Ποιά παλαίωση???

'Οσες/όσοι με γνωρίζετε καλά, θα ξέρετε πως δεν συνηθίζω ν’αγοράζω υλικά για decoupage (βάσεις εννοώ), -εκτός εάν θέλω να κάνω ένα συγκεκριμένο δωράκι.

Αντίθετα προσπαθώ να διακοσμήσω ή να «μεταμορφώσω» αντικείμενα που έχω στο σπίτι, είτε αυτά είναι παλαιά είτε καινούργια.  

‘Ετσι δεν γλύτωσε από την μανία μου, ούτε το παμπάλαιο κουτί  στο οποίο ο πατέρας  μου φύλαγε καρφάκια, βίδες, και διάφορα ψιλολόγια που χρησιμοποιούσε στις δικές του κατασκευές.
Το είχατε δεί στην ανάρτησή μου με το καραβάκι.

 

Ο πατέρας μου έχει φύγει από την ζωή εδώ και 27 χρόνια…εγώ όμως έχω κρατήσει όλα όσα είχε φτιάξει με τα χεράκια του και ειδικά τα ξύλινα κουτιά του - πάνω από 20 - που κατασκεύαζε στον ελεύθερο χρόνο του και πολλά από αυτά τα έχω αξιοποιήσει με decoupage.

Σ’αυτό λοιπόν το κουτί, απλά πρόσθεσα ένα ριζόχαρτο απ'αυτά που μου έκανε δώρο η Marie-Paule,

 'δημιούργησα' τα δήθεν σανιδάκια

 κάρφωσα τα παλιά διακοσμητικά καρφιά που βρήκα μέσα στο ίδιο το κουτί, 

 επειδή ήταν μακριά, έκοψα με κοπτάκι τις μύτες τους, στο εσωτερικό του καπακιού, στοκάρισα και κόλλησα μερικά μοτιφάκια για να καλύψω τα σημάδια.

και βίδωσα στο κέντρο το παλιό γαντζάκι για κλείσιμο, 

ενώ στα άκρα έμειναν εμφανή τα σημάδια και η σκουριά από τα παλαιώτερα κουμπώματα.   

Δεν χρειάστηκε δε να κάνω καμμία παλαίωση, αφού από μόνο του, το κουτί είχε βαφτεί κατά καιρούς με διαφορετικά χρώματα, τα οποία εμφανίστηκαν με λίγο μόνο τρίψιμο

 Φρεσκάρισα λίγο το εσωτερικό βάφοντάς το με χρώμα κιμωλίας και αφού το πέρασα με βερνίκι μέσα-έξω, ξανατοποθέτησα αρκετά από τα 'ψιλολόγια', για μελλοντική χρήση. 

"Ευκολάκι", δηλαδή!!!

__________________________

 Χθές, επισκεφθήκαμε την πεθερούλα μου, η οποία εξακολουθεί να κάνει χαρούλες όταν μας βλέπει χωρίς όμως πλέον να αναγνωρίζει ποιοί είμαστε. Αχ, αυτό το Αλτσχάϊμερ...! 

Από τότε που ζεί με τον κουνιάδο μου, πολλά πράγματα από το παλιό της σπιτικό πέρασαν στα παιδιά και τα εγγόνια της.  

Η συννυφάδα μου λοιπόν είχε κρατήσει κι έναν δίσκο ο οποίος όμως ήταν πολύ φθαρμένος και κάποια στιγμή με ρώτησε εάν  "κάνει για decoupage" και μου τον έφερε.

(γιά την ακρίβεια, μου έφερε δύο, αλλά τον δεύτερο θα σας τον δείξω όταν θα είναι έτοιμος).

Τα αγαπημένα μου ρομαντικά τριανταφυλλάκια, ήταν νομίζω ότι καλλίτερο θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να τον μεταμορφώσω. 

Κι έτσι κι έκανα!

Μετά από ένα καλό καθάρισμα και ένα αστάρωμα, 

ακολούθησε decoupage, σκιάσεις, πατίνες, δαχτυλοπατίνα και καφέ κερί παλαίωσης.

Βιάστηκα και να τον φωτογραφίσω πριν τον πάω στην Χριστίνα χθες,

 και με το φώς του ήλιου δεν τα κατάφερνα και πολύ καλά...

Η Χριστίνα ενθουσιάστηκε και για έναν λόγο παραπάνω... 

