Από το στόμα σας και στου Θεού το αυτί!

Γεια σας φίλες μου! 

Μπορεί να σας απογοήτευσα λίγο με την 'τζούφια' σαμπάνια των γενεθλίων μου, 

αλλά εσείς δεν τσιγγουνευτήκατε καθόλου στις ευχές σας.  

Μου αφήσατε τόσες όμορφες και γλυκές ευχές που είμαι σίγουρη ότι 'έπιασαν'.

Αυτό σκεφτόμουν χθες ολόκληρη την ημέρα και όχι μόνο το σκεφτόμουν αλλά το έλεγα συνεχώς στον άντρα μου. 'Αγιο είχα΄ του έλεγα και 'έπιασαν τόπο οι ευχές που μου έστειλαν οι καλές μου μπλογκοφίλες'.  Και να σας εξηγήσω για ποιόν λόγο:

Την Δευτέρα είχα τα γενέθλιά μου και δέχθηκα τις ευχές σας. Μου δώσατε μεγάλη χαρά! Εκείνη την ημέρα, ασχολήθηκα αρκετά στον κήπο με κλάδεμα και ξεχορτάριασμα (μας έχουν πνίξει τα τριφύλλια) παρέα με τον Μάγκα που πόζαρε την μια πάνω στο αυτοκίνητο 

  και την άλλη πάνω στην κλαδεμένη μελία. 

 

Την Τρίτη που έβρεχε 

 

έκανα διάφορες δουλίτσες στο σπίτι. 

Μετά το μεσημεριανό φαγητό, ο Νίκος πήγε να ξαπλώσει ενώ εγώ του είπα ότι θα κάνω λίγο decoupage. Ήθελα να ασχοληθώ με τα δωράκια που σας έταξα στην ανάρτησή μου. Ξέρει πόσο μου αρέσει αυτή η ενασχόλησή μου και ποτέ δεν γκρινιάζει. Αυτήν την φορά όμως επέμενε:  'Έλα να ξαπλώσεις κι εσύ λίγο, τόσες δουλειές έκανες, χθες και σήμερα, δεν κουράστηκες ?" Με έπεισε λοιπόν, ξάπλωσα κι εγώ και με πήρε ο ύπνος σχεδόν αμέσως!  Όταν ξυπνήσαμε, έφτιαξα το απογευματινό μας καφεδάκι, είδαμε τηλεόραση, διαβάσαμε, ξέχασα εντελώς το decoupage  που ήθελα να κάνω και ασχολήθηκα με άλλα πράγματα. Το βράδυ, πηγαίνοντας να κλειδώσω τις πόρτες με περίμενε μια μεγάλη έκπληξη...

Σας είχα πει σε παλαιότερη ανάρτησή μου ότι :

"'Oταν φτιάχναμε το σπίτι για να το μετατρέψουμε από εξοχικό σε μόνιμη κατοικία, και αλλάξαμε και την κουζίνα, κράτησα τα παλιά ντουλάπια και τον παλιό πάγκο με τον νεροχύτη του και τα προσάρμοσα στην αποθήκη που είναι φωτεινή γιατί έχει πόρτα και παράθυρο προς την πίσω αυλή.  Συναρμολόγησα και κάποια ραφάκια (μόνη μου τα έστησα !) για τα υλικά, γέμισα δύο ντουλάπια με χαρτοπετσέτες, χαρτιά, ντοσιέ, περιοδικά .... κι έτσι λοιπόν απέκτησα ένα εργαστήρι, όχι πως είναι μεγάλο, αλλά μπορώ να κάνω τις χειροτεχνίες μου και να απλώνω τα υλικά μου χωρίς να γεμίζω και να λερώνω άλλους χώρους μέσα στο σπίτι". 

 

Πριν λίγο καιρό μάλιστα είχα κρεμάσει και κάτι εμπριμέ κουρτινάκια για να το ομορφύνω λίγο. 

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μου όταν αντίκρισα αυτό το θέαμα:

 

 Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν την επομένη το πρωί

 

Από τον απέναντι τοίχο, είχε ξεκολλήσει το μεγάλο τετράφυλλο κρεμαστό ντουλάπι, είχε πάρει μια τούμπα 180 μοιρών και είχε πέσει στον διάδρομο αφού πρώτα κτύπησε και έσπασε την καρέκλα στην οποία θα καθόμουν εάν...δεν είχα πάει για ύπνο !!!!!!

