Πρίν λίγο καιρό,
μου γλίστρησε από τα χέρια και έσπασε μία τσαγιέρα η οποία ήταν γυάλινη με
πλαστικό χερούλι, σουρωτήρι και καπάκι. ΄Οταν μάζεψα τα κομμάτια για να τα
πετάξω, παρατήρησα ότι η βάση της (πλαστική κι αυτή) είχε κάτι σχέδια σαν...
αστεράκια. Το μυαλό μου πήγε σε ένα
μικρό χριστουγεννιάτικο στεφανάκι (άν είναι δυνατόν !!!!). ΄Υστερα όμως, προτίμησα να την κάνω κορνιζούλα.
Και έτσι, αντί να
την πετάξω, την αξιοποίησα δεόντως και πήγε κι αυτή να συναντήσει μια σειρά από
παράταιρες μέν, ασσορτί δε χριστουγεννιάτικες κορνιζούλες, τις οποίες έφτιαξα σιγά-σιγά και κάπως έχω σκεφθεί να
διακοσμήσω.
Πάντα είχα την
‘μανία’ να ανακυκλώνω και να μεταμορφώνω τα αντικείμενα.
Όπως, για
παράδειγμα, αυτό το παλιό διαφημιστικό ρολόι που είχε χαλάσει. Πέταξα τον μηχανισμό και έβαψα το πλαίσιο χρυσό. Πάνε από τότε περίπου 15 χρόνια, ίσως και περισσότερα!!! Ήμασταν
στο εξοχικό, με λιγοστά έπιπλα και αντικείμενα, ήταν καλοκαίρι, τα παιδιά ήταν
μικρά και μόλις είχαμε επιστρέψει από ένα ταξίδι στην Ιταλία. Μία φωτογραφία της κόρης μου με το
αναμνηστικό μπλουζάκι της από το San Marino πήρε θέση στο κομοδίνο της μέσα στην αυτοσχέδια κορνιζούλα !
Κάποια στιγμή, όταν έκανα τα ‘πρώτα μου
βήματα’ στο decoupage, και έκανα διάφορες δοκιμές μέχρι να μάθω
τα σχετικά, σκέφθηκα να το κάνω «χριστουγεννιάτικο», αλλά απέτυχα οικτρά.
Παρ’
όλα αυτά, το κράτησα, ενώ την φωτογραφία την έβαλα σε άλλο καδράκι.
Το ίδιο δοκίμασα
και σ’ ένα απλό πλαστικό καδράκι. Το έβαψα χρυσό και του έκανα decoupage με φυλλαράκια houx.
Φέτος, η μανία
της ανακύκλωσης έχει φουντώσει (όχι μόνο σ’εμένα απ’ ότι βλέπω....) κι έτσι
βρέθηκαν κι άλλα 'σκουπιδάκια’ που είχαν
την τύχη να μη πεταχτούν σε κάποιο κάδο αλλά να αποκτήσουν μια νέα ζωή ! ΄Ηθελα να κάνω και δοκιμές στις διάφορες
τεχνικές, όπως π.χ. το κρακελέ, κι έτσι άρχισα να «ντεκουπάρω» (περίεργα μου
ηχεί αυτή η λέξη, αλλά τέλος πάντων...) ότι έβρισκα μπροστά μου !!!!
Πρώτα έπιασα μία μπλε
πλαστική κορνιζούλα (την βρήκα κι αυτήν σε κάποιο συρτάρι της αποθήκης). Αφού την αστάρωσα, σκέφθηκα να
βάλω ένα πράσινο φόντο κάτω από κρακελέ και μετά χρυσό.
Το αποτέλεσμα δεν μου φάνηκε και τόσο
άσχημο...ίσα-ίσα έδινε την αίσθηση του πρασινισμένου χαλκού. Με λίγα φυλλαράκια houx, έγινε αρκετά συμπαθητική.
Ακολούθησε ένα
αντικείμενο αγνώστου προέλευσης και χρήσης, αλλά που, και αυτό, βρέθηκε σ’ένα
βαλιτσάκι με παλιά εργαλεία του πατέρα μου, μπορεί και του παππού μου....ποιος
ξέρει !!!!!! ΄Ηταν σιδερένιο, στρογγυλό,
με πατούρα και δύο τρυπούλες, σαν ένα είδος πλαισίου, ας πούμε..... Κορνιζούλα
θα το κάνω κι αυτό, σκέφθηκα, και άρχισα την κλασική διαδικασία....τρίψιμο, αστάρωμα,
βάση, κρακελέ, χρυσό ακρυλικό,
και τέλος decoupage με τι άλλο; φυλλαράκια houx (το
λατρεύω αυτό το μοτίβο).
δύο χέρια βερνίκι κι ένα κορδονάκι για
κρέμασμα.
Τότε ήταν που
έσπασα την τσαγιέρα. Κι αφού την έφτιαξα κι εκείνην,
τα στόλισα όλα μαζί στην παλιά εταζέρα της γιαγιάς και
άρχισα να σκέφτομαι τι να βάλω στην κάθε κορνιζούλα...φωτογραφίες ή μήπως
κομμάτια από όμορφες παλιές χριστουγεννιάτικες κάρτες, ή κάτι άλλο ????
Ωσπου, χθές, όπως
καθόμουν στον καναπέ και καμάρωνα τα διάφορα στολίδια που έχω φτιάξει μέχρι
τώρα και ανάμεσά τους, τις ωραιότατες κάρτες της Ρένας, ένα κλίκ ήταν αρκετό
για να πεταχτώ αμέσως και να φέρω τις δύο στρογγυλές κορνιζούλες.
Τα
αλουμινοκαπάκια ταίριαξαν απόλυτα !!!!!!
Ρένα, μ’έσωσες !!!!!!! Σ'ευχαριστώ !!!
Πολύ χάρηκα που έσμιξαν τα "έργα" μας !!!!!
Υπέροχο το
ταίριασμα, δεν νομίζετε ????
Κάτι αντίστοιχο θα φτιάξω και για τα άλλα κι έτσι
το σετ με τις κορνιζούλες μου θα είναι έτοιμο να στολιστεί !!!!!!
Σας εύχομαι μιά καλή εβδομάδα !!!