Two years in blogosphere! Δύο χρόνια στην μπλογκόσφαιρα!

Καλώς ήλθες Φθινόπωρο!!!

Welcome Autumn !!!

Σαν ψέμα μου φαίνεται! 

Πέρασαν κι όλας δύο χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησα το blog μου, 

στις 22 Σεπτεμβρίου 2011! 

Και μου αρέσει τόσο πολύ!

Μέσα απ'αυτό γνώρισα υπέροχα και ενδιαφέροντα άτομα, και είχα και την τύχη να συναντηθώ από κοντά με αρκετά από αυτά, σε διάφορες εκδηλώσεις.  
Ελπίζω να μου δοθούν και άλλες τέτοιες ευκαιρίες.

 Ένοιωσα την χαρά της συμμετοχής και της προσφοράς 
 σε διάφορα φιλανθρωπικά bazaars.  
Δέχθηκα χειροποίητα δωράκια, πανέμορφες δημιουργίες και υπέροχα κοσμηματάκια, κέρδισα όμορφα βιβλία συνταγών και δώρισα, με την σειρά μου, αρκετές από τις ταπεινές δημιουργίες μου με ντεκουπάζ. 

It sounds like a lie to me!  

Two years have gone by since I started blogging on September 22, 2011!  
I enjoy it so much!  I had the chance to get acquainted with so many wonderful and interesting people and to meet some of them, in person, on the occasion of various events.  I hope that I will still have the opportunity of meeting with some more of you!

I felt the joy of participating and offering in various charities and bazaars. I received lovely handmade presents,  beautiful creations and 

splendid jewellery, I won beautiful cookery books and 
I, in turn, also gave away some of my humble decoupage creations.

Περνάω καθημερινά αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή, συνήθως αργά το βράδυ - πρέπει να κλείσω ραντεβού και με τον οφθαλμίατρο αυτές τις ημέρες, χαχαχα!!!- αλλά και πάλι, δεν μου φθάνει ο χρόνος. Όλη την ημέρα, όπου και άν βρεθώ και 'πιάνω' σήμα,  παρακολουθώ τις αναρτήσεις σας από το κινητό μου και ανυπομονώ να γυρίσω στο σπίτι για να  σας 'δώ' σε μεγαλύτερη οθόνη. Είναι πολλές οι φορές που δεν προλαβαίνω να απαντήσω στα σχόλιά σας, σας ζητώ συγγνώμη γι αυτό, αλλά προσπαθώ να προλάβω να σχολιάσω τις δικές σας αναρτήσεις. 

I daily spend quite some time  in front of my computer, usually late in the evening -  I should take an appointment with the oculist one of these days, lol!!! - but still, I run out of time.   Every day, wherever I am and can connect  I look for your new posts on my mobile and I get impatient to go home in order to read you on a larger screen!   There are times when I do not reply to your comments,  
I apologize to you for this, but I try to visit your blogs and comment on your own posts.

'Αρχισα πριν λίγες μέρες να φτιάχνω ένα δωράκι για να το κληρώσω στο τέλος του μήνα ανάμεσα σε όσους μου αφήσουν σχόλιο σ'αυτήν την ανάρτηση. Δυστυχώς, δεν μου πέτυχε (συμβαίνουν αυτά !), κι έτσι, το νέο που ξεκίνησα δεν είναι ακόμα έτοιμο για να σας το δείξω.  Θα είναι λοιπόν μιά έκπληξη!!! 

Σας περιμένω!

Εάν είστε ήδη, ή γραφτείτε στους αναγνώστες μου, και μου αφήσετε ένα σχόλιο μέχρι το τέλος του μήνα,  την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου το βράδυ θα κάνω την κλήρωση και θα σας ανακοινώσω την/τον τυχερή/ό!

Some days ago, I started to prepare a present in order to give it away to one of you on the occasion of this 2year bloggiversary.  Unfortunately, it didn't turn out well (it happens!), and thus, the new one I began is not still ready so that I can show it to you.  It will therefore come as a surprise!!! 

So come on!  If you already are, or if you care to become a follower of my blog,  you can leave a comment  to this post until the end of the month, and on Monday 30 September in the evening I will make the draw and will announce  the lucky winner!!!

Θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ για τις επισκέψεις σας, τα καλά σας λόγια, τα υπέροχα σχόλιά σας σε κάθε μου ανάρτηση, και εύχομαι να είμαστε μιά όμορφη και καλή παρέα για πολλά χρόνια.  Αρκεί να έχουμε όλοι μας υγεία, αγάπη και χαρά μέσα μας και γύρω μας.  

I would like to thank you very much for your visits,  your kind words, your nice  comments in each of my posts, and I wish we will keep good company to each other for many years to come.  Let’s pray for good health, love and joy within and around us!

Και πάλι, Ευχαριστώ, καλοί μου φίλοι!!! 
Εύχομαι να έχουμε ένα όμορφο φθινόπωρο, γεμάτο χρώματα κι αρώματα της φύσης και χωρίς βία, επεισόδια και πόνο! 

Thanks again, my dear friends!!! 
I wish we have a beautiful fall, full of colours and scents of the nature, without any political violence and pain! 

Τα ρολόγια που χτυπούσαν ρυθμικά....

Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους !!!

Ήρθε λοιπόν η ώρα να σας δείξω κι εγώ τα πρώτα τρία ρολόγια που έφτιαξα για την έκθεσή μας που θα γίνει τον Νοέμβριο για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα.

Χρυσομέλισσες

Είχα ξεκινήσει πριν από πολύ καιρό, ίσως να θυμάστε, να φτιάξω ένα ρολόϊ για μια φίλη μου,...παραλίγο τότε να γινόταν 'διπρόσωπο' (κατά την Πέπη μας) αλλά.... ήταν μιά  αποτυχημένη προσπάθεια.  Δεν το πέταξα...κι αυτό περίμενε υπομονετικά την ώρα που θα το ξανάπιανα στα χέρια μου.  

Απανωτές στρώσεις μπογιάς, κρακελέ, χαρτοπετσέτας, πατίνας, βερνικιού, κατάφεραν να το μεταμορφώσουν σ' ένα  λουλουδάτο ρολόϊ που θα μπορούσε να στολίσει ένα ρομαντικό δωμάτιο.  

Δεν είναι πιά διπρόσωπο, η πίσω του πλευρά περάστηκε με ακρυλικό στόκο και βάφτηκε.

Αλλα, αφού σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ρολόγια ανακυκλώνοντας κάποια υλικά, γιατί να μην ανακυκλώσουμε και τα παλιά ρολόγια?  

Η καλή μου πεθερούλα, λόγω προχωρημένης ηλικίας, άφησε το διαμέρισμά της και πήγε να ζήσει με την οικογένεια του κουνιάδου μου.   Παιδιά κι εγγόνια  πήραν κάποια έπιπλα και πράγματα από το διαμέρισμα πριν το αδειάσουν, για να μπορέσει να νοικιαστεί.   Μέσα σ'αυτά που διάλεξα κι εγώ (θα σας δείξω κάποια εν καιρώ) βρήκα και τρία ρολόγια τοίχου που οι άλλοι θα πετούσαν στα σκουπίδια! Τί λέτε, βρε παιδιά? Εδώ φτιάχνουμε ρολόγια από βάσεις τούρτας, από 'παλιόξυλα', από δίσκους βινυλίου, από ανεμιστήρες (χαχαχα),  τα κανονικά ρολόγια θα τα πετάξετε???? Εγώ θα τα πάρω και θα τα μεταμορφώσω!!!  

Με κοίταξαν παράξενα αλλά μου τα παραχώρησαν ευχαρίστως...

Μην νομίσετε ότι ήταν ρολόγια κάποιας αξίας. Απλά, φθηνά ρολόγια ήταν, που υποθέτω τα είχε αγοράσει από την λαϊκή ή από κάποιο πανηγύρι. Είχαν σταματήσει να κτυπούν ρυθμικά, αλλά όταν τα δοκίμασα, βεβαιώθηκα ότι λειτουργούσαν κανονικότατα. 

Το πρώτο που έπιασα στα χέρια μου, είχε ένα μώβ μεταλλιζέ χρώμα (μπλιάχ) αλλά ήταν σε στυλ παλιάς οβάλ κορνιζούλας.  

 Το αστάρωσα, το έβαψα, του έκανα παλαίωση, έκρυψα το άσχημο καντράν του βάφοντάς το, και στην συνέχεια διάλεξα ένα όμορφο ρομαντικό μοτίβο χαρτοπετσέτας

 και έβαψα και τους δείκτες για να ταιριάξουν.   

