'Εχω ένα νέο να σας πω !!

Καλό Μήνα !!!

Σήμερα, 1η Δεκεμβρίου, κλείνω 37 χρόνια εργασίας, και αύριο Παρασκευή, θα είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΡΓΑΣΙΜΗ ΗΜΕΡΑ ΜΟΥ !!!!! Από Δευτέρα, παίρνω το υπόλοιπο της άδειάς μου και στις 30 Δεκεμβρίου θα πάω στο γραφείο, να αποχαιρετήσω τους παλιούς αλλά και τους νεότερους καλούς μου συναδέλφους. 

Ο νέος χρόνος θα με βρεί ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟ !!!   

Και τώρα που θα έχω πλέον περισσότερο ελεύθερο χρόνο, θα μπορέσω να ασχοληθώ με όλα αυτά που αγαπώ και δεν μπορούσα να κάνω μέχρι τώρα, παρέα με τον Νικάκη μου που και αυτός είναι φρέσκος φρέσκος συνταξιούχος (ασχέτως με το πότε θα εισπράξουμε την πρώτη σύνταξη).

Υγεία μόνο εύχομαι να έχουμε και ένα καλό μέλλον για τα παιδιά μας και όλα τα άλλα θα τα παλέψουμε...

΄Ελαβα κι εγώ από την Ποδηλάτισσα ένα γλυκό βραβείο, το βραβείο των μικρών blogs.

Χαίρομαι πολύ κι αισθάνομαι υπέροχα που έχω αποκτήσει πάνω από 100 φίλες μέσα σε δύο μόνο μήνες !!!! Και με τα τόσο καλά, θετικά, γλυκά σχόλιά σας, με ενθαρρύνετε να συνεχίσω να σας δείχνω τις χειροτεχνίες μου, όπως τις λέω εγώ.  

Με την σειρά μου, χαρίζω αυτό το βραβείο σέ άλλες πέντε "μικρές"  με τις ευχές μου να μεγαλώσουν γρήγορα και να συνεχίσουν να μας δείχνουν τις όμορφες δημιουργίες τους.

Κατερίνα     

Ροδούλα    

Βάσια          

Ρούλα    

Ευσταθία    

Καλό μήνα και καλή συνέχεια !!!!

Άλλη μια Χριστουγεννιάτικη κατασκευή με κρεμάστρες

 

΄Οσες είχατε περάσει από το σπιτάκι μου πριν από λίγο καιρό, ίσως θυμάστε ότι αρχικά δεν είχα έμπνευση για κάποια κατασκευή και αφού είχα ενώσει τις τρείς κρεμάστρες, όπως μας είχε δείξει η Ρένα, στο τέλος τις χρησιμοποίησα για να κρεμάσω και να ξεράνω τα ματσάκια της λουϊζας μου!!!!

Ε, λοιπόν, η λουϊζα ξεράθηκε, την μάδησα (ήταν και μπόλικη),  και την έβαλα σε βάζα για νά’χουμε να πίνουμε τον χειμώνα. Γέμισα και τρία μικρότερα για να τα δώσω στην μητέρα μου, στην θεία μου και σε μια φίλη μου.

Στα δύο έφτιαξα μια απλή ετικετούλα που έδεσα με χόρτο, ενώ το μεσαίο είναι από τις πρώτες μου προσπάθειες σε decoupage.  

Κι αφού τελείωσα, μου έμεινε ο σκελετός με τις κρεμάστρες......τι να τον έκανα ??? (είχα στο μεταξύ κάνει άλλες κατασκευές για τον διαγωνισμό της Ρένας). Οι κόκκινες κορδέλες με παρέπεμπαν σε κάτι Χριστουγεννιάτικο,αλλά είχα ήδη φτιάξει την καμπανούλα

Και τότε θυμήθηκα κάτι !!!!      Η βαφτισιμιά μου η Δήμητρα μου είχε πεί ότι θα ήθελε πολύ να της φτιάξω μία φάτνη (της άρεσε πάντα η φάτνη που στολίζαμε κάθε χρόνο στο σπίτι μας, κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο).