 

Σ' αυτό το ντουλάπι είχα πολλά γυαλικά (ποτήρια, φλυτζάνια, τα μωρουδιακά σετάκια των παιδιών (μπωλάκι-φλυτζάνι-αυγουλιέρα) αλλά και πολλά παράταιρα ή και διαφημιστικά που είχα σκοπό, κάποια στιγμή, να τους κάνω decoupage για να τα μετατρέψω σε ρεσώ.  Με τον καιρό μαζεύτηκαν και κάποια υλικά (κόλλες, στόκοι, χρώματα) αλλά και κάποια σκεύη (βαζάκια, κουτιά...) τα οποία, προφανώς, είχαν προσθέσει αρκετό βάρος στο ντουλάπι.

Περιττό να σας πω ότι έσπασαν σχεδόν όλα !!!! 

 

Πέφτοντας, σκορπίστηκαν παντού...

πάνω στον πάγκο μου, πάνω στα κουτιά όπου φυλάω τις χαρτοπετσέτες μου. 

Αυτό που έβλεπες ήταν εικόνα από βομβαρδισμένο σπίτι !

Το περίεργο είναι ότι μέσα στον ύπνο μας δεν ακούσαμε τί-πο-τα! Το υπνοδωμάτιό μας βέβαια είναι στον πάνω όροφο και από την αντίθετη πλευρά του σπιτιού, αλλά μας φαίνεται απίστευτο να πέσει ολόκληρο βαρύ ντουλάπι και να σπάσουν τόσα γυαλικά χωρίς να πάρουμε χαμπάρι! 

 

Πέρασα όλη την Τετάρτη προσπαθώντας να καθαρίσω σιγά-σιγά και προσεχτικά όλα τα σπασμένα γυαλικά, τραβώντας τα με την σκούπα κάτω από το ντουλάπι, να κάνω χώρο ώστε να μπορέσουμε να το σπρώξουμε, να περάσω και να ξεκλειδώσω την πόρτα του κήπου για να το τραβήξουμε έξω...

 Όσα δεν είχαν σπάσει, τα ακουμπούσα πάνω στον πάγκο, μέσα στον νεροχύτη, όπου έβρισκα ελεύθερη επιφάνεια... Χαμός, σας λέω!!!

 Είμαι ακόμα σοκαρισμένη από την σκέψη ότι εάν δεν είχα πάει να ξαπλώσω, θα είχα στην κυριολεξία καταπλακωθεί από το τεράστιο και βαρύ ντουλάπι, εκεί , επί τόπου, πάνω στον πάγκο του decoupage!!!

Υγεία  λοιπόν να έχουμε αλλά και καλή τύχη στην ζωή μας γιατί αυτή κρέμεται από μία κλωστή και το κακό μπορεί να συμβεί από την μία στιγμή έως την άλλη. 

Όλα τα άλλα γίνονται...και decoupage θα ξανακάνω, και στο ίδιο μέρος θα ξανακαθήσω, και τα δωράκια σας θα τελειώσω...μόνο που θα καθυστερήσω λιγάκι, γιατί...

μπορεί εγώ να γλύτωσα, Δόξα τω Θεώ, αλλά...

χθές πρωϊ-πρωϊ  μας τηλεφώνησε η συννυφάδα μου ότι  η καλή μας πεθερούλα έπεσε και έσπασε το ισχίο της...και αύριο θα γίνει το χειρουργείο της !

Δεν ξέρω φίλες μου πότε θα ξανακάνω ανάρτηση...

θα προσπαθήσω όμως να σας επισκέπτομαι στα δικά σας σπιτάκια.

Και θέλω, για άλλη μια φορά, να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας

και να σας τις ανταποδώσω !

Να είστε πάντα καλά !

Champagne Dom Ruinart

Μια σαμπάνια με ιστορία τόσο πλούσια όσο και οι... φυσαλίδες της.

Πρόκειται για τον αρχαιότερο οίκο σαµπάνιας ο οποίος ιδρύθηκε το 1729. 