τον είχε ξεχάσει από τότε που μου τον έδωσε!!!
 ___________________

Οι παλαιώτερες φίλες ίσως θυμούνται πως τους είχα παρουσιάσει κάποτε 
το αξιοπερίεργο και όμορφο...Χάος!

και μιά δεύτερη φορά εδώ

Χθές το μεσημέρι, πόνεσε η καρδιά μου αντικρύζοντας την μαύρη μαυρίλα που άφησε πίσω της η φωτιά που έπιασε προ ημερών, από κάποιο τσιγάρο...όπως ακούστηκε.

Θα μου πείτε, εδώ κάηκαν τα μαστιχόδεντρα της Χίου, και τόσα άλλα μέρη...!
Δεν νομίζω να οδηγεί πουθενά ένας τέτοιος διάλογος...το δυστύχημα είναι πως σιγά-σιγά χάνονται τα δάση μας και οι πνεύμονες πρασίνου κοντά στις πόλεις...
Και αφού μας πλάκωσε η μαυρίλα...

Σας εύχομαι μιά καλή Κυριακή 
και
Καλό μήνα Αύγουστο!  

Λουλούδια και λουλούδια

 

Πολλά τα ανθισμένα λουλούδια της εποχής, 

αλλά χωρίς καθημερινό πότισμα δεν αντέχουν κάτω από τον καυτό ήλιο.

Η μπουντλέϊα προσελκύει τις πεταλούδες με το λεπτό της άρωμα

οι πικροδάφνες είναι στο φόρτε τους 

και δίνουν χρώμα σε κήπους, δρόμους, πλατείες, παραλίες

ένα κλαδάκι ιβίσκου που είχα φυτέψει πρι δύο χρόνια, 

έπιασε, μεγάλωσε και έβγαλε τα πρώτα του άνθη.

 ο συριακός ιβίσκος -και αυτός από κλαδάκι-  έχει πιά γίνει ένα χαριτωμένο δεντράκι

 

ή 'μπουκαλόβουρτσα' δεν σταματάει να βγάζει καινούργια άνθη

η βερόνικα βγάζει τα μπουκετάκια της, 

παρ'όλο που έχει κιτρινίσει λίγο.

η τεράστια γαρδένια μου δυστυχώς δεν άντεξε στον καύσωνα 

και χρειάστηκε να της κάνω ένα βαθύ κλάδεμα. Ελπίζω να τα καταφέρει...

τα ροζ κρινάκια που είχα φέρει από την Ολλανδία, 

ανθίζουν μόνο για μία μέρα, αλλά βγαίνουν συνέχεια καινούργια.

και οι κίτρινες γλαδιόλες, επίσης από την Ολλανδία,  

ίσα-ίσα γλύτωσαν από τα δυνατά μελτέμια

Δεν μπορούσαν βέβαια να λείπουν τα τριαντάφυλα απ'αυτήν την λουλουδάτη παρέλαση

Ένα όμορφο ρόζ τριαντάφυλλο φιλοξένησε ένα αλογάκι της Παναγίτσας

 

 Τρείς μέρες άντεξε όλες κι όλες πριν μαραθεί, αλλά ο επισκέπτης του, δεν το εγκατέλειψε...!

Η έμπνευση μου ήρθε από αυτό το τριαντάφυλλο, και έφτιαξα το παλιό σκαμνί 

με σπιτική chalk-paint και ντεκουπάζ χαρτοπετσέτας. 

Κάτι άλλο που έφτιαξα, από ένα πολύ παλιό ξύλο κοπής

   

               ήταν ένα σουπλά για το τραπέζι.  

 Γύρω-γύρω το στόλισα με δαντελίτσα και περαστή κορδέλλα

 Μετά από σκέψη, θα προτιμήσω να  το κρεμάσω στην κουζίνα σαν διακοσμητικό!

 

Κι έπειτα, έφτασε ένα δεματάκι από την αγαπημένη Αριστέα...

Μου το είχε πεί από καιρό πως θα μου έστελνε -μέσα σε μικρές συσκευασίες- να δοκιμάσω τα υλικά που χρησιμοποιεί για το δικό της ιδιαίτερο ανάγλυφο κρακελέ. 

 Μέχρι να σκεφτώ τί να φτιάξω με τα υλικά πέρασαν οι μέρες και μόνο χθές κατάφερα να στρωθώ και να τα δοκιμάσω. 

