Περί δαντέλας ο λόγος...

  Εδώ και μήνες, οι δαντέλες δίνουν και παίρνουν στο découpage!

 Δαντέλες σιλικόνης, δαντέλες από πηλό, δαντέλες από ατλακόλ και δεν ξέρω κι εγώ από ποιά άλλα υλικά...είναι η νέα μόδα, και ομολογώ ότι έχω θαυμάσει πολλά υπέροχα έργα, πρώτα από τις δασκάλες του είδους, και έπειτα από πολλές γνωστές και φίλες του Facebook.  

'Εκανα κι εγώ μιά έρευνα στα διάφορα sites αλλά η ιδέα του να παραγγείλω μερικά καλούπια σιλικόνης για να τα χρησιμοποιήσω στην 'παραγωγή' δαντέλας σε διάφορα σχέδια, καθώς και η όλη διαδικασία - το γέμισμα του καλουπιού, η αναμονή για το στέγνωμα, το ρίσκο να μην βγεί καλή η δαντέλα...με προβλημάτιζαν και έτσι δεν προχώρησα σε καμμία αγορά. 

Πρόσφατα όμως, θυμήθηκα πως πριν από πολύ καιρό είχα δεί τυχαία ένα βιντεάκι σε κάποιο ρωσσικό blog στο οποίο, η δαντέλα που χρησιμοποιούσε η παρουσιάστρια ήταν...πλαστική! 

Δύο μέρες αργότερα, βρέθηκα στην λαϊκή αγορά της περιοχής μας και ενώ σταμάτησα για να αγοράσω ένα εργαλείο κουζίνας που χρειαζόμουν, έπεσε το μάτι μου στα ρολλά με τα πλαστικά τραπεζομάντηλα του διπλανού εμπόρου. Ανάμεσα στους φανταχτερούς μουσαμάδες, είδα πως είχαν και πλαστική δαντέλα με το μέτρο, και μάλιστα σε διάφορα σχέδια.    

'Δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω' σκέφθηκα και αγόρασα μισό μέτρο από 4 διαφορετικά σχέδια. 

Ξεκίνησα δειλά-δειλά μ'ένα μόνο μοτίφ από την δαντέλα 

 το οποίο κόλλησα πάνω σ'ένα τετράγωνο ξύλο.

  

Αφού στέγνωσε καλά,  κι επειδή το ξύλο ήταν γυαλιστερό (σαν φορμάϊκα) 

το πέρασα ολόκληρο με αστάρι και στην συνέχεια με  χρώμα κιμωλίας.

 

'Εκανα διάφορες δοκιμές με πατίνες,

 

 αλλά δεν με ενθουσίασε το αποτέλεσμα.

Τελικά, το έβαψα πάλι με γκρίζο χρώμα κιμωλίας και με καφέ κερί, και στην συνέχεια 
τόνισα με χρυσή δαχτυλοπατίνα το ανάγλυφο μοτίφ (ίσως το παράκανα λίγο...)

Η δεύτερη δοκιμή μου έγινε πάνω σ'ένα μπουκάλι.

Εδώ έκοψα τα μοτίφ προσεχτικά με ψαλιδάκι, τα κόλλησα καλά 

 και μετά ακολούθησα την ίδια διαδικασία (αστάρι με κόλλα και κιμωλία, λευκό ακρυλικό αναμεμειγμένο με τυρκουάζ σκόνη, λίγο découpage, πατίνα, χρυσή δαχτυλοπατίνα και βερνίκι).

 

 

Σαν πρώτες δοκιμές που είναι, δεν μου φάνηκαν και  άσχημες! 

Ειδικά το μπουκάλι μου άρεσε πολύ!

 Μέχρι και παρέα το έβαλα να κάνει στα ρόδια και τις κολοκύθες, φορτωμένο με τους καρπούς της αγριο-τριανταφυλλιάς, σ'αυτή την φθινοπωρινή σύνθεση!
 Εσάς, πώς σας φαίνεται;

 

Urban wedding - 'Ενας απλός γάμος στο κέντρο της Αθήνας

Παρ'όλο που το τωρινό κτίσμα χρονολογείται από τον καιρό της Τουρκοκρατίας, 

 

το αρχικό εκκλησάκι ήταν παλαιοχριστιανικό και λειτουργεί αδιαλείπτως από το 565μ.χ. έως σήμερα. 

Ο λόγος για τον ιερό ναό του "Αη Γιάννη στην Κολώνα". 
You can read here about the small chapel of Saint John at the Kolona

 Γιά όσους δεν έχουν ξανακούσει για το μικρό αυτό εκκλησάκι, 
το οποίο βρίσκεται στην καρδιά της αγοράς της Αθήνας, ανάμεσα στα μπαχαράδικα, τα παστουρματζίδικα και τα κινέζικα, και που πολλοί το προσπερνούν χωρίς καν να το προσέξουν, 

αξίζει να πούμε πως πρόκειται για τον αρχαιότερο χριστιανικό ναό της Αθήνας, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον 'Αγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, εορτάζει στις 29 Αυγούστου και οφείλει το όνομά του στο γεγονός ότι έχει κτιστεί γύρω από έναν αρχαίο κίωνα με κιονόκρανο κορινθιακού ρυθμού, απομεινάρι κάποιου παλαιού  Ασκληπιείου που βρισκόταν σ'εκείνο το σημείο. Λέγεται μάλιστα πως υπήρχε εκεί κι ένα μνημείο αφιερωμένο στον Αθηναίο ιατρό Τόξαρι.  

