Χριστουγεννιάτικη ανακύκλωση

Εδώ και αρκετές μέρες, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή,  βρίσκω καθημερινά λίγο χρόνο και φτιάχνω χριστουγεννιάτικα στολίδια για το σπίτι και για φίλους.  Προσπαθώ να  χρησιμοποιώ αντικείμενα και υλικά που υπάρχουν στο σπίτι, δίνοντάς τους μιά νέα ευκαιρία ζωής από το να καταλήξουν στον κάδο της ανακύκλωσης.  Εάν ανατρέξετε στις περυσινές και προπέρσινες χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις μου, θα βρείτε ιδέες που θα μπορούσατε κι εσείς να εφαρμόσετε για την διακόσμηση του σπιτιού σας. 

Φέτος, ξεκίνησα με κάτι παλιά ανοξείδωτα πιατάκια του γλυκού 

τα οποία, αφού περάστηκαν με αστάρι για μέταλλα και κρακελέ δύο συστατικών, μετατράπηκαν σε ωραίες βάσεις για κεριά. 

Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σαν δισκάκια κάτω από τα μπουκάλια  του κρασιού, στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. 

Κρακελέ δύο συστατικών και ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτες και ριζόχαρτα,  χρυσή δαχτυλοπατίνα και λεπτομέρειες με χρυσό ρελιέφ.

Τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα κι αφού ήδη έχουν περάσει σε άλλα χέρια, θα φτιάξω για  μένα και τα υπόλοιπα δύο της αρχικής εξάδας. 

Κι άλλο ένα κεραμικό πιατάκι, σουβενίρ από κάποιο νησί, του οποίου όμως το φλυτζάνι είχε σπάσει, μετατράπηκε κι αυτό γρήγορα και εύκολα σε βάση για κερί

  Στην συνέχεια, έπιασα κι εγώ τις λάμπες!!! 

Είχα μαζέψει αρκετές στην διάρκεια του χρόνου γιατί αυτές που είχα φτιάξει πριν από δύο χρόνια είχαν μεγάλη επιτυχία.

Φέτος, έφτιαξα τις πρώτες λίγο βιαστικά οφείλω να ομολογήσω,

ακολούθησα όμως την συμβουλή της Σωσούς και με μία παραλλαγή, έντυσα πρώτα τις λάμπες με κόλλα και τα λευκά φύλλα χαρτοπετσέτας που περισσεύουν, τα οποία, όπως σας έχω πεί, κρατάω για τέτοιες χρήσεις. Όταν στέγνωσαν, τις έντυσα με κομματάκια χαρτοπετσέτας ή τις έβαψα με ακρυλικά  (όπως την πρώτη) και τις στόλισα με γλιτεράκια και ρελιέφ πριν τις φυτέψω σε μικροσκοπικά πήλινα γλαστράκια από κάποια παλιά κατασκευή.  

Και τώρα θα σας δείξω ακόμα ένα δεντράκι

Ετούτο εδώ, δεν προέκυψε από λάμπα και γλαστράκι αλλά από μπομπίνα και καπάκι !

Πέρυσι τα Χριστούγεννα, η καλή μου φίλη blogger Μαίρη, μου είχε στείλει ένα πανέμορφο δεντράκι, στολισμένο με δαντελλένιες κορδέλλες αλλά μέσα στο πακετάκι της είχε προσθέσει και τρείς άδειες μπομπίνες για να τις φτιάξω μόνη μου. Οι γιορτές είχαν πιά τελειώσει κι έτσι οι μπομπίνες κρύφτηκαν για φέτος. Ιδού λοιπόν η πρώτη που έφτιαξα.  

Αφού αστάρωσα και έβαψα την μπομπίνα, την στερέωσα πάνω σ'ένα καπάκι απορρυπαντικού βαμμένο σε χρυσαφί χρώμα, την έντυσα με κομμάτια χαρτοπετσέτας, τόνισα τις μπαλίτσες και τα κεράκια με ρελιέφ, και τέλος πρόσθεσα μια ξύλινη κίτρινη χάνδρα στην κορυφή όπου έμπηξα ένα αστεράκι από χαρτόνι πασπαλισμένο με μπόλικο γκλίτερ.

Ελπίζω να σας άρεσαν οι κατασκευές μου και να σας εμπνεύσουν για να φτιάξετε κι εσείς όμορφα Χριστουγεννιάτικα στολίδια ανακυκλώνοντας 'σπιτικά υλικά'!!!!

Καλή επιτυχία!!!!!!!!!

Συμμετέχω με αυτά στο Χριστουγεννιάτικο πανηγύρι του Stars and Icicles 

ΕΚΘΕΣΗ ΡΟΛΟΓΙΩΝ

 αναμνηστική φωτογραφία από το στήσιμο της έκθεσης

και το ενημερωτικό έντυπο της έκθεσης

                        

«Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις». 

Μία από τις κυριότερες και μεγαλύτερες Θεομητορικές εορτές του έτους είναι τα «Εισόδια» της Θεοτόκου. Η Εκκλησία μας την τιμά στις 21 Νοεμβρίου, με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή. Αποτελεί τήν βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου. 