Το δεύτερο,  ε, αυτό κι άν ήταν....Διαμάντια και ρουμπίνια είχε επάνω του!   

Γιά να μην σας κουράζω με τις λεπτομέρειες, 

ακολουθώντας την ίδια διαδικασία, το μεταμόρφωσα κι αυτό.
            Εννοείται ότι αυτά τα παλιά ρολόγια είχαν και τα τζάμια τους. Θα μπορούσα να μην τα ξαναβάλω, αλλά τελικά τα άφησα, κι έτσι θα καθαρίζονται πιό εύκολα.

  

Ελπίζω να προλάβω να φτιάξω και το τρίτο, γιατί υπάρχει κι άλλο ένα στα σκαριά!

Τί λέτε?  Εσείς δεν έχετε ρολόγια που θα μπορούσατε να μεταμορφώσετε και να προσφέρετε ?

Κολοκύθια...τούμπανο!!!!

Είχαμε κι εμείς σοδειά!!!!

Καλέ, μην γελάτε...με τέτοια μελτέμια φέτος, πώς να γίνουν τα κακόμοιρα τα ζαρζαβατικά?? Τα τσάκισε ο άνεμος !

Λίγες ντοματούλες, ελάχιστα κολοκυθάκια, ένα μόνο αγγουράκι (!), κάμποσες πιπεριές και λίγες λευκές μελιτζάνες. Φραουλίτσες πάντως τρώμε ακόμα, λίγες και μικρές, αλλά πολύ αρωματικές! Σύκα επίσης είχαμε αρκετά  και μικρή λευκή σταφίδα από την κληματαριά...ά και λίγο μοσχάτο, μην το ξεχάσω...
αλλά το κλήμα φυτεύτηκε πέρυσι και είναι ακόμα μικρό.   
Μέσα σ΄όοοοοολα αυτά, πήραμε και δύο κολοκύθες!!!  

Τις διακρίνετε στην φωτογραφία ??? ή μήπως τις περάσατε για αχλάδια ??? χαχαχα!!!

(τα υπόλοιπα είναι ψεύτικα...μην νομίσετε ότι θέλω να σας ξεγελάσω !)

Ε, όχι !!!!Αυτήν την βρήκα στην γνωστή αποθήκη , κι ούτε ξέρω πόσα χρόνια καθόταν εκεί πάνω σ'ένα ράφι. Είχε μαυρίσει από το 'κακό' της που είχε μείνει ξεχασμένη. Την έτριψα με σύρμα για να καθαρίσει και, φυσικά, την περιποιήθηκα με ντεκουπάζ - με 'κολοκυθένια' χαρτοπετσέτα -!!  'Αλλο μοτίβο δεν βρήκες ? θα μου πούν ίσως κάποιες. Μα, είναι επίκαιρο, όπως και να το κάνουμε, και μας δίνει και ελπίδες ότι ίσως, κάποτε, γίνει και κάποια τέτοια κολοκύθα στον μικρό μας κήπο!

'Εβγαλα κι εγώ λοιπόν το άχτι μου, βάζοντας παντού κολοκύθες!

Και στο δεύτερο παλιόξυλο που είχα βρεί (το πρώτο είναι εδώ, εάν δεν το είδατε),

και στην τρίτη δοκιμή που έκανα για την τεχνική μεταφοράς εικόνας  με την μεμβράνη και το σίδερο (η οποία και πάλι δεν μου κάθισε καλά, κι έτσι την πέρασα από πάνω με ακρυλικό στόκο για να την κάνω ανάγλυφη).

Καδράκι από κομμένη τάβλα κρεββατιού
ακόμα και σε μία πέτρα (!) βαμμένη με χρώματα για βιτρώ!

Τα φθινοπωρινά μας όμως ετοιμάζονται... 

ρόδια από τρείς διαφορετικές ροδιές (ελπίζω να μην αρχίσουν να σκάνε με τις πρώτες υγρασίες)  γκρέϊπ-φρούτ (φτού-φτού...είναι γεμάτο το δένδρο), λεμόνια, μανταρίνια, κυδώνια (μινιατούρες και σκληρά, αφού δεν τα λιπαίνουμε και δεν τα ραντίζουμε...καλά να πάθουμε!). 