Διαβάστε περισσότερα εδώ 

  

Κρακελέ ενός συστατικού  και Decoupage χαρτοπετσέτας

Μια τέτοια σαμπάνια φίλες μου θέλησα να  σας κεράσω για τα σημερινά μου γενέθλια!  

Μα ναι,  είμαι κι εγώ μια Υδροχόος και μάλιστα απ'αυτές που 'κλείνουν' το ζώδιο. 

Από αύριο αρχίζουν τα ψαράκια να έχουν γενέθλια. 

  Και με μεγάλη χαρά έβγαλα  προχθές  το κουτί από την ’κάβα’  για να κάνω την απαραίτητη σκηνοθεσία και φωτογράφιση!!! Δεν θα ήταν απλώς μια φωτογραφία από το διαδίκτυο, 
ά, όλα κι όλα, με μπαμπά Γάλλο μεγαλώσαμε, σε 'ελληνο-γαλλική' εταιρεία εργαζόμασταν, 
έ να μην έχουμε μερικές σαμπάνιες στην κάβα μας? 
Τώρα, πόσα χρόνια τις έχουμε και κάαααθονται, θα σας γελάσω! 
Και φυσικά μιλάμε για Γαλλική σαμπάνια, όχι για αφρώδη οίνο!

Οποία η έκπληξίς μου όταν άνοιξα το κουτί!  Η πανάκριβη Dom Ruinart είχε εξατμιστεί με τα χρόνια!  Ο φελλός είχε συρρικνωθεί  και το πολύτιμο περιεχόμενο είχε στάξει σταγόνα-σταγόνα.  Μόνο λίγο υγρό είχε απομείνει στο κοίλο μέρος της φιάλης του οποίου το έντονο άρωμα μου κτύπησε την μύτη,  όχι άσχημο, ούτε ξινισμένο, αντίθετα μου θύμισε το νάμα της Θείας Κοινωνίας! 

 

Τί κρίμα !!!  Μεγάλη απογοήτευση!  Και παρ’όλο που την φωτογράφισα, βιάστηκα να αδειάσω το υπόλοιπο στον νεροχύτη,  έπλυνα το μπουκάλι και έξυσα και την ετικέτα χωρίς να σκεφθώ να δώ ποιάς χρονιάς ήταν!  Δεν έχει πλέον και καμιά σημασία!!!  

Τώρα πείτε μου, σας παρακαλώ. Να άνοιγα και δεύτερο μπουκάλι ???   Άστε που μπορεί και οι άλλες να έχουν χαλάσει!  Είναι βέβαια πλαγιαστές και δεν έχουν εξατμιστεί αλλά...διάβασα στο διαδίκτυο:   

Πόσο καιρό διατηρείται μια σαμπάνια;
Εάν είναι  στην αρχική της συσκευασία, ξαπλωμένη και σε χώρο χωρίς αυξομειώσεις θερμοκρασίας, διατηρείται από 5 ως 10 χρόνια.  Πάντως, η σαμπάνια είναι ένα κρασί που πίνεται νέο (3-7 ετών).

Συμπέρασμα:  μάλλον δεν θα πίνονται και οι υπόλοιπες που έχω!!! 

Οπότε, κάτι άλλο θα πρέπει να σας κεράσω !!! 

Πω πω τί έπαθα !! και το γλυκό μου δεν είναι ακόμα έτοιμο!!!!!

Το βρήκα!!! Θα σας κεράσω δωράκια!!! 

Όσες από εσάς μου αφήσετε σχόλιο με ευχές σ’αυτήν την ανάρτηση μέχρι το τέλος του μήνα,  θα συμπεριληφθείτε στην κλήρωση που θα κάνω για δύο δωράκια «έκπληξη». Αρκεί να είστε αναγνώστριες του blog και όχι ανώνυμες.

Δεν είχε όμως εντελώς άδοξο τέλος η σαμπάνια μου !  

 Ήταν ποτέ δυνατόν να μην εκμεταλλευτώ ένα τέτοιο μπουκάλι?    

Αφού είχα ήδη φτιάξει την flûte για το κέρασμα,

ακολούθησε το μπουκάλι  στο οποίο θεληματικά έδωσα μια όψη πολύ παλαιού κάνοντας την επιφάνεια όχι και τόσο λεία και περνώντας το σε μερικά σημεία με κρακελέ one step και χρυσή πατίνα. 