Κι έτσι,  αντί να πάρω ξύλα, ή χαρτόνια, ή άλλα υλικά, είχα μπροστά μου τον  τέλειο, έτοιμο, κρεμαστρο-σκελετό ! 

Άρχισα να τον ντύνω με τσαλακωμένες εφημερίδες τις οποίες στερέωνα με συρραπτικό.  Πρώτα εξωτερικά,  μετά εσωτερικά, ώσπου να πάρει το σχήμα μιάς σπηλιάς. 

 

και την έβγαλα σε μια γωνιά του κήπου, όπου με μπογιές σε σπρέϋ (πράσινο, κόκκινο) της έδωσα χρώμα. 

Και όπως ήταν φρέσκες οι μπογιές, την ‘πασπάλισα’ με χώμα (!) από το παρτέρι και την άφησα να στεγνώσει πριν την τινάξω για να φύγει το επιπλέον χώμα.  

 

Ψέκασα λίγο λευκό σπρέϋ για χιονάκι. Μάζεψα κλαδάκια και έφτιαξα δενδράκια αλλά και μικρά δεμάτια ξύλων τα οποία στερέωσα με κόλλα.

 ένα χρυσοσκονισμένο αστέρι στην κορυφή, και η φάτνη είναι έτοιμη να υποδεχθεί την Παναγίτσα, τον Ιωσήφ και τον μικρό Χριστό, καθώς και τους Μάγους και τους βοσκούς που θα πάνε να τον προσκυνήσουν......    

Εύχομαι τα παιδιά της βαφτισιμιάς μου να την χαρούν όπως την χαιρόταν η Δήμητρα όταν ήταν μικρή και ο  μικρός Χριστός που θα γεννηθεί σ'αυτήν την φάτνη να τους ευλογεί και να τους φυλάει πάντα. 

Αυτή είναι και η τελευταία μου κρεμαστρο-κατασκευή με την οποία συμμετέχω στην Πρό(σ)κληση της Ρένας.

Γούρια κι από μένα !!!!

 

Την αρχή, όπως πάντα, την έκανε η καλή μας Βίκυ η Ποδηλάτισσα, δείχνοντάς μας τα υπέροχα γούρια που έφτιαξε με αληθινά πέταλα αλόγων.

Είχα όμως κι εγώ ήδη ξεκινήσει να φτιάχνω τα δικά μου !   

Δεν χρειάστηκε να πάω στο Μοναστηράκι εγώ... γιατί, πριν από χρόνια, η κόρη μου τα είχε φέρει άκουσον, άκουσον, από την ......Φινλανδία.   Στην οικογένεια που την φιλοξένησε, η μία κόρη ήταν εκπαιδεύτρια ιππασίας και μία μέρα έπεισε την κόρη μου ν’ανέβει σ’ένα άλογο και την έκανε μια μικρή βόλτα. Εις ανάμνησιν λοιπόν εκείνης της ιππευτικής εμπειρίας, η Κατερίνα επέστρεψε στην Αθήνα με δύο σκουριασμένα πέταλα στις αποσκευές της. 

 

 

Τα είχε κρεμάσει ο άντρας μου σ’ ένα καρφί πάνω από την πόρτα της αποθήκης ‘για γούρι’. 

Μιά μέρα που τα κοιτούσα, μου λέει «μην μου πείς ότι θα τα κάνεις κι αυτά découpage !!!!!” Tί ήθελε να το πεί ???? Μπορούσα ν’αντισταθώ ???

 

Μιά και δυό, τα παίρνω,  τα καθαρίζω, τους κάνω ένα ωραιότατο χρυσό σπρέϋ και το μόνο που έμενε ήταν να τα στολίσω.    

 

Με λίγες κορδελίτσες, ένα ματάκι, ένα φλουράκι, μεταμορφώθηκαν σε δύο αξιοπρεπέστατα πρωτοχρονιάτικα γούρια.

Δεν παρέλειψα βέβαια να βάλω και μια ‘πρέζα’ découpage, έτσι για δικαιολογία που τα πήρα !!!!!!

