Το τέταρτο φθινόπωρο

Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, 23 Σεπτεμβρίου, από τις 11.20 το πρωϊ, όπως λέει το ημερολόγιο. 

Το Φθινόπωρο έφτασε πιά και επισήμως.

Ο καιρός φρόντισε να μας το δείξει με καταιγίδες, αστραπές, βροντές και κεραυνούς, έως και ανεμοστρόβυλους και με πολλές υλικές ζημιές αλλά, δυστυχώς, και με κάποιες ανθρώπινες απώλειες. 

Δύο ημέρες ήμασταν κλεισμένοι στο σπίτι...ο κήπος ποτίστηκε για τα καλά, 

και όταν  βγήκαμε για μιά μικρή βόλτα στην παραλία, φυσικά την βρήκαμε έρημη και μόνη

 

και το parking γεμάτο νερά.

Εκείνη την ώρα, η θάλασσα ήταν ήρεμη,   

αλλά τα νέα μπουμπουνητά και οι πρώτες σταγόνες μας έκαναν να φύγουμε γρήγορα

 

Την αγαπάμε την παραλία μας, κάποιος άλλος όμως το έγραψε στον πύργο του ναυαγοσώστη! 

Έγινε και ο τρύγος!  Το διαπιστώσαμε την περασμένη εβδομάδα, όταν είδαμε κίνηση στ'αμπέλια της περιοχής μας, αλλά και σε μία βόλτα μας στα Μεσόγεια, στο πανηγύρι του Σταυρού, στα Σπάτα.

 Αγοράσαμε ένα μπουκάλι μούστο και για πρώτη φορά έφτιαξα σπιτική μουσταλευριά, δεν σκέφθηκα όμως να την φωτογραφίσω.

Ευκαιρία όμως να σας δείξω και τον φθινοπωρινό μου δίσκο.  

Μου τον είχε κάνει δώρο, μαζί με διάφορα υλικά, ο γυιός μου...την Πρωτοχρονιά!  

Κόντεψε να περάσει χρόνος μέχρι να τον φτιάξω.  Η αλήθεια είναι ότι δεν εύρισκα κάποιο μοτίβο της αρεσκείας μου που να ταιριάζει με τα ανάγλυφα φρούτα.

 Αποφάσισα τελικά να χρησιμοποιήσω μία χαρτοπετσέτα με σταφύλια και κρασί.

 

 Και στην συνέχεια με τα ακρυλικά έκανα την ενσωμάτωση. Έγινε λίγο σκούρος, 

 το δε κρακελέ δύο συστατικών δεν μου πέτυχε και πάλι (στις φωτογραφίες δεν φαίνεται κάν!), και δεν φτάνει που δυσκολεύτηκα πολύ να τον φωτογραφίσω, είχα και τον Μάγκα που τελικά κατάφερε και στρογγυλοκάθησε μπροστά του και δεν έλεγε να φύγει...Του άρεσε, φαίνεται, το λινό που έριξα πάνω στην καρέκλα για την φωτογράφιση!  

 

Τέτοια μέρα ξεκίνησα και αυτό το μπλόγκ, πριν από τέσσερα χρόνια!

Και πέρασε ο καιρός και μοιράστηκα μαζί σας χαρές και λύπες, αλλά και τις ταπεινές μου δημιουργίες  χειροτεχνίες, έμαθα πολλά, προσπάθησα να εφαρμόσω,όχι πάντα με επιτυχία,  τεχνικές που θαύμασα σε διάφορα μπλόγκς, αλλά με επιμονή και υπομονή προχωρώ και...γιράσκω αεί διδασκόμενη! 

Οι επισκέψεις σας και τα καλά σας λόγια είναι αυτά που μου δίνουν χαρά και όρεξη να συνεχίσω.  Χαίρομαι που βρήκα φίλες και φίλους μέσα σ'αυτήν την όμορφη γειτονιά και που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αρκετούς και από κοντά. 

Σας ευχαριστώ όλες και όλους και εύχομαι 

αυτή η παρέα μας να μπορέσει να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα! 

Τούρτες και γλυκά, τα έχουμε κόψει... 

...έτσι, γιά κέρασμα θα σας προσφέρω φρέσκα γλυκά σύκα από τον κήπο, 

αλλά μπορείτε να δοκιμάσετε και την μαρμελάδα που έφτιαξα για τα παιδιά, άν θέλετε!

Δεν νομίζω να προλάβω άλλη ανάρτηση μέχρι το τέλος της εβδομάδας...

έχω να ετοιμάσω και κάτι για τον διαγωνισμό της Αριστέας!!!! 

Αύριο όμως, είναι μιά θλιβερή επέτειος για μένα...

...κλείνουν 26 χρόνια από τότε που έχασα τον μπαμπά μου. Είναι πολλά τα χρόνια, θα μου πείτε, και είχε κλείσει τα 80 όταν έφυγε, αλλά δεν περνάει μέρα χωρίς να τον σκεφθώ, αφού, όπως σας έχω ξαναπεί, μου τον θυμίζουν καθημερινά ένα σωρό αντικείμενα γύρω μου. 'Οπως αυτό το κουτί-μπιζουτιέρα που είχε φτιάξει, και που το 'ανακαίνησα' πρόσφατα.

 Η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα το κουτί που έφτιαξε η φιλενάδα μου, η Marie-Paule και απλώς την αντέγραψα...χαχαχα! 'Εκανα ένα στένσιλ στην μπροστινή πλευρά, το οποίο μετά έτριψα πολύ καλά, πριν το περάσω με κόκκινη πατίνα η οποία του έδωσε την ίδια ακριβώς απόχρωση που έχουν και οι άλλες λουστραρισμένες πλευρές της μπιζουτιέρας.Τέλος, πέρασα ελαφρά το ανάγλυφο με χρυσή δαχτυλοπατίνα.

Διάλεξα ένα φθινοπωρινό 'γαλλικό' ριζόχαρτο για το καπάκι, καί πέρασα κρακελέ δύο συστατικών με χρυσή πορπορίνα (άσχετα αν και εδώ δεν φαίνεται τόσο καλά!) και χρυσή πατίνα στα τελειώματα. 

 Ελπίζω ότι από εκεί ψηλά, ο μπαμπάς θα εγκρίνει την αλλαγή που τόλμησα να κάνω στην μπιζουτιέρα που μου είχε φτιάξει πριν από 50 χρόνια! 

 Και πιστεύω πως τώρα που τον συνάντησε η μαμά στους ουρανούς, 

θα του έδωσε τα φιλιά και την αγάπη μου.

  Δεν θα είναι ο δίσκος, αφού ήταν δώρο του γυιού μου, δεν θα είναι η μπιζουτιέρα, αφού είναι οικογενειακό κειμήλιο, αλλά ένα δωράκι, φτιαγμένο από τα χεράκια μου, θα κληρωθεί ανάμεσα σ'αυτούς που θα μου αφήσουν τις ευχές τους μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Με τις ευχαριστίες μου, τα φιλιά μου και την αγάπη μου...

...καλό φθινόπωρο να έχουμε!