Κάνε τον χειμώνα καλοκαίρι..........

Αν και σήμερα το πρωϊ, οδηγώντας προς την Αθήνα, είδα στο αντίθετο ρεύμα να κατεβαίνουν εκατοντάδες αυτοκίνητα αναζητώντας την δροσιά της θάλασσας σε κάποια παραλία του Σαρωνικού, εν τούτοις, ο καιρός είναι ακόμα λίγο περίεργος.   Δεν πέρασαν λίγες ώρες, και προς το  μεσημεράκι, ο ουρανός καλύφθηκε και πάλι με σύννεφα.  Σας γράφω από 'δανεικό' λαπτοπάκι και δεν έχω μαζύ μου φωτογραφίες από την προχθεσινή μπόρα, και από τα κατάμαυρα σύννεφα που κάλυπταν τον ουρανό. Σε πολλές περιοχές - και σε πολλά blogs - 'βλέπω' την απογοήτευση αυτών που δεν έχουν κάνει ακόμα ένα μπανάκι, ή που αναρωτιούνται πώς θα κυλήσει το καλοκαίρι.

Ας κάνουμε λοιπόν τον χειμώνα καλοκαίρι μόνοι μας!!!! 

Ας περάσουμε την ώρα μας δημιουργικά, φτιάχνοντας καλοκαιρινά διακοσμητικά για το σπίτι

 

'Ενα θαλασσοδαρμένο ξύλο, λίγο decoupage, ζωγραφική, άμμος και κοχυλάκια, είναι αρκετά για μιά τέτοια δημιουργία.

 

Και δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο...

ακόμα και ένα μικρό θαλασσόξυλο, μπορεί να γίνει όμορφο διακοσμητικό που θα φέρει την θαλασσινή αύρα στο μπαλκόνι μας.

 'Οσο για τα κοχυλάκια και άλλα όστρακα, έ αυτά κι αν είναι διακοσμητικά από μόνα τους!

Πόσο μάλλον εάν τα αξιοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε μιά όμορφη σύνθεση!

 

Ο γείτονάς μας, ο ψαράς, πάντα μου φέρνει διάφορα κοχύλια που πιάνονται στα δίχτυα του.

Προ ημερών όμως, με εξέπληξε όταν σταμάτησε έξω από την αυλόπορτα και φώναξε για να μου δώσει ένα "λουλούδι της θάλασσας" όπως το ονόμασε.  "Μοιάζει με κοράλι" του είπα, αλλά μάλλον δεν είναι, αφού είναι σαν ένα μαλακό κλαδί. "Λουλούδια είναι" μου απάντησε. "Φυτρώνουν στα βράχια και μπλέκονται στα δίχτυα καμμιά φορά" 

Αφού το άφησα να ξεραθεί λίγο αλλά και να ξεμυρίσει, το στερέωσα σ'ένα ξεβρασμένο ξύλο  και το στόλισα με κοχύλια.

 

Kαι φυσικά, το κρέμασα σ'έναν τοίχο στην βεράντα και το καμαρώνω!

 

 

Πώς σας φαίνεται?

Καλό υπόλοιπο Κυριακής, και καλή εβδομάδα!!!

Και λίγη υπομονή...το καλοκαιράκι είναι εδώ!

Η στιγμή σου σ'ένα ποίημα - 'Μια πυγολαμπίδα φωτίζει την νύχτα'

 ΣΑ ΝΑ' ΡΘΕ φέτος η Άνοιξη κλαμένη.

Κάτου απ' τις λεύκες μένει σιωπηλή και δεν κοιτάζει τα παιδιά που παίζουν.

Λεπτό φλουρί από φως πρασινωπό γλιστράει στο πρόσωπό της 

κι ακόμη δεν μπορεί να μας χαμογελάσει.

