Μεταμορφώσεις και κάτι άλλο...

Με πιάνει πότε-πότε μιά μανία να θέλω να αλλάξω κάποιο αντικείμενο και να το κάνω πιό όμορφο,

πιό καλό ή ακόμα και διαφορετικό. Δεν μπορώ να πώ ότι το πετυχαίνω πάντα...

Στις αρχές της 'καριέρας' μου ως 'ντεκουπατζού' (σας ακούω να γελάτε...!) ότι έπεφτε στα χέρια μου, του κόλλαγα και μια εικόνα ή μερικά μοτιβάκια χαρτοπετσέτας, του περνούσα κι ένα βερνικάκι, και το 'έργο' μου ήταν έτοιμο!  Μήπως έτσι δεν ξεκινήσαμε όλες μας?  Είναι όμως κάποια αντικείμενα που ενώ δεν μου άρεσαν ποτέ, έχουν κάποια συναισθηματική αξία για μένα και έτσι δεν μπορούσα ούτε να τα πετάξω ούτε όμως και να χωνέψω την αποτυχία.  Τα έβλεπα όταν έμπαινα σε κάποιο δωμάτιο και όλο και κάτι με τραβούσε να τα πάρω στα χέρια μου και να τα αλλάξω. 

'Ετσι και έκανα τελικά!

Είχα κρατήσει το πλαίσιο από ένα παλιό ξύλινο συναρμολογούμενο παιχνίδι του γυιού μου, και κάποια στιγμή σκέφθηκα να το κάνω καδράκι για μικρές φωτογραφίες, αλλά το αποτέλεσμα ήταν...οικτρό!

Το πήρα, το έξυσα, το έτριψα, το έβαψα από την αρχή, του έκανα κρακελέ δύο συστατικών και τέλος του πρόσθεσα και ένα πλαίσιο με κρακελέ ενός συστατικού, του πέρασα πατίνες, και τελικά άλλαξε εντελώς μορφή!

 Τώρα είναι έτοιμο να φιλοξενήσει κάποιες μικρές φωτογραφίες των παιδιών.

Από κάποιο ταξίδι μας στις 'Αλπεις, είχα κρατήσει δύο μεταλλικά δοχεία από ελβετικά σοκολατάκια. Σ'ένα απ'αυτά, πάνω στον ενθουσιασμό του decoupage, του είχα κολλήσει κάτι τριαντάφυλλα πάνω από ένα 'κρακελέ για κλάματα'. 

 

Αυτό κι αν δεν μου είχε καθήσει στο στομάχι! 

Κι όμως, το κρατούσα γιατί ήταν σουβενίρ ενός πολύ ωραίου ταξιδιού. 

Ε, σήμερα δεν άντεξα...το πήρα και του άλλαξα τα φώτα!

Τώρα μάλιστα!!!  Με τα edelweiss  και τα άλλα αγριολούλουδα των 'Αλπεων, 

έγινε ένα πολύ όμορφο αναμνηστικό. Δεν νομίζετε ;

 Σας έχω μιλήσει πολλές φορές για τα ξύλινα κουτάκια που έφτιαχνε ο πατέρας μου. Από τα πρώτα που είχα τολμήσει να τους κάνω decoupage, ήταν και αυτό.

Θέλοντας να δοκιμάσω πάλι ένα από αυτά τα χρωματιστά κρακελέ, αποφάσισα να το αλλάξω.

και πλέον πήρε επάξια, νομίζω, την θέση του ανάμεσα σε μερικά άλλα κουτάκια της συλλογής.(μην νομίσετε ότι δεν έχω κι άλλα τέτοια κουτάκια του μπαμπά μου να φτιάξω...σιγά-σιγά θα γίνουν κι εκείνα).

Δεν είναι όμως μόνο τα παλιά που αλλάζω! Η ξαδέλφη μου, μου είχε δώσει μερικά κεραμικά πιάτα. Το συγκεκριμένο ήταν ήδη βαμμένο λευκό. Αποφάσισα να κάνω και πάλι, μία δοκιμή ενός άλλου χρωματιστού κρακελέ.  Σαν πρωτάρα, το πέρασα δύο φορές σε ένα σημείο και το χάλασα.

 Το ξαναπέρασα με λευκό ακρυλικό σ'εκείνο το σημείο και μετά πάλι με μπλέ κρακελέ, το οποίο, έσκασε μεν, αλλά έγινε πιό σκούρο! Αντί να σταματήσω εκεί, συνέχισα με decoupage και θέλησα να κάνω ενσωμάτωση με μπλέ πατίνα...χαχαχα!!! χάλια έγινε!!!

Φτού κι απ' την αρχή, έκανα ένα ψιλό κρακελέ ενός συστατικού σε πιό ανοιχτό χρώμα και σκέφτηκα να κάνω τα λουλούδια ανάγλυφα με αφροστόκο και επιχρωμάτωση.

Τώρα, εάν σας πώ ότι εμένα δεν μου αρέσει καθόλου, εσείς θα μου πείτε την αλήθεια;

 Θα μπορούσα να μην σας το δείξω κάν, όμως,

πρώτον μου αρέσει να μοιράζομαι τόσο τις επιτυχίες όσο και τις αποτυχίες μου μαζύ σας (χωρίς αυτές δεν μαθαίνει κανείς) και 

δεύτερον, δεν ξέρω άν το πήρε το μάτι σας, αλλά στην διάρκεια της φωτογράφισης, κάποιοι με παρακολουθούσαν πίσω από το τζάμι...

και θα μπορούσαν να σας το μαρτυρήσουν!

 

 Μα τι όμορφα που ανέβηκαν και κάθησαν πάνω στο κουτί για να με βλέπουν!!!  

Μπήκα κι εγώ να συνεχίσω την φωτογράφιση κοντά τους...γιατί είναι τόσο γλυκειά η παρέα τους!!!

Δεν τα μάθατε;  να σας συστήσω! Είναι τα δύο γλυκά γατουλίνια που είχα κερδίσει  στο giveaway της Γελαστής Κλωστής!  Η χρυσοχέρα Σοφία μου τα έστειλε και τα παρέλαβα χθές το απόγευμα! 
 

Σοφία μου, σ'ευχαριστώ και πάλι για το πανέμορφο αυτό δωράκι σου! Πολύχρονο να είναι το μπλογκοσπιτάκι σου και πάντα να μας δείχνεις τις υπέροχες δημιουργίες σου. 

Πέρασε όμως η ώρα...

 Τα γατουλίνια μου κι εγώ, σας ευχόμαστε 

Καλό ξημέρωμα και καλό Σαββατοκύριακο!!!

Α...και καλή ψήφο!!! 'Αντε να δούμε τί θα δούμε...!