Κερνάω καφέ.....

 

'Oλα ξεκίνησαν όταν θέλησα να δοκιμάσω μία νέα τεχνική που είδα στις  σελίδες κάποιου ιταλικού περιοδικού. 

Collage ή Decoupage ??? 
Το ζητούμενο ήταν να ντύσεις ένα μπουκάλι, αλλά και άλλου είδους αντικείμενα, με κομματάκια από χαρτί σακκούλας ( του ψωμιού έλεγε στο περιοδικό - του μανάβη θα μπορούσε να είναι σε μάς).  
΄Ελα όμως που εγώ δεν είχα τέτοια σακκούλα....

Είμαι όμως ανυπόμονη, σας το έχω δηλώσει, κι έτσι ανέτρεξα σ' ένα κουτί όπου φυλάω διάφορα τσαντάκια δώρου και άλλα σακκουλάκια, και βρήκα πράγματι μια τσάντα από καφέ χαρτί.  ΄Ηταν βέβαια πιό χοντρό το χαρτί, αλλά...μιά δοκιμή ήθελα να κάνω... και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο διάλεξα κι ένα μικρό μπουκάλι...να μην πάει χαμένος ο κόπος μου σε περίπτωση αποτυχίας !!!

'Εκοψα λοιπόν μικρά κομματάκια από το καφέ χαρτί 

 

και άρχισα να τα κολλάω, με το χέρι, με τρόπο ώστε το ένα να 'πατάει' λίγο πάνω στο προηγούμενο.  

Tέλος, πέρασα άλλο ένα χέρι κόλλας από πάνω.

Στην συνέχεια πέρασα ελαφρά το μπουκάλι με bitume, το οποίο 'πότισε' περισσότερο τις ενώσεις, και αφού στέγνωσε, κόλλησα τον σπάγγο, ελάχιστα ανθάκια λεβάντας, του έκανα ένα μικροσκοπικό decoupage, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, και το πέρασα με βερνίκι.   

 

 Στον φελλό κόλλησα έναν αστεροειδή γλυκάνισο.  

Είναι μιά πολύ γρήγορη χειροτεχνία με απλή τεχνική. 

'Οπως έλεγε και το περιοδικό, στο τέλος το μπουκάλι φαίνεται σαν να είναι ντυμμένο με δέρμα.  
Χμ...δεν είμαι και τόσο σίγουρη....Εσείς έχετε αυτήν την αίσθηση ?????

Επανέλαβα την ίδια τεχνική σ' ένα μικρό πιάτο μήπως και τα καταφέρω καλλίτερα.

και σκόπευα να κάνω άλλο ένα μεγαλύτερο μπουκάλι. Μου τελείωσε όμως το χαρτί και τότε ήταν που θυμήθηκα ότι στο κουτί είχα δεί και μία τσαντούλα από την γνωστή αμερικάνικη αλυσίδα καφέ... κι έτσι μου ήρθε η ιδέα. Αντί για μπουκάλι, γιατί να μην φτιάξω ένα βάζο για τον καφέ????? ' Ετοιμο το είχα, με σκοπό, κάποτε, να του κάνω decoupage.... !!  

Αφού έκοψα το χαρτί, σε λωρίδες αυτήν την φορά, άρχισα να το κολλάω στο βάζο.

 

   Και εδώ, πάνω από τα κομμάτια του σκούρου χαρτιού, χρησιμοποίησα χαρτοπετσέτα και τελείωσα με σπάγγο.

Ε, να μην έφτιαχνα κι ένα βάζο για την ζάχαρη ????  Από τι χαρτί όμως ???? 

