξύλινο κουτί με φουα-γκρά, πατέ, ψωμί με μπαχαρικά και πιπέρι, σοκολατάκια και μπισκότα! Δεν πειράζει που το ταχυδρομείο άργησε να μας τα φέρει από την Μασσαλία, εμείς θα τα τιμήσουμε δεόντως και θα χαρώ πολύ εάν κεραστείτε κι εσείς φίλες μου! Ανοίξτε τα κουτιά ελεύθερα, αφού εγώ δεν το σκέφθηκα πριν τα φωτογραφίσω, χαχαχα!!!

Σας ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια σε κάθε μου ανάρτηση της χρονιάς  που μόλις τελείωσε. Πραγματικά μου δίνουν μεγάλη χαρά και όρεξη να συνεχίσω να σας δείχνω τις μικρές μου δημιουργίες!

Φιλάκια πολλά !!!!!!