ΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ Τ' ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ...

Φ.Σ.Π.

Μόλις είχε ξεκινήσει η σχολική χρονιά κι ένας Νόμος ήταν η αιτία να αλλάξω σχολείο.   

Πήγαινα στην Πέμπτη Δημοτικού, στο Saint-Joseph, την γνωστή Σχολή Καλογραιών στο κέντρο της Αθήνας. Αυστηρότητα και τάξη ναι, βία όμως δεν είχα γνωρίσει στο σχολείο,  ούτε ξυλιές με τον χάρακα, ούτε σκαμπίλια, ούτε βρισιές (φτού κακά, σε μία σχολή καλογραιών). Ελληνο-γαλλική παιδεία, υποτίθεται πως ακολουθούσα…όμως οι 1-2 ώρες γαλλικά την ημέρα δεν ήταν αρκετές για να δικαιολογήσουν την υποτροφία που έδινε η γαλλική κυβέρνηση για τα παιδιά των Γάλλων του εξωτερικού. Ο νέος νόμος ήταν αυστηρός! ‘Οσοι Γάλλοι επιθυμούσαν να διατηρήσουν την υποτροφία των παιδιών τους, έπρεπε άμεσα να τα εγγράψουν σε αμιγώς γαλλικά σχολεία.    

Η απόφαση του Γάλλου μπαμπά, έπεσε σαν καταπέλτης.

- Αλλάζεις σχολείο…θα πας στο γαλλικό!!!!   

Η Ελληνίδα μαμά προσπάθησε ν’αντισταθεί.

- Μά, στην Ελλάδα ζούμε, να μην μάθει ελληνικά το παιδί!!!

- ‘Οσα έμαθε-έμαθε, και στο σπίτι ελληνικά μιλάμε, και να γράφει έμαθε, και από τις πρώτες μαθήτριες ήταν πάντα, τώρα θα μάθει καλύτερα τα γαλλικά. Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε την υποτροφία!

- Μά, να μην τελειώσει ούτε το δημοτικό? επέμενε η μαμά.   

- Ο νόμος είναι νόμος και είναι αυστηρός, τώρα πρέπει να αλλάξει σχολείο!

Κι έτσι βρέθηκα από την μια μέρα στην άλλη στο γαλλικό σχολείο (εκείνα τα χρόνια ήταν μόνο γαλλικό, τώρα πλέον είναι το ελληνο-γαλλικό αλλά και το γαλλο-ελληνικό). Τέρμα οι ποδιές και οι κορδέλλες, τέρμα οι καλόγριες με τα μαύρα ρούχα και τα λευκά κολάρα, 

τέρμα οι έπαινοι και τα κόκκινα και γαλάζια κορδελλάκια στο πέτο,

τώρα πιά πήγαινα σε μικτό σχολείο, με παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων, με νέα συστήματα, νέες μεθόδους διδασκαλίας, διαφορετικά τετράδια (τα έχω ακόμα!), χωρίς ποδιές…

Η μαμά όμως δεν μπορούσε να το χωνέψει. Και την βρήκε την λύση! Έψαξε, βρήκε και με έγραψε σε ‘Νυχτερικό Σχολείο Απόρων Παίδων’ για να τελειώσω την Πέμπτη και την Έκτη…να πάρω έστω το Απολυτήριο του Δημοτικού!

Ήταν μια φοβερή εμπειρία για μένα! Πρώτον είχα να πηγαίνω σε δύο σχολεία. Στο Γαλλικό το πρωϊ και στο Ελληνικό το βράδυ.  Να διαβάζω και να γράφω τα διπλάσια μαθήματα. Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον εντελώς άγνωστο για μένα. Για πρώτη φορά είχα δάσκαλο άντρα. Είχα συμμαθητές από κάθε ηλικία…εκ των οποίων ήμουν η μικρότερη της τάξης μου. Το επίπεδο ήταν χαμηλό κι έτσι οι πολύ γερές βάσεις που είχα λάβει από τις καλόγριες στις τέσσερις πρώτες τάξεις ήταν για μένα τα εφόδια που με έκαναν να είμαι η πρώτη μαθήτρια της τάξης, δεν χρειαζόταν κάν να πολυδιαβάσω για το βράδυ.   

Τί να έλεγαν και τα άλλα παιδιά? Κορίτσια από την επαρχία, 'ψυχοκόρες' που δούλευαν υπηρετριούλες σε πλούσια σπίτια ή σε άλλες δουλειές, και προσπαθούσαν τα βράδυα να μάθουν λίγα γράμματα. Αγόρια που πούλαγαν κουλούρια ή λαχεία στους δρόμους όλη μέρα ή δούλευαν σε συνεργεία και ερχόντουσαν από εκεί κατ’ευθείαν στο μάθημα. Μεγαλύτεροι –άντρες και γυναίκες- που έπρεπε να πάρουν το Απολυτήριο του Δημοτικού για να μπορέσουν να προσληφθούν κάπου στο Δημόσιο. 'Εναν από τους πιο μεγάλους συμμαθητές μου, ήταν πενηντάρης σχεδόν, θυμάμαι ότι μετά από πολλά χρόνια τον συνάντησα τυχαία και ήταν ο ιδιοκτήτης του θερινού κινηματογράφου στην γειτονιά της γιαγιάς μου!  