'Αλλη 'φαεινή' μου ήρθε τότε....Είχα στο ντουλάπι ένα κουτί με μερίδες ζάχαρης, 

άλλες που τις είχαμε αγοράσει για να έχουμε σε κάποιο πικ-νικ, και άλλες που είχαμε κρατήσει... για ΄σουβενίρ' από κάποια καφετέρια, ή ξενοχοδοχείο !!!!!  ' Αδειασα ένα-ένα τα φακελλάκια, τα έκοψα και άρχισα να τα κολλάω στο ασταρωμένο βάζο. 

Αυτά τα βάζα (από καφέ φίλτρου) έχουν κάτι πώματα μέσα στα οποία μπορείς να αποθηκεύσεις μιά 'ρεζέρβα' από το περιεχόμενο. 

 

Το έχω εφαρμόσει στα μικρότερα στα οποία έχω βάλει μυρωδικά και εκτός του ότι φαίνεται το περιεχόμενο από πάνω, όταν αδειάσει το βάζο σου μένουν ακόμα κάποιες δόσεις στο πώμα.  Σ'αυτήν την περίπτωση όμως προτίμησα να 'ντύσω' και τα πώματα.'Οταν όμως τα έβαλα δίπλα-δίπλα για να τα ασταρώσω, τότε μόνο διαπίστωσα πως δεν ήταν ολόϊδια !!!!

Τί πειράζει ? σκέφθηκα.... Μήπως ο καφές είναι ίδιος με την ζάχαρη ????  Κι έτσι φτιάχτηκε το ζευγαράκι !!!!  

    Και ήρθε κι έδεσε με το κουτί για τα καλαμάκια που είχα φτιάξει παλαιώτερα.

'Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα'  θα μου πείτε.... 
από αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα. 
Εμ, αυτά κάνει η έμπνευση..... και δεν θέλεις να την αφήσεις να πάει χαμένη....
Αφού έχουμε καφέ, ζάχαρη και πιατάκι, σκέφθηκα, 
δεν φτιάχνω κι ένα ασσορτί φλυτζανάκι ???

Και μιάς και έχουμε τώρα και τον καφέ και την ζάχαρη, αλλά και λικεράκι και σοκολατάκια,  

 ΚΕΡΝΑΩ ΚΑΦΕ !!!!!  

και γιορτάζω τα 150 μέλη που συμπλήρωσε χθές το μπλογκοσπιτάκι μου, 

μέσα σε 4 μήνες από τότε που άνοιξε την πόρτα του !!!!! 

Στον παλιό δίσκο του μπαμπά ( που κάποια στιγμή σκοπεύω να φρεσκάρω) με το παμπάλαιο δαντελλένιο πετσετάκι της γιαγιάς.

 Αφιερωμένο με αγάπη σε όλα τα μέλη του blog μου. 

Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλά σας λόγια, για την παρέα σας, για τις συμβουλές και την φιλία σας.  Γιά τα τόσα που μαθαίνω από εσάς, για τις γνώσεις που μοιράζεστε μαζί μου, για τα υπέροχα δώρα σας και τις αφιερώσεις σας και γιατί με κάνετε να μην έχω ακόμα καταλάβει πώς περνούν οι μέρες (ή μάλλον τα βράδυα) από την αρχή του χρόνου που είμαι πλέον...συνταξιούχος. Δεν προλαβαίνω καλά-καλά να σας επισκεφθώ όλους και να σας αφήσω τα δικά μου σχόλια, ούτε να σας απαντάω στον καθένα ξεχωριστά. Δεν ξέρω πώς το καταφέρνετε εσείς, ίσως δεν έχω ακόμα βρεί τους ρυθμούς ενός πραγματικού Blogger??? Ελπίζω να μην με παρεξηγείτε γι αυτό. Θα τα καταφέρω σιγά-σιγά !!  

Κοπιάστε  λοιπόν να κεραστείτε !!!! Με το χιόνι που πέφτει έξω, και το τζάκι να καίει, η καλή παρέα είναι ό,τι πρέπει!!!!

Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι καλό μήνα !!!!!!

Σας περιμένω και σας φιλώ !!!! 

Marie-Anne