Σαν χθές!!!!!!

Τρία χρόνια πέρασαν και ούτε που το κατάλαβα.  Τρία χρόνια σχεδόν που βγήκα και στην σύνταξη και από τότε κααααάθομαι (τρόπος του λέγειν, δηλαδή, γιατί οι υποχρεώσεις δεν μου αφήνουν και πολύ ελεύθερο χρόνο).  Το decoupage όμως καλά κρατεί και μ'αυτό περνάω λίγες ώρες σχεδόν καθημερινά. 
Το μικρό μου Atelier παραγέμισε με υλικά και με αμέτρητα αντικείμενα που στοιβάζονται περιμένοντας να τους δώσω νέα πνοή, εάν και όταν το αποφασίσω. 'Ενα μέρος της αποθήκης είχα μετατρέψει σε εργαστήρι, και σας το είχα παρουσιάσει κάποια στιγμή, 

αλλά τελικά, κατάντησε ξανά απλά Αποθήκη, και δεν με χωράει ούτε εμένα. 
Μάλλον ήρθε η ώρα να μετακομίσω μαζί με τα σύνεργά μου σε άλλη γωνιά του σπιτιού.

Ήδη το σκεφτόμουν από καιρό...χωρίς να λέω τίποτα στον Ν. Από τότε που άρχισε να τον πονάει το γόνατό του, ο γιατρός του συνέστησε να αποφεύγει τις σκάλες, κι έτσι κάποια στιγμή μετακομίσαμε στο ισόγειο, στο πρώην υπνοδωμάτιο του γυιού μας. 'Ετσι το πάνω μικρό καθιστικό/γραφείο, όπου καθόμουν τα βράδια και σας διάβαζα, μένει αχρησιμοποίητο. Εκεί είχα εγκαταστήσει το παλιό PC του γυιού μου, εκεί βρίσκονται τα μολύβια μου, τα πινέλα μου,τα αρχεία μου, τα κουτιά με τις  παλιές φωτογραφίες, αλλά και η ραπτομηχανή μου με όλα τα ραπτικά, οι δαντέλλες, οι κορδέλλες και ένα στοκ από διάφορα υφάσματα (που περιμένουν κι αυτά κάτι να γίνουν...).  

Δεν θα έβρισκα λοιπόν καλλίτερο χώρο aπό αυτόν για να μεταφέρω εκεί και τα υλικά μου για το decoupage και να τον μετατρέψω σε ένα πραγματικό craft-room, ανάμεσα στα δύο υπνοδωμάτια των παιδιών (που έτσι κι αλλιώς δεν μένουν πιά μαζί μας, και δεν θα τα ενοχλώ. Όταν θα έρχονται θα φροντίζω να έχω συμμαζέψει τα τζάντζαλα!!!).  Στo παλιό Atelier θα μπορώ να συνεχίσω να κάνω τις πιό "βρώμικες" δουλειές (κόψιμο, κάρφωμα, γυαλοχαρτάρισμα, αστάρωμα, βάψιμο...κλπ.) και μετά θα ανεβαίνω...

εις τα ιδιαίτερά μου διαμερίσματα για το φινίρισμα !  

Συνεχίζοντας την σειρά με τις παλιές κορνίζες, έφτιαξα αυτήν


στην οποία, εάν προσθέσω και το γυαλί της, θα μπορώ να βάλω και μία παλιά φωτογραφία, κάποια στιγμή, ή να την κρεμάσω έτσι ανάμεσα στις άλλες.

Chalk paint,  πράσινη πατίνα, χρυσή δαχτυλοπατίνα και decoupage χαρτοπετσέτας πάνω σε κρακελέ ενός συστατικού.

 Ήταν ένα παμπάλαιο βιδωτό καπάκι κάποιου γυάλινου σκεύους (βάζο γλυκού, φοντανιέρα, τσαγιέρα; θα σας γελάσω...) πάντως το θυμάμαι από τότε που ήμουν μικρή και μάλιστα θυμάμαι ότι είχε και σκαλιστό χερούλι...
λέτε να το βρώ κάποια μέρα στην γνωστή αποθήκη;)

Όμως, παραλίγο να ξεχάσω να σας πώ τον λόγο αυτής της ανάρτησης -εάν δεν τον καταλάβατε ακόμα, χα χα χα!!!