Όπως γνωρίζουμε, η Παναγία Θεοτόκος, γεννήθηκε από γονείς γηραιούς, τον Ιωακείμ και την Άννα, που είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό να τους δώση ένα τέκνο και να το αφιερώσουν στο Ναό Του. Πραγματικά, αυτό και έκαναν. Οταν δηλαδή η Μαρία έγινε τριών ετών την έφεραν οι ίδιοι οι γονείς της στο Ναό και την παρέδωσαν στα χέρια του Ζαχαρία του ιερέα. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το ονομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώση τους υιούς του Ισραήλ». Και ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός την χαρίτωσε. Και ευφράνθηκε η Παναγία και με αγαλλίαση ψυχής εσκίρτησε και όλοι πνευματικά πανηγύρισαν που έμεινε στο Ναό τον Άγιο, για να αγιασθεί και να γίνει αργότερα η Μητέρα του ίδιου του Θεού.

πηγή

Τhe Presentation of the Blessed Virgin Mary (as it is known in the West), or The Entry of the Most Holy Theotokos into the Temple (its name in the East), is a liturgical feast celebrated on November 21 by the Roman Catholic, Eastern Catholic, and Orthodox Churches.The feast is associated with an event recounted not in the New Testament, but in the apocryphal Infancy Narrative of James. According to that text, Mary's parents, Joachim and Anne, who had been childless, received a heavenly message that they would have a child. In thanksgiving for the gift of their daughter, they brought her, when still a child, to the Temple in Jerusalem to consecrate her to God. Later versions of the story (such as the Gospel of Pseudo-Matthew and the Gospel of the Nativity of Mary) tell us that Mary was taken to the Temple at around the age of three in fulfillment of a vow. Tradition held that she was to remain there to be educated in preparation for her role as Mother of God.In Eastern Orthodox tradition, this is one of the days when women named Mary (Μαρία in Greek) and Despoina (Δέσποινα in Greek) celebrate their Name Day.

Εύχομαι Χρόνια Πολλά και Καλά, 

σε όλες τις συνομόματες και συνεορτάζουσες σήμερα!!! 

Να είμαστε καλά, να χαιρόμαστε τις οικογένειές μας -και να μας χαίρονται-, πάντα με υγεία, αγάπη και χαρά!!!

Ήθελα από καιρό να σας δείξω αυτό το μπουκαλάκι που έφτιαξα

 Decoupage με κρακελέ one step και χρυσή πατίνα

Στο μεταξύ, άρχισα να φτιάχνω και μερικά χριστουγεννιάτικα μπουκάλια

όπως και αυτό το χριστουγεννιάτικο κουτάκι του οποίου το καπάκι είναι υφασμάτινο.

Φτιαγμένο με αγάπη για μιά καλή φίλη. Ελπίζω να της αρέσει!

Μιά ιστορία θα σας πώ...

1668 - O επίσκοπος Thórdur Thorláksson, χαράζει δύο χάρτες της Ισλανδίας, 

VIA

βασιζόμενος κατά πάσα πιθανότητα σ’ έναν παλαιότερο που είχε χαραχτεί από τον προπάππο του, επίσης Επίσκοπο, Gudbrandur Thorlaksson και που είχε τυπωθεί στην Αμβέρσα το 1590.

  

VIA

1968 - Τριακόσια χρόνια αργότερα, η Βασιλική Βιβλιοθήκη της Κοπεγχάγης παραχωρεί άδεια επανεκτύπωσης του ιστορικού αυτού χάρτη στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ισλανδίας, με την ευκαιρία της Υπουργικής Συνόδου του Βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου που έγινε στο Ρέικιαβικ τον Ιούνιο του 1968. Είχαν προηγηθεί δύο επανεκδόσεις, μία το 1926 στην Αμερική από την βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Cornell  και μία το 1944  από το Γεωγραφικό ΄Ινστιτούτο της Κοπεγχάγης. Η νέα  αναμνηστική έκδοση τυπώνεται στο Haarlem  της Ολλανδίας.

Λίγα χρόνια αργότερα…ένα από τα αντίγραφα αυτής της έκδοσης φτάνει στα χέρια μου, δώρο από Ισλανδούς συνεργάτες.

1976 - Μια ομάδα Ιαπώνων φτάνει στην Ελλάδα στην εταιρεία όπου εργάζομαι με σκοπό την ανάθεση της αντιπροσωπείας μίας εταιρείας courier με σκοπό την διακίνηση ιαπωνικών εφημερίδων στα εν Ελλάδι γραφεία μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. 

Η διοίκηση μου αναθέτει το project και την καθημερινή συναλλαγή με τους Ιάπωνες.Στο γραφείο, το telex παίρνει φωτιά σε καθημερινή βάση….αλήθεια ποιές από εσάς πρόλαβαν το telex???? 
Ένα ειδικό τμήμα δημιουργείται στην εταιρεία για την διακίνηση του συνδρομητικού ιαπωνικού τύπου ο οποίος αργότερα συνοδεύεται και από την επαγγελματική αλληλογραφία των ιαπωνικών εταιρειών.