Κάθε βράδυ,  μαζί με άλλα δύο κορίτσια πέρναμε από την Πλατεία Κάνιγγος το λεωφορείο του Μαρασλείου για να γυρίσουμε, εγώ στο σπίτι μου και στο κρεββατάκι μου, κι εκείνες στην καμαρούλα ή αποθηκούλα των πλουσιόσπιτων όπου δούλευαν, να διαβάσουν λίγο πριν κοιμηθούν, γιατί το πρωϊ είχαν λάντζα και φασίνα.

 

Στα γενέθλιά μου, ήρθε η μητέρα μου στο διάλειμμα με γλυκά, για να κεράσω τα παιδιά.  Δεν θα ξεχάσω ποτέ τι ευχήθηκε ένας συμμαθητής μου την ώρα που έπαιρνε το γλυκό του. «Να την χαίρεστε, και γρήγορα μ’ένα καλό γαμπρό!». Κόντεψε να λιποθυμήσει η μαμά! ΄Ημουν βλέπετε πάντα ανεπτυγμένη και φαινόμουν μεγαλύτερη από την ηλικία των 11 που έκλεινα εκείνη την ημέρα! 

Σε μία εκπαιδευτική έξοδο του σχολείου, ανέβηκα για πρώτη φορά στην Ακρόπολη.

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς,  σε μία πολύ επίσημη τελετή στην όμορφη αίθουσα του Φ.Π.Σ. γινόταν η απονομή των Απολυτηρίων και των Βραβείων. 'Οπως βλέπετε, παρ'όλο που ήμουν η αριστούχος, δεν σήκωνα εγώ την σημαία αφού δεν ήμουν Ελληνίδα.

Το πρώτο βραβείο συνοδευόταν από βιβλία και από ένα χρηματικό έπαθλο. Και αισθανόμουν πολύ άσχημα που το έπαιρνα εγώ, τόσο στην Πέμπτη όσο και στην Έκτη,  ενώ τα άλλα παιδιά αγωνίζονταν για το μεροκάματο. 

 Σεβασμός και χειροφίλημα στον Πρόεδρο

  Τί να απέγιναν οι καλές μου συμμαθήτριες;

 

Όταν τελείωσα την έκτη τάξη

Tότε ο διευθυντής κάλεσε την μητέρα μου στο σχολείο και της είπε. 

"Κυρία μου, σας συγχαίρω που επιμείνατε να τελειώσει η κόρη σας το ελληνικό Δημοτικό σχολείο, ήταν χαρά για μας να έχουμε μια τέτοια άριστη μαθήτρια, αλλά θα σας συμβούλευα να μην την εγγράψετε στο Γυμνάσιο. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει το παιδί να πηγαίνει σε δύο σχολεία. Τα ελληνικά της είναι τέλεια, στην ορθογραφία είναι άπιαστη, ας συνεχίσει από δώ και πέρα την γαλλική εκπαίδευση".   

‘Ετσι κι έγινε!

Αυτή ήταν η εμπειρία μου από τα δύο αξέχαστα χρόνια που φοίτησα στο «Νυχτερινό Δημοτικό Σχολείο Απόρων Παίδων» του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.  Πρόκειται για τον αρχαιότερο πολιτιστικό σύλλογο της Αθήνας. Ιδρύθηκε το 1865. Στις μέρες μας, όπως μαθαίνω από το http://www.lsparnas.gr/, στο  «Δημοτικὸ Σχολεῖο τῆς Νυκτερινῆς Σχολῆς μποροῦν νὰ ἐγγραφοῦν ἐνήλικες ἀναλφάβητοι καὶ ἡμιαναλφάβητοι Ἕλληνες ἀλλὰ καὶ ἀλλοδαποί, οἱ ὁποῖoι ἐπιθυμοῦν νὰ διδαχθοῦν τὴν Ἑλληνικὴ Γλώσσα καὶ τὸν Ἑλληνικὸ Πολιτισμὸ ἀπὸ ἐξειδικευμένο προσωπικό».

Η ανάρτηση βασίζεται σε μια ιδέα της Πέτρας (ο πιο πιστός φίλος του σκύλου) και συμμετέχουν, εκτός από εμένα, οι παρακάτω:

Κική από το blog http://ekfrastite.blogspot.gr

Πεταλούδα από το blog http://butterfly-butterflysworld.blogspot.gr

Μαρία από το blog http://pnoestexnis.blogspot.gr

Κατερίνα από το blog http://followkoko.blogspot.gr

Άννα/Πάρος -Άστεγη Καταληψίας- φιλοξενείται από την Πέτρα

Νάσια από το blog http://nasiasblog2012.blogspot.gr

Κανελλάκη από το blog http://toapagio.blogspot.gr

Αριστέα από το blog http://princess-airis.blogspot.gr

Πέτρος από το blog http://akivernitos.blogspot.gr

Μαρία από το blog http://mytripssonblog.blogspot.gr

Αγριμιώ από το blog http://agrimio.wordpress.com

Μαρία από το blog  http://swanocean.blogspot.gr

Άννα από το blog http://atenizodas.blogspot.gr

Μαριλένα από το blog http://marilenaspotofart.wordpress.com

Λαμπρινή από το blog http://xwrisprogramma.blogspot.gr

Κλαυδία -Άστεγη Καταληψίας- φιλοξενείται από την Πέτρα

Μαρία από το blog http://www.syllegw-stigmes.gr

Δέσποινα από το blog http://mamadesekrisi.blogspot.gr

Έλλη από το blog http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr

Rylie από το blog http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr

Marilise από το blog http://katitimou.blogspot.gr/

Φλώρα από το blog http://texnistories.blogspot.gr

Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε και σας εύχομαι

Καλό Σαββατοκύριακο!