Μουλιάσαμε !!!!!!!!!!

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε! 

 Τα σύννεφα έπεσαν βαρειά

 Τα πουλιά βιάστηκαν να προφυλαχθούν

 Οι ουρανοί άνοιξαν 

και "βρόχα έπεφτε ράϊτ-θρού"

Η κυρά-χελώνα, απτόητη, βολτάρει στην βεράντα

χε χε, σας την έσκασα...δεν είναι αληθινή!!!

(οι δύο χελώνες του κήπου βρίσκονται βέβαια σε χειμερία νάρκη)

 

Κάποια στιγμή, ένας κεραυνός πρέπει να έπεσε πολύ κοντά μας, γιατί το σπίτι σείστηκε ολόκληρο!!!

Καμμία σχέση βέβαια με το κούνημα του σεισμού που κάποιες από εσάς νοιώσατε λίγο ή πολύ!!! 

Σας έχω στην σκέψη μου αυτές τις μέρες και εύχομαι να μήν ξανασυμβεί ποτέ και πουθενά 

(λίγη ουτοπία δεν βλάπτει!). 

Πάντα όμως, μέσα στην βροχή και την καταχνιά, κάποιες χρωματιστές πινελιές μας αλλάζουν την διάθεση.

Η βουκαμβίλια που κρατάει ακόμα 

Τα μπουμπούκια της τριανταφυλλιάς (από τα κλαδιά που κλάδεψα) ανοίγουν μέσα στο βάζο.

Και τί ποιό αισιόδοξο από τα πρώτα άνθη της αμυγδαλιάς έκαναν την εμφάνισή τους

με τις σταγόνες της βροχής στα πέταλά τους

 

Το μικρό μου 'ατελιέ' είχα καιρό να το επισκεφθώ για να φτιάξω κάτι. Όχι μόνο γιατί κάνει περισσότερο κρύο εκεί μέσα (μπάζει λίγο η πόρτα που ανοίγει στον κήπο) αλλά είχε καταντήσει απροσπέλαστο από τα Χριστουγεννιάτικα ριζόχαρτα, χαρτιά, χαρτοπετσέτες, κορδέλες, καλάθια, στολίδια και άλλα υλικά που είχα στοιβάξει και με τα διάφορα που προέκυψαν στο μεταξύ δεν είχα βρεί τον χρόνο να τα μαζέψω. Τώρα που τακτοποιήθηκαν τα 'εποχιακά', ξαναρχίζω σιγά-σιγά το αγαπημένο μου ντεκουπάζ, με λίγα απλά πραγματάκια...μέχρι να μου έρθει η έμπνευση, χαχαχα!

Και το χρώμα επανέρχεται...

Ένα ροζ-λιλά πινακάκι για μια γλυκιά μπεμπέκα

Με αυτό συμμετέχω και στον Λιλά διαγωνισμό που κάνει το Δελφινάκι

'Ενα πολύ απλό κασπώ, για την μικρούλα πικέα που είχα αγοράσει στις γιορτές,  με χαρτομάντηλο πάνω σ'ένα πλαστικό κουβαδάκι από λευκαντικό πλυντηρίου, του οποίου το στόμιο πέρασα με πάστα και πατίνα.

'Ενα  'γρήγορο' και απλό ρολόϊ για τον αδελφό μου,  με την Παριζιάνικη χαρτοπετσέτα 

που μου είχε στείλει η καλή μου Ράνια

πάνω σε δίσκο τούρτας, με δείκτες από παλιό ρολόϊ και αριθμούς σχεδιασμένους στο χέρι με contour. 

Όση ώρα γράφω αυτή την ανάρτηση, ακούω την βροχή που συνεχίζει να πέφτει ασταμάτητα. 

Μακάρι να βλέπαμε κι εμείς λίγο χιονάκι, αλλά η ΕΜΥ δεν το προβλέπει!!

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Προσπαθώ κι εγώ να βρίσκω χρόνο για να περνάω 

από τα σπιτάκια της γειτονίτσας μας, αλλά δεν μου είναι πάντα εύκολο...

Μιά μέρα στον κήπο

Η φραουλιά μας συνεχίζει να ανθίζει και να δένει καρπούς μέσα στον Γενάρη!!!!!