Λόγω της εορτής της Αγίας Παρασκευής, θυμήθηκα το παλιό ημερολόγιο της μαμάς μου, που το είχα κρατήσει (απ' αυτά που βάζω σε μιά κούτα μέχρι να σκεφθώ τί θα μπορούσα να κάνω με αυτά)

Σ'ένα φόντο από χρώμα κιμωλίας, εφάρμοσα την πάστα και ψέκασα με την υγρή πατίνα.

Στο κέντρο, εκεί που ήταν η εικονίτσα,  έκανα decoupage με λουλουδάκια

 

και τελείωσα γύρω-γύρω όλο τον σταυρό με χρυσή δαχτυλοπατίνα

 

 Και μετά, άρχισα να κάνω 'του κεφαλιού μου'...

ήθελα να δοκιμάσω τί άλλες δυνατότητες έχουν αυτά τα υλικά.

Είχα επίσης φυλαγμένο ένα κρυστάλλινο βάζο, δώρο μιάς καλής συναδέλφου, 

το οποίο όμως είχα καταφέρει να τσακίσω πλένοντάς το κάτω από την βρύση... 

Χρωμάτισα την πάστα με τυρκουάζ χρώμα σε σκόνη, και αφού την εφάρμοσα καλύπτοντας το σπάσιμο στο στόμιο, 

έκανα και μιά φαρδειά λωρίδα στην 'κοιλιά' του βάζου. 

 

Στην συνέχεια, έφτιαξα ένα σπρέϋ με νερό και λίγη πράσινη πατίνα σε σκόνη και ψέκασα την πάστα.'Οταν στέγνωσε, πέρασα από πάνω λίγη χρυσή δαχτυλοπατίνα. 

Κι έτσι έσωσα το αγαπημένο μου βαζάκι! 

 

 Τελευταία δοκιμή έκανα πάνω σ'ένα βότσαλο

χρησιμοποιώντας την χρωματισμένη πάστα και ψεκάζοντας με τις πατίνες.  

 

 Και τα τρία μαζί!

Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ και πάλι, πάρα πολύ γι αυτό το δώρο σου !!!  Κάτι κατάφερα, νομίζω, με τα ωραία σου υλικά και σύντομα θα τολμήσω να κάνω κι άλλα πράγματα με αυτά!

Γιατί, όπως είπε και ο μεγάλος Matisse...

 "Η δημιουργικότητα απαιτεί κουράγιο"

Αυτή την ωραία αφίσσα μου έφερε η φίλη μου η Marie-Paule που με επισκέφθηκε την Κυριακή μαζί με τον Αχιλλέα της και περάσαμε αρκετές ευχάριστες ώρες παρέα.  Μαζί με την αφίσσα ήταν κι ένα μάτσο όμορφα ριζόχαρτα 

(το ένα ήδη το χρησιμοποίησα - θα σας το δείξω προσεχώς) αλλά και μία δημιουργία της φίλης μου...ένα χρυσαφένιο δοχείο για κεράκι ρεσώ, φτιαγμένο με καλλιτεχνικό τσιμέντο σύμφωνα με την τεχνική του 'εφέ μπετόν'.

Merci beaucoup, ma chère Marie-Paule!!!

Cela m'a fait grand plaisir de vous revoir tous le deux!

Την Παρασκευή που μας πέρασε, είχαμε την χαρά να επισκεφθούμε το ιταλικό εστιατόριο Stavento στο Σούνιο, για το οποίο είχα κερδίσει ένα γεύμα από το blog  Sofeto Γεύσεις Υγείας

Αφού προσπεράσαμε τον νησί Πάτροκλος και κάναμε δύο στάσεις, μία στους "αμμόλοφους" των Λεγραινών, κάτω από το πολυβολείο, με το παλιό πυροβόλο,

και μία στον Ναό του Ποσειδώνα

φτάσαμε στο εστιατόριο, όπου μας περιποιήθηκαν δύο ευγενέστατοι νέοι,  ο Χάρης (στην φωτογραφία) και ο Τάσος.  Τα πιάτα ήταν γευστικότατα και πολύ χορταστικά. Γι άλλη μιά φορά ευχαριστώ την Σοφία και τον κύριο Βαμβακούση για την προσφορά τους. 

Χρόνια πολλά στην Παρασκευή, την Βίκυ, την Βιβή, την Εύη και την Βούλα, όπως και στον Παντελή.

Να έχετε ένα καλό υπόλοιπο εβδομάδας!