Ο κίωνας βρίσκεται μέσα στο 'Αγιο Βήμα και εξέχει από την στέγη, όπως φαίνεται στις παλαιώτερες γκραβούρες αλλά και στις τωρινές φωτογραφίες.

 Ο 'Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος λεγόταν και 'θερμαστής', θεράπευε δηλαδή τις θέρμες -τον πυρετό.  Σε χρόνους λοιπόν κατά τους οποίους η ελονοσία και άλλες επιδημίες θέριζαν, οι παλαιοί Αθηναίοι πίστευαν στήν ίασή τους από τον Αη Γιάννη και κολλούσαν με λιωμένο κερί χρωματιστά κορδελάκια ή κουρελάκια πάνω στην κολώνα, συνδυάζοντας έτσι την χριστιανική πίστη, την ξεχασμένη αρχαία λατρεία και το μαγικό ξόρκι της κορδέλας.

Αυτό το μικρό εκκλησάκι στο κέντρο της Αθήνας, επέλεξαν η Κατερίνα και ο Γιώργος 
για να τελεσθεί με κάθε απλότητα ο γάμος τους. 

Και όλα έγιναν όντως πολύ απλά και ωραία στο καταπράσινο προαύλιο του μικρού ναού,  
ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους.
My daughter Catherina and her husband George, had chosen to have a very simple urban wedding 
at this small chapel in the center of Athens.

Όσοι μπόρεσαν να ρίξουν μια ματιά μέσα στο ιερό, είδαν τα πολύχρωμα κορδελάκια που υπάρχουν και σήμερα ακόμα πάνω στην κολώνα. 

 Εγώ που κυκλοφορώ πάντα με μία φωτογραφική μηχανή στην τσάντα μου, εννοείται πως δεν θα μπορούσα να στέκομαι δίπλα στην νύφη και παράλληλα να φωτογραφίζω... (έχω πάθει μία 'στέρηση' αυτές τις ημέρες, περιμένοντας να φτάσουν στα χέρια μου μερικές φωτογραφίες...οι οποίες όμως αργούν ακόμα...) κι έτσι αποφάσισα να σας δείξω κάποιες από την ετοιμασία όσων έφτιαξα εν όψει του γάμου.
Most of the wedding decoration was made by me, and I am happy to show you some of it. 

Το σετ με την καράφα και το ποτήρι, στολίστηκαν με δαντέλλα και μπορντώ κορδελλίτσα,

 

όπως και μιά καρδούλα που έραψα για τις βέρες, ασσορτί με το πετσετάκι του δίσκου.

Για τις λαμπάδες  επιλέχθηκε ένα ρομαντικό λουλουδάτο ριζόχαρτο, με δαντέλλα στο πάνω και το κάτω μέρος 
και φιόγκο από μπορντώ κορδέλλα μ'ένα μπουκετάκι μικροσκοπικά ανθάκια.

'Εφτιαξα ακόμα και τις βάσεις για τις λαμπάδες, δημιουργώντας ένα καλούπι -με μία γλάστρα και λευκό τσιμένο-  μέσα στο οποίο στηρίχτηκαν οι λαμπάδες

(επαναλαμβάνω πως οι φωτογραφίες είναι από τις 'πρόβες' που έκανα και όχι από την τελική εμφάνιση των λαμπάδων, η οποία ωστόσο δεν διαφέρει και πολύ).

Είχα επίσης ετοιμάσει καφασάκια για τις μπομπονιέρες, με δαντέλλες, κορδέλλες και λίγο ντεκουπάζ.

ενώ οι ίδιες οι μπομπονιέρες, ετοιμάστηκαν από την Κατερίνα και τις φίλες της, όπως και το βιβλίο ευχών και άλλα διακοσμητικά για το πάρτυ με φωτογραφίες του ζευγαριού, από τα οποία όμως δεν έχω να σας δείξω. 

Στον στολισμό της εκκλησίας συνέβαλαν και δύο ελίτσες που είχα επίσης ετοιμάσει μόνη μου.

ενώ άλλα γλαστράκια στόλιζαν το σπίτι

Στο πάρτυ που ακολούθησε, μέσα στην παλιά συνοικία του Ψυρρή, την οποία οι καλεσμένοι διάσχησαν πεζή από την εκκλησία έως τον χώρο της δεξίωσης, τα τραπέζια στολίστηκαν με φαναράκια που είχα φτιάξει από γυάλινα βαζάκια, όλα διαφορετικά, τα οποία στο τέλος μοιράστηκαν σε όσους καλεσμένους άρεσαν και τα ζητούσαν.

και τρία μπουκάλια με την ημερομηνία του γάμου στολίστηκαν στο μπάρ.

Παιδιά μου, να ζήσετε μιά ζωή γεμάτη ευτυχία, υγεία, αγάπη και χαρά!!! 
Οι ευχές μας θα σας συντροφεύουν πάντα στην νέα σας πορεία!!!