 

Καλά δεν έγιναν  ???

Μοσχομυριστά ζουμπούλια

Πόσο μου αρέσουν τα μυρωδάτα λουλούδια !! Και αυτά τα στρουμπουλά ζουμπούλια με τα γλυκά τους χρώματα, είναι καταπληκτικά.  

  

και τα ρόζ

                    

και τα γαλάζια

 και τα δύο χρώματα δίπλα-δίπλα 

Θυμήθηκα ότι δεν σας έχω δείξει αυτόν τον δίσκο που έφτιαξα το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Πώς το θυμήθηκα ?????

Μου χάρισαν έναν βολβό Υάκινθου μαζί με το ειδικό βαζάκι του για να ριζώσει στο νερό. 

Στον κήπο έχω φυτεμένους βολβούς αλλά στο νερό πρώτη φορά το δοκιμάζω.

Κι αφού σας έδειξα τον δίσκο, τρέχω να βάλω τον υάκινθό μου σ' ένα σκοτεινό μέρος, όπως λέει η συσκευασία !!!!  

 Ακολούθησα τις οδηγίες και ελπίζω να βλαστήσει και να ανθίσει μέχρι τα Χριστούγεννα (ή μήπως θα αργήσει πολύ περισσότερο ???).

______________________________

Και μιάς και σας έδειξα αυτόν τον δίσκο, δείτε κι άλλον έναν που είναι εξ ίσου 'επίκαιρος', θα έλεγα, αφού τώρα είναι η εποχή που οι κοκκινολαίμηδες, αυτά τα τόσο χαριτωμένα πουλάκια, επισκέπτονται τους κήπους ψάχνοντας για τροφή και νερό.
 

Αυτός λοιπόν είναι ο πρώτος πρώτος δίσκος που έφτιαξα. Τί δίσκος δηλαδή, ένα μικρό πλαστικό δισκάκι από κέϊκ.  ΄Ηθελα να κάνω δοκιμή για κρακελέ....αλλά δεν πέτυχε καθόλου (πολύ φυσικό βέβαια αφού δεν είχα καμμία εμπειρία πάνω σ'αυτήν την τεχνική).  Μου άρεσε όμως ο συνδυασμός του γαλάζιου με το καφέ κι έτσι, αντί να το πετάξω,  έκανα decoupage τον κοκκινολαίμη πάνω σ' ένα κλαράκι. 

 

Απ' οτι έχετε καταλάβει, η παλιά εταζέρα της γιαγιάς μου έχει γίνει το αγαπημένο μου εκθετήριο για τα έργα μου, έστω μόνο και για την ώρα της φωτογράφισης...

Χριστουγεννιάτικα Topiaries

Σ’ένα κουτί με διάφορα παλιά ψιλολόγια, μέσα στην αποθήκη, είχε ξεμείνει μία πλαστική, διάφανη μπάλα που πριν από χρόνια περιείχε σοκολατένια αυγουλάκια,  αν θυμάμαι καλά....(τα παιδιά ήταν ακόμα μικρά). 

 Στο ίδιο κουτί, υπήρχε κι ένα μικρό, μα πολύ μικρό γλαστράκι, κεραμικό και με όμορφο δαντελωτό τελείωμα.

 

Στο μυαλό μου αμέσως έγινε ο συνειρμός... θα το κάνω Topiary !!!!

Η μπάλα είχε... το κακό της το χάλι. Αφού την έπλυνα, της άνοιξα μία τρύπα στο κάτω μέρος.  Πήρα ένα ξύλο κανέλας (από κάποιο παλιό διακοσμητικό)  και του τύλιξα την μία άκρη με τα λευκά υπολείμματα από τις χαρτοπετσέτες (που πάντα κρατάω σ’ ένα κουτί) βάζοντας ανάμεσα κόλλα.  Το έβαλα μέσα στην μπάλα και το άφησα να στεγνώσει αφού προηγουμένως έκλεισα με χαρτοταινία τις δύο πλευρές της και την τρύπα στην βάση για να στερεώσω το κανελόξυλο.  