1997-  H OCS εορτάζει τα 40 χρόνια της και μας στέλνει  ένα μεγάλο πενταπλό ρολόι 

 για να βλέπουμε με μια ματιά την ώρα στην Αθήνα, στο Τόκυο, στο Παρίσι, στην Νέα Υόρκη και στο Σαν Φρανσίσκο.

Το ρολόι κρεμιέται στον χώρο που γίνεται η διεκπεραίωση των φακέλων από τους συναδέλφους της διανομής.

Τα χρόνια περνούν, το ρολόι μεταφέρεται σε άλλον χώρο,

μέχρι την στιγμή που η αντιπροσωπεία αλλάζει χέρια. Ένα νέο διαφημιστικό ρολόι παίρνει την θέση του στον τοίχο κι εκείνο μπαίνει στην αποθήκη.  

Μια δεύτερη μετακόμιση γίνεται μετά από πολλά χρόνια σε ιδιόκτητους χώρους της εταιρείας.  Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στα άδεια γραφεία, αφού έφυγε και το τελευταίο φορτηγό της εταιρείας μεταφορών, βλέπω το παλιό ρολόι πεταμένο σε μια γωνιά της αποθήκης. Μισοδιαλυμένο, σκονισμένο, άχρηστο…δεν είχε πλέον κανέναν λόγο να μεταφερθεί στα νέα γραφεία.  

Είχε όμως μια ιστορία πάνω του, για μένα, όχι για τους νεότερους που δεν είχαν τις δικές μου αναμνήσεις από εκείνη την εποχή, στα πρώτα βήματα της καριέρας μου. Το λυπήθηκα και το πήρα μαζί μου. Δεν το πήγα στο νέο μου γραφείο…δεν είχε πια καμιά θέση εκεί. Το πήρα στο σπίτι,  αλλά η μοίρα του ήταν να καταλήξει και πάλι σε μια αποθήκη. Πάντα είχα στον νου μου κάτι να κάνω με τα πέντε ρολογάκια του. Τί όμως? 

2013 - Και να που ήρθε η ώρα του!!!

Η Δράση Ελληνίδων Bloggers διοργανώνει Έκθεση Ρολογιών!!! 

 

Οι αγαπητές μας 

αναλαμβάνουν την συγκέντρωση των ρολογιών που φτιάχνονται από δεκάδες bloggers για να προσφερθούν στην έκθεση που γίνεται για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα

Αφού τελείωσα τα πέντε ρολόγια που πρόλαβα να φτιάξω, 

μου ήρθε η φαεινή ιδέα!!!  

Θα μπορούσα να φτιάξω κάτι μ΄εκείνα τα γιαπωνέζικα ρολογάκια που έχω στην αποθήκη!!! 

Θα μπορούσα μάλιστα να φτιάξω πέντε ρολόγια προσαρμόζοντας τους μηχανισμούς σε αντίστοιχες βάσεις!  

Μου κόλλησε όμως η ιδέα να μην τα χωρίσω, αλλά να τους δώσω την ευκαιρία να συνεχίσουν να συντροφεύουν το ένα το άλλο, όπως το έκαναν για τόσα πολλά χρόνια.

Η μεταλλική ανοξείδωτη κορνίζα βάφεται σε καφέ χρώμα και περνιέται με χρυσαφιά πατίνα σε κάποια σημεία   Ο παλιός χάρτης της Ισλανδίας 
-που τόσα χρόνια ήταν τυλιγμένος σε ρολό- καλύπτει την ιαπωνική φίρμα 

και επιδέχεται μια περαιτέρω παλαίωση με πατίνες, 

όπως και τα γυαλιστερά χρυσά ρολόγια, που ξαναπαίρνουν την θέση τους μέσα στο κάδρο.

Νέες καρτελίτσες με τα ονόματα των πόλεων τυπώνονται και κολλιούνται κάτω από κάθε ρολόι. 

(χμμμ....Δεν σκέφθηκα να ρυθμίσω την αντίστοιχη ώρα της κάθε πόληςπριν την φωτογράφιση!) 

Και έτοιμο πια, πήρε κι αυτό τον δρόμο του για την έκθεση. Θα ενδιαφερθεί άραγε κάποιος να αποκτήσει ένα τέτοιο ‘ιδιαίτερο’ πενταπλό ρολόι?? 

Εγώ πάντως χάρηκα που μπόρεσα και ανακύκλωσα και τα ρολογάκια, και την κορνίζα τους αλλά και τον ιστορικό χάρτη. Θα μπορούσε κάποιος, εάν προτιμάει, να τον αντικαταστήσει μ’έναν χάρτη της Ελλάδας ή μ΄έναν παγκόσμιο χάρτη.

Αγαπητές μου Χρυσομέλισσες, σας το παραδίνω, 
φτιαγμένο με πολλή αγάπη!!!