Almost 59 years ago, my late aunt Nina - my father’s sister - made the journey on an ocean liner from the USA to Greece to visit the family after many, many years living in Florida. I was the first child of her beloved younger brother and she wanted to attend my christening in Athens.Πριν
από περίπου 59 χρόνια η θεία Νίνα - αδελφή του πατέρα μου ταξίδεψε
μ’ένα υπερωκεάνιο από την Αμερική στην Ελλάδα για να επισκεφθεί την
οικογένεια μετά από πολλά, πολλά χρόνια που ζούσε στη Φλόριντα. Ήμουν το
πρώτο παιδί του αγαπημένου της μικρού αδελφού και ήθελε να παρευρεθεί
στη βάφτισή μου στην Αθήνα.
Amongst the many other gifts the ‘american help’ brought to the whole family, was a lovely small doll for me. She was so cute, with very fine red hair and a nice bride’s dress. Μεταξύ των πολλών άλλων δώρων,που έφερε η «αμερικάνικη βοήθεια» σ’ όλο το σόϊ, ήταν και μια όμορφη κουκλίτσα για μένα Ήταν τόσο χαριτωμένη, κοκκινομάλλα, με ένα ωραίο νυφικό φόρεμα κι ένα πέπλο.
My mother preferred to keep her safe on a shelf until I got a little older to touch it.
This was not a toy for a baby !!!
Η μητέρα μου προτίμησε να την κρατήσει σε απόσταση ασφαλείας πάνω σε μιά εταζέρα μέχρι να μεγαλώσω λίγο πριν την πιάσω στα χέρια μου.
Αυτό δεν ήταν παιχνίδι για μωρό!
Throughout my childhood I played with so many dolls. Mom used to sew dresses for them and Dad made wooden miniature furniture which I later offered to younger cousins. The ‘american’ doll as we used to call her, was always treated as a collectible and not a playable doll. She also got a bed and other furniture by dad but the whole set was high on a shelf. I loved her so much that I was afraid of damaging it. And I am certain this is how she ‘survived’. I took her with me when I went to study in France, she came with me when I got married and has always been on display in every house we have lived in. I did not even give it to my daughter !!!! She had so many Barbies that she did not care for a collectible vintage doll !
Στα παιδικά μου χρόνια έπαιξα με τόσες πολλές κούκλες. Η μαμά τους έραβε φορέματα και ο μπαμπάς τους έφτιαχνε ξύλινα έπιπλα τα οποία αργότερα χάρισα σε μικρότερες ξαδέλφες.. Την «αμερικάνα» κούκλα όμως όπως την λέγαμε, την αντιμετωπίζαμε πάντα ως συλλεκτική και όχι σαν παιχνίδι Απέκτησε κι εκείνη ένα κρεβάτι και άλλα έπιπλα από τον μπαμπά, αλλά το «σετάκι» ήταν πάντα ψηλά στην εταζέρα. Την αγαπούσα τόσο πολύ που φοβόμουν μην την καταστρέψω. Και είμαι σίγουρη ότι έτσι «επιβίωσε». Την πήρα μαζί μου όταν πήγα για σπουδές στη Γαλλία, ήρθε μαζί μου όταν παντρεύτηκα και ήταν πάντα στολισμένη σε κάθε σπίτι όπου έχουμε ζήσει; δεν την είχα δώσει ούτε στην κόρη μου!! Εκείνη είχε τόσες πολλές Barbies που δεν την συγκινούσε μιά συλλεκτική vintage κούκλα!
Many years ago, I remember washing her hair and her dress and I then made her a new lace headdress, but for a long time now, I have been meaning to give her a new lifting. Her dress had turned almost yellow, her headdress had lost its colour. Πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι ότι την είχα λούσει, της είχα πλύνει το φόρεμά της και στη συνέχεια, της είχα φτιάξει ένα νέο πέπλο από δαντέλλα, αλλά εδώ και πολύ καιρό, είχα σκοπό να της κάνω ένα νέο λίφτινγκ !. Το φόρεμά της είχε κιτρινίσει, το πέπλο της είχε χάσει το χρώμα του.