Χθες άρχισα να κλαδεύω τις τριανταφυλλιές μου και φύτεψα μιά ωραία μυρωδάτη που είχε μείνει δυο χρόνια στην γλάστρα, όπως την είχα αγοράσει.

Στην προηγούμενη ανάρτηση, σας είχα δείξει ένα της τριαντάφυλλο.  

Ίσως να μην το προσέξατε, αλλά πρόκειται για μιά 'ανωμαλία' της τριανταφυλλιάς, που συμβαίνει πότε-πότε.  Το τριαντάφυλλο είχε ανθίσει κανονικά και μετά μαράθηκε πάνω στο φυτό, χωρίς να το κόψει κανείς.  Μέσα από τον καρπό που πήγαινε να δέσει, ξεπήδησε ένα νέο άνθος, χωρίς να έχει την δύναμη να γίνει κανονικό τριαντάφυλλο. 

Το υπέροχο άρωμά του, όμως το είχε.  

 

Η Βίνκα η Μείζων (Periwinkle – Vinca Minor) που λέγεται και Μυρτιά της Μαδαγασκάρης, εκτός από καλλωπιστικό φυτό, είναι και ενα βότανο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική για την αιμοστατική και αντισηπτική του δράση. Είναι εξαιρετικό εδαφοκαλυπτικό φυτό γιατί ριζώνει και απλώνεται, εάν όμως το αφήσεις ανεξέλεγκτο,  πνίγει όλα τα άλλα λουλούδια γύρω του. Στον κήπο μας, είχε κυριέψει όλα τα παρτέρια. Πιάστηκε η μέση μου να το ξεριζώνω. 'Αφησα όμως λίγες ρίζες σε σημεία που δεν ενοχλούν.

Και το σπαράγγι, που είχε θεριέψει χρειαζόταν κλάδεμα, 

 

τα κλαδιά του πλέχτηκαν σε στεφάνι ...για όσο καιρό κρατήσουν!

 Ένα άγνωστο φυτό...

Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε... σε μιά από τις περυσινές (ή μήπως προ-πέρσινες;) καλοκαιρινές, απογευματινές μας βόλτες στην παραλία, έκοψα ένα κλαδάκι από κάποιο φυτό, γιατί μου άρεσε το φύλλωμά του και φαινόταν ότι ήταν από εκείνα τα φυτά, σαν τα παχύφυτα, που ριζώνουν πολύ εύκολα. 

Το φύτεψα σ'ένα γλαστράκι, τοποθέτησα το γλαστράκι σ'ένα παλιό καλαθάκι και το ξέχασα στον κήπο. Τα διπλανά ετήσια φυτά το σκέπασαν ολότελα, σε λίγο μόνο καιρό...μέχρι που πέρασε η εποχή τους, μαράθηκαν, τα ξερίζωσα και τότε 'ανακάλυψα' το άγνωστο φυτό που είχε πιάσει και μεγάλωνε σιγά-σιγά.

Πέρασε ένας (;) χρόνος, κι αυτό θέριεψε, έκανε κορμό και οι ρίζες του βγήκαν από την γλάστρα, και από το καλαθάκι και χώθηκαν βαθειά στην γή. Λουλούδι όμως δεν έκανε. Βρέ τί να είναι αυτό το φυτό που μάζεψα?  αναρωτήθηκα πολλές φορές. Τώρα πιά έχει γίνει τεράστιο, και σκεφτόμουν να το ξεριζώσω...φυτό χωρίς λουλούδια ...τί το ήθελα.... να μου πιάνει τον χώρο?

Σας μιλάω για τον μεγάλο καταπράσινο θάμνο στο πίσω μέρος και όχι για το ανθισμένο παχύφυτο που φαίνεται μπροστά.

  Αυτό είναι μιά  Καλαγχόη Νταιγκρεμόν (Mother of Thousands - Botanical Name: Kalanchoe daigremontiana) αυτό που γεμίζει με χιλιάδες μικροσκοπικά φυτά πάνω στα φύλλα του πού όταν πέσουν στο χώμα ριζώνουν αμέσως και γεμίζει ο τόπος (απ'αυτά να βλέπατε πόσα ξερίζωσα και πέταξα!)

Και νά που ο μυστηριώδης θάμνος άρχισε να μπουμπουκιάζει!!!