Χθές έκλεισαν τρία χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα το blog μου! Από τότε που άρχισα να σας γνωρίζω και να μοιράζομαι μαζί σας τα νέα μου, τις χειροτεχνίες μου, τα δωράκια μου, τα ταξίδια μου, τις συλλογές μου (μην παραπονιέστε, σας έχω υποσχεθεί να σας δείξω κάποια πράγματα, αλλά δεν βρίσκω τον χρόνο!).

Χθές όμως είχα επισκέψεις και δεν μπόρεσα να κάνω αυτή την ανάρτηση και σήμερα το απογευματάκι...
την ώρα που την ετοίμαζα...κάποιο κούριερ μου τηλεφώνησε ότι μου φέρνει ένα πακετάκι.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μου, αλλά και την απερίγραπτη χαρά μου, όταν το άνοιξα και είδα το υπέροχο δώρο που κέντησε και μου έστειλε η καλή και αγαπητή σε όλους μας Ράνια. "Ενα εργαστήρι σαν το δικό σου, δεν μπορεί να μήν έχει το ταμπελάκι του" μου γράφει στο γράμμα της η Ράνια. 
Ένα βαζάκι με γλυκό κολοκύθι συνόδευε το ταμπελάκι και δικαιολογούσε το 'εύθραυστον' του πακέτου. Την ώρα που της τηλεφώνησα δεν το είχα ακόμα δοκιμάσει...τώρα όμως...δεν μπορώ κάν να περιγράψω την υπέροχη γεύση και την γλύκα αυτού του γλυκού, που όπως μου είπε η Ράνια συνηθίζεται στην Μήλο και ονομάζεται 'κουφέτο'.  

Ράνια μου, λες και το ήξερες και μου έστειλες το υπέροχο ταμπελάκι σου για τα τρίτα γενέθλια του blog μου!!! Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!
Μαζί με τον δίσκο της Βαρβάρας, που και αυτός έχει το όνομα του blog, θα είναι τα πρώτα που θα στολίσουν 
την νέα μου γωνίτσα.

Για τα τρίτα γενέθλια λοιπόν του Atelier de Marie-Anne,

 αλλά και για την "μετακόμισή" του, 

για τις χαρές που μου δίνετε με τις επισκέψεις και τα καλά σας λόγια, 

για τα πανέμορφα δωράκια σας, 

για την παρέα που μου προσφέρετε, 

για την φιλία σας, 

για τις γνωριμίες που έκανα με μερικές/μερικούς από εσάς,

 μέσα σ'αυτά τα τρία χρόνια....

θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου 

και να σας κάνω ένα δωράκι/έκπληξη, 

το οποίο θα κληρωθεί  την τελευταία ημέρα του μήνα

ανάμεσα σ'αυτούς που θα αφήσουν το σχόλιό τους σε τούτη την ανάρτηση.

 Νά έχετε μια καλή εβδομάδα και να'στε όλοι καλά!!!

Yesterday was my third bloggiversary, but as we had visitors at home, I was not able to write a post.  Today, while I was sitting to prepare it, the courrier service brought me a special gift from my blogger friend Rania, 
who cross-stiched the name of my blog on a small padded hanging cushion. 
I will of course display it in my new craft-room, which I am preparing in our small upstairs sitting-room (which we don't use anymore) and where I already have a desk with an old PC, my photo albums, all my souvenirs, but also my sewing machine,my ribbons and laces...what better place to also transfer there my decoupage stuff and have everything around me!?
 
My dear blog-friends, I would like to thank you,very very much indeed for your visits and your kind and nice comments over those three years!!!  
On the last day of September, I will draw a small giveaway gift among those of you 
who will leave a comment to this post.
I wish you all the best and a happy week!