Δεν ξεχνάμε τα ρολόγια για το Χριστοδούλειο Ίδρυμα! 
Ο καιρός περνάει και ήρθε η ώρα να σας δείξω και μερικά δικά μου.  Θα τα αφήσω όμως για την επόμενη ανάρτηση, αλλοιώς τούτη εδώ δεν θα έχει τελειωμό!

Επειδή όμως είμαι ανυπόμονη και δεν μπορώ να το αφήσω για άλλη φορά, σας παρουσιάζω μόνο ένα μπουκαλάκι από άρωμα που έφτιαξα χθές.   Μια φίλη μου το έδωσε  όταν άδειασε, αντί να το πετάξει. Της είχα δείξει κάποια που είχα φτιάξει πριν από καιρό και πίστευε ότι θα ήθελα να το προσθέσω στην συλλογή μου.  

'Οταν πήγα στο σπίτι, διαπίστωσα ότι είναι βαποριζατέρ (ξεβιδώνει και μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί).

Το πέρασα με αστάρι και δύο χέρια μπογιά για να κρύψω την μάρκα που ήταν τυπωμένη στο γυαλί.

Του έκανα ντεκουπάζ με χαρτοπετσέτα και κρακελέ οne step πριν γεμίσω τις ρωγμές με χρυσή μεταλλική πατίνα και το περάσω με βερνίκι.

Φαντάζομαι να της αρέσει όταν το γεμίσω με κάποια κολώνια και της το πάω πίσω (αρκεί να πετύχω ένα άρωμα του γούστου της...)!

Εσάς, δεν θα σας άρεσε?

Και κάτι της τελευταίας στιγμής. Η φίλη μου η Dimi, με τις υπέροχες φωτογραφίες της και τα πανέμορφα έργα της με ντεκουπάζ, (όσες δεν την γνωρίζετε, επισκεφθείτε γρήγορα το blog της Αussie Dimi Decoupage) μου θύμησε με την χθεσινή της ανάρτηση ότι είχα φτιάξει κι εγώ μια μικρή καράφα αλλά είχα ξεχάσει να σας την δείξω. Στο ίδιο θέμα αλλά σε άλλο στύλ.  Έκανα μία λωρίδα με ντεκουπάζ στο κάτω μέρος μόνο, και με χρώματα για βιτρώ τόνισα το ανάγλυφο τσαμπί και στόλισα λίγο το στόμιο της καράφας. 

Μου θύμισε όμως και κάτι άλλο η όμορφη καράφα της Δήμητρας, ή μάλλον το πώμα της καράφας της! Πριν από πολλά χρόνια, είχα φέρει από ένα ταξίδι μου στο Κέϊπ-Τάουν ένα όμορφο πώμα - σουβενίρ από μιά επίσκεψη σ'έναν τεράστιο φημισμένο αμπελώνα.  Δεν είναι όμορφο ???

Το έβγαλα από το ντουλάπι και ξαναφωτογράφισα τη δική μου καράφα πριν από λίγη ώρα.  

Καλά, οι φωτογραφίες μου δεν έχουν καμμία σχέση με της Δήμητρας, δεν το συζητώ, εγώ ακόμα τις τραβάω από το κινητό μου, χαχαχα!!!

Και ένα τελευταίο...
(πάλι στης Δήμητρας να πάτε άν θέλετε καλές φωτογραφίες) εγώ όμως είμαι πολύ χαρούμενη που,  επιτέλους, άνθισε και η δική μου μικρή ρολογιά ! 

Είχα κλέψει ένα κλαδάκι από έναν φράχτη επιστρέφοντας από το γραφείο μου, λίγο καιρό πριν βγώ στην σύνταξη, και την είχα από τότε σε μιά μικρή γλάστρα περιμένοντας να δώ εάν θα πιάσει. Από τα 6 μπουμπούκια που έκανε, μόνο το ένα άνθισε προχθές! Λέτε να δέσει και καρπό? 
'Αραγε,να τρώγονται αυτά τα φρούτα του πάθους ή μήπως είναι κάποια ποικιλία που δεν είναι βρώσιμη??? Ξέρει κάποιος να μου πεί???

 Ευχαριστώ για την υπομονή σας, εάν αντέξατε μέχρι τέλους!

Καλό φθινόπωρο !!!