I decided to give her a shampoo !!! Αποφάσισα να την λούσω με σαμπουάν!
Throughout my childhood I played with so many dolls. Mom used to sew dresses for them and Dad made wooden miniature furniture which I later offered to younger cousins. The ‘american’ doll as we used to call her, was always treated as a collectible and not a playable doll. She also got a bed and other furniture by dad but the whole set was high on a shelf. I loved her so much that I was afraid of damaging it. And I am certain this is how she ‘survived’. I took her with me when I went to study in France, she came with me when I got married and has always been on display in every house we have lived in. I did not even give it to my daughter !!!! She had so many Barbies that she did not care for a collectible vintage doll !
Στα παιδικά μου χρόνια έπαιξα με τόσες πολλές κούκλες. Η μαμά τους έραβε φορέματα και ο μπαμπάς τους έφτιαχνε ξύλινα έπιπλα τα οποία αργότερα χάρισα σε μικρότερες ξαδέλφες.. Την «αμερικάνα» κούκλα όμως όπως την λέγαμε, την αντιμετωπίζαμε πάντα ως συλλεκτική και όχι σαν παιχνίδι Απέκτησε κι εκείνη ένα κρεβάτι και άλλα έπιπλα από τον μπαμπά, αλλά το «σετάκι» ήταν πάντα ψηλά στην εταζέρα. Την αγαπούσα τόσο πολύ που φοβόμουν μην την καταστρέψω. Και είμαι σίγουρη ότι έτσι «επιβίωσε». Την πήρα μαζί μου όταν πήγα για σπουδές στη Γαλλία, ήρθε μαζί μου όταν παντρεύτηκα και ήταν πάντα στολισμένη σε κάθε σπίτι όπου έχουμε ζήσει; δεν την είχα δώσει ούτε στην κόρη μου!! Εκείνη είχε τόσες πολλές Barbies που δεν την συγκινούσε μιά συλλεκτική vintage κούκλα!
Many years ago, I remember washing her hair and her dress and I then made her a new lace headdress, but for a long time now, I have been meaning to give her a new lifting. Her dress had turned almost yellow, her headdress had lost its colour. Πριν από πολλά χρόνια, θυμάμαι ότι την είχα λούσει, της είχα πλύνει το φόρεμά της και στη συνέχεια, της είχα φτιάξει ένα νέο πέπλο από δαντέλλα, αλλά εδώ και πολύ καιρό, είχα σκοπό να της κάνω ένα νέο λίφτινγκ !. Το φόρεμά της είχε κιτρινίσει, το πέπλο της είχε χάσει το χρώμα του.
I decided to give her a shampoo !!! Αποφάσισα να την λούσω με σαμπουάν!
I also used some conditioner ….Χρησιμοποίησα και conditioner ....
and started to comb her hair….Και
άρχισα να χτενίζω τα μαλλιά της ....
to my dismay, some of it was coming off the head !!! Προς απογοήτευσή μου, πολλές τρίχες
άρχισαν να βγαίνουν από το κεφάλι της!
I immediately stopped and managed to keep a fair amount of hair on. Αμέσως σταμάτησα και κατάφερα
να διατηρήσω μια αρκετή ποσότητα μαλλιών.
Then I washed the dress and made the fatal error of using some chlorine bleaching … ‘Επειτα,
έπλυνα το φόρεμα και έκανα το μοιραίο λάθος να χρησιμοποιήσω χλωρίνη
(!) μήπως και ασπρίσει...
the lace fell apart from the dress completely!!! η δαντέλα του διαλύθηκε εντελώς !!!
I was so unhappy !!! Στεναχωρήθηκα
πάρα πολύ !!!
I ironed the dress and put it on the doll...it looked a little bare...But I soon decided I could repair the damage. Σιδέρωσα το φόρεμα και το φόρεσα στην κούκλα...φαινόταν λίγο γυμνό....Αλλά σύντομα σκέφθηκα ότι μπορούσα να αποκαταστήσω τη
ζημιά.