Και βέβαια, δεν θα πήγαινε χαμένο τέτοιο το κουτί!

Το σκούπισα, το στέγνωσα , το αστάρωσα και το μετέτρεψα σε μία ωραιότατη μπιζουτιέρα για τα κολλιέ μου!

Κι έτσι συμπληρώθηκε το σετάκι !!!

Έκανα κι άλλο ένα δωράκι στον εαυτό μου για το καλό της ημέρας...’έντυσα’ με decoupage  και κρακελέ one step ένα μπουκάλι από άρωμα που πήγε  να εμπλουτίσει την συλλογή μου. 

 

 

    Ριζόχαρτο , χαρτοπετσέτα, κρακελέ one step, πατίνα χρυσή και contour/relief 

Σας ευχαριστώ και πάλι για τις επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια. Μου δίνετε πάντα μεγάλη χαρά!  Και του χρόνου να είμαστε καλά και να μπορέσω να σας  κάνω ένα καλύτερο  κέρασμα!  

Καλή εβδομάδα !!!

Σας φιλώ,

Η Οδύσσεια ενός μοτίβου

Τί βροχές ήταν αυτές τις δύο τελευταίες ημέρες!   
Ήμουν στον κήπο κάποια στιγμή και σκεφτόμουν πόσα κλαδέματα δεν έχω προλάβει να κάνω !!! 

 

Οι τριανταφυλλιές δεν έριξαν τα φύλλα τους και έχουν αρκετά τριαντάφυλλα και μπουμπούκια..λυπάμαι να τις κλαδέψω!  

 

Το γιασεμί έχει γίνει θηρίο και από μέσα του παρατήρησα ένα μεγάλο κλαδί που πέταξε η πιό μυρωδάτη και βελούδινη αναρριχώμενη τριανταφυλλιά μου,  και είναι γεμάτο μπουμπούκια!!!!  

Χρόνια έκανε να αναπτυχθεί η καημενούλα και είχα απογοητευτεί εντελώς. Πέρυσι, στο ίδιο παρτέρι, λίγο πιό μπροστά, φύτεψα μια γαρδένια και χρησιμοποίησα μείγμα από καστανόχωμα και τύρφη. Φαίνεται ότι αυτό έκανε καλό και στην καχεκτική τριανταφυλλιά, αλλοιώς δεν εξηγείται η ξαφνική ανάπτυξή της. 

Χάρηκα τόσο πολύ που αμέσως πήρα το κλαδευτήρι και άρχισα να κλαδεύω προσεχτικά το γιασεμί για να ελευθερώσω το νέο κλαδί της τριανταφυλλιάς και να το δέσω στα κάγκελλα για να μην σπάσει από τους ανέμους.   

 Δεν πρόλαβα όμως ... Ο ουρανός σκοτείνιασε

 Οι πρώτες χοντρές σταγόνες άρχισαν να πέφτουν  

  και αναγκαστικά παράτησα το κλάδεμα, και έτρεξα να προφυλαχτώ από την βροχή.

Ασχολήθηκα με decoupage...τί πρωτότυπο !!!!!
Άλλη στιγμή θα σας δείξω τί έφτιαξα...
Καλά, άντε να σας δώσω μια ιδέα....

