Δεν θα μπορούσα να μην κρατήσω την υπόσχεσή μου να σας δείξω μερικές καλοκαιρινές 'δημιουργίες'.
Καμβαδάκι με ακρυλικά, decoupage χαρτοπετσέτας και ενός ρυζόχαρτου (που μου είχε χαρίσει η Dimi),
Οβάλ καδράκι με ακρυλικά, ανάγλυφο decoupage χαρτοπετσέτας και πατίνες.
Τι ωραία που είναι να μπορείς να συνδυάζεις κάποιες δουλειές με μιά όμορφη βόλτα!
Προ ημερών, ο δρόμος μας μας έφερε από το Λαύριο
στο Σούνιο
όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τον ναό του Ποσειδώνα
και την γύρω περιοχή από νέες διαφορετικές γωνίες.
Ένας πεσμένος, από τους αέρηδες, γίγαντας,
και το ακόμα φρέσκο λουλούδι του.
Agave Americana
Το φυτό πεθαίνει μετά την ωρίμανση των καρπών. Αφήνει όμως
πίσω του μικρούς παράπλευρους βλαστούς και με την έννοια αυτή δεν πεθαίνει
ποτέ.
Αυτός είναι ο λόγος της ονομασίας «Αθάνατος» (γιατί αφήνει πάντα απογόνους).
Αυτός είναι ο λόγος της ονομασίας «Αθάνατος» (γιατί αφήνει πάντα απογόνους).
Αυτός στέκεται ακόμα αγέρωχος!
Το απέραντο γαλάζιο
Οι σπηλιές κάτω από τον Ναό του Ποσειδώνα.
Εκεί, όπως λέει η ιστορία, έγινε μιά μικρή μάχη μεταξύ του Λόρδου Βύρωνα (όταν είχε επισκεφθεί
με την συνοδεία του τον ναό) και μιας ομάδας πειρατών που είχαν κρυφθεί στις σπηλιές.
Στο βάθος, η μαρτυρική Μακρόνησος
Και οι σύγχρονοι επισκέπτες, εκ των οποίων πολλοί έρχονται 'από θαλάσσης'.
Είναι κάποια άλλα πρωϊνά, όπως το χθεσινό,
που μας πιάνει μια οκνηρία και δεν πηγαίνουμε για μπάνιο.
Μέχρι που έρχεται το απόγευμα,
όταν πλέον δεν κρατιόμαστε και πάμε να ρίξουμε την βουτιά μας.
Εκεί μας βρίσκει το ηλιοβασίλεμα....
και χθές είχα πάρει μαζί μου την φωτογραφική μου μηχανή.
Σε κάποια σημεία της παραλίας είχε πολύ περισσότερο κόσμο από άλλες φορές!
Φαντάζομαι πως είναι οι αδειούχοι του τελευταίου δεκαημέρου του Ιουλίου...
Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα!