Δημιουργίες - Φωτογραφίες

Είπα κι εγώ να σας πω τα νέα μου και να σας δείξω τις νέες μου δημιουργίες, και έχω περάσει πάνω από τρείς ώρες στον υπολογιστή, ο οποίος κυριολεχτικά σέρνεται και δεν με αφήνει να προχωρήσω. 

Τέλος πάντων, μέχρι να καταλάβω τί φταίει, κοντεύει να ξημερώσει...!

Είχαν μαζευτεί αρκετά πραγματάκια που δεν είχα ακόμα βρεί την ευκαιρία να σας δείξω και έτσι μάζεψα κάποια σ'αυτή την ανάρτηση.

Μέσα στα διάφορα που μαζεύει και μου δίνει κατά καιρούς η κόρη μου, ήταν ένα μικρό κουτάκι από plexiglass. Πριν από αρκετό καιρό, είχα φτιάξει το καπάκι του, με découpage, κρακελέ δύο συστατικών και υγρό χρυσό.   Τελικά, έντυσα και το κάτω μέρος του, με κρακελέ ενός συστατικού αυτή την φορά, και το στόλισα με μιά παλιά χρυσή τρέσα, ενώ έβαψα χρυσό όλο το εσωτερικό του.

  Έγινε έτσι μιά όμορφη μικρή μπιζουτιέρα 

η οποία ταίριαξε απόλυτα με μία κορνιζούλα που είχα φτιάξει προ καιρού.

Γιά να σας την δείξω, τοποθέτησα προσωρινά μία φωτοτυπημένη φωτογραφία της γιαγιάς μου, μέχρι να φτιάξω μία καλύτερη.

Αυτό ήταν ένα διαφημιστικό ποτήρι του νερού, από αρκετά χοντρό γυαλί, το οποίο μεταμορφώθηκε σ'ένα χαριτωμένο μικρό βάζο

Ενα κουτί από μπισκότα θα μπορούσε να φιλοξενήσει ένα σωρό ψιλολόγια, όπως και τα διάφορα καλοκαιρινά κολλιέ και βραχιόλια που δεν φοριούνται τον χειμώνα.

Μιλάω για χειμώνα ενώ δεν έχω ακόμα σταματήσει τα μπάνια, εκτός από 2-3 μέρες που είχε πέσει αρκετά η θερμοκρασία. Χθές όμως ξαναπήγα στην θάλασσα η οποία ήταν σκέτη απόλαυση!

Η φωτογραφία αυτή είναι πριν δέκα ημέρες στο FB, αλλά την ξαναβάζω γιά όσους δεν την είδαν. Ε, δεν βγάζω και κάθε μέρα φωτογραφία!!!

 'Ενα μέρος της συλλογής μου από φάρους διαφόρων μεγεθών, ήταν στολισμένο το καλοκαίρι πάνω στο τζάκι. Είπα να σας τους δείξω πριν τους μαζέψω

αυτός ειδικά, είναι πολύ αγαπημένος μου διότι τον έχω επισκεφθεί πριν από χρόνια σ'ένα ταξίδι μου στην Καλιφόρνια.  Κάποια μέρα θα σας διηγηθώ την ιστορία του.

Από φωτογραφίες, δεν ξέρω ποιές να σας πρωτοδείξω...όλη μέρα έχω την μηχανή κοντά μου και μόλις μου δοθεί ευκαιρία, προσπαθώ να αποτυπώσω με τον φακό ότι μου κάνει εντύπωση. Όπως πολλά και διάφορα έντομα, πεταλούδες, πουλιά που επισκέπτονται τον κήπο, ή που συναντώ στις βόλτες μου.  
Πάρτε μιά ιδέα...

Οι κορυδαλλοί, ή κατσουλιέρηδες έχουν κατακλύσει την παραλία αυτή την εποχή

και έχουν πολύ γούστο ειδικά όταν περπατούν με ύφος, όπως σ'αυτή την παλαιώτερη φωτογραφία!

Μιά κιτρινοσουσουράδα τριγύριζε στην αμμουδιά κοντά σ'ένα αγκαθωτό θάμνο

ενώ μιά Μάντισσα, ή αλογάκι της Παναγίτσας, κάπως μεγαλύτερη από αυτές που βλέπουμε συνήθως, κάθησε και μου πόζαρε στα πλακάκια της βεράντας.  Ήταν πραγματικά μεγάλη και το είδος της ονομάζεται Sphodromantis viridis

Πολλές και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις Μάντισσες μας δίνει η Έλλη σ'αυτή την ανάρτησή της.

Θα ακολουθήσει νέα ανάρτηση με όσα δεν πρόλαβα να σας παρουσιάσω εδώ, και μετά θα σας δείξω και τα Χριστουγεννιάτικα που ετοιμάζω σιγά-σιγά.

Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!

 

"Δαντέλα Βρυξελλών" (πέρασε και δεν ακούμπησε)

'Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που, σ'ένα ταξίδι μου στις Βρυξέλλες, αγόρασα, όπως το συνήθιζα πάντα, μερικά σουβενίρ για τις συναδέλφους του γραφείου.  

Οι  Βρυξέλλες φημίζονται, ως γνωστόν, για τις υπέροχες δαντέλες τους. Στα διάφορα καταστήματα του κέντρου της πόλης, εκτός από υπέροχα είδη δαντέλας (τραπεζομάντηλα, σεμέν, κουρτίνες, καλύμματα, και πολλά άλλα) βρίσκει κανείς και πολύ πιό μικρά και οικονομικά σουβενίρ από δαντέλα, σαν αυτά τα κρεμαστά διακοσμητικά. 