I found a very old handkerchief in my mother’s drawer. Βρήκα ένα πολύ παλιό μαντήλι σ΄ένα συρτάρι της μητέρας μου.
I cut the lace out of it and used it to decorate the bride’s dress.
Έκοψα την δαντέλλα του και την χρησιμοποίησα για να διακοσμήσω το
φόρεμα της νυφούλας.
I then used the small piece that remained to make a new headdress. Με ένα μικρό κομμάτι που έμεινε έφτιαξα ένα νέο πέπλο .
And there is my adorable little doll, all dressed up again and with her clean red hair (even if it is a little sparse), sitting on one of the rocking chairs made by my beloved late father. Και
νά η λατρευτή μου κουκλίτσα, φρεσκοπλυμένη και φρεσκολουσμένη με τα
κόκκινα μαλλάκια της (λίγο πιό αραιά βέβαια ), καθισμένη σε μια από τις
κουνιστές πολυθρόνες που είχε φτιάξει ο πατέρας μου.
Some days ago, I discovered a box in my mother’s attic and guess what….it contains my doll’s bed and some of her furniture. I will show them to you as soon as I repair them (contrary to the doll, those have obviously not been cared for accordingly !). Πριν λίγες ημέρες, ανακάλυψα ένα κουτί στην αποθήκη της μητέρας μου... μαντέψατε τι περιείχε?? το κρεβάτι της κούκλας μου και μερικά από τα έπιπλά της. Θα σας τα παρουσιάσω μόλις τα επισκευάσω (αντίθετα με την κούκλα, εκείνα προφανώς δεν είχαν προσεχθεί αναλόγως !)
I have just made some research on the internet and found out that my lovely little doll is a vintage Nancy Ann Storybook Doll, one of the models in hard plastic and with the sleep eyes that started being produced in the early fifties.Έκανα μόλις κάποια έρευνα στο διαδίκτυο και ανακάλυψα ότι η vintage κουκλίτσα μου είναι μιά Nancy Ann Storybook Doll, μιά από τα μοντέλλα από σκληρό πλαστικό, με μάτια που ανοιγοκλείνουν που άρχισαν να παράγονται στις αρχές της δεκαετίας του ‘50.
Isn't she lovely,clean and fresh in her 'new' dress ????? Ready to celebrate with me my 59th birthday on 18 February!!!
Δεν είναι γλυκιά, κι αστραφτερή με το 'καινούργιο' της φόρεμα ????? ' Ετοιμη να γιορτάσει μαζί μου τα 59τα γενέθλιά μου στις 18 Φεβρουαρίου!!!
Τι τρυφερή ιστορία! Η κοινή πορεία ενός κοριτσιού και μιας κουκλας στο χρόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ όμορφη και ξεχωριστη, της άξιζε η ξεχωριστή μεταχείριση! Οι φθορές στο φόρεμα αντικαταστάθηκαν τέλεια με τις δαντελες από το μαντιλάκι,αλλά έχω ακούσει και για εξειδικευμένα εργαστήρια που επισκευάζουν παλιές κούκλες, τους βάζουν και μαλλιά.Ψάξτο αν θες, αλλιώς μια χαρά είναι κι έτσι.Σκέτη κούκλα!
Ευχαριστώ Νίκη μου, ευτυχώς της έμειναν αρκετά μαλλιά και δεν νομίζω να χρειάζεται άλλα !!!!
ΔιαγραφήΓιατί σε μας τους πιο παλιούς τα παιχνίδια έχουν αξία,ζωή και προσωπικότητα;Ίσως επειδή η απόκτησή του δεν ήταν τόσο εύκολη!!!!Εκανες θαυμάσια δουλειά!Η κουκλα τον ονείρων σου θα εξακολουθεί να σε συντροφεύει"αξιοπρεπώς".
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ηθελα να το κάνω από καιρό γιατί πράγματι έχει μεγάλη αξία για μένα ! Της το χρωστούσα !!!!
ΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΓΛΥΚΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΕΣ!!!!!!!!!1
ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΔΥΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΔΙΟΡΘΩΜΑ!!!!!!!!!!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΦΤΙΑΞΩ ΑΜΕΣΩΣ!!!!!!!!!!
ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ!!!!!!!!
ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΝΗ ΣΥΓΓΕΝΗΣ, ΑΦΟΥ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΗΡΘΑΝ ΑΠΟ ΕΞΩ!!!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!
Γειά σου Ρένα μου !! ' Επρεπε να είχα σκεφθεί κι εγώ να το βάλω σαν πρό(σ)κληση μήπως???? Και σίγουρα όλες σας θα είχατε και από μία κούκλα να παρουσιάσετε. Μάνι-μάνι εσύ έχεις δύο !!!!!Οταν τις φτιάξεις να μας τις δείξεις !!! Φιλάκια !
ΔιαγραφήΟΧΙ!!!Δεν την ελεγαν Βερα!Βερα ειναι η δικη μου αγαπημενη .Το ΜΩΡΟ ΜΟΥ!Μαρι ΑννΣτην Θεσσαλονικη υπηρχε εργαστηριο αποκαταστασης.Το ειχε ο ΤΖΙΟΒΑΝΙ,ο γιατρος των παιχνιδιων.Απευθυνοσουν στο καταστημα παιχνιδιων Ο ΠΕΤΕΙΝΟΣ στην οδο Ιωνος Δραγουμη.Απο εκει επαιρνες καινουργιο το ταλαιπωρημενο απο την πολλη αγαπη σου παιγνιδι.Φυσικα το καταστημα δεν υπαρχει πια,και ο καλοςΤζιοβανι παιζει με τα αγαπημενα μας παιχνιδια καπου πιο ψηλα!Καποτε ολα τα μαλλια τηςΒερας εμειναν στα χερια μου,και μου την εφτιαξε.Νοσοκομειο ειχε ελεγε.Ποσα κοριτσακια σταματησαν να κλαινε και νανουρισαν ξανα μια Βερα....Φιλια και δακρυα Ιωαννα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την χαίρεσαι την Βέρα σου Ιωάννα μου! Αφού σου την είχε φτιάξει ο καλός Τζιοβάνι, φαντάζομαι ότι την διατήρησες και δεν της ξανάβγαλες τα μαλλιά, έ ????
ΔιαγραφήΛοιπόν, εγώ ποτέ δεν χάλαγα τα παιχνίδια μου και χαίρομαι που το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μου, με την διαφορά ότι εγώ τα χάριζα σε μικρότερα ξαδέλφια μου ενώ τα παιδιά μου τα έχουν φυλάξει όλα, μα όλα, μα όλα σας λέω!!!!
Κοίτα πόσες θα βρεθούμε με κούκλες μιας άλλης εποχής!!!! Εγώ έχω έναν''μπέμπη''που δεν έχει μεγαλώσει όλα αυτά τα χρόνια. Έχει παραμείνει μπέμπης. Μου έβαλες ιδέα να τον ψάξω να δω αν είναι σφραγισμένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι σίγουρο !!!!
ΔιαγραφήΤον έψαξες τον μπέμπη σου Σωσώ ??? Είναι κι αυτός αμερικάνος ????
Αχ, τι έγινε τώρα ??? Είχα απαντήσει και σε σένα και στις δύο επόμενες ( Ελένη και Κατερινάκι ) αλλά εξαφανίστηκαν οι απαντήσεις μου !!!!!
ΔιαγραφήΣου έλεγα ότι σίγουρα θα είναι πολλές στην γειτονιά που θα βρεθούν με τέτοιες κούκλες. Τί έγινε με τον μπέμπη σου, τον έψαξες ??? Είναι κι αυτός αμερικάνος ????
Μαριάννα,κι άλλη με κούκλες vintage,δυο έχω από τη δεκαετία του ΄60 και είναι ολοκαίνουριες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαν αυτή τη συνήθεια οι μαμάδες να μη μας αφήνουν να παίζουμε μαζί τους.Οι δικές μου έβγαιναν πότε πότε για λίγο,έπαιζα και μετά στόλισμα πάλι στον καναπέ.