Όμως τα βράδια ένας γρύλλος τραγουδάει ανάμεσα στα σκονισμένα μου βιβλία, 

και μια πυγολαμπίδα ανάβει το φανάρι της πάνου από τα χαρτιά μου, 

να γράφω αγρούς με γαλανά λουλούδια και καλαμιές όπου περνούν κοπάδια τρυγονιών.

Θυμάμαι τη βρυσούλα του χωριού γιομάτη πολυτρίχια, 

όταν δοκίμαζα στις μικρές τρύπες του καλαμιού 

να σφυρίξω το πρώτο σιγαλό τραγούδι της μεγάλης καλοκαιριάτικης νύχτας.

 

Κι απόψε μια πυγολαμπίδα φωτίζει τ' ανοιχτό βιβλίο ενός κρίνου 

κ' ένας γρύλλος διαβάζει το ποιηματάκι του μικρού Χριστού 

που αποκοιμήθηκε στο πράσινο χορτάρι.

Κ' εγώ θα πω το τραγούδι της πυγολαμπίδας.

 'Μια πυγολαμπίδα φωτίζει την νύχτα'

Γιάννης Ρίτσος

 

Για πρώτη φορά στην ζωή μου είδα πυγολαμπίδα,

 κι έτυχε η συνάντηση να γίνει στον κήπο μου!

Αυτή ήταν και η αφορμή για τούτη την ανάρτηση,

με την οποία συμμετέχω στην εβδομαδιαία στήλη 

 της Μαρίας Νι

Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...

Εσείς, έχετε δεί πυγολαμπίδα;

Από τα φώτα της σκηνής...στο decoupage!

Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω αυτή την ανάρτηση χωρίς πρώτα να σας ευχαριστήσω για την προηγούμενη. Η Κατερίνα ενθουσιάστηκε με τις ευχές σας και τα καλά λόγια που αφήσατε και σας ευχαριστούμε και οι δύο πάρα πολύ!!!

Εύχομαι και στα δικά σας τα παιδιά να χαίρονται με ό,τι τα ευχαριστεί και τα γεμίζει!

Εδώ και χρόνια, είχαμε αρχίσει να 'στολίζουμε' τον κήπο με διάφορα ηλιακά φαναράκια, απ' αυτά που φορτίζονται στην διάρκεια της ημέρας από την ηλιακή ενέργεια και ανάβουν μόλις σουρουπώνει, φωτίζουν τους διαδρόμους και άλλα σημεία ανάμεσα στα παρτέρια. 

 Άλλα είναι λευκά,

 

 κάποια άλλα αλλάζουν χρώματα

Πρόσφατα αγοράσαμε ένα ηλιακό μπουκάλι το οποίο στολίστηκε πάνω στο τραπέζι της βεράντας, 

αλλά είχαμε το φόβο μη τυχόν το ρίξουν οι γάτες ή πέσει με τον άνεμο. Ήθελα να του φτιάξω κάποια βάση για να το σταθεροποιήσω. Προχθές έπεσε το βλέμμα μου σ'ένα παλιό, σπασμένο, Πασχαλινό διακοσμητικό, κάτι σαν φωλίτσα για κοτοπουλάκια, το οποίο, φυσικά, είχα φυλάξει για να το επισκευάσω... έ λοιπόν, ήρθε η ώρα του!!!  Αφού το κόλλησα, το 'έντυσα' με ακρυλικό στόκο, το έβαψα, του έκανα λίγο decoupage και το στόλισα με κοχύλια και έναν αχινό.

  

Κι έτσι το μπουκάλι μας απέκτησε μιά σταθερή και άκρως καλοκαιρινή βάση.  Αρχικά είχα σκεφτεί να το μετατρέψω σε φάρο...ίσως και να το κάνω...και τότε να είστε σίγουροι ότι θα σας το ξαναδείξω!

 'Οχι, αυτό δεν είναι άλλο ένα ηλιακό φωτιστικό!!!

Είναι το αποψινό φεγγάρι που γεμίζει σιγά-σιγά!