Δέν έχω ιδέα τί λουλούδια θα βγάλει!!! Λέτε να είναι ωραία???  
Μήπως κάποια ξέρει να μου πεί πώς λέγεται αυτό το φυτό???

Και να μην ξέρετε, δεν πειράζει...θα ψάξω να το βρώ... όσο για τα λουλούδια του...κοντός ψαλμός Αλληλούϊα....σε λίγο καιρό θα επανέλθω για να σας τα δείξω!

 Πρός το τέλος της ημέρας, μιά δεκαοκτούρα στα γυμνά κλαδιά της κουτσουπιάς καταδέχτηκε να μου ποζάρει.

Πολλή κούραση...αλλά και μεγάλη η χαρά που σου προσφέρει η κηπουρική!

Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στo  'Life Images'  ή 'Μοίρασμα εικόνων' όπως το σκέφθηκε η Μαρία  του Mytripsonblog

Δώρα, Λουλούδια και....

Πριν από έναν μήνα, είχα την ανέλπιστη χαρά να κερδίσω ένα από τα υπέροχα δώρα που κλήρωσε η καλή μου φίλη Άννα  ή Γιασμίν από το Νευροκόπι στο όμορφο blog της ΧΕΙΡΟΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ..

Χθες, η χαρά μου πολλαπλασιάστηκε, όταν παρέλαβα τον παχουλό φάκελλο από την ταχυδρομική μου θυρίδα.

Το λαμπερό emballage μου φανέρωσε ένα πανέμορφο κασκόλ, πλεγμένο από τα χεράκια της Άννας, σε λευκό, μαύρο και γκρί, με μία πλέξη που μου είναι παντελώς άγνωστη - όχι ότι ξέρω και πολλά από πλέξιμο αφού με τις βελόνες δεν τα πάω και τόσο καλά,...Αλήθεια, νά'ναι άραγε με βελόνες πλεγμένο; ή με βελονάκι;  η πλέξη σχηματίζει μικρά παιχνιδιάρικα φιογκάκια που δεν καταλαβαίνω καθόλου πώς γίνονται. 

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μου αρέσει πάρα πολύ!!! 
Σε αποχρώσεις που ταιριάζουν με σχεδόν όλα μου τα ρούχα, και θα χαρώ πολύ να το φοράω.  Αν προσέξατε, το κασκόλ κλείνει μ'ένα όμορφο πλεκτό τριαντάφυλλο καρφιτσούλα.  

Μα δεν ήταν μόνο του μέσα στο πακετάκι!!! Εκτός από την χαριτωμένη καρτούλα με τις γλυκές ευχές της, η 'Αννα μου έστειλε κι ένα πανέμορφο γούρι, χειροποίητο βεβαίως, βεβαίως, αλλά και πολύ πρωτότυπο!

Οι χαντρούλες και τα γουράκια του κρέμονται από έναν κρίκο που είναι πλεγμένος με το βελονάκι (ε, με το βελονάκι κάτι καταφέρνω κι εγώ!) και στολισμένος με ξύλο κανέλλας, μ'ένα γλυκούλι σπιτάκι και με το 2014  γραμμένο σ΄ένα κομμάτι από καρπό δέντρου.

 

Αννούλα μου γλυκιά, σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για τα υπέροχα δώρα σου και σου εύχομαι και πάλι κάθε ευτυχία και χαρά για σένα και την οικογένειά σου.

Αυτές ήταν και οι πρώτες φωτογραφίες που τράβηξα με την νέα φωτογραφική μηχανή που μου αγόρασε χθές ο καλός μου! 

Από καιρό ήθελα μία νέα μηχανή γιατί οι δύο παλιές που είχα, είχαν φάει τα ψωμιά τους.  Μόλις είχα επιστρέψει με το κουτί στο χέρι, όταν παρέλαβα το δώρο της Αννούλας, έβαλα αμέσως τις μπαταρίες στην μηχανή και την εγκαινίασα!!!

Και τί άλλο λοιπόν θα μπορούσα να σας δείξω σήμερα; Μα φυσικά τις φωτογραφίες που άρχισα να τραβάω στον κήπο μου το πρωϊ προσπαθώντας να μάθω τις λειτουργίες της μηχανής...καλά, έχω να ρίξω μελέτη!!! 