Αναμνήσεις.....
Φιλιά!
Μπερδεύτηκα λίγο με τον νέο τρόπο απάντησης στα σχόλια !!
ΔιαγραφήΣου έλεγα Ελένη μου ότι εκτός από αυτήν την μικρή κουκλίτσα, όλες τις άλλες τις έπαιζα. Ευτυχώς, η μαμά μου δεν συνήθιζε να έχει στολισμένες κούκλες στον καναπέ !!!
Πάντως νομίζω πως της άξιζε ένα φρεσκαρισματάκι και ομολογώ πως το λευκό της πάει πιο πολύ. Περιμένουμε τα επιπλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Κατερινάκι ! ΄Ηδη έβαλα εμπρός το κρεββατάκι της....θα σας τα δείξω μόλις τα τελειώσω.
ΔιαγραφήΤΗΝ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΦΡΕΣΚΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕΣ!!!!!ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΥΠΗΡΧΕ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΥΚΛΩΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΣ ΠΗΓΑΙΝΕ Η ΜΑΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΦΗΝΑΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΡΕΚΤΙΦΙΕ...ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!!ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ ΤΟΥ 60 ΑΛΛΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΚΟΥΡΕΨΕΙ ....ΕΙΧΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΟΥΙ ΒΛΕΠΕΙΣ....ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΡΙΑΝΝ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!!!!!!!!!ΑΝΤΕ ΠΑΜΕ ΟΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥΛΟΥΠΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΛΕΣ!!!!!ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!
Γειά σου Εφούλα ! Το νοσοκομείο στο μοναστηράκι μπορεί να μην υπάρχει πιά, αλλά δες παρακάτω τί λέει η Βίκυ μας !!!! Εάν θέλεις, μπορείς και τώρα να στείλεις την κουρεμένη αμερικάνα σου, χαχαχα !!!! Να περιμένω να μας την δείξεις ???? Φιλάκια !
ΔιαγραφήΑ! ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ!
ΔιαγραφήΒΕΒΑΙΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΩ...ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΩ ΠΟΛΛΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΩ...ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΠΑΡΜΠΗ ΜΟΥ ΤΟΥ 65.
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!
Κουκλα την εκανες την κουκλα.Ειναι πολυ ομορφη μεσα στο λευκο φορεμα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ καλή μου !!! Φαντάζομαι εσύ με το ασπροκέντημα θα της είχες φτιάξει ένα ολότελα καινουργιο φόρεμα !!!!!
ΔιαγραφήΜε την ανάρτηση σου αυτή έκλαψα…. Θυμήθηκα την δικιά μου κουκλίτσα που «πέθανε» στον σεισμό του 1999!!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο είχα κλάψει όταν την έχασα…… Χαίρομαι που η δικιά σου υπάρχει ακόμα και πραγματικά ανανεώθηκε με το πλύσιμο και τις καινούργιες δαντέλες!!! Αν θέλεις να τις βάλεις Μαλλιά υπάρχει στο Παγκράτι το ΙΑΤΡΕΙΟ ΚΟΥΚΛΩΝ της Ειρήνης Πρίντεζη-Φράγκου στην οδό Υμηττού 155-157 και το τηλέφωνο είναι 2107513355
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά Πολλά!!!!!!!!
Βικάκι μου, λυπάμαι που δεν έχεις πιά την δική σου κουκλίτσα !!! είμαι όμως σίγουρη, χρυσοχέρα μου, ότι θα μπορούσες να φτιάξεις μία μόνη σου !!!! Ευχαριστούμε για το ιατρείο κούκλων. Ισως κάποιες το χρειαστούν.....ήδη 'εστειλα' την ΄Εφη εκεί ...χαχαχά!!! Φιλάκια!!!!