Την άλλη μέρα, και αφού έκοψα με ψαλίδι τα εξογκώματα της μπάλας, την στερέωσα μέσα σ’ένα μπουκάλι κι άρχισα να την ντύνω με κόλλα και χαρτί κουζίνας. ΄Οταν στέγνωσε, την πέρασα δύο χέρια  primer και την άφησα πάλι για μία ολόκληρη ημέρα.

 

Ήρθε η ώρα του decoupage !  Διάλεξα μια όμορφη χαρτοπετσέτα με  houx και έντυσα το δεντράκι μου.   Του έφτιαξα μικροσκοπικά φιογκάκια και θέλησα να τα στερεώσω τρυπώντας με καρφίτσα την μπάλα.

Είχε σκληρύνει τόσο πολύ από την κόλα και το primer που τελικά χρειάστηκα σφυρί και πολύ λεπτά βελονάκια.  Στο τέλος τα....παράτησα, δεν άντεχα να φτιάξω άλλα...

Και αφού πέρασα και τον κορμό (το κανελόξυλο δηλαδή) με λίγη μπρονζέ πατίνα, το άφησα να περιμένει μέχρι να βρω τρόπο να βαρύνει η βάση για να μην ‘τουμπάρει’ το δεντράκι.    Είχα βέβαια ετοιμάσει την γλαστρούλα βάφοντάς την χρυσή και κάνοντάς της decoupage με φυλλαράκια houx.   Ο Νίκος μου έφτιαξε μια μικρή ποσότητα τσιμέντου με κόλλα πλακιδίων, γέμισε την γλάστρα και την αφήσαμε κι αυτήν να στεγνώσει αφού είχα προνοήσει να βάλω στο κέντρο ένα άδειο καπάκι από χοντρό μαρκαδόρο μέσα στο οποίο θα έμπαινε αργότερα το κανελόξυλο.

Την άλλη ημέρα έγινε η συναρμολόγηση !! Και αφού το πέρασα με βερνίκι, για να καλύψω το τσιμέντο, κόλλησα γύρω-γύρω από τον κορμό κλαδάκια άγριο-βελανιδιάς που έκοψα από το δάσος.

 

Προ ημερών, σας έδειξα πώς, εντελώς τυχαία, από έναν λαμπτήρα που κάηκε, μου ήρθε η ιδέα να τον μετατρέψω σ’ ένα όμορφο Χριστουγεννιάτικο στολίδι.

 

Τί ωραία που θα ταιριάζει με το δεντράκι μου, σκέφθηκα,  και αμέσως φαντάστηκα ένα ολόκληρο άλσος από όμορφα, περιποιημένα και καλοκουρεμένα topiaries.

Την επομένη βρήκα άλλους δύο καμένους λαμπτήρες, και βάλθηκα να τους κάνω κι αυτούς από άχρηστους....διακοσμητικούς και γιορτινούς.

Η λάμπα η μινιόν έγινε χριστουγεννιάτικο δεντράκι,ενώ η  λάμπα αλογόνου  μετατράπηκε σε μία όμορφη Ποϊνσέτια  (στην φαντασία μου πάντα,  βέβαια).

 

Κι έτσι δημιούργησα αυτό το χαριτωμένο, γιορτινό και τόσο διακοσμητικό συνολάκι, χρησιμοποιώντας μια παλιά πλαστική μπάλα, μια κεραμική γλαστρούλα, δύο μινιατούρες πλαστικά γλαστράκια από κακτάκια, τρεις καμένες λάμπες, ένα παλιό (και αυτό) κανελόξυλο, τα λευκά φύλλα που περισσεύουν από τις χαρτοπετσέτες , ένα μικρό κομμάτι κορδελίτσας και λίγα κλαδάκια από το δάσος……

 

Η ανακύκλωση σ’ όλο της το μεγαλείο !!!!  Δεν συμφωνείτε ?????

Συμμετέχω μ'αυτήν την κατασκευή στον Χριστουγεννιάτικο Διαγωνισμό της Ανεράϊδας