Περί δαντέλας ο λόγος...

  Εδώ και μήνες, οι δαντέλες δίνουν και παίρνουν στο découpage!

 Δαντέλες σιλικόνης, δαντέλες από πηλό, δαντέλες από ατλακόλ και δεν ξέρω κι εγώ από ποιά άλλα υλικά...είναι η νέα μόδα, και ομολογώ ότι έχω θαυμάσει πολλά υπέροχα έργα, πρώτα από τις δασκάλες του είδους, και έπειτα από πολλές γνωστές και φίλες του Facebook.  

'Εκανα κι εγώ μιά έρευνα στα διάφορα sites αλλά η ιδέα του να παραγγείλω μερικά καλούπια σιλικόνης για να τα χρησιμοποιήσω στην 'παραγωγή' δαντέλας σε διάφορα σχέδια, καθώς και η όλη διαδικασία - το γέμισμα του καλουπιού, η αναμονή για το στέγνωμα, το ρίσκο να μην βγεί καλή η δαντέλα...με προβλημάτιζαν και έτσι δεν προχώρησα σε καμμία αγορά. 

Πρόσφατα όμως, θυμήθηκα πως πριν από πολύ καιρό είχα δεί τυχαία ένα βιντεάκι σε κάποιο ρωσσικό blog στο οποίο, η δαντέλα που χρησιμοποιούσε η παρουσιάστρια ήταν...πλαστική! 

Δύο μέρες αργότερα, βρέθηκα στην λαϊκή αγορά της περιοχής μας και ενώ σταμάτησα για να αγοράσω ένα εργαλείο κουζίνας που χρειαζόμουν, έπεσε το μάτι μου στα ρολλά με τα πλαστικά τραπεζομάντηλα του διπλανού εμπόρου. Ανάμεσα στους φανταχτερούς μουσαμάδες, είδα πως είχαν και πλαστική δαντέλα με το μέτρο, και μάλιστα σε διάφορα σχέδια.    

'Δεν χάνω τίποτα να δοκιμάσω' σκέφθηκα και αγόρασα μισό μέτρο από 4 διαφορετικά σχέδια. 

Ξεκίνησα δειλά-δειλά μ'ένα μόνο μοτίφ από την δαντέλα 

 το οποίο κόλλησα πάνω σ'ένα τετράγωνο ξύλο.

  

Αφού στέγνωσε καλά,  κι επειδή το ξύλο ήταν γυαλιστερό (σαν φορμάϊκα) 

το πέρασα ολόκληρο με αστάρι και στην συνέχεια με  χρώμα κιμωλίας.

 

'Εκανα διάφορες δοκιμές με πατίνες,

 

 αλλά δεν με ενθουσίασε το αποτέλεσμα.

Τελικά, το έβαψα πάλι με γκρίζο χρώμα κιμωλίας και με καφέ κερί, και στην συνέχεια 
τόνισα με χρυσή δαχτυλοπατίνα το ανάγλυφο μοτίφ (ίσως το παράκανα λίγο...)

Η δεύτερη δοκιμή μου έγινε πάνω σ'ένα μπουκάλι.

Εδώ έκοψα τα μοτίφ προσεχτικά με ψαλιδάκι, τα κόλλησα καλά 

 και μετά ακολούθησα την ίδια διαδικασία (αστάρι με κόλλα και κιμωλία, λευκό ακρυλικό αναμεμειγμένο με τυρκουάζ σκόνη, λίγο découpage, πατίνα, χρυσή δαχτυλοπατίνα και βερνίκι).

 

 

Σαν πρώτες δοκιμές που είναι, δεν μου φάνηκαν και  άσχημες! 

Ειδικά το μπουκάλι μου άρεσε πολύ!

 Μέχρι και παρέα το έβαλα να κάνει στα ρόδια και τις κολοκύθες, φορτωμένο με τους καρπούς της αγριο-τριανταφυλλιάς, σ'αυτή την φθινοπωρινή σύνθεση!
 Εσάς, πώς σας φαίνεται;