ΔιαγραφήΤί όμορφες που είναι αυτές οι κούκλες! Κι η δική σου έγινε σαν καινούρια μετά την παρέμβαση σου! Έχω κι εγώ μια τέτοια vintage κουκλίτσα που ποτέ δεν την αντιμετώπισα σαν παιχνίδι. Τη θυμάμαι από μικρή που στόλιζε τον καναπέ της γιαγιάς μου στο κλειστό σαλόνι -το άνοιγε μόνο σε ξεχωριστές περιπτώσεις- κι εγώ κάθε φορά που πήγαινα στο σπίτι της τρύπωνα εκεί μέσα και την κοίταζα περιμένοντας να μεγαλώσω για να γίνει δική μου, μην την χαλάσω! Φαντάζεσαι τη χαρά μου όταν την πήρα στο σπίτι κι ας μην ήμουν πιά παιδί!!! Τελικά τα κορίτσια παραμένουμε πάντα κορίτσια όσο κι αν λέει η ταυτότητα! :) Φιλιά πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρις στην γιαγιά λοιπόν την έχεις ακόμα την δική σου !!! Κάτι ήξερε και την στόλιζε μόνο στην καναπέ. Δεν πάει να λέει η ταυτότητα....εμείς θα παίζουμε ακόμα με τις κούκλες μας !!!! Πολλά φιλάκια !!
ΔιαγραφήΤί ωραία ανάρτηση...! Τη ζήλεψα την κουκλίτσα σου! Φιλάκια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ καλή μου !! Είσαι σίγουρη ότι δεν έχεις κι εσύ μιά αγαπημένη σου κουκλίτσα ????
Διαγραφήαχχχ τι γλυκιά ιστορία..την κούκλα σου την περιποιήθηκες σαν να είναι μικρό παιδάκι..της έδωσες ζωή!!!σαν ζωντανή την βλέπω..όχι σαν μια απλή vintage κούκλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκειά μου Μάγια, πράγματι έτσι αισθάνθηκα κι εγώ όσο την έπλενα, πρόσεχα να μην πάει το σαμπουάν στα μάτια της και την τσούξουν -συγγνώμη, να μην χαλάσουν εννοώ !!!!!
ΔιαγραφήΓλυκιά μου Marie -Anne τι συγκινητική η ιστορία της κούκλας!! Όμορφη την έκανες παρ'όλες τις δυσκολίες!!!Φιλάκια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυσταθία μου, σ'ευχαριστώ πολύ !! Είναι πράγματι συγκνινητικό αν σκεφθείς πόσα χρόνια με συντροφεύει αυτή η κουκλίτσα ! Φιλάκια !!!
ΔιαγραφήΠολυ τρυφερη αναρτηση Μαριάννα μου!Και ναι εγινε πολυ καθαρη και πιο ρομαντικη τωρα η κουκλα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Εύη μου !!! Μας χρειάζεται λίγος ρομαντισμός, σε κάθε ηλικία πιστεύω !
Διαγραφήόταν κάτι το αγαπάμε πολύ είναι σαν να του δίνουμε ζωή...το έχω νοιώσει και το νοιώθω με υλικά αγαθά που έχουν συναισθηματική αξία για μένα..πχ το πατρικό μου σπίτι δεν το βλέπω απλά σαν ένα σπίτι..νομίζω πως είναι ζωντανό!!ξέρω πως δεν είναι(δεν είμαι κου κου) αλλά έχω ζήσει τόσα σε αυτό το σπίτι που όποτε το επισκέπτομαι το αισθάνομαι πως έχει ψυχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παρεμφερή κούκλα είχε φέρει ο αδελφός της γιαγιάς μου το '59 ερχόμενος από το Σικάγο με το υπερωκεάνιο "ΟΛΥΜΠΙΑ"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που είμαστε τρία κορίτσια και δεν άντεξε πολλά χρόνια...
Μου αναμόχλευσες τις αναμνήσεις .....
Αυτά τα υπερωκεάνια, πόσους πήγαν στην Αμερική !!!! Σαν σε όνειρο θυμάμαι που κατεβαίναμε στο λιμάνι να αποχαιρετίσουμε τους θείους μου..... Τώρα, φεύγουν οι νέοι μας, αεροπορικώς ......