 Μετά, πακετάρισα ένα δωράκι για την φίλη μου την 'Αντα που είχε τα γενέθλιά της χθές και σκέφθηκα να μοιραστώ την ιστορία του μαζί σας.
Με την Άντα ήμασταν συνάδελφοι πολλά χρόνια -μάλιστα εγώ είχα κάνει την πρόσληψή της στην εταιρεία- και είναι μία από τους 2-3 που κράτησαν επαφή μαζί μου μετά την συνταξιοδότησή μου.  Όταν άρχισα να ασχολούμαι με το decoupage ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός μου που ζητούσα απ'όλους να μου μαζεύουν χαρτοπετσέτες.  Η 'Αντα έδειξε ενδιαφέρον και μιά μέρα πήγα στο γραφείο με ένα μπουκαλάκι κόλλα, ένα πινέλο και μερικές χαρτοπετσέτες για να της δείξω την τεχνική.  Ανάμεσα σ'αυτές τις χαρτοπετσέτες ήταν και μία με ένα βάζο με ηλίανθους. Τόσο πολύ της άρεσε αυτή η χαρτοπετσέτα που μου είπε ότι θα την κρύψει για να φτιάξει κάτι μ'αυτήν "όταν θα μάθαινε και θα είχε τον χρόνο ν'ασχοληθεί". "Θα σου φτιάξω εγώ κάτι" της είχα πεί τότε αλλά με την δουλειά και τα πήγαινε-έλα, δεν πρόλαβα. ΄Οταν βγήκα στην σύνταξη το θυμήθηκα και σκέφτηκα να της φτιάξω ένα ρολόϊ τοίχου. Ήταν η εποχή που οι χαρτονένιες βάσεις τούρτας εμφανίστηκαν στα μπλογκοσπιτάκια της γειτονιάς μεταμορφωμένες σε όμορφα ρολόγια.  Δεν έχασα λοιπόν κι εγώ την ευκαιρία να φτιάξω ένα τέτοιο ρολόϊ.  Θέλησα να του κάνω και κρακελέ -τρομάρα μου- και παρόλο που δεν μου πέτυχε (οι γραμμές του πινέλου φαίνονταν πολύ έντονα), συνέχισα με το decoupage των μοτίβων με τους ηλίανθους. 

Πα,παπα !!! το αποτέλεσμα ήταν...χάλια !

 Δεύτερη απόπειρα, μετά από λίγο καιρό, στην πίσω πλευρά της ίδιας βάσης,παρακαλώ ! Θα το κάνω double-face, σκέφθηκα,  μπορεί της 'Αντας να της αρέσει και αυτή η πλευρά και πότε-πότε να θέλει να αλλάζει διάκοσμο...(ακούτε τί σκέφθηκα !!!)

'Ελα μου όμως που και πάλι δεν μου πέτυχε το κρακελέ !  

Αυτή την φορά, το έκανα με σφουγγαράκι αλλά... 

αυτά δεν ήταν σκασίματα... σαν να έκοψε η μαγιονέζα ήταν!!!

Και πάλι όμως συνέχισα το decoupage!  Τί πείσμα κι αυτό...να μη θέλω να πετάξω τίποτα ?! Το αποτέλεσμα ήταν αυτό...

Και τελικά... τα παράτησα! 
"Τί χαζή που είμαι..." σκέφτηκα..."κάθησα κι έκοψα τόσους ηλίανθους για να κάνω κάποια σύνθεση κι ούτε κατάφερα να κάνω ένα κρακελέ της προκοπής, ενώ εξ αρχής γνώριζα ότι της Άντας της άρεσε πολύ το κόκκινο φόντο που είχε η χαρτοπετσέτα"!!!
Τότε μόνο το σκέφτηκα...θα της το φτιάξω (το μοτίβο) σε πινακάκι!!!  
Κι έτσι κατέληξα σ'αυτό ...

  

Decoupage με ολόκληρο 1/4 χαρτοπετσέτας πάνω σε σπατουλαρισμένο καμβά.

Ανάγλυφες λεπτομέρειες με στόκο και περίγραμμα απο κρακελέ στόκο, χρωματισμένο με ακρυλικό και τονισμένο με bitume στις ρωγμές. 

Αντούλα μου, πολύχρονη να είσαι και πάντα με υγεία και χαρά. Ελπίζω να σου άρεσε το καδράκι... και χαλάλι σου οι αποτυχημένες απόπειρες !!!

Δεν θα με ρωτήσετε τί έκανα την βάση της τούρτας ? 

Ε, όχι λοιπόν, δεν την πέταξα...αλλά την έτριψα, την ξαναέβαψα, έκανα κρακελέ (πετυχημένο αυτήν την φορά - το έχουμε μάθει πιά) και άλλαξα εντελώς θέμα. Κάποια στιγμή θα σας το δείξω, αφού του βάλω τον μηχανισμό !  

Σας εύχομαι ένα πολύ καλό Σαββατοκύριακο και...

...ες μεθαύριον τα σπουδαία !!!

Φιλάκια πολλά !

   

Κουτί, κουτί, κουτί....και τί κουτί,κουτί !

Αν με ρωτήσετε 'μα, πόσα κουτιά είχε φτιάξει ο πατέρας σου?' 

δεν θα ξέρω να σας απαντήσω...