Ήδη όμως, βλέπω μεγάλη διαφορά, και θα το βλέπετε κι εσείς, από τις φωτογραφίες που σας έδειχνα τόσον καιρό και που, οι περισσότερες ήταν από το κινητό μου.

 Γενάρης μήνας, λοιπόν, Αλκυονίδες ημέρες, και τα χρώματα δεν λείπουν από τον κήπο.  Μερικά λουλούδια κρατούν ακόμα, κάποια άλλα έχουν καρπίσει, είναι εκείνα που θέλουν κλάδεμα, και βέβαια είναι και κάποια που μπουμπουκιάζουν τώρα...

 

Λεμόνια, μανταρίνια, γκρέϊπ-φρουτ στο φόρτε τους,

το δεντρολίβανο ανθισμένο, 

η ματζουράνα φουντωτή. 

 

Με περιμένει πολλή δουλειά στον κήπο... να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές, τις περικοκλάδες, να καθαρίσω τα παρτέρια...γιατί ο κηπουρός μου έχει άλλες ασχολίες...

Τι νομίζατε; ότι θα έμενε με το παράπονο μετα την περυσινή περιπέτεια με τις κότες του γείτονα; 

( άν θέλετε να γελάσετε...  με τα Κακαρίσματα και τις Ορνιθομαχίες )

 Έφτιαξε κοτέτσι και αγόρασε δικές του!!! 

Τέσσερις κοκότες (κι ένα κοκοράκι που το τσιμπολογούσαν και το κατσιάσανε και...μας άφησε χρόνους) που αλωνίζουν τον κήπο, τσιμπολογάνε τα πάντα - ακόμα και τις γάτες- και κουτσουλάνε παντού...πα πα πα, δεν τις αντέχω...και του φωνάζω να μην τις αφήνει πολύ έξω από το κοτέτσι, γιατί αυτές δεν τό'χουν σε τίποτα να μπούν και μέσα στο σπίτι...

τί;  δεν με πιστεύετε;

Ορίστε, στο παράθυρο πέταξε κι ανέβηκε η Κοκό... 

...για να δεί τί  σας γράφω!

Μόνο μία , η Σούζη, άρχισε προ ημερών να γεννάει αυγουλάκια...

οι άλλες ακόμα γιόκ!!! Μάμ, κακά και νάνι!!!

Εγώ βέβαια, που δεν κοιμάμαι 'με τις κότες', ξενύχτησα ώσπου να τελειώσω αυτή την ανάρτηση...και δεν σας έδειξα και κανένα decoupage...

επιφυλάσσομαι όμως...!!!

Καλό σας ξημέρωμα!!!

Και καλό Σαββατοκύριακο!!!

Catherine, Κατερίνα, Κάτια, Κατερινάκι, ...

Όχι, δεν μπερδεύτηκα!!! Ούτε τα έχω χάσει ακόμα! Ξέρω πολύ καλά πότε είναι της Αγίας Αικατερίνης !!!

Κάποιες Κατερίνες όμως μου έφτιαξαν την μέρα μου χθές....

Πρώτα-πρώτα, η δική μου Κατερίνα, το κοριτσάκι μου, που είχε τα 29α γενέθλιά της!!!

Ήταν αρρωστούλα...κρύωσε το τριήμερο...γιατί είχε πάει στα χιόνια...

Ξεκουκουλώθηκε όμως την ώρα του φαγητού και πάλι λίγο αργότερα για να σβήσει τα κεράκια της, εντελώς μεταξύ μας,  με την μαμά, τον μπαμπά και τον αδελφό της... στο τραπέζι της κουζίνας.Της είχα φτιάξει μιά 'μαμαδίστικη' τούρτα με σαβουαγιάρ και κρέμα μόκα.

Σήμερα όμως, θα το γιορτάσει με τις φίλες και τους φίλους της.

Να σε χαιρόμαστε, αγαπημένη μου Catherine!!! 

Εύχομαι όλα τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα, μα πάνω απ'όλα να έχεις πάντα υγεία και αγάπη!

-ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Από μιά δεύτερη Κατερίνα, έλαβα μιά πολύ ωραία χειροποίητη καρτούλα με ευχές κι ένα πανέμορφο γούρι για την νέα χρονιά.