ΔιαγραφήΚούκλα έγινε η αγαπημένη σου κουκλίτσα!Έχω κι εγώ μιαν αγαπημένη. Μου την είχε χαρίσει πολύ μικρή η νουνά μου. Τότε δεν είχαμε κούκλες....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Αναστασία μου ! Τι ωραίο που έχουμε όλες μας φυλάξει και κάποια κουκλίτσα από τα παιδικά μας χρόνια !!!
Διαγραφήγεια σου,υπεροχη η κουκλιτσα!!!το δωρακι στο εστειλα σημερα.οσο γι αυτο που θελεις να μου στειλεις,μην κανεις τον κοπο να ειναι συστημενο,απλα πες τους να το κρατησουν στο ταχυδρομειο και να το παραλαβω απο κει,σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Βασούλα !! Θα σου επιβεβαιώσω μόλις το λάβω. Δεν μπορούσα με τίποτα να στου στείλω email. Γι αυτό σου έγραψα στα σχόλια. Οταν θα το έχω έτοιμο, θα σε ειδοποιήσω για να μου πείς ακριβώς πώς να το στείλω (δεν πολυκαταλαβαίνω αυτό που μου λές για να το κρατήσουν ???!!).
ΔιαγραφήΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΕΓΙΝΕ Η ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΛΕΥΚΑ!!!ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!ΜΠΡΑΒΟ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!ΦΙΛΙΑ!!
Ευχαριστώ πολύ Φωτολαμπίδα μου ! Καλή Κυριακή !!!!
ΔιαγραφήΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΟΥ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ.ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΑΚΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΕΓΕΙΝΕ ΣΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΖΩ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΥΣΟΧΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΣΠΙΤΑΚΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Νάσια μου !! Ευχαριστώ πολύ !!!! Πριν κάνω σπιτάκι, θα σε ρωτήσω κανα-δύο πραγματάκια, χαχαχα !! Φιλάκια πολλά !!!!!
ΔιαγραφήΜαριάννα έγινε πολύ όμορφη η κουκλίτσα!!Πέρνα από το σπιτάκι μου έχω κάτι για σένα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚική μου, ευχαριστώ πολύ ! Πέρασα και από εσένα και το είδα. Θα το πάρω όμως από Δευτέρα όταν επιστρέψω από την μαμά μου. Καλή Κυριακή !!!!
ΔιαγραφήΕίχα και εγώ μία και μάλιστα 1 μέτρο κούκλα, αμερικάνα και αυτή. Με μαύρα μαλλιά και τουαλέτα πολυτελείας. Δεν μπορώ να θυμηθώ με τίποτα τι την εκανε η μάνα μου! Εχω όμως και μία της κόρης μου, πολύ νεώτερη, συλλεκτική. Αυτή την εχω φυλάξει σαν κόρη οφθαλμού. Και ας είναι και λίγο ασχημούλα.Συγκινήθηκα από την ανάρτησή σου!! Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι τί κουκλάρα θα ήταν !!!!Κρίμα που δεν την έχεις πιά. Καλά έκανες όμως και φύλαξες της κόρης σου. Θα το χαρεί πολύ σε μερικά χρόνια !! Φιλάκια !
ΔιαγραφήΧαίρεται! Πολύ ωραία η κούκλα σου- όντως της έδωσες νέα ζωή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς παλιά κομμώτρια, θέλω να σου πω ότι τις περούκες δεν τις λούζαμε με ζεστό νερό αλλά με χλιαρό προς το κρύο με μείγμα σαμπουαν και μαλακτικής (όχι 2 σε ένα)- και τις χτενίζαμε όσο το μαλλιά ήταν ακόμα βρεγμένα..
Μάλλον και εδώ κάτι ανάλογο χρειάζεται για να μη φεύγουν τα μαλλιά αν και παίζει ρόλο και η τρίχα που έχει πάνω! Ελπίζω να βοήθησα! Καλώς σε βρήκα!
Γειά σου Φαίδρα και καλώς ήρθες !! Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες σου. Θα βοηθήσουν κι άλλες φίλες που έχουν παλιές κούκλες.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την επίσκεψη!!!!