Συνέχεια ανακαλύπτω κι άλλα στο σπίτι της μητέρας μου.  

Κι ενώ πολλά απ'αυτά τα χρησιμοποιεί και είναι σε καλή κατάσταση, 

είναι και μερικά που με τα χρόνια ξεκόλλησαν, έσπασαν, πάλιωσαν και κατέληξαν στην γνωστή πιά αποθηκούλα της.  

Βλέπετε, το 'δεν πετάμε τίποτα' μάλλον δεν είναι πολύ καινούργιο στην οικογένειά μας! 

Σόϊ πάει το βασίλειο! 

Κι αφού βρήκα ένα κουτάκι εντελώς διαλυμένο, 

 

ε, να μην το επισκευάσω και να μην το κρατήσω σαν ενθύμιο του μπαμπά μου?  

Το κόλλησα, το κάρφωσα, το έπλυνα,  και του έκανα decoupage στο καπάκι μόνο, φρεσκάροντας με βερνίκι το κάτω μέρος, για να μην γίνει και εντελώς αγνώριστο!

Το εφφέ της παλαίωσης με πατίνα πάνω από το κρακελέ με ενθουσίασε.

Μανιώδης καπνιστής ήταν ο Monsieur Nestor, παρά τα τρία εμφράγματα που είχε πάθει,

και τέτοια κουτάκια, τα θυμάμαι από μικρή πάνω στο τραπεζάκι του σαλονιού, που τα άνοιγε για να πάρει ένα τσιγάρο ή να προσφέρει σε κάποιον μουσαφίρη.

 

Και δεν του έφτανε το ένα κουτάκι, λίγο καιρό αργότερα έφτιαχνε κι άλλο ένα για το κομμοδίνο του, και ακόμα ένα που είχε χώρισμα και θέση για το σπιρτόκουτο... 

Ω, ναί, καλά καταλάβατε...βρήκα κι άλλα δύο !

 αλλά σκέφθηκα να μην τα κάνω όλα ίδια, κι έτσι σ'αυτό κόλλησα 

όμορφα ρόζ λουλουδάκια από χαρτοπετσέτα, 

 διατηρώντας πάντα το σώμα του κουτιού με το βερνίκι του.

 όπως και στο τρίτο, στο καπάκι του οποίου κόλλησα ριζόχαρτο και έκανα κρακελέ One Step με χρυσή πατίνα στις ρωγμές. 

Τώρα, με τί θα τα γεμίσω εγώ, δεν έχει καμμία σημασία. 

Αρκεί που τα βλέπω κάθε μέρα και μου τον θυμίζουν. 

Αχ, αυτές οι ελιές !

Σας έχω δείξει πολλές φορές την αγάπη μου για όλα τα μοτίβα με ελιές και αφού έκανα την αρχή στην κουζίνα μου, δυσκολεύομαι να βάλω άλλα θέματα στον ίδιο χώρο.

Όχι πως δεν θα το κάνω κάποια στιγμή. Έχω αρκετά για τα οποία κάνω κάποιες σκέψεις στο μυαλό μου και θα έρθει νομίζω κάποτε η μέρα που θα τις εφαρμόσω. 

Για σήμερα, έχω να σας δείξω αυτήν την ξύλινη βάση για μαχαίρια. 

 

Χρόνια την είχα κρυμμένη, από τότε που την πήρα δώρο μαζί με κάποιο προϊόν

 στο σούπερ-μάρκετ, ούτε που θυμάμαι πιά τί ήταν.

 Την στόλισα λοιπόν γύρω-γύρω με ελίτσες και της έδωσα μιά θέση πάνω τον πάγκο της κουζίνας

Knives stand with napkin decoupage

Και ήρθε και ταίριαξε με τις προηγούμενες 'δημιουργίες' μου
εάν δεν τις είχατε δεί...εδώ είναι. 

Μέχρι και σε σελιδοδείκτη έβαλα ελιές !  

Bookmarks - Σελιδοδείκτες από καπλαμά, decoupage, stencil, relief, χαρτοπετσέτες

Τι πιό ταιριαστό για ένα βιβλίο συνταγών?  Δεν νομίζετε ? 
Οι άλλοι είναι για πιό ρομαντικά αναγνώσματα!

Καλό Σαββατοκύριακο !