Είχα κρατήσει δύο και για μένα, τα οποία, με τα χρόνια, από λευκά έχουν γίνει μπεζ! 

Δεν τόλμησα να τα πλύνω, αφού τα διάφορα κομματάκια δαντέλλας είναι κολλημένα πάνω σ'ένα φόντο από τούλι και σίγουρα θα ξεκολλούσαν.   Μπορεί να τα ξεκρέμασα κάποια στιγμή αλλά δεν τα πέταξα.

 Τα θυμήθηκα πριν από λίγο καιρό, όταν ετοιμαζόμουν να πετάξω στην ανακύκλωση ένα παλιό κουτί του καφέ, απ'αυτά τα μεταλλικά που κλείνουν με αεροστεγές καπάκι.

Κράτησα λοιπόν το σιδερένιο στεφανάκι

 και έραψα πρόχειρα ένα τούλι τεντώνοντάς το όσο μπορούσα.

 Στην συνέχεια χρησιμοποίησα κομματάκια τσόχας και χρωματιστής δαντέλλας για να σχηματίσω τα ανθάκια, ενώ ένα μοτίφ παριστάνει την γλάστρα και με μιά άλλη δαντέλα στόλισα το στεφανάκι γύρω-γύρω, ενώ έκοψα προσεχτικά το τούλι που περίσευε.

Δεν είναι χαριτωμένο?  

"Πέρασε και δεν ακούμπησε" θα μου πείτε, και με το δίκαιο σας!!!

Το έφτιαξα μιά μέρα "στα γρήγορα" για να περάσω την ώρα μου περιμένοντας να στεγνώσει το βερνίκι σε κάποια καδράκια που είχα φτιάξει με découpage!!!

Δεν ξέρω άν θα το ξανακάνω, αλλά σκέφθηκα πως οι φίλες που ασχολούνται με το ράψιμο, το κέντημα, και τις δαντέλλες, θα μπορούσαν να εμπνευστούν για να δημιουργήσουν τα δικά τους διακοσμητικά. 

Και είμαι απολύτως σίγουρη πως εάν το αποφασίσουν θα τα φτιάξουν πολύ πιό όμορφα και πιό περιποιημένα από το δικό μου.

 Τί λέτε, χρυσοχέρες μου? 

Θα το δοκιμάσετε?

 

Για να μήν ξεχνιόμαστε...

... όχι πως το ξέχασα εγώ, 

αφού σας είχα υποσχεθεί πως θα σας έδειχνα το πρώτο που έφτιαξα 

με τα μικρά υπόλοιπα από χαρτοπετσέτες, πριν καταπιαστώ με τα μπουκάλια. 

Γιά ποιό σας λέω; έμ, είδατε που το ξεχάσατε εσείς!  

Αυτό το μικρό ποτιστήρι ήταν, 

που το στόλισα με μικρά μοτιφάκια από χαρτοπετσέτα και μάλιστα ενώνοντας 

και μερικά μεταξύ τους για να γίνουν πιό μεγάλα και πιό ολοκληρωμένα.

Είχαμε μείνει σ'αυτό...

 που έγινε αυτό...

 και σ'αυτό...

 που έγινε αυτό...

 

 Και άλλα μικρά κομματάκια που κολλήθηκαν στα χερούλια.

 Κι έπειτα, με μικρά τριανταφυλλάκια από άλλη χαρτοπετσέτα, 

έντυσα ένα μπουκάλι κολώνιας

 

 και το στόλισα με ανάγλυφα σχήματα.

 

Καλά να τελειώσει η εβδομάδα σας!

Η κλήρωση του giveaway

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές σας και τα καλά σας λόγια 

επ'ευκαιρία των πέμπτων γενεθλίων του blog μου! 

Ελπίζω να τα λέμε ακόμα για πολλά χρόνια μέσα από την όμορφη μπλογκογειτονιά!  

 Η κλήρωση του δώρου έγινε μέσω του Randomizer και από τις 36 συμμετοχές...

...τυχερή αναδείχθηκε η Θάλεια Τζέλλου!

Θάλεια μου, πάντα τυχερή να είσαι!!! 
Περιμένω στο email μου τα στοιχεία της διεύθυνσής σου για να σου στείλω το δωράκι σου! 
 Το δώρο της κλήρωσης είναι αυτό το οβάλ καδράκι με παλαίωση και κρακελέ,

 στο οποίο δεν έκανα φωτοσκιάσεις,  αλλά χρησιμοποίησα
διαφορετικά χρώματα από παλιές σκιές ματιών για να γεμίσω τις ρωγμές του κρακελέ.   

Είναι φτιαγμένο με αγάπη και ελπίζω να αρέσει στην Θάλεια!

Την Θάλεια όμως την γνωρίσαμε μαζί με την κορούλα της, την Γεωργία. 

Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην στείλω κάτι και σ'εκείνη! 

Ένα ρομαντικό ξύλινο κουτί νομίζω πως θα της φανεί πολύ χρήσιμο στο δωμάτιό της.

 Σας ευχαριστώ και πάλι και
εύχομαι σε όλες και όλους μιά υπέροχη Κυριακή 
κι έναν καλό μήνα Οκτώβρη!