 

Είναι τόσο ρομαντική αυτή η καρδούλα, όπως όλα όσα φτιάχνει με τα χεράκια της η καλή μας ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.  Κι εγώ είχα την χαρά να είμαι φέτος ο μυστικός της Αϊ Βασίλης στο παιχνίδι ανταλλαγής που οργάνωσε η Μαριλένα μας.    Κατερίνα μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για το πανέμορφο δωράκι σου. Νά'σαι καλά και να έχεις μιά πολύ καλή χρονιά στο σπιτικό σου!!!

-ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Ένα αναμνηστικό δωράκι για την συμμετοχή μας στο Πανηγύρι του Stars & Icicles είχε υποσχεθεί ότι θα μας έστελνε η γλυκιά μας Κάτια ή αλλιώς Μαριλίζ.  Κι εγώ το περίμενα, αλλά προφανώς είχε καθυστερήσει στο ταχυδρομείο.   Όταν όμως είδα και άνοιξα τον μεγάλο φάκελλο που έφτασε χθες στην θυρίδα μου, ξαφνιάστηκα τόσο πολύ, αφού εκτός από μιά καρτούλα με ευχές και μ'ένα όμορφο μανταλάκι-καρδούλα με το όνομα του blog, βρήκα και μιά πανέμορφη υφασμάτινη τσαντούλα !!!! 

 Είναι τόσο καλοραμένη, από ωραίο 'λαχουρένιο' ύφασμα και ασσορτί μονόχρωμη φόδρα, τα δέ χεράκια της είναι στολισμένα με ξύλινες χάντρες και το σχήμα της θυμίζει ένα αστέρι, σαν τα πολλά χρυσαφιά αστεράκια που είχε μέσα της.   

Μια όμορφη χειροποίητη κάρτα μου έλυσε την απορία

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την χαρά μου!!!

 Πρώτον, διότι νόμιζα ότι φέτος με είχε ξεχάσει ο δικός μου μυστικός Αϊ Βασίλης και δεύτερον, γιατί η υπέροχη χειροποίητη αυτή τσαντούλα φτιάχτηκε για μένα από την αγαπημένη μου Κάτια, με την οποία όμως δεν έχουμε ακόμα γνωριστεί από κοντά, παρ'όλο που το θέλουμε πολύ και οι δύο από καιρό.  Είμαι σίγουρη ότι μέσα σ'αυτόν τον νέο χρόνο θα το καταφέρουμε οπωσδήποτε.  

Φιλενάδα, σ'ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ, για το υπέροχο δώρο σου! 

Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο για σένα και την όμορφη οικογένειά σου!!!

 -ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Μιάν άλλη Κατερίνα, την στεναχώρησα χωρίς να το θέλω και λυπήθηκα πολύ γι αυτό. ΄Ισως να έφταιγα κι εγώ. Ίσως η συσκευασία που έκανα στο ντεκουπαρισμένο μπουκαλάκι που της έστειλα να μην ήταν αρκετή και αυτό της παραδόθηκε όχι μόνο με μεγάλη καθυστέριση αλλά και σπασμένο. Κατερινάκι, όπως σου υποσχέθηκα, το επόμενο θα φροντίσω να φτάσει ακέραιο στα χέρια σου!

 Πολλά παράπονα ακούω και διαβάζω φέτος για τα ΕΛΤΑ. Και δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ τόσο για την τύχη κάποιων άλλων δώρων που είχα στείλει εδώ κι έναν μήνα, περίπου, όσο και για κάποια που περίμενα εγώ, αλλά δεν έχουν φτάσει ακόμα.

 -ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Ξέχασα μήπως καμμία Κατερίνα???

Καλέ ναί, μιά πολύ παλιά συνάδελφος με την οποία είχαμε να βρεθούμε και να μιλήσουμε πάνω από μία δεκαετία, μου τηλεφώνησε χθες, για να μου ευχηθεί για το Νέο Έτος! Χάρηκα πάρα πολύ που με θυμήθηκε μετά από τόσα χρόνια!  

-ο-ο-ο-ο-ο-ο-

Χθές πέρασα να δώ και την μαμά μου...

Σας το έχω πεί, νομίζω...Κατερίνα την λένε!!! 

Μόνο που δεν έχει blog για να σας βάλω το link, χα χα χα!!!

Φιλάκια πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!!!