 Νωρίτερα, την ώρα που πίναμε το απογευματινό καφεδάκι μας, ένα τεράστιο σμήνος από γλάρους πέταγε ψηλά και μακρυά από την θάλασσα, πάνω από τον μισοκαμμένο λόφο.

 Μας έκανε μεγάλη εντύπωση! Ελπίζω αυτό να μην προμηνύει νέα κακοκαιρία!

'Ενα μεταλλικό κασπώ χρησίμευε σαν 'μοντέλλο' -μαζί με διάφορα άλλα μεταλλικά αντικείμενα- στα μαθήματα σχεδίου που έδινε η Κατερίνα στην αδελφή ενός φίλου, η οποία δίνει φέτος πανελλήνιες. Τώρα που τελείωσαν τα μαθήματα, το έντυσα με decoupage για να το κρατήσει ως αναμνηστικό.

 Του πρόσθεσα μιά μικρή καταπράσνη δαφνούλα και είναι έτοιμο για δωράκι.

 Κι επειδή η Κατερίνα μου έλεγε πόσο αρέσουν στη Μαρίκα όλα αυτά που φτιάχνω...της ετοίμασα κι ένα μπουκαλάκι που της στέλνω μαζύ με τις πιό θερμές ευχές μας για τις εξετάσεις.

 Καλή επιτυχία, Μαρικάκι!!! 

Έτσι αποθανάτισα και το τελευταίο τριαντάφυλλο της τεράστιας αναριχώμενης τριανταφυλλιάς μας, η οποία, δυστυχώς, ανθίζει κάθε χρόνο μόνο τον Μάϊο.  

Σήμερα μόλις της έκανα ένα βαθύ κλάδεμα για να την καθαρίσω.

 Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι

Καλή εβδομάδα!

Πάμε Θέατρο;

Παρακολουθήσαμε χθες το βράδυ μια ωραία πρωτότυπη παράσταση 

από νέους ταλαντούχους ηθοποιούς, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. 

Ανάμεσα τους, παίζει, ερασιτεχνικά, και η κόρη μου Κατερίνα!

 

H ομάδα Nostalghia Theater Co. παρουσιάζει την παράσταση Βερενίκη, 

βασισμένη στο διήγημα του διάσημου συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε, "Βερενίκη".

Βρισκόμαστε σε ένα τηλεοπτικό σόου στο τέλος της δεκαετίας του '60, όπου οι παίχτες καλούνται να συμβιώσουν με μια γυναίκα και να συνάψουν σχέση "στον αέρα". Τελικός σκοπός όμως του παχνιδιού είναι μέσα από την τηλεοπτική τους ζωή να καταστρώσουν ένα σχέδιο δολοφονίας της γυναίκας. Ο παίχτης που θα το πετύχει κερδίζει τεράστια φήμη σε όλη την χώρα και ένα δεκαήμερο διακοπών στο Λας Βέγκας, συντροφιά με την γυναίκα που "δολοφόνησε" στο παιχνίδι.
Το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σίμωνας
Σκηνογραφία: Αλέξανδρος Λόγγος / Τώνια Ράλλη
Φωτισμοί: Γιώργος Κορδέλλας
Ηθοποιοί: Αντώνης Αντωνιάδης, Κώστας Μαραγκός, Βικτωρία Κολσουζιάν, Βίκυ Τριανταφύλλου , Βικτωρία Σαμοθράκη, Ίριδα Μπουρή, Δημήτρης Μελέτης, Μαρία Θανάς, Κατερίνα Συνοδινού, Αλκιβιάδης Ζεμπερλίγκος.

Τοποθεσία: Rabbithole, Γερμανικού 20, Μεταξουργείο

Ημερομηνία: Από 26 Μαϊου 2014 και κάθε Δεύτερα και Τρίτη για 6 μόνο παραστάσεις (μέχρι 10 Ιουνίου 2014)  Στις 21:30


Πηγή: www.culturenow.gr