Το δικό μου φωτιστικό

Η καλή μας Ρένα Χριστοδούλου  http://diaheiros.blogspot.com, μας ζήτησε να δημιουργήσουμε κάτι με φαντασία χρησιμοποιώντας τις συρμάτινες κρεμάστρες του καθαριστηρίου.   Μέρες τώρα έσπαζα το κεφάλι μου να σκεφθώ τί κατασκευή να κάνω με τις κρεμάστρες, αλλά δεν μου ερχόταν καμία  ιδέα.  Τις είχα ενώσει, και μάλιστα με ασημένια ταινία, και τις είχα αφήσει να περιμένουν....

Ασχολήθηκα με πολλά άλλα στην διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Εκτός από μερικά Χριστουγεννιάτικα που άρχισα να ετοιμάζω,  βάλθηκα να σουρώσω και τα κουκούτσια από τα κορόμηλα που είχα βάλει στο τσίπουρο εδώ και καιρό ώστε να φτιάξω το αντίστοιχο λικεράκι. 

΄Οταν τράβηξα την φωτογραφία δεν  το πρόσεξα, αργότερα όμως, όταν την ανέβασα στον υπολογιστή, φάνηκε και η κρεμάστρα που τις τελευταίες ημέρες κρεμόταν συνέχεια από ένα ντουλάπι της κουζίνας, μπάς και μου έρθει κάποια έμπνευση.  

Στο μεταξύ, έβλεπα και τις συμμετοχές των άλλων στο παιχνίδι της Ρένας (πανέμορφα στεφανάκια, δενδράκια, ημερολόγια νκλπ...) και  αναρωτιόμουν μήπως και δεν είχα καταλάβει ...μήπως δεν ήταν απαραίτητο, ντέ και καλά, να χρησιμοποιήσω τρεις κρεμάστρες. 

΄Ετσι άρχισα να σκέφτομαι τί θα μπορούσα να κάνω με μία μόνο κρεμάστρα. Την πήρα στα χέρια μου και την λύγισα....δημιουργήθηκε αυτό το διπλό τρίγωνο.... 

σε τί θα μπορούσε να χρησιμεύσει αυτό ?   

Και νά ...δίπλα είχα ένα βιβλίο με συνταγές ....και σκέφτηκα τι καλά θα ήταν να μπορούσα να το κρατήσω ανοιχτό την ώρα που μαγειρεύω κάτι καινούργιο, χωρίς να το ανοιγοκλείνω συνεχώς. 

Και ιδού,

Πήρα τότε μιά άλλη κρεμάστρα, που είχε λευκή επικάλυψη (να μην είναι η σκέτη, η αλουμινένια), επανέλαβα το λύγισμα ....

και με αυτόν τον τρόπο απέκτησα ένα «αναλόγιο» για την κουζίνα μου !!!

Βέβαια, δεν ήταν αυτό κάτι με το οποίο θα μπορούσα να λάβω μέρος στο παιχνίδι. Εξακολουθούσα να μην έχω έμπνευση και έλεγα στον εαυτό μου ότι ..."στην ανάγκη θα αθετήσω τον λόγο μου και δεν θα συμμετάσχω στον διαγωνισμό της Ρένας, δεν χάλασε κι ο κόσμος".

Μάζεψα από τον κήπο, όπως κάθε χρόνο,  δυόσμο, μέντα, ματζουράνα, για να τα αποξηράνω. Αφού τα έπλυνα και τα έκανα ματσάκια, έπρεπε κάπου να τα κρεμάσω για να στραγγίξουν και να ξεραθούν.   Μά, τόσες κρεμάστρες «κυκλοφορούν» γύρω μου, κι εγώ αναρωτιέμαι που θα τα κρεμάσω ???    Ορίστε, δεν είναι μιά πολύ ωραία λύση αυτή ?????   

Οταν έφτασε η ώρα της αγαπημένης μου Λουϊζας, γέμισε ο νεροχύτης από κλαδάκια, τα έπλυνα, γέμισα νερά τον τόπο, τα έδεσα κι αυτά σε ματσάκια, αλλά πλέον είχα έτοιμη την λύση... πήγα να φέρω ... κρεμάστρες. 

Τότε σκέφτηκα ...γιατί δεν χρησιμοποιώ την έτοιμη «κατασκευή», αφού ακόμα δεν έχω καταλήξει τί θα την κάνω ?  Και έδεσα τα ματσάκια πάνω της.   

Βάρυνε η καημένη, έτσι που ήταν βρεγμένα.  Εδεσα ένα σκοινάκι μέσα στην αποθηκούλα μου και κρέμασα την κατασκευή. ΄Ολο τον χειμώνα, κάθε βράδυ, θα πίνουμε Λουίζα !

Σας κρατάω σε αγωνία, έ...????   

Στο τέλος , αφού σκέφτηκα ότι η Ρένα θα επιστρέψει από την Πράγα και θα πρέπει να βιαστώ να στείλω κάτι, πήρα άλλες τρεις κρεμάστρες και τις ένωσα, για να τις έχω έτοιμες....για όταν θα μου ερχόταν η έμπνευση...

Στο μεταξύ το λικεράκι έσταζε σταγόνα, σταγόνα, πολύ αργά... Δεν βάζω ένα καινούργιο φίλτρο, λέω, και ανοίγω το συρτάρι. Κι εκεί, κάτω από τα φίλτρα, βλέπω ένα πακετάκι με χάρτινα πετσετάκια, απ’ αυτά που στρώνουν κάτω από τις τούρτες....

Τα παιδιά μεγάλωσαν,   τα γλυκά τα κόψαμε,  τούρτες θα φτιάχνω ???  Τι τα θέλω αυτά ??? 

Και τότε μου ήρθε η ιδέα !!!!  Μου είχε περάσει η σκέψη να κάνω κάτι με δαντέλλες αλλά, αφού δεν είχα πρόχειρες αληθινές δαντέλλες, γιατί να μην δοκιμάσω κάτι με αυτά ???

Παίρνω αμέσως τις ενωμένες κρεμάστρες και αρχίζω την... χαρτοκοπτική, χαρτοσυρραπτική, χαρτοκολλητική !!!

Δεν είναι άσχημο.... βέβαια είναι κάτι που δεν πρόκειται να κρατήσει για πολύ... αλλά για μιά συμμετοχή στο παιχνίδι της Ρένας νομίζω ότι είναι ό,τι πρέπει.... 

Σκέτο όμως δεν μου πολυ-άρεσε. Πήρα λοιπόν το μπρονζέ σπρέϋ, βγήκα έξω  και το ψέκασα κανονικά. Ετσι καλύφτηκαν και τα συρραπτικά.

 

Τύλιξα τα χερούλια με ένα χρυσαφί διχτάκι και ιδού το κατασκεύασμά μου.... 

δεν άξιζε βέβαια να του βάλω καλώδιο και ντουϊ (μην πάρουμε και καμία φωτιά) και έτσι το τοποθέτησα πάνω σ’ ένα φωτιστικό αντίκα. 

  

 

Πώς σας φαίνεται  ???  

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλες τις μπλογκοφίλες μου !!!  


Καλό